Daily Archives: June 28, 2014

Γιώργος Σαμαράς, που με το εύστοχο πέναλτι έστειλε την Ελλάδα στους «16», είναι ο καλύτερος παίκτης της γαλανόλευκης αγαπημένης, σύμφωνα με την κατάταξη της FIFA για την φάση των ομίλων του Μουντιάλ!

Η βαθμολογία των 580 ποδοσφαιριστών που έπαιξαν στη φάση των ομίλων γίνεται με το σύστημα «Castrol EDGE Index», που αξιολογεί μέσω τεχνολογίας την απόδοση κάθε παίκτη προκειμένου να εκτιμήσει την προσφορά του στην ομάδα.

Καλύτερος Έλληνας αναδείχθηκε ο Γιώργος Σαμαράς, που με 7.80 πόντους είναι 139ος στη γενική κατάταξη και ακολουθούν οι Γιάννης Μανιάτης και Σωκράτης Παπασταθόπουλος, ενώ χειρότερος αναδείχθηκε ο Κώστας Μήτρογλου, με 5.25 πόντους. Ο Ανδρέας Σάμαρης, ο οποίος πέτυχε το πρώτο γκολ της Ελλάδας στη διοργάνωση, βρίσκεται στην 6η θέση.

Στο σύνολο των ποδοσφαιριστών, καλύτερος παίκτης της φάσης των ομίλων θεωρείται ο Τζέιμς Ροντρίγκεζ της Κολομβίας, με 9.79!

H βαθμολογία των Ελλήνων (στην παρένθεση η θέση στη γενική κατάταξη)

1. Γιώργος Σαμαράς 7.80 (139)
2. Γιάννης Μανιάτης 7.78 (141)
3. Σωκράτης Παπασταθόπουλος 7.70 (150)
4. Κώστας Μανωλάς 7.56 (165)
5. Γιώργος Καραγκούνης 7.40 (183)
6. Ανδρέας Σάμαρης 7.01 (229)
7. Βασίλης Τοροσίδης 6.74 (261)
8. Ορέστης Καρνέζης 6.50 (290)
9. Χοσέ Χολέβας 6.41 (301)
10. Παναγιώτης Κονέ 6.34 (309)
11. Κώστας Κατσουράνης 6.18 (329)
12. Φάνης Γκέκας 6.08 (341)
13. Παναγιώτης Γλύκος 5.93 (358)
14. Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος 5.85 (368)
15. Δημήτρης Σαλπιγγίδης 5.52 (406)
16. Γιάννης Φετφατζίδης 5.37 (423)
17. Κώστας Μήτρογλου 5.25 (436)

Πηγή: star.gr

Σε συνέντευξη του o Ότο Ρεχάγκελ ήταν κάτι παραπάνω από αισιόδοξος για τις τύχες της Εθνικής ομάδας στο παιχνίδι με την Κόστα Ρίκα!

Ο Γερμανός τεχνικός στην συνέντευξη του στην εφημερίδα Sportday ότι το μόνο στοιχείο το οποίο πρέπει να έχει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στην αναμέτρηση της Κυριακής ήταν το θράσος το οποίο είχαν οι διεθνείς μας.

Μάλιστα, επεσήμανε ότι εάν έχει αυτό το στοιχείο τότε όχι μόνο μπορεί να περάσει το εμπόδιο της Κόστα Ρίκας αλλά και να κάνει την έκπληξη με άλλη μια πρόκριση.

Ακολουθούν οι δηλώσεις του Ότο Ρεχάγκελ στη Sportday:

-για την παρουσία της Εθνικής ομάδας στο παιχνίδι με την Ακτή Ελεφαντοστού:

«Η ομάδα είχε πολύ μεγάλο θράσος, με την καλή έννοια. Αγωνιστικό θράσος δηλαδή. Και θεωρώ ότι αν έχει το ίδιο θράσος και στον επόμενο αγώνα με την Κόστα Ρίκα, μπορεί να προχωρήσει κι άλλο στο Μουντιάλ. Εγώ την Ελλάδα την έχω πάντα στην καρδιά μου και πάντα θα την υποστηρίζω. Μου άρεσε, λοιπόν, που είδα μια τόσο καλή Εθνική ομάδα, η οποία επικράτησε πανάξια της αντιπάλου της, προκρίθηκε απόλυτα δίκαια στην επόμενη φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Έπαιξε σωστά και νίκησε».

-για την αναμέτρηση με την Κόστα Ρίκα:

«Η Κόστα Ρίκα έκανε πολύ καλά πράγματα μέχρι τώρα στο παγκόσμιο. Νίκησε την Ιταλία, νίκησε την Ουρουγουάη, έφερε ισοπαλία με την Αγγλία και τερμάτισε πρώτη. Δεν θεωρώ όμως ότι είναι καλύτερη ομάδα από την Ελλάδα. Η Ελλάδα που είδα, η Ελλάδα που ξέρω, σαφέστατα έχει πολλές πιθανότητες να προκριθεί στην επόμενη φάση».

-για τις εμφανίσεις του αρχηγού της Εθνικής ποδοσφαίρου, Γιώργου Καραγκούνη:

«Ο Κάρα ήταν σε φοβερή κατάσταση. Αυτός όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν αλλάζει… Για άλλη μια διοργάνωση είναι οδηγός της Εθνικής ομάδας και δεν είναι μικρό πράγμα αυτό».

Πηγή: zougla.gr

Η βρετανική εφημερίδα «Guardian» ξεχώρισε τους 10 καλύτερους νεαρούς παίκτες του Παγκοσμίου Κυπέλλου, μεταξύ των οποίων βρίσκεται ο Κώστας Μανωλάς!

Οι επιλογές των Βρετανών:

Χουάν Κάρλος Παρέδες-Εκουαδόρ

Ένερ Βαλέντσια-Εκουαδόρ

Ντιβόκ Όριτζι-Βέλγιο

Μουχάμεντ Μπέσιτς-Βέλγιο

Χοσέ Χουάν Βάσκες-Μεξικό

Τσαρλς Αράνγκις-Χιλή

Τζιανκάρλο Γκονζάλες-Κόστα Ρίκα

Άχμεντ Μούσα-Νιγηρία

Κώστας Μανωλάς-Ελλάδα

Χοσέ Μαρία Χιμένες-Ουρουγουάη

Πηγή: zougla.gr

Το γεγονός ότι στην πανέμορφη Κόστα Ρίκα, με το περισσότερο σε αναλογία πράσινο σε ολόκληρο τον πλανήτη, υπάρχουν φιλοελληνικές τάσεις, δεν αποτρέπει τους ποδοσφαιρόφιλους να υποτιμούν την εθνική μας ομάδα, δύο μόλις 24ωρα και κάτι πριν τον υπερ πάντων αγώνα για τα αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα των δύο χωρών.

Όσο συγκρατημένοι και προσγειωμένοι είναι οι παίκτες του Χόρχε Πίντο, οι οποίοι αναγνωρίζουν τις δυσκολίες του αγώνα με αντίπαλο την Ελλάδα, άλλο τόσο και περισσότερο πετούν στα σύννεφα οι οπαδοί και κυρίως ο πρώτος πολίτης της χώρας, δείχνοντας ότι δεν υπολογίζουν τη δυναμική των Ελλήνων διεθνών, παρά την εξαιρετική τους εμφάνιση κόντρα στην Ακτή Ελεφαντοστού.

«Ο πλανήτης θα παρακολουθήσει έναν εξαιρετικό τελικό, οποιοσδήποτε κι αν είναι ο αντίπαλος της Κόστα Ρίκα σε αυτόν», δήλωσε ο Λουίς Γκιγιέρμο Σολίς, ο οποίος μόνο άσχετος από ποδόσφαιρο δεν είναι. Χιούμορ; Άγνοια της ικανότητας των ποδοσφαιριστών του Σάντος; Υπερβολική αυτοπεποίθηση; Ό,τι και να είναι, θα διαψευστεί. Γιατί κι εμείς, σίγουροι είμαστε!

Πηγή: newsbomb.gr

Η Αντζέλικα Μπόκος, ελληνικής καταγωγής, απόγονη της οικογένειας του ναυάρχου Ανδρέα Μιαούλη

Πώς γλίτωσαν οι Έλληνες μετανάστες από σίγουρη σφαγή στον πόλεμο με τη Χιλή.

Το 1850, τρία αδέρφια από την Ύδρα με το επώνυμο Μιαούλης – Βώκος, συγγενείς του ήρωα της επανάστασης του 1821, ναυάρχου Μιαούλη, αποφάσισαν να βρουν την τύχη τους στον Νέο Κόσμο. Πήγαν στον Παναμά, όπου αγόρασαν τρία πλοία και ασχολήθηκαν με τα ναυτιλιακά.
Ένας από αυτούς, ο Αναστάσης, πήγε στο λιμάνι της Πιούρα στο Περού και δημιούργησε εκεί τις επιχειρήσεις του.

Παντρεύτηκε Περουβιανή και η εγγονή του έγινε η πρώτη γυναίκα υπουργός Δικαιοσύνης στο Περού, το 1989!
Ο Γιώργος Κοσμόπουλος από την Ολυμπία της Ηλείας, το 1860 μετοίκησε στη χώρα των απογόνων των Ίνκας για να δουλέψει στην κατασκευή του σιδηροδρόμου της χώρας. Εγκαταστάθηκε τελικά στην πόλη Τσικλάο και ένας από τους εγγονούς του, ο Μάριο Πάσκο Κοσμόπολης, το 2007, έγινε υπουργός Εργασίας.
Το πότε και πώς έφτασε ο πρώτος Έλληνας μετανάστης στη μακρινή χώρα της Νότιας Αμερικής παραμένει άγνωστο.

Η παλαιότερη ελληνική κοινότητα στο Περού βρίσκεται στο ψαροχώρι Σαν Ανδρές, λίγο έξω από το λιμάνι του Πίσκο και αριθμεί 650 μέλη.
Ένας από τους πρώτους Έλληνες που μετανάστευσε στο χωριό λεγόταν Γκίκας.

Ο κεντρικός δρόμος του χωριού ονομάζεται “Ρούτα Γκρέτσια”, που σημαίνει ελληνική οδός, στοιχείο που μαρτυρά την ισχυρή ελληνική παρουσία στην περιοχή.
Ένα πραγματικό ιστορικό γεγονός πιστοποιεί την ύπαρξη ελληνικού στοιχείου στην περιοχή από τον 19ο αιώνα.

Επτά Έλληνες ναυτικοί, το 1860, εγκαταστάθηκαν μόνιμα στο Σαν Ανδρές του Περού, καθώς μέσα από τα ταξίδια τους γνώρισαν και αγάπησαν την περιοχή.
Έκαναν οικογένειες αλλά το 1880, παραλίγο να χάσουν τη ζωή τους, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Χιλής – Περού.
Οι Χιλιανοί, σε μια επιδρομή τους στο ψαροχώρι άρχισαν να σκοτώνουν τους κατοίκους.

Οι Έλληνες μαζί με τις Περουβιανές συζύγους τους, τα παιδιά τους και φίλους τους, συγκεντρώθηκαν σε ένα σπίτι και αφού ύψωσαν την ελληνική σημαία, περίμεναν στωικά το «φρικιαστικό» τέλος.

Για καλή τους τύχη, οι Χιλιανοί όταν είδαν τη σημαία, δεν πείραξαν όσους βρίσκονταν μέσα στο σπίτι, παρά το ότι είχαν σφάξει όλο το χωριό.
Οι απόγονοι εκείνων των Ελλήνων ζουν ακόμη στην περιοχή.

Αρκετοί από αυτούς όμως έχουν άκρως ελληνικά επώνυμα, όπως Komninos, Gikas, Papafavas, Falkonis και Constantinou.
Δεν έχουν επισκεφτεί ποτέ την Ελλάδα, όμως γιορτάζουν αρκετές από τις εθνικές μας γιορτές, όπως την 28η Οκτωβρίου, την 25η Μαρτίου, στις οποίες πάντα ακούγεται και ο ελληνικός εθνικός ύμνος.

Αν και είναι καθολικοί γιορτάζουν την ημέρα των Φώτων, ενώ το Πάσχα ακολουθούν μερικά από τα πατροπαράδοτα έθιμα μας.
Μέλη της ελληνικής κοινότητας, που έχουν ψάξει την ιστορία των Ελλήνων μεταναστών στο Περού, αναφέρουν ότι, αρκετοί συμπατριώτες μας βρέθηκαν το 1881 στον Παναμά για να δουλέψουν στην κατασκευή της διώρυγας, που άρχισε να πρωτοκατασκευάζεται από τους Γάλλους.

Επειδή όμως αυτή η πρώτη απόπειρα δημιουργίας διώρυγας ναυάγησε, αναζήτησαν την τύχη τους στο λιμάνι του Πίσκο, στο Περού.
Εκεί ασχολήθηκαν με το εμπόριο (πώληση “γουάνο” που σημαίνει λίπασμα προερχόμενο από θαλάσσια πτηνά σε κοντινά νησιά) και με την αλιεία.
Πολλοί ερευνητές ισχυρίζονται ότι οι δύο λαοί είχαν καλές σχέσεις από την αρχαιότητα και μάλιστα αντάλλασσαν τεχνολογικές γνώσεις.

Υπάρχουν σήμερα πολλά περουβιανά αρχαιολογικά μνημεία που έχουν εκπληκτικές ομοιότητες με τα ελληνικά, όπως τα Κυκλώπεια Τείχη του «Sacsayhuaman”.
Διάφοροι Περουβιανοί μύθοι μοιάζουν με τους ελληνικούς, ενώ στη γλώσσα “Κέτσουα” των Άνδεων συναντάμε καθαρά ελληνικές λέξεις.

Στο βίντεο που ακολουθεί μια γιαγιά από το Σαν Ανδρές, όταν της παραδίδουν την ελληνική σημαία, λέει συγκινημένη: το αίμα μου, το αίμα μου.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Αν και βρέθηκε να χάνει, αν και χρειάστηκε να σώσει 9(!) match point, εν τέλει πέταξε έξω τον Γκασκέ (No 14)

Κατάθεση ελληνικής ψυχής έκανε ο Νικ Κύργιος στο Wimbledon! Αν και βρέθηκε να χάνει, αν και χρειάστηκε να σώσει 9(!) match point, εν τέλει πέταξε έξω τον Γκασκέ (No 14). Απέφυγε τον εφιάλτη ο Ναδάλ.

Καθήλωσε τους πάντες η απίστευτη καρδιά που έδειξε ο Νίκ Κύργιος στο δεύτερο γύρο του Wimbledon! Ο Ελληνοαυστραλός έδωσε και την ψυχή του για να νικήσει τον Ρισάρ Γκασκέ και ύστερα από 4 ώρες παιχνιδιού τα κατάφερε με 3-2 (3-6, 6-7, 6-4, 7-5, 10-8)!

Ο ομογενής τενίστας από την Αυστραλία που συμμετέχει στη διοργάνωση μέσω wild card, όχι μόνο γύρισε το ματς ενώ έχανε με δύο σετ, αλλά χρειάστηκε να σώσει συνολικά εννιά match point του Γάλλου αντίπαλού του, προτού ξεσπάσει σε κραυγές για τον μεγαλύτερο άθλο της μέχρι τώρα καριέρας του!

Ο 19χρονος έριξε στο καναβάτσο το νούμερο 14 στον κόσμο και στην παρθενική του συμμετοχή στο λονδρέζικο grand slam θα παίξει πλέον στον τρίτο γύρο της διοργάνωσης, όπου θα συναντήσει τον Βέσελι (νίκησε τον Μονφίς στα 5 σετ). Φυσικά αποθεώθηκε απ’ τους πάντες, που υποκλίθηκαν στο μέταλλο που έδειξε, που δεν σταμάτησε να παλεύει παρά τις αντιξοότητες και το επίπεδο του Γκασκέ!

Έστω κι αν πήγαν να ξυπνήσουν… φαντάσματα του 2012, ο Ραφαέλ Ναδάλ κατάφερε να επικρατήσει στα 4 σετ του Λούκας Ρόζολ (που πριν δύο χρόνια είχε αποκλείσει τον Ισπανό) και να περάσει στην ίδια φάση με τον Κύργιο. Επόμενος αντίπαλος για τον βασιλιά στο χώμα ο Κουκούσκιν.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Migaloo, a rare white humpback whale migrating north along Australia’s east coast, is being monitored for skin cancer by experts as red marks were found on the whale.

The approximately 28-year-old whale, was first identified in 1991 and has since been seen regularly as he migrated off eastern Australia.

But photos and video showing a pink discoloration around Migaloo’s dorsal fin this season have some concerned that his long periods on the surface in the sun could be taking a toll on his unpigmented skin.

“It may well be just a growth, or it could be skin cancer, we’re just not too sure at the moment,” said White Whale Research Center founder Oskar Peterson.

Whale watchers say Migaloo’s appearance is still spectacular.

“He sort of glows in the water like a fluorescent blue,” Peterson told Australia’s ABC News. “He’s quite an amazing sight.”

source: canadajournal.net

An adevrtisment featuring Luis Suarez at Copacabana beach in Rio de Janeiro. Source: AFP

RARE are the days when the wisdom of FIFA is applauded, so count the banishment of Luis Suarez as another triumph for the best World Cup anyone can remember.

In a tournament in which the great players, led by Lionel Messi and Neymar, are joyously lighting up the planet, it is appropriate to dispatch Suarez with the ridicule he deserves.

Forced to endure the indignity of being turfed out of the Uruguay team hotel and reportedly heading for a plane to Montevideo yesterday, Suarez leaves with the memory of his own self-defeating idiocy and a fairly harmless, almost amusing, scandal to add to Brazil’s cocktail of excitement.

Harmless? Amusing? Well, let’s not waste time with anger. Suarez’s bites do not inflict great pain or threaten careers. They should not provoke rage, but utter bafflement and mockery (Twitter has excelled in the past 72 hours), although FIFA was entirely correct in imposing a four-month ban. The punishment is unlikely to change Suarez’s behaviour. If anything, it will only increase his sense of persecution, perhaps making him more unstable in future.

FIFA had to act to show what will not be tolerated because, elsewhere, talent this rare — or ­medium rare, as the cannibal joke goes — will always be indulged.

Suarez has lost the chance to shape this World Cup, as he did so explosively against England. Pending appeals, perhaps even court cases, he must accept the humiliation of being banished from football stadiums until November.

Yet we are left with the certainty that he will always find a soft landing, because talent that special always does in football. To have bitten once is troubling; twice inexplicable; a third time should be career suicide, but there remains an expectation that, even after this scandal, Barcelona could yet push through the transfer he covets.

The outcry gives Suarez the excuse to agitate for a move away from England, and it may help the Catalans by giving them the chance to haggle with Liverpool over the fee. Goalscorers of his quality are in sufficiently short supply that we must not be surprised if, in the next few months, Suarez still becomes the third-most expensive player in the history of the sport.

If that deal is done, Suarez will climb aboard a private jet, walk down a red carpet in Catalonia and sign a contract that surpasses even his present £200,000 ($361,400) a week at Anfield. He will be feted as the new, stellar teammate of Messi and Neymar, fawned over by new employers and supporters. This is how it is for the elite footballers, even when they are guilty of ­racism and/or violence.

The Merseyside club has done well out of the striker in the past 12 months, but it was impossible not to feel a little sympathy for those who have worked hard to keep Suarez on the straight and narrow. They laid on the services of Steve Peters, the sports psychiatrist. Brendan Rodgers, the manager, strived to keep his best player focused. There was optimistic talk of redemption. Rodgers will reflect with mortification on the speech he made when collecting the Footballer of the Year trophy on Suarez’s behalf in May.

“What people don’t see is that he is a very intelligent man,” Rodgers told us. “I know for however long I am at Liverpool, whenever I leave I will have become a better manager and better person because of Luis Suarez and for that I thank him so much.”

Now it is time for Liverpool to cut him loose and allow Barcelona to take a risk on a player who, by the end of the FIFA ban, will have missed around 40 matches through three suspensions for biting. It is an extraordinary crime-sheet, but let us wave Suarez out of the tournament with a bemused chuckle and resume our seats in front of the compelling action. No Suarez? That’s his loss, not ours.

source: theaustralian.com.au