Daily Archives: June 12, 2014

Τα χαμηλά επιτόκια της Ευρώπης ίσως φτηνύνουν τα στεγαστικά δάνεια στην Αυστραλία.

H πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να μειώσει τα επιτόκιά της στο νέο ιστορικό χαμηλό επίπεδο του 0,15%, φοβούμενη ότι η Ευρωζώνη θα μπει σε φάση αποπληθωρισμού, αναμένεται να έχει θετικές επιπτώσεις στον αυστραλιανό στεγαστικό τομέα.
Η μείωση των επιτοκίων σημαίνει ότι οι αυστραλιανές τράπεζες μπορούν να δανειστούν με ιδιαίτερα χαμηλά επιτόκια και, κατ’ επέκταση να μειώσουν τα επιτόκια των στεγαστικών δανείων που χορηγούν.

Ήδη, η τράπεζα ΑΝΖ έλαβε δάνειο 2,4 δις δολαρίων Αυστραλίας με επιτόκιο 1,25% τα οποία θα διαθέσει σε στεγαστικά δάνεια στην αυστραλιανή αγορά. Εκτιμάται δε ότι, το χαμηλό αυτό επιτόκιο θα της δώσει τη δυνατότητα να μειώσει και τα δικά της επιτόκια στα στεγαστικά δάνεια που χορηγεί.
Το παράδειγμά της είναι βέβαιο ότι θα το ακολουθήσουν και άλλες αυστραλιανές τράπεζες.

Η μείωση των επιτοκίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας φέρνει εξελίξεις στην τσέπη και των πολιτών της Ευρώπης, τόσο θετικές όσο όμως και αρνητικές, αφού αναμένεται να φέρει μείωση των δόσεων σε όσους έχουν πάρει δάνειο με κυμαινόμενο επιτόκιο συνδεδεμένο με ευρώ.

Η μείωση κατά 0,1% στο βασικό επιτόκιο, συνεπάγεται μείωση κατά περίπου 5 ευρώ στη δόση στεγαστικού δανείου ύψους 100.000 ευρώ με διάρκεια αποπληρωμής 20 χρόνια, κυμαινόμενου επιτοκίου, συνδεδεμένου με το βασικό επιτόκιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Από την άλλη πλευρά, δεν θα βγουν κερδισμένοι όσοι έχουν λεφτά στις τράπεζες, αφού θα μειωθούν τα επιτόκια καταθέσεων. Φυσικά, όσο περισσότερες καταθέσεις έχει κάποιος, τόσα περισσότερα θα χάσει. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι θα μηδενιστούν σχεδόν οι καταθέσεις ταμιευτηρίου, ενώ μπορεί να πέσουν και κάτω από το 2% τα επιτόκια στις προθεσμιακές καταθέσεις.

Αυτό που απομένει να δούμε είναι το αν οι τράπεζες θα αποφασίσουν να δώσουν λεφτά στην πραγματική οικονομία, αφού ο Μάριο Ντράγκι έβαλε αρνητικό το επιτόκιο των καταθέσεων των τραπεζών στο -0,1%, από το μηδέν που ήταν μέχρι σήμερα. Πρόκειται στην ουσία για επιτόκιο “τιμωρός”, αφού αναγκάζει τις τράπεζες να μην “παρκάρουν” τα χρήματά τους. Έτσι, τις πιέζει να δώσουν δάνεια ενισχύοντας τις οικονομίες, καθώς πλέον δεν τις συμφέρει να καταθέτουν τα χρήματα στην ΕΚΤ.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Βαγγέλης Ιωαννίδης

Πέρασαν λοιπόν οι εκλογές και τα κόμματα επιδόθηκαν σε εξωφρενικές αναλύσεις εκτός τόπου και χρόνου των εκλογικών αποτελεσμάτων και των μηνυμάτων, που έστειλε ο ταλαίπωρος και σκληρά δοκιμαζόμενος λαός.

Ακούγοντας τις ανακοινώσεις, έχω μείνει έκπληκτος από το γεγονός, ότι τα στελέχη και ιδίως οι ηγεσίες των κομμάτων συνεχίζουν, να ζουν στον γυάλινο κόσμο τους μακριά από τις ανάγκες και τις προσδοκίες των πολιτών, που πληρώνουν τις άστοχες πολιτικές τους. Τα κυβερνητικά κόμματα μετά τις ευρωεκλογές δήλωσαν, ότι πήραν το μήνυμα, αλλά πανηγύρισαν, γιατί η σταθερότητα δήθεν δεν απειλήθηκε. Δυστυχώς από ότι φαίνεται κανένα μήνυμα δεν πήραν και δεν ανέλυσαν σωστά την βούληση των πολιτών. Προσπαθούν μάλιστα με επικοινωνιακού τύπου ανασχηματισμούς, να αλλάξουν το κλίμα, ενώ το πρόβλημα είναι η αλλαγή οικονομικής πολιτικής άμεσα. Την στιγμή, κατά την οποία οι δανειστές μας με πρώτο το ΔΝΤ  ζήτησαν αμέσως μετά τις εκλογές νέα μέτρα δημοσιονομικής βαρβαρότητας, τα κόμματα, που στηρίζουν την κυβέρνηση, δεν σηκώνουν το ανάστημα τους, για να δηλώσουν σε αυτούς, ότι πρέπει, να σταματήσουν, να οδηγούν με τις απαιτήσεις τους στην διάλυση και αποσύνθεση της ελληνικής κοινωνίας και δεν διεκδικούν εδώ και τώρα  αποφασιστικά επιτέλους, μια νέα ρύθμιση του δυσβάστακτου δημοσίου χρέους, με συμφωνημένο κούρεμα του μαζί τους.

Δεν διαφαίνεται μάλιστα, να αποφασίζουν μια άμεση αλλαγή της απαράδεκτης οικονομικής πολιτικής των υπερφορολογήσεων και της άγριας και αδιέξοδης λιτότητας, η οποία οδήγησε την χώρα μας αλλά και την Ευρωζώνη σε αποπληθωρισμό. Τώρα ξυπνώντας αργά, η ΕΚΤ τρέχει βεβαίως και δεν φτάνει, να μαζέψει τα ερείπια των επιλογών του ιερατείου του Βερολίνου, με αδύναμες και άτολμες παρεμβάσεις ποσοτικής χαλάρωσης. Δεν τολμούν, να ξεκαθαρίσουν λοιπόν αμέσως οι κυβερνητικοί εταίροι, αφού υποστηρίζουν, ότι πήραν δήθεν το μήνυμα, τί θα γίνει επιτέλους με τους κεφαλικούς και εξοντωτικούς φόρους και τα χαράτσια, που έχουν επιβάλλει στην ημιθανή οικονομία και κοινωνία, για να επιτύχουν λογιστικά και δια της βίας πρωτογενές πλεόνασμα, που δεν στηρίζεται σε υγιή και αναπτυξιακή  βάση.

Τι θα γίνει π.χ.  κύριοι της κυβέρνησης με το άθλιο χαράτσι, που επιβάλλατε επί δικαίων και αδίκων και το ονομάζετε τέλος επιτηδεύματος; Θα το καταργήστε άμεσα ναι ή όχι και πότε; Το συγκεκριμένο είναι ενδεικτικό του πώς αντιμετωπίζουν την οικονομική πολιτική και ολόκληρες τάξεις επαγγελματιών στο υπουργείο Οικονομικών,, αφού αδυνατώντας, να εισπράξουν ικανοποιητικά έσοδα από τους ισχυρούς, κάνουν ισοπεδωτικές και άδικες φοροεπιδρομές στους μικρούς και ευρισκόμενους σε αδιέξοδο επαγγελματίες. Αν λοιπόν κύριοι πήρατε, όπως λέτε, το μήνυμα ιδού πεδίο δόξης λαμπρό, να το αποδείξετε και να αποφύγετε την σκληρή τελική κρίση των εθνικών εκλογών, οι οποίες πλησιάζουν. Το παραπάνω βεβαίως είναι ένα μικρό μόνο παράδειγμα από τα ολέθρια σφάλματα, που χρειάζεται άμεσα, να διορθωθούν χωρίς χρονοτριβή και δικαιολογίες. Μετανοείτε και αλλάξτε γραμμή έγκαιρα. Φοβάμαι όμως, ότι αυτή η καλόπιστη έκκληση μου θα αποδειχθεί φωνή βοώντος εν τη ερήμω.

Από την άλλη η αξιωματική αντιπολίτευση πανηγυρίζει αυτιστικά την πρωτιά της στις ευρωεκλογές, χωρίς να διατυπώνει σοβαρή, αξιόπιστη, εναλλακτική πρόταση και χαϊδεύοντας σε ένα όργιο λαϊκισμού τα αυτιά των πάντων. Δεν γίνεται όμως έτσι, να πείσει, πως μπορεί, να κυβερνήσει σοβαρά και να καταστεί αξιόπιστος συνομιλητής εταίρων και δανειστών, με τους οποίους θα επαναδιαπραγματευθεί σκληρά υποτίθεται, αν αναλάβει οψέποτε την εξουσία. Δεν απαντά λοιπόν ποτέ, στο τί θα κάνει με την απαιτούμενη αναδιάρθρωση και μείωση του σπάταλου και υπερτροφικού κράτους, που διαθέτουμε. Με τους εκατοντάδες άχρηστους οργανισμούς, που πληρώνουν οι αγρίως φορολογούμενοι πολίτες και με τους υπαλλήλους τους, που δεν έχουν σοβαρό αντικείμενο εργασίας και αντί να δουλεύουν μας δουλεύουν, όπως επίσης δεν απαντά, πώς θα αλλάξει το παρασιτικό και αντιπαραγωγικό κρατικίστικο καταναλωτικό οικονομικό μοντέλο, το οποίο η χώρα ανέπτυξε από το 1981 και μετά στηριζόμενο σε δανεικά, χωρίς σύνδεση αμοιβής και παραγωγικότητας και χωρίς αξιολόγηση και ανταμοιβή των αξίων, το οποίο θα μπορούσε κανείς, να το χαρακτηρίσει ειρωνικά ως αποτυχημένο υβριδικό σοσιαλισμό αλά Γκρέκα. Μα τι λέω; Αφού αυτό το μοντέλο θαυμάζουν πολλά από τα στελέχη της και ονειρεύονται, να αναβιώσουν, είναι δυνατόν ποτέ, να επιδιώξει τις αλλαγές, που απαιτούνται ο ΣΥΡΙΖΑ;

Συμπερασματικά ζουν όλοι στον κόσμο τους και το μήνυμα των πολιτών χάθηκε στην διαδρομή. Επειδή μάλιστα είναι σίγουροι, ότι δεν φταίνε ποτέ αυτοί, μάλλον θα φταίει κατά την γνώμη των ηγεσιών τους ο ταχυδρόμος, τι να πω……

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΑΜΥΝΤΑΙΟ

ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Πηγή: studio3newcastle.com

Ζητείται η συμπαράσταση του απόδημου ελληνισμού καθώς η πρωτοβουλία αυτή θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για τη διατήρηση του Ολυμπιακού Ιδεώδους.

Η Ελλάδα διαθέτει έναν απαράμιλλο πλούτο αρχαίων θεάτρων και σταδίων, τα οποία παρότι αποτελούν την πολιτιστική κληρονομιά του Ελληνισμού, του ανθρωποκεντρισμού και της ανθρωπότητας, βιώνουν, εκτός εξαιρέσεων, το απόλυτο της εγκατάλειψης και της μοναξιάς.

Η κατάσταση αυτή μπορεί και οφείλει να αλλάξει, μέσω της αναβίωσης της Κλασικής Ολυμπιάδας στο τρίπτυχό της: αθλητισμός – πολιτική – πολιτισμός. Με τον τρόπο αυτό οι αθλητικές και καλλιτεχνικές υποδομές που μας κληροδοτήθηκαν από την Αρχαιότητα, θα αποκτήσουν νέες προοπτικές, θα επαναχρησιμοποιηθούν σε εκδηλώσεις που
προβλέπονται στο πρόγραμμα αναβίωσης της Κλασικής Ολυμπιάδας και θα επανέλθουν μαζί με τον ανθρωποκεντρισμό στο επίκεντρο του αθλητικού, πολιτικού και πολιτιστικού γίγνεσθαι των σύγχρονων κοινωνιών, δίνοντας έτσι στο ολυμπιακό ιδεώδες, την πολιτική, τον πολιτισμό και τη δημοκρατία το ουσιαστικό τους περιεχόμενο.

ΟΙ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ

Στην αρχαιότητα του ελληνικού ανθρωποκεντρισμού και σε αντίθεση με τον παγκόσμιο θεοκρατισμό, οι οργανωμένοι Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν οι σημαντικότεροι από όλους τους ελληνικούς και παγκόσμιους αγώνες. Παράλληλα ήταν η σπουδαιότερη αθλητική και θρησκευτική γιορτή προς τιμήν του Δία.

Πέραν όμως του αθλητικού και θρησκευτικού χαρακτήρα τους, οι αγώνες είχαν και πολιτικό περιεχόμενο. Και τούτο γιατί κατά τη διάρκειά τους οργανώνονταν και πολιτικές συζητήσεις κάθε χρόνο στα τρία ιερά της αρχαίας Ελλάδας, δηλαδή τους Δελφούς, τον Ισθμό και τη Νεμέα, και κάθε τέταρτο χρόνο στην Ολυμπία. Με τον τρόπο αυτό οι Έλληνες έκαναν πολιτική και διπλωματία.

Η φήμη του ιερού της Ολυμπίας διαδόθηκε σε ολόκληρο τον τότε ελληνικό κόσμο και γνώρισε μεγάλη ακμή ως πανελλήνιο κέντρο, στο οποίο οι Έλληνες είχαν την ευκαιρία να επικοινωνήσουν μεταξύ τους, να ανταλλάξουν ιδέες, να διαμορφώσουν απόψεις, να διδάξουν και να διδαχθούν. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανέδειξαν την εθνική, πολιτισμική και πνευματική ενότητα των αρχαίων Ελλήνων. Κατά τη διάρκεια των αγώνων έπαυαν οι εχθροπραξίες, εξυψώνοντάς τους σε σύμβολο πανελλήνιας ειρήνης και ενότητας.

Στην ιστορική εξέλιξη της ανθρωπότητας οι Ολυμπικοί Αγώνες διοργανώθηκαν για πρώτη φορά το 776 π.Χ. στην Αρχαία Ολυμπία και πραγματοποιούνταν κάθε τέσσερα χρόνια τους θερινούς μήνες (Ιούλιο-Αύγουστο).

Διαρκούσαν πέντε ημέρες και περιλάμβαναν τα εξής αγωνίσματα: Αγώνες δρόμου, Πάλη, Πυγμαχία, Παγκράτιο, Αρματοδρομίες και το Πένταθλο, το οποίο αποτελούνταν από τα αθλήματα: αγώνας δρόμου, Άλμα, Πάλη, Δισκοβολία και Ακοντισμός.

Διεξάγονταν στο Στάδιο, την Παλαίστρα και στον Ιππόδρομο, μπροστά σε χιλιάδες θεατές από όλες τις πόλεις του γνωστού ελληνικού κόσμου. Οι νικητές βραβεύονταν με ένα στεφάνι αγριελιάς, τον κότινο, και απολάμβαναν ιδιαίτερες τιμές από την πατρίδα τους. Όσοι συμμετείχαν ακολουθούσαν κοινούς αθλητικούς κανόνες, που είχαν καθιερωθεί για τη διεξαγωγή των αγώνων.

Πριν την έναρξη της κλασικής Ολυμπιάδας θα γίνεται η τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας στο στάδιο της Ολυμπίας, όπου θα καίει καθ’ όλη τη διάρκεια των αγώνων. Η φλόγα θα μεταφέρεται μέσω λαμπαδηδρομιών σε όλα τα αρχαία στάδια, παλαίστρες και ιπποδρόμους της σημερινής Ελλάδας (π.χ. Μεσσήνη, Ρόδος, Δελφοί, Δωδώνη, Ίσθμια, Φίλιπποι κ.ά.) και σε περιοχές της Μεσογείου όπου υπάρχει αντίστοιχη υποδομή από την εποχή του κλασικού ελληνισμού (Κάτω Ιταλία, Μικρά Ασία, Αίγυπτος κ.λπ.), στα οποία θα πραγματοποιούνται οι προκριματικοί αγώνες, με τη σύμφωνη γνώμη των αντίστοιχων χωρών.
Οι τελικοί αγώνες θα πραγματοποιούνται στην Ολυμπία, ακολουθώντας το τελετουργικό της κλασικής εποχής. Με την ανακήρυξη των νικητών, θα γίνεται η στεφάνωσή τους με τον κότινο και θα τους χορηγούνται αναμνηστικά μετάλλια.

ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ

Οι πολιτικές εκδηλώσεις θα είναι συναντήσεις με συμμετοχή απ’ όλο τον κόσμο, που θα στοχεύουν στην άσκηση παγκόσμιας διπλωματίας και τη διαμόρφωση στρατηγικών για τη λειτουργία και τον εκδημοκρατισμό των πολιτικών συστημάτων και τη διατήρηση και ανάπτυξη της παγκόσμιας ειρήνης και του ανθρωποκεντρισμού.

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΜΕΡΟΣ

Από την άλλη πλευρά, οι πολιτιστικές εκδηλώσεις θα είναι ένα διεθνές αντάμωμα όλων των πολιτισμικών αποχρώσεων της σημερινής παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας.
Τόσο οι πολιτικές όσο και οι πολιτιστικές εκδηλώσεις θα πραγματοποιούνται στα αρχαία θέατρα της Ελλάδας και των άλλων χωρών όπου υπάρχουν αντίστοιχες υποδομές από την αρχαιότητα, υπό την αιγίδα των δήμων όπου ανήκουν τα θέατρα σε συνεργασία με τα κινήματα εθελοντισμού. Τα κλασικά ανοιχτά θέατρα του ελλαδικού χώρου που μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των εκδηλώσεων και να χρησιμοποιηθούν για την πραγματοποίησή τους είναι μεταξύ άλλων: της Επιδαύρου, της Δωδώνης, το Ηρώδειο, της Ήλιδας, της Μεσσήνης, της Νικόπολης, των Φιλίππων, των Δελφών, της Πάτρας κ.ά.

ΛΗΞΗ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ – ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΦΛΟΓΑΣ

Η τέλεση της κλασικής Ολυμπιάδας θα προηγείται των σύγχρονων διεθνών ολυμπιακών αγώνων και θα προκύπτει από την ημερομηνία τέλεσής τους. Κατά την τελετή λήξης η ολυμπιακή φλόγα θα παραδίδεται στον εκάστοτε εκπρόσωπο της χώρας και της πόλης που θα φιλοξενήσει τους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες σύμφωνα με το υπάρχον τελετουργικό για να ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι της στην ανθρωπότητα.

ΛΗΞΗ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ – ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΦΛΟΓΑΣ

Η τέλεση της κλασικής Ολυμπιάδας θα προηγείται των σύγχρονων διεθνών ολυμπιακών αγώνων και θα προκύπτει από την ημερομηνία τέλεσής τους. Κατά την τελετή λήξης η ολυμπιακή φλόγα θα παραδίδεται στον εκάστοτε εκπρόσωπο της χώρας και της πόλης που θα φιλοξενήσει τους σύγχρονους Ολυμπιακούς αγώνες σύμφωνα με το υπάρχον τελετουργικό για να ξεκινήσει το μακρύ ταξίδι της στην ανθρωπότητα.

ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΗΣ ΚΛΑΣΙΚΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΟΛΥΜΠΙΑ

Η αναβίωση της Κλασικής Ολυμπιάδας στην Ολυμπία και σε όλα τα στάδια και θέατρα της κλασικής αρχαιότητας, θα είναι πολλαπλά ωφέλιμη για την ανθρωπότητα.
Προσδοκούμε ότι η υλοποίηση του τρίπτυχου αθλητισμός, πολιτική, πολιτισμός θα είναι προς όφελος κυρίως:
1. του Ολυμπισμού και του Ολυμπιακού Ιδεώδους,
2. των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, καθώς οι Κλασικοί Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν την πρωταρχική τους αφετηρία και το αντιστάθμισμά τους,
3. της ειρήνης μέσω της εφαρμογής του ιδεώδους της Ολυμπιακής Εκεχειρίας,
4. της ανθρωπότητας, γιατί εκτός των άλλων οι κάτοικοι της υφηλίου και ιδιαίτερα η νεολαία θα έχει την ευκαιρία να έρθει σε άμεση επαφή με την ιστορία του ανθρωποκεντρισμού, του Ολυμπισμού και του Ελληνισμού,
5. της Ελλάδας, γιατί θα αναβαθμίσει τις σχέσεις της με τις χώρες που θα συμμετέχουν.

Η ανθρωπότητα σήμερα έχει ανάγκη την ύπαρξη ενός κέντρου αθλητισμού, πολιτισμού και πολιτικής, σε αντιδιαστολή με τα κέντρα εξουσίας που λειτουργούν ανά την υφήλιο. Με την αναβίωση του τρίπτυχου της Κλασικής Ολυμπιάδας η Ελλάδα καλύπτει από κάθε άποψη την ανάγκη αυτή, εφόσον θα αποτελέσει, εκτός από αθλητικό, και παγκόσμιο κέντρο διπλωματίας και πολιτισμού.

Για να διεκδικήσουμε την αναβίωση της Κλασικής Ολυμπιάδας στην Ολυμπία παρακαλούμε και για τη δική σας ενεργή
συμμετοχή με την υπογραφή σας και την περαιτέρω κοινοποίηση της πρότασης.

Έτσι θα συμβάλλουμε στην αναβάθμιση και προώθηση του ολυμπιακού ιδεώδους και στην επαναφορά του
ελληνισμού και του ανθρωποκεντρισμού στο διεθνές προσκήνιο.

Για το σκοπό αυτό λειτουργούν οι ιστοσελίδες http://www.classicolympics.gr (στα ελληνικά) και http://www.classicolympics.eu (στα αγγλικά), όπου συλλέγονται υπογραφές για την υποστήριξη της πρότασης.
Είμαστε σε διαρκή αναζήτηση για τη διεύρυνση των συνεργασιών μας με φορείς των Ελλήνων του εξωτερικού.

*O Παντελής Γεωργογιάννης είναι καθηγητής στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Ο Clive Palmer

Συνεχίζεται η κόντρα του με την κυβέρνηση του Κουίνσλαντ αλλά και με την κυβέρνηση Άμποτ.

Συνεχίζεται η οξύτατη κόντρα μεταξύ του Φιλελεύθερου κόμματος και του αρχηγού του κόμματος Palmer United Party, Κλάιβ Πάλμερ.
Φιλελεύθεροι βουλευτές κατηγορούν τον κ. Πάλμερ για φοροδιαφυγή.

«Αν τον έπιασε πόνος για τους ηλικιωμένους ας πληρώνει τους φόρους του» είπε ο Φιλελεύθερος βουλευτής, Μαλ Μπραφ.
«Πληρώνω εκατομμύρια δολάρια φόρους. Φέτος κάποιες εταιρίες μου δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα. Τα περί φοροδιαφυγής είναι φαντασιώσεις» απάντησε ο Πάλμερ.
Την ίδια στιγμή αμφιλεγόμενος Ομοσπονδιακός βουλευτής, (αρχηγός του προσωπικού του κόμματος) και γνωστός Κροίσος, Κλάιβ Πάλμερ, διέψευσε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι επιχείρησε κατά «διεφθαρμένο τρόπο» να επηρεάσει την πολιτειακή κυβέρνηση του Κουίνσλαντ.
Ο κ. Πάλμερ, που τελευταία βρίσκεται στην κυριολεξία «στο μάτι του κυκλώνα» παραπέμφθηκε βράδυ, στην Επιτροπή που ερευνά το Έγκλημα, την Διαφθορά και την Ανάρμοστη Συμπεριφορά στο Κουίνσλαντ.

Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς που έχουν διατυπωθεί σε βάρος του, το 2012, λίγο μετά την άνοδο του Φιλελεύθερου Εθνικού Κόμματος του Κουίνσλαντ στην εξουσία, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Τζεφ Σίνεϊ, είχε μια συνάντηση με τον Κλάιβ Πάλμερ, που εκτός των άλλων διαθέτει και σημαντικά ορυχεία.

Στη συνάντηση εκείνη ο κ. Πάλμερ, που σημειωτέον ήταν σημαντικό στέλεχος του κόμματος αλλά και βασικός χορηγός του, φέρεται, κατά τον κ. Σίνεϊ, να απαίτησε «ειδική μεταχείριση» από την πολιτειακή κυβέρνηση του Κουίνσλαντ μιας και ήταν «βασικός υποστηρικτής της.

«Ήθελε να μην ακολουθήσουμε τις νόμιμες διαδικασίες, όσον αφορά τα ορυχεία του, κάτι που εμείς δεν ήμασταν διατεθειμένοι να κάνουμε» είπε ο κ. Σίνεϊ σε τηλεοπτική εκπομπή του ABC.

O κ. Πάλμερ, που έχει ήδη μηνύσει τον πολιτειακό πρωθυπουργό του Κουίνσλαντ, Κάμπελ Νιούμαν, για δυσφήμιση σε βάρος του, επειδή ο τελευταίος τον κατηγόρησε ότι «προσπαθεί να εξαγοράσει κυβερνήσεις», απορρίπτει τους ισχυρισμούς του κ. Σίνεϊ και απειλεί ότι θα μηνύσει και αυτόν.
Οι κατηγορίες σε βάρος του κ. Πάλμερ ότι ήθελε ευνοϊκή αντιμετώπιση από την κυβέρνηση αποτελούν την υπερασπιστική γραμμή του πολιτειακού πρωθυπουργού, Κάμπελ Νιούμαν, στη μήνυση που του έκανε ο γνωστός κροίσος και πολιτικός.

«Αυτά τα λέει τώρα ο κ. Σίνεϊ για να υπερασπιστεί τον πρωθυπουργό μετά τη μήνυση που υπέβαλα εναντίον του» είπε ο κ. Πάλμερ και συνέχισε:
«Αν έκανα κάτι παράνομο ο πρωθυπουργός και ο αντιπρόεδρός του έπρεπε να με είχαν καταγγείλει στην αστυνομία ή να με παραπέμψουν στην αρμόδια επιτροπή τότε. Πριν δυο χρόνια. Και όχι τώρα που μήνυσα τον πρωθυπουργό για τα ψέματα που είπε σε βάρος μου».
Αξίζει να σημειωθεί πως ο κ. Σίνεϊ αφού έκανε τις καταγγελίες σε βάρος του κ. Πάλμερ την Παρασκευή το βράδυ στην εκπομπή 7.30 ABC στη συνέχεια έδωσε τα σχετικά στοιχεία στην Επιτροπή που ερευνά το Έγκλημα, την Διαφθορά και την Ανάρμοστη Συμπεριφορά στο Κουίνσλαντ.
Δήλωσε πάντως πως είχε ενημερώσει τότε τον κ. Νιούμαν αλλά όχι και την αστυνομία.

«Έπρεπε να τον είχα παραπέμψει τότε» ομολογεί σήμερα.

Η υπόθεση, παρουσιάζει μεγάλο παναυστραλιανό ενδιαφέρον αφού ο κ. Πάλμερ έχει σημαντικό ρόλο και στην ομοσπονδιακή πολιτική σκηνή.
Το κόμμα του κ. Πάλμερ, όπως είναι γνωστό, ελέγχει τη γερουσία και η στάση του θα είναι καθοριστική για το αν εγκριθούν ή απορριφθούν σημαντικές προβλέψεις του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού.

Ο κ. Πάλμερ έχει δηλώσει δημοσίως ότι θα τον καταψηφίσει προκαλώντας την οργή της κυβέρνησης του Τόνι Άμποτ.
Μάλιστα το γεγονός ότι ο κ. Πάλμερ συνέφαγε πρόσφατα με τον Μάλκολμ Τέρνμπουλ κινδυνεύει να αποσταθεροποιήσει τη ομοσπονδιακή κυβέρνηση, όπως έχει αναφερθεί και από το πρόγραμμά μας.

Ο Τόνι Άμποτ από τη Γαλλία, όπου βρέθηκε για να παραστεί στην 70ή επέτειο από την απόβαση των συμμαχικών δυνάμεων στη Νορμανδία προσπάθησε να υποβαθμίσει το θέμα που κυριαρχεί εδώ και μέρες στην επικαιρότητα λέγοντας ότι δεν υφίσταται θέμα ανατροπής του από τον κ. Τέρνμπουλ.
«Νομίζω ότι η κουβέντα για το θέμα πήρε υπερβολικές διαστάσεις» δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Abbott. «Είμαι απόλυτα ευχαριστημένος που ο Malcolm βρίσκεται στο πλευρό μου και είναι από τους βασικούς υπουργούς της κυβέρνησής μου» δήλωσε ο κ. Abbott. Εντούτοις, πρόσθεσε ότι είναι φυσιολογικό ο κ. Turnbull, όπως και πολλοί άλλοι υπουργοί του, να έχουν φιλοδοξίες, κάτι που, όπως είπε, το θεωρεί, επίσης, δεδομένο.

Όταν ο πρωθυπουργός ερωτήθηκε αν πιστεύει ότι οι σχολιαστές Bolt και Jones έχουν ξεκινήσει μαζί «εκστρατεία» κατά του Turnbull, ο κ. Abbott δήλωσε ότι δεν πιστεύει ότι ισχύει κάτι τέτοιο, προσθέτοντας ότι τόσο «ο Alan όσο και ο Andrew είναι φίλοι μου».

Η παραπομπή του για διαφθορά, λένε κάποιοι, δεν αποκλείεται για να καμφθούν και οι αντιστάσεις του στο θέμα της έγκρισης του προϋπολογισμού.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Demokritos, based in Athens, is the largest multidisciplinary research centre in Greece. The country is investing just 0.6 per cent of its GDP in research and development.

World Economic Forum report highlights barriers to improving business environment.

Greece has a surplus of scientists and students but a deficit in conditions that would facilitate entrepreneurship, such as healthy competition and access to funding, according to the latest report by the World Economic Forum (WEF) on competitiveness in the European Union.

The WEF’s “Europe 2020 Competitiveness Report: Building a More Competitive Europe – 2014 Edition” ranks Greece 26th among 28 European Union (EU) member states, only above Bulgaria and Romania in its biennial chart. The report examines the countries’ performance in seven domains.

Greece is last in terms of business environment, mostly due to the difficulty in accessing funding and the absence of competition. On the digital agenda it is 26th owing to low growth and the absence of a government strategy on information technology and communications. It ranks 25th for social inclusion due to the state’s inability to combat poverty, and 26th in the labor and employment market, explained by the high jobless rate among the young and women.

In terms of innovation Greece ranks 23rd, investing just 0.6 per cent of its gross domestic product in research and development, while chart leaders Sweden and Finland invest 4 per cent. Greece is 23rd also in education and training due to the low quality of its education system. Still, the country ranks second in the number of scientists and engineers and fifth in the number of people receiving a university education. It also finds itself in 21st position for environmental sustainability.

The report reveals a number of contradictory features in the progress of Greece’s implementation of the Europe 2020 agenda, which the WEF report monitors. Greece is above the EU average in the number of cell phone subscribers and the use of mobile Internet, but ranks second to last in terms of online transactions among corporations.

The WEF report highlights the two-speed Europe in that the Northern countries show a high level of competitiveness, unlike their Southern and Eastern European counterparts.

Source: ekathimerini

An analysis of a Herald Sun article on the govt forking out $100 million p/a to” finance the holiday lifestyles of numerous disability pensioners who live overseas”.

Early last month, as readers may recollect, the Herald Sun published prominently an article about the government forking out $100 million per year to” finance the holiday lifestyles of numerous disability pensioners who live overseas”. The article quoting the Minister for Social Services Kevin Andrews went on to name Greeks as the main “offenders” followed by Turks, Croatians and New Zealanders. This article was published in the lead up to the government’s austerity budget and was clearly intended to inflame prejudices against ‘foreigners’ and deflect from the massive attacks on disability and other pensioner payments. These disability ethnic pensioners are in fact Australian citizens who contributed their best to the nation’s welfare and are entitled, yes entitled, to take their meagre pensions to the country of their birth and probably their last place, not living in luxury in 5 star hotels and resorts but in the modestly done up remnants of the house they were born in. They stretch the pension to cover needs that if in Australia they would have called on government and other public support agencies. But above all, is it not a fundamental human right for pensioners and, indeed all people, to see their last days and years off in the best possible comfortable and happy environment? The rich have no problems in buying one any time.

Inflaming prejudices with falsified ‘facts’ and with Greeks pensioners at the epicentre is not new; the perpetrators of injustice are very good at blaming the victims, as the following historical reference from my book Migrant Workers and Ethnic Communities reminds us.

The “Scandal”

The Greek Pension Scandal was one of the biggest campaigns fought by Greek Australians, led by the welfare organisations and social workers.
In 1978 Federal Government social security personnel and Federal Police had announced triumphantly to an eager press the uncovering of a scheme planned and executed by Greek Australian doctors and pensioners to defraud the Commonwealth through unlawful social security payments to Greek pensioners in Australia and in Greece. At that time, Prime Minister Malcolm Fraser was busy demolishing the universal health care system Medicare established by the Whitlam government.
Federal Police arrested 500 Greek Australian pensioners in Sydney, who had their pensions terminated and their bank accounts confiscated. A further 180 were arrested in Greece. They were all charged with conspiracy to defraud the Commonwealth. Many remained in custody for several days before being released. In Greece those arrested were put into the infamous Koridalos jail. Denied their pensions and with their bank accounts frozen, they were destitute.
The government and the media proclaimed them guilty months before their day in court. The media played a despicable role. The Greek pensioners managed to get legal aid through the Redfern Legal Aid Service in Sydney. The Greek Australian Welfare Women’s Association of Sydney coordinated the legal defence and the public campaign. There was no doubt the arrests were politically motivated. Other communities, like the ltalian, Turkish, Jewish and Yugoslav, joined the campaign. The court case lasted 400 days. Two of the accused pensioners committed suicide during the stressful procedure. The court found no conspiracy and all the accused not guilty. There was no apology from the government and no offer of compensation. The struggle for compensation lasted another 10 years.

When Bob Hawke became Prime Minister in 1983 he appointed Dame Roma Mitchell as a Royal Commissioner to inquire and report on the issue. She found all the accused were simply ordinary people with nothing to do with criminal activities. The government accepted the recommendation for a $10 million compensation package to all victims, and a sincere and public apology. The Sydney AGWWA was given $150,000 to administer the compensation payments. This was a tremendous victory.

Vivi Germanos-Koutsounadis was at the centre of this whole campaign. She rated this achievement as the greatest for migrant rights at the time. Her involvement with disability issues, teaching community languages, educating pre-school children and immigrant women’s speaking out movement grew deeper, particularly in the mental disability area, which was traditionally taboo in migrant communities.

Activism and advocacy influenced some progressive legislation such as the Child Protection Act, Human Rights and the Rights of the Child, the Disability Act and Ethnic Child Care. Vivi struggled to overcome sexism. She was usually the only woman and certainly the only migrant woman in most organisations she was involved with. But men, she said, came to respect her as she had something to offer: “We made some inroads to the men’s club.”
In 2002 she represented Australia at the United Nations Special Session for Children and addressed the world’s leaders. She found the time to help establish and co-lead the Greek Cultural Association at Marrickville (Sydney) with Maria Fotiadis, Fokion Vouros and Nick Papanikitas, the predecessor to the Greek Festival. She helped ECC leaders S. Constanzo, Paulo Tataro, Paula Masselos and Dorothy Buckland in establishing the Sydney Carnivale in the early 1900s, whose director for many years was another Greek Australian, Lex Marinos. The NSW Australian Non-English-Speaking Women’s Association was another of her initiatives.

In 1983 Vivi was awarded the Order of Australia Medal, in 1988 the Human Rights Medal of the University of New South Wales and in 2003 the Alumni award. None of these accolades took Vivi out of her natural grassroots environment and the Greek Community in which she still serves on the committee of management, the Welfare and Social Rights subcommittees, while working full-time for the Ethnic Child Care Family and Community Services Cooperative in Marrickville.

* George Zangalis is a former trade unionist and the secretary of Melbourne’s ethnic community radio station 3ZZZ.

source: Neos Kosmos

The UK’s conservative climate and energy minister has rejected suggestions his government could form an alliance of “like-minded” nations with Australia to oppose carbon pricing.

Greg Barker has put an end to Prime Minister Tony Abbott’s dream that a group of five countries could be formed to undermine global moves to install carbon pricing and challenge a push by US President Barack Obama for stronger international regulation of climate change.

In moves that show Australia is increasingly isolated on the subject, New Zealand’s Prime Minister John Key has also said he was caught off-guard by the idea of an alliance and signalled his government has no intention of walking away from its emissions trading scheme.

The comments leave Canada, with its anti-carbon tax prime minister Stephen Harper as Australia’s only likely ally on the subject.

Mr Barker told British media on Wednesday that the UK would not be joining Australia to challenge international regulation of carbon emissions.

”I think you can take it the UK won’t be joining an alliance against regulation. We are engaged with Australia and New Zealand, encouraging them to take a responsible proactive part in seeking an ambitious global treaty on climate change,” he said.

”It was something the [British] Prime Minister [David Cameron] has raised on occasion with the Prime Minister of Australia. I think we do have a slight difference of view here, but we have very strong ties here and whatever discussion there is will be framed positively.”

Earlier this year, Mr  Cameron said he believed that ”man-made climate change is one of the most serious threats that this country and this world faces”.

And earlier this week, Mr Obama and UN Secretary-General Ban Ki-Moon said political leaders had to recognise that climate change was the number one priority for governments as the most significant issue the planet faces.

Mr Obama has also regulated that emissions from coal-fired power plants must be reduced by 30 per cent by 2030 and also expressed his preference for carbon pricing or a cap-and-trade system to combat rising greenhouse gas emissions, but has had difficulty getting measures past hostile Republicans.

Mr Abbott, by contrast, has said repeatedly that while climate change was “a significant problem, it’s not the only or even the most important problem the world faces”.

In New York on Thursday, Mr Abbott again said he would not support measures such as carbon pricing or emissions trading to combat climate change, saying ”I am not going to take action on climate change which clobbers our economy”.

”We are proposing to spend some $2.5 billion on direct action climate change measures. If this was to translate to the United States that would be a $40 billion – a $40 billion program – over four years. Now, I think that would be a very, very substantial program should something like that be put into place here in the United States.”

When asked if he would challenge Mr Obama on the ways to combat climate change, Mr Abbott responded: ”If climate change does come up in further discussions here in the United States I will be pointing to the scale of what we are doing in Australia as evidence of our deep seriousness of this issue.”

In New Zealand, a spokeswoman for Mr Key said Mr Abbott had not spoken to him about the suggestion of a group of five countries but hosed down any suggestion New Zealand would be part of it.

”This government takes climate change seriously,” the spokeswoman said.

”That is why we were one of the first countries to introduce a comprehensive emissions trading scheme and why we’re actively involved in international climate change efforts.”

Mr Abbott’s stance on climate action has also drawn criticism from retiring US politician Henry Waxman, who was at the forefront of clean energy bills in America.

Mr Waxman said Australia, along with Canada, risked being ”behind-the-scenes laggers” rather than leaders on climate policy.

Both nations risked being out of sync with Europe and the US. ”I hope Australia doesn’t turn its back on its leadership role and become a drag on what we need to all be doing around the world,” Mr Waxman told ABC’s 7.30 on Wednesday.

The retiring senior Democrat also criticised the Coalition government’s ”voluntary” direct action policy as ineffectual. ”That never worked anywhere,” he said.

source: smh.com.au

11.401 συμπάροικοι συνταξιούχοι ζουν εκεί λόγω της ακρίβειας στην Αυστραλία.

Χιλιάδες Αυστραλοί συνταξιούχοι επιλέγουν να ζουν σε χώρες του εξωτερικού επειδή το κόστος ζωής στην Αυστραλία είναι από τα υψηλότερα στον κόσμο.
Και πολλοί συνταξιούχοι της Αυστραλίας, σχεδόν όλοι τους ομογενείς, επιλέγουν να ζουν στην Ελλάδα.

Οι περισσότεροι συνταξιούχοι από την Αυστραλία που ζουν στο εξωτερικό (17.050) επιλέγουν την Ιταλία και ακολουθεί η Ελλάδα όπου ζουν 11.401 άτομα που λαμβάνουν αυστραλιανή σύνταξη.

Από έρευνα που έγινε προκύπτει ότι, λόγω του κόστους ζωής στην Αυστραλία, δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχοι δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα.
Έτσι, πολλοί επιλέγουν να πάνε σε χώρες του εξωτερικού (κατά προτίμηση στη χώρα καταγωγής τους) επειδή το κόστος ζωής είναι φθηνότερο. Και σε αρκετές περιπτώσεις (όπως στην Ελλάδα) και το κλίμα καλύτερο.

Καθώς, μάλιστα, η κυβέρνηση του Τόνι Άμποτ ετοιμάζεται να νομοθετήσει ώστε να αυξηθεί το όριο συνταξιοδότησης στα 70 χρόνια, στοιχεία που δόθηκαν στην δημοσιότητα δείχνουν ότι κατά την πενταετία 2007-2012, σημειώθηκε αύξηση 30% στον αριθμό των αυστραλιανών συντάξεων που πληρώνονται στο εξωτερικό.
Συνολικά 2.3 εκατομμύρια Αυστραλοί λαμβάνουν σήμερα τη σύνταξη γήρατος και απ’ αυτούς ένα ποσοστό 3% ζει στο εξωτερικό.
Σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Νότιας Αυστραλίας, εκατοντάδες χιλιάδες Αυστραλοί συνταξιούχοι βρίσκονται σε άθλια κατάσταση.
Οι περισσότεροι δεν έχουν σημαντικές αποταμιεύσεις στο εφάπαξ τους για να ζήσουν στη συντάξιμη ηλικία τους και το επίδομα σύνταξης που δίνει η κυβέρνηση στους μη έχοντες δεν τους αρκεί για να ζήσουν. Γι’ αυτό και κάποιοι επιλέγουν να πάνε σε χώρες του εξωτερικού.

Το σύστημα κοινωνικής ασφάλισης στην Αυστραλία διαφέρει από τα αντίστοιχα συστήματα άλλων χωρών.
Η σύνταξη γήρατος (ουσιαστικά, είναι επίδομα) πληρώνεται από την αυστραλιανή κυβέρνηση μέσω γενικών κονδυλίων και όχι μέσω των εισφορών πολιτών και εργοδοτών σε ταμεία κοινωνικής ασφάλισης.

Για το λόγο αυτό, αν κάποιος θέλει να πάρει σύνταξη στην Αυστραλία, ελέγχονται τα εισοδήματα και τα περιουσιακά στοιχεία του, καθώς επίσης και αυτά του/της συντρόφου του σε ορισμένες περιπτώσεις.

Βασικές προϋποθέσεις για να πάρει ένας πολίτης Σύνταξη Γήρατος από το αυστραλιανό Κράτος είναι, πρώτον, αν ζει εκτός Αυστραλίας, χρειάζεται τουλάχιστον 12 μήνες διαμονής και εργασίας στην Αυστραλία, από τους οποίους οι έξι μήνες πρέπει να είναι συνεχόμενοι. Δεύτερον, να έχει περάσει το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, το οποίο αντιστοιχεί σε 64,5 έτη για τις γυναίκες και 65 έτη για τους άντρες και, τρίτον, το συνολικό διάστημα που έζησε στην Αυστραλία και/ή το διάστημα κάλυψης της κοινωνικής του ασφάλισης στην Ελλάδα αθροιζόμενα να ξεπερνούν τα 10 χρόνια.

Η αυστραλιανή σύνταξη καταβάλλεται σύμφωνα με έλεγχο εισοδήματος και περιουσιακών στοιχείων τόσο του αιτούντος όσο και του συντρόφου του. Πέραν του κριτηρίου του εισοδήματος του συντρόφου και του αιτούντος, το ποσόν της σύνταξης που θα πληρωθεί ο δικαιούχος θα εξαρτηθεί από το πόσο καιρό έχει ζήσει στην Αυστραλία μεταξύ των ηλικιών από 16 ετών μέχρι την ηλικία της συνταξιοδότησης.

Πάντως, στο εισόδημα συμπεριλαμβάνονται χρήματα που λαμβάνονται από την απασχόληση και χρήματα που θεωρείται ότι κερδίζονται από επενδύσεις. Συμπεριλαμβάνονται, επίσης, χρήματα από πηγές εντός και εκτός της Αυστραλίας. Ο υπολογισμός του ποσού της αυστραλιανής σύνταξης είναι πιο περίπλοκος αν ο αιτών ή ο σύντροφός του έχουν μερίδιο σε αγρόκτημα, επιχείρηση ή καταπίστευμα ή αν είναι ιδιοκτήτες ακινήτου, εκτός από το σπίτι στο οποίο διαμένουν. Γενικά, οποιοδήποτε ανεξόφλητο χρέος επί ενός περιουσιακού στοιχείου αφαιρείται από την αξία του περιουσιακού στοιχείου.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Σκηνές από την ταινία

Κινηματογραφικά μιλώντας, οι εγχώριοι σκηνοθέτες δε μας έχουν συνηθίσει σε περιπέτειες, όπως αυτή που μόλις ολοκλήρωσε ο Φινλανδός, Ταάβι Βάρτια.

«Adventure in Greece». Περιπέτεια στην Ελλάδα. Κινηματογραφικά μιλώντας, οι εγχώριοι σκηνοθέτες δε μας έχουν συνηθίσει σε περιπέτειες, πόσο δε μάλλον σε οικογενειακές, όπως αυτή που μόλις ολοκλήρωσε ο Φινλανδός, Ταάβι Βάρτια, στο νησί της Κω.

Ο τίτλος, ο παραπάνω, είναι προσωρινός, όχι, πάντως, και ο οικογενειακός χαρακτήρας της ελληνο-φινλανδικής ταινίας του.

«Από τη μικρή εμπειρία που έχω στο σινεμά μπορώ να πω πως σκηνοθέτης που έχει δουλέψει με παιδιά, και ξέρει να τα καθοδηγεί, είναι καλός σκηνοθέτης» λέει ο Γιάννης Στάνκογλου, ένας από τους πρωταγωνιστές του φιλμ, που συμπαρήγαγαν οι εταιρείες Yellow Group (Φινλανδία), η Inkas Films της δικής μας Λιλέτ Μπόταση και ο ΟΤΕ TV. Κουβεντιάζουμε κοντά στην παραλία της Καρδάμαινας, όπου μόλις τέλειωσαν τα γυρίσματα -ολοήμερα και κυρίως μέσα στη θάλασσα- μιας από τις τελευταίες εναπομείνασες σκηνές του φιλμ. Η παρέα περιλαμβάνει το βασικό μέρος του ελληνικού καστ, τον σκηνοθέτη κι άλλους δύο δημοσιογράφους.

«Είναι ειδικός σ’ αυτό το είδος, κι εκτός από σινεμά έχει κάνει και πολλά θεατρικά οικογενειακού προφίλ» συμπληρώνει η Ναταλία Δραγούμη που έχει παλιότερα ξαναδουλέψει μαζί του στη χώρα του, τονίζοντας πως τέτοιου τύπου ταινίες λείπουν δυστυχώς από τον ελληνικό κινηματογράφο.
Η Ιφιγένεια Τζόλα ανακαλύπτει έναν κρυμμένο θησαυρό, ο Γιάννης Ζουγανέλης συλλαμβάνεται, η Έφη Παπαθεοδώρου απειλεί τους Φινλανδούς τουρίστες, ενώ όλο το καστ ζει περιπέτειες μέσα και έξω από το νερό.

Η Ιφιγένεια Τζόλα ανακαλύπτει έναν κρυμμένο θησαυρό, ο Γιάννης Ζουγανέλης συλλαμβάνεται, η Έφη Παπαθεοδώρου απειλεί τους Φινλανδούς τουρίστες, ενώ όλο το καστ ζει περιπέτειες μέσα και έξω από το νερό στη νέα ταινία του Ταάβι Βάρτια.

Στο φιλμ, οι δύο ηθοποιοί υποδύονται ένα ανδρόγυνο ξεναγών της Κω, ενώ τη 14χρονη κόρη τους, Ανδριάνα, παίζει η Ιφιγένεια Τζόλα, η μικρή Άννα της δημοφιλούς τηλεοπτικής σειράς «Το νησί». Η Ανδριάνα πιάνει φιλίες με τα τρία έφηβα παιδιά μιας οικογένειας Φινλανδών παραθεριστών, κι όταν εκείνα γίνονται μάρτυρες της απαγωγής της από μια σπείρα αρχαιοκάπηλων που εποφθαλμιά το χαμένο θησαυρό ενός θρύλου του νησιού, κάνουν το παν για να τη σώσουν.

«Είναι τιμή μου που με επέλεξαν γι’ αυτόν τον ρόλο» μας λέει η μόνιμα χαμογελαστή Ιφιγένεια, προσθέτοντας πως θέλει να συνεχίσει να ασχολείται με την υποκριτική, όμως καλό θα ήταν να έχει στο μέλλον και μια δεύτερη δουλειά για ασφάλεια. Την αρχιτεκτονική, ας πούμε, την οποία και σκοπεύει να σπουδάσει..
Παρόντος του κ. Βάρτια, η κουβέντα στα ελληνικά μάς κάνει να νιώθουμε κάπως αμήχανα, ώσπου εκείνος μας διαβεβαιώνει πως καταλαβαίνει κάποιες λέξεις και συνεπώς το περίγραμμα των όσων λέγονται. Άλλωστε, λατρεύει την Ελλάδα και την επισκέπτεται συχνότατα. «Μπορεί να μη μοιάζουμε σε ταμπεραμέντο, πάντως έχουμε ομοιότητες σε γενικότερο πλαίσιο. Είμαστε και οι δυο μικρές χώρες στις άκρες της Ευρώπης, κάτι που μας κάνει να αισθανόμαστε πως δεν αποτελούμε ακριβώς μέρος της. Αυτό και μόνο μου δίνει μια ξεχωριστή άνεση εδώ».

«Παντού φαίνεται πως αγαπάει πολύ την Ελλάδα και θέλει να την αναδείξει», επιβεβαιώνει η Ιωάννα Τριανταφυλλίδου. Η πρωταγωνίστρια της «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» ανήκει στους αρχαιοκάπηλους της ιστορίας. «8,5 με 9» απαντά όταν τη ρωτάμε πόσο «κακή» είναι στην κλίμακα του ενός μέχρι 10. Αρκετά «κακή», δηλαδή, αντίθετα με τον Ορφέα Αυγουστίδη που μετρά τη δική του κακία στα 5,5.

Από την παρέα απουσιάζει ο αρχηγός της «σπείρας», ο Γιάννης Ζουγανέλης, έχοντας ήδη ολοκληρώσει τα γυρίσματα των δικών του σκηνών και κάνει τους περαστικούς να σπαρταράνε στο γέλιο με τα καμώματά του, όπως θυμάται ο Νίκος Σοφός, διευθυντής του Ενιαίου Φορέα Τουρισμού Κω-Νισύρου.
Πώς, όμως, ήταν η διάδραση των δικών μας ηθοποιών με τους Σκανδιναβούς συναδέλφους τους; «Θα έλεγα πως οι Έλληνες είναι πιο εκφραστικοί, ενώ οι Φινλανδοί πιο εσωτερικοί, κάτι που σε μένα λειτουργεί», λέει ο Ορφέας Αυγουστίδης.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Σύμφωνα με μελέτη του Οργανισμού Επιστημονικής Έρευνας της Κοινοπολιτείας (CSIRO).

Μια μελέτη του Οργανισμού Επιστημονικής Έρευνας της Κοινοπολιτείας στην Αυστραλία, (CSIRO), διατείνεται ότι οι Αβοριγίνες ήταν οι πρώτοι αστρονόμοι του κόσμου, ξεπερνώντας κατά χιλιάδες ή δεκάδες χιλιάδες χρόνια τους δημιουργούς του μυστηριώδους συγκροτήματος του Stonehenge ή τους δημιουργούς των αιγυπτιακών πυραμίδων.

«Σήμερα, γνωρίζουμε ότι υπάρχουν πολλοί μύθοι και θρύλοι καθώς και τραγούδια των αυτοχθόνων για τον ουρανό. Με τη μελέτη τους, σιγά-σιγά συνειδητοποίησα ότι υπάρχει κάτι περισσότερο μέσα σε αυτά.

Στην πραγματικότητα, οι αρχαίοι Αβοριγίνες γνώριζαν τα αστρονομικά φαινόμενα, τα χρησιμοποιούσαν για την περιπλάνησή τους και υπολόγιζαν το χρόνο και γνώριζαν ποια περίοδος ήταν κατάλληλη για κυνήγι» δήλωσε ο Ρέι Νόρις, ένας από τους συντάκτες της μελέτης.

Ο Νόρις, ο οποίος έχει μελετήσει τον πολιτισμό των ιθαγενών και τα δεδομένα που αναφέρονται από τους πρώτους Ευρωπαίους αποίκους, είναι πεπεισμένος ότι οι πρώτοι κάτοικοι της Αυστραλίας, μέσα στους μύθους τους κρύβουν πολλές λεπτομέρειες αστρονομικών φαινομένων, όπως τα είχαν αντιληφθεί οι άνθρωποι.
«Φαντασθείτε τώρα οι αυτόχθονες πριν από 10 ή 20 χιλιάδες χρόνια ή ακόμη και περισσότερα, προσπαθούσαν να καταλάβουν τι συμβαίνει σε μια έκλειψη. Στις μέρες, ακούγοντας τους θρύλους και τα τραγούδια τους, μπορούμε να καταλάβουμε πως έβλεπαν αυτά τα γεγονότα.

«Για παράδειγμα, υπάρχει ένας θρύλος που λέει ότι η γυναίκα Σελήνη με τον άνδρα Ήλιο, επιθυμούσαν ορισμένες φορές να κάνουν έρωτα και τότε γινόντουσαν ένα. Έτσι καταλάβαιναν τις εκλείψεις, όταν η Σελήνη έμπαινε εμπρός από τον Ήλιο και σκίαζε τη Γη», είπε ο Νόρις.

Στην ίδια μελέτη διαπιστώθηκαν αναφορές στις Πλειάδες. Οι Αβοριγίνες το φαινόμενο αυτό το συσχέτιζαν ως την κατάλληλη στιγμή για ψάρεμα ή η συλλογή καρπών που είχαν κέλυφος. Σήμερα, ο Νόρις, ερευνά μέσα στους μύθους και στις δοξασίες των ιθαγενών της Αυστραλίας να εντοπίσει επιδράσεις από κομήτες ή μετεωρίτες που έπεσαν στη Γη.

«Είναι προφανές ότι αυτά τα πρώτα στοιχεία δείχνουν τη δυνατότητα παρακολούθησης στοιχειωδών αστρονομικών φαινομένων. Αυτό που δεν γνωρίζουμε με βεβαιότητα και ποτέ δεν μπορεί κανείς να γνωρίζει, είναι πόσο αιώνων ή χιλιετιών παλαιές είναι αυτές οι ιστορίες».
Ο Αυστραλός επιστήμονας είναι βέβαιος ότι οι Αβοριγίνες ήταν αναμφισβήτητα οι πρώτοι παρατηρητές του διαστήματος.

Πηγή: Νέος Κόσμος