Daily Archives: June 1, 2014

Μια ζωή σαν παραμύθι. Με μυθική άνοδο και απότομη πτώση στα σκληρά ναρκωτικά, το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, τις συμμορίες με γνωστούς – αγνώστους και τελικά, την μετατροπή του στον «Νούμερο Ένα» καταζητούμενο της Ιντερπόλ που είχε σαν αποτέλεσμα να καταλήξει πίσω από τα κάγκελα ενός κελιού της μακρινής Αυστραλίας. Το κατηγορητήριο βαρύ. Τόσο που είναι μαθηματικά βέβαιο ότι δεν θα του επιτραπεί εύκολα να καθίσει ξανά σε κοσμικά τραπέζια και να δειπνίσει με άλλα μέλη της ελληνικής και αυστραλιανής αφρόκρεμας, ούτε να συνοδεύσει ερωμένες της υψηλής κοινωνίας που θα ζήλευε ο καθένας. Διακίνηση τριών τόνων κοκαΐνης και πλήρη ιδιοκτησία έξι εργοστασίων παραγωγής αμφεταμινών και ecstasy μεταξύ άλλων, στο «πολύκροτο» βιογραφικό του.

Πολλοί υποψιάζονταν, αλλά κανένας δεν μιλούσε ανοιχτά για το ποιος ήταν ο «χοντρός Τόνι», όταν οι σαμπάνιες άνοιγαν η μία μετά την άλλη στα εφοπλιστικά σαλόνια. Ο ίδιος ήταν άλλωστε πάντα κουβαρντάς και δεν άφηνε κανέναν «χωρίς να τον κανονίσει». Μόνο που για τον Τόνι, τα «φιλοδωρήματα» σε όσους τον εξυπηρετούσαν, μπορούσαν να μεταφραστούν ακόμα και σε συμβόλαια θανάτου, όταν του το ζητούσαν. «Για τους φίλους μου», έλεγε με υπονοούμενα.

Ο γκάνγκστερ του 21ου αιώνα Τόνι Μάκμπελ έφυγε από την Αυστραλία σχεδόν κυνηγημένος. Τα σκοτεινά «πάρε – δώσε» αύξησαν το προσωπικό του χρέος προς το αυστραλιανό κράτος στο αστρονομικό ποσό των 47 εκατομμυρίων δολαρίων. Πέρασε τα σύνορα της χώρας μας για να κρυφτεί ως καταζητούμενος – φυγόδικος, με εφόδια ένα πλαστό διαβατήριο – με το ψευδώνυμο «Στίβεν Πάπας» – και μία περούκα. Και παρά το γεγονός ότι ήρθε στην Ελλάδα «οργανωμένος», αυτό δεν στάθηκε αρκετό για να γλιτώσει την σύλληψη, εκείνο το ζεστό πρωινό στα «Δελφίνια» Γλυφάδας, τον Ιούλιο του 2007.

Από τη λαντζέρης στην αμύθητη περιουσία εκατομμυρίων δολαρίων

Ο Μόκμπελ ξεκίνησε την «καριέρα» του πλένοντας πιάτα σε ένα προαστιακό nightclub της Μελβούρνης. Για λίγο καιρό, δούλεψε και σαν σερβιτόρος στο ίδιο μαγαζί, μέχρι που ανέλαβε καθήκοντα security.

Στην ηλικία των μόλις 19 ετών, αγόρασε την πρώτη δική του επιχείρηση, ένα μπαρ στην περιοχή Ροζάνα και πέντε χρόνια αργότερα παντρεύτηκε την πρώτη του σύζυγο Καρμέλα, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά.

Το 1987 συνέχισε τις επενδύσεις, αγοράζοντας ένα ιταλικό ρεστοράν στη Μπορόνια και δέκα χρόνια μετά, άνοιξε το εστιατόριο «T Jays» στο Μπράνσουικ. Το 1998 ήρθε η πρώτη του καταδίκη για παραγωγή αμφεταμινών, αλλά κατάφερε να αφεθεί ελεύθερος, καθώς υπέβαλε έφεση.

Όσοι έκαναν παρέα με τον «χοντρό Τόνι» δεν κρύβουν το μεγάλο του πάθος με τον τζόγο. Με στοιχήματα στις ιπποδρομίες της Μελβούρνης, κέρδισε περιουσίες, τις οποίες επένδυε σε οίκους μόδας, μπαρ, εστιατόρια, ξενοδοχεία, nightclub και σε ακίνητα. Στις 17 Μαΐου 2008, ο Μόκμπελ έφτασε στο αεροδρόμιο Tullamarine της Μελβούρνης, με ένα Gulfstream συνοδευόμενος από οκτώ Λιβανέζους. Η εν λόγω πτήση προκάλεσε έντονες αντιδράσεις, καθώς κόστισε στην πολιτεία κάτι παραπάνω από 450.000 δολάρια. Ένα ποσό που σήμερα οι Αρχές αναμένουν να πάρουν πίσω από τα ποινικά κέρδη.

Και για να σας δώσουμε ένα παράδειγμα για το πώς ο χοντρός Τόνι κατάφερνε να κινήσει τα νήματα της τοπικής οικονομίας, αναφέρουμε το εξής: Στις αρχές της περασμένης δεκαετίας, ο επιφανής Μόκμπελ φέρεται να είχε υπό τον έλεγχό του 38 εταιρείες και περιουσία πάνω από 140 εκατομμύρια δολάρια. Λίγο αργότερα όμως, η εμπλοκή του με τον σκοτεινό κόσμο των ναρκωτικών θα τον οδηγήσει από τα μεγαλεία, σε ένα «σιδερένιο κλουβί».

Η ναυτιλιακή – μαϊμού, τα πλούσια μπουρμπουάρ και οι λαχανοντολμάδες

Η Ελλάδα για τον Τόνι Μόκμπελ αποτέλεσε επίγειο παράδεισο για να συνεχίσει τις σκοτεινές δοσοληψίες του και το μοναδικό καταφύγιο, για να γλιτώσει από την «δαγκάνα» της Ιντερπόλ, όταν εξέδωσε εναντίον του διεθνές ένταλμα σύλληψης με την κατηγορία της φοροδιαφυγής, διακίνησης ναρκωτικών, μέχρι και δολοφονίας.

Αν και στην αρχή φημολογούνταν ότι ο βαρόνος της κοκαΐνης κρυβόταν σε Γαλλία, Τουρκία ή Ιταλία, στην πραγματικότητα ο ίδιος τα πρώτα χρόνια βρήκε διαφυγή σε μία αγροτική κατοικία στους πρόποδες ενός καταπράσινου λόφου, κοντά στη λίμνη Eildon, περίπου δύο ώρες μακριά από την Μελβούρνη. Το ακίνητο ανήκε στον έμπιστο φίλο του Τόνι, Γιώργο Ελία με ελληνικές ρίζες. Ο Τόνι παρέμεινε εκεί για επτά μήνες, χωρίς η λοιπή οικογένεια Ελία να γνωρίζει φυσικά το πραγματικό του πρόσωπο του φιλοξενούμενού της. Και ενόσω η αστυνομία ερχόταν όλο και πιο κοντά στα ίχνη του, ο Τόνι βρήκε στήριξη σε 63χρονο φίλο του, με κωδική ονομασία “Ο συνταξιούχος”. Το κατάλληλο πρόσωπο, την κατάλληλη στιγμή. Με τις απαραίτητες γνωριμίες σε όλη την Ελλάδα, με τους οποίους ο Τόνι θα μπορούσε να συνεργαστεί στο κομμάτι της παραγωγής αμφεταμινών, αλλά και να ξεκινήσει μία καινούργια ζωή, χωρίς να νιώθει κυνηγημένος.

Και έτσι και έγινε. Από την πρώτη στιγμή που ο καταζητούμενος πέρασε τα σύνορα, ο Έλληνας “συνταξιούχος” επιχειρηματίας στάθηκε στο πλευρό του, παραχωρώντας του ΙΧ που ταίριαζαν στο προφίλ ενός επιφανούς επιχειρηματία. Ένα πολυτελές 4×4 και στη συνέχεια, μία Mercedes SLK. Τα «κολλητιλίκια» βέβαια δεν περιορίστηκαν εκεί. Οι δύο πανίσχυροι άνδρες γνωρίστηκαν ένα μήνα πριν δώσουν τα χέρια για ένα ριψοκίνδυνο επιχειρηματικό deal που φυσικά, δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί, καθώς τούς πρόλαβαν οι ελληνικές αστυνομικές αρχές.

Ο «Στίβεν Πάπας» στην πραγματικότητα, παρακάλεσε τον Έλληνα να επενδύσει σε μια ελληνική επιχείρηση. Λίγες μέρες αργότερα, στήθηκε μια ναυτιλιακή εταιρεία, στην οποία ο Μόκμπελ θα συμμετείχε ως «σιωπηλός επενδυτής», προφανώς με χρήματα από τη διακίνηση ναρκωτικών που θα του έστελναν συνεργάτες του από την Αυστραλία για να τα «ξεπλένει» ανενόχλητος.

Ο «βαρόνος του εγκλήματος» σχεδίαζε να μείνει για πάντα στην Ελλάδα. Ποτέ δεν φανταζόταν ότι εδώ θα τελείωνε και το «βασίλειο από άσπρη σκόνη» που έστησε μόνος του.

Στην Αθήνα άλλωστε, γεννήθηκε και η κόρη του Ρενέ, που απέκτησε με τη Ντανιέλ Μαγκουάιρ, ενώ η πολυτελής βίλα στη Γλυφάδα (με ενοίκιο 2.000 ευρώ) έμελλε να γίνει το «λιμάνι» τους. Στα τότε δημοσιεύματα του Τύπου, επισημαίνεται η σταθερή προτίμησή του σε εστιατόριο της Αθήνας, που δεν ήταν άλλο από το «Μπακάλικο». «Τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα ο Τόνι και η σύζυγός του έτρωγαν εκεί, αλλά δεν κάθονταν ποτέ παραπάνω από μισή ώρα. Και ποτέ σε τραπέζι στο κέντρο του καταστήματος, αλλά πάντα σε γωνιακό, πίσω από τις φυλλωσιές. Ο Τόνι δεν έπινε ποτέ οινοπνευματώδη και έτρωγε πάντα λαχανοντολμάδες. Εκείνο που έκανε εντύπωση στους εργαζόμενους του πολυτελούς εστιατορίου ήταν ότι άφηνε πάντα μεγάλο φιλοδώρημα, έως και 60 ευρώ. Επειδή μιλούσε αγγλικά, τον αποκαλούσαν «Αμερικάνο» και συχνά επισκεπτόταν τα Starbucks της Γλυφάδας, όπου το προσωπικό τον θυμάται να ζητάει θρυμματισμένο πάγο στο ρόφημά του», έγραφε ο Τύπος.

Ο Τόνι Μόκμπελ ζούσε για πολλά χρόνια πίσω από την σκιά του και μοναδικό του μέλημα ήταν να αλλοιώνει συχνά τα χαρακτηριστικά του, χωρίς όμως να δίνει στόχο ότι κρυβόταν. «Φορούσε πάντα γυαλιά ηλίου, τζόκεϊ και βερμούδα».

Πώς οι ελληνικές αστυνομικές αρχές έφτασαν στα ίχνη του χοντρού Τόνι

Τον Ιούλιο του 2007 οι ελληνικές αστυνομικές αρχές έφτασαν στην «πηγή του κακού» και εκεί που διεθνείς πράκτορες δεν κατάφεραν καν να πλησιάσουν, κυρίως μέσω της κίνησης των τραπεζικών του λογαριασμών.

Οι αστυνομικοί της ελληνικής Δίωξης Ναρκωτικών που είχαν αναλάβει να εντοπίσουν τον καταζητούμενο, βάσει των φωτογραφιών που είχαν παραδώσει οι αυστραλιανές αρχές, εντόπισαν τον Τόνι Μάκμπελ – στις 11 το πρωί της Τρίτης, Ιούλιος 2007 – να πίνει τον καφέ του μαζί με τον Έλληνα φίλο του στα «Δελφίνια» της Γλυφάδας.

Οι έξι άνδρες, προσποιούμενοι ότι ήθελαν να κάνουν έλεγχο, πλησίασαν στο τραπέζι τους και ζήτησαν να τους δείξει τα χαρτιά του. Ο λιβανέζικης καταγωγής κακοποιός έδειξε ένα διαβατήριο με το όνομα Στίβεν Πάπας, στο οποίο υπήρχε φωτογραφία του με την περούκα και το μουστάκι.

«Παρακαλούμε, μπορείτε να μας ακολουθήσετε;» είπε ο επικεφαλής, ενώ ταυτόχρονα δύο υφιστάμενοί του, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του φίλου του και δεκάδων θαμώνων, του πέρασαν τις χειροπέδες.

«Υπάρχει άλλη… γλώσσα να συζητήσουμε;» είπε αγγλιστί και με νόημα ο 42χρονος Μόκμπελ, απευθυνόμενος προς τον προϊστάμενο, ο οποίος πιάνοντας το υπονοούμενο του απάντησε κοφτά: «Όχι. Η μόνη γλώσσα που μιλάμε είναι αυτή του νόμου».

Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, ο Τόνι Μόκμπελ επιχείρησε να δωροδοκήσει τους Έλληνες αστυνομικούς προσφέροντάς τους 1,6 εκατ. δολάρια για να τον αφήσουν ελεύθερο. Όμως, οι ίδιοι δεν υπέκυψαν. Το τέλος του πιο δημοφιλούς αστυνομικού σήριαλ, θέλει τις αυστραλιανές αρχές να χαίρονται τόσο πολύ από την σύλληψη του «χοντρού Τόνι», σε σημείο που ένας από αυτούς, άρπαξε έναν Έλληνα συνάδελφό του και τον φίλησε!

Λίγες ημέρες αργότερα,  το αρμόδιο Συμβούλιο Εφετών της Αθήνας απεφάνθη την έκδοση του μεγαλέμπορου ναρκωτικών στις αρχές της χώρας του.

Ήταν τότε που ο αυστραλιανός Τύπος δημοσίευε διθυράμβους για την Ελληνική Αστυνομία και το αποτελεσματικό έργο της, ενώ το θέμα μονοπωλούσε καθημερινά τα μέσα ενημέρωσης της μακρινής χώρας, αφού ο συλληφθείς ήταν ένας από τους πλέον καταζητούμενους στον κόσμο και επικηρυγμένος με 1 εκατομμύριο δολάρια. Ο συλληφθείς πάντως δήλωνε πως «δεν τέλειωσαν όλα», ότι το κατηγορητήριο είναι κατασκευασμένο, ενώ η νεογέννητη κόρη του Ρενέ προσπάθησε να γίνει ο λόγος για να καθυστερήσει η έκδοσή του στην Αυστραλία. Αλλά δεν τα κατάφερε.

Ήταν τότε που ο 42χρονος Τόνι περνούσε στην Ιστορία ως ένα άλλο πρόσωπο, από αυτό που κόμπαζε στις παρέες του.

Ηγέτης συμμορίας που κατηγορήθηκε ότι πρωταγωνίστησε σε δολοφονίες, ξεκαθάρισμα λογαριασμών, εμπόριο ναρκωτικών, ενώ δεν δίσταζε να εκτελεί «συμβόλαια θανάτου».

Στην ποινή που του επιδικάστηκε, καταδικάστηκε και για διακίνηση τριών τόνων κοκαΐνης, ενώ φερόταν ότι διατηρούσε έξι εργοστάσια παραγωγής αμφεταμινών και ecstasy.

Το 2002 κατηγορήθηκε ότι κρυβόταν πίσω από τη δολοφονία σε μπαρ της Μελβούρνης στελέχους αντίπαλης συμμορίας, εν ονόματι Λουίς Μοράν (για τη δολοφονία αυτή συνελήφθη και ο κολλητός του, Ευάγγελος Γούσσης που κρατείται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας). Μετά τη σύλληψή του λέγεται ότι, η διευθύντρια της Αστυνομίας της Βικτώρια Κριστίν Νίξον αποκάλυψε ότι ερευνάται η συμμετοχή του και σε άλλη δολοφονία, χωρίς ωστόσο να αποκαλύψει το όνομα του θύματος.

Η βαριά «ποινική καμπάνα»

Το Κακουργιοδικείο Μελβούρνης επέβαλε κάθειρξη 30 ετών στον διεθνούς φήμης έμπορο ναρκωτικών, Τόνι Μόκμπελ, με δικαίωμα υποβολής αίτησης για αποφυλάκιση μετά από 22 χρόνια. Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ο πρώην βαρόνος των ναρκωτικών και από τους πρωταγωνιστές στον αιματηρό πόλεμο του υποκόσμου της Βικτωρίας θα δικαιούται να υποβάλει αίτηση αποφυλάκισης σε ηλικία 68 ετών.

Η καταδίκη του ήταν το τελευταίο επεισόδιο στο συγκλονιστικό δράμα Μόκμπελ, που εξελίχθηκε μερικώς και στην Ελλάδα, όπου κατέφυγε ο καταζητούμενος μεγαλέμπορος ναρκωτικών για να ξεφύγει από τη Δικαιοσύνη.

Στην αγόρευσή του, ο δικαστής Γουίλαν υπενθύμισε στον Μόκμπελ ότι έχει διαπράξει σωρεία αδικημάτων, πριν και μετά την καταδίκη του, όπως και το 2006, που κατηγορήθηκε για διακίνηση κοκαΐνης και άλλα αδικήματα που επισύρουν βαριές ποινές.

Η ποινή του Μόκμπελ θα ήταν μεγαλύτερη, ενδεχομένως ισόβια δεσμά, αν δεν έκανε κάποιο «ντιλ» με την αστυνομία, ενώ εκτιμάται, ότι η ομολογία της ενοχής του για τα αδικήματα που κατηγορείτο, συνετέλεσε στην κάθειρξη 30 ετών, αντί ισόβιας.

Σήμερα πάντως είναι σίγουρο ότι ο φάκελος Μόκμπελ δεν έκλεισε για τις αυστραλιανές Αρχές, καθώς εξακολουθούν να ελέγχουν τα οικονομικά του. Ο βαρυποινίτης δήλωσε «άφραγκος», μετά την κατάσχεση των περιουσιακών του στοιχείων, αλλά οι Αρχές πιστεύουν ότι κρύβει μεγάλα χρηματικά ποσά, τα οποία και προσπαθούν να εντοπίσουν.

Πηγή: madata.gr

Education Minister Christopher Pyne rejects claims university funding will drive up course costs. Source: AAP

EDUCATION Minister Christopher Pyne insists competition between Australia’s universities will keep course fees down as the government moves to deregulate the sector.

Some institutions have already revealed modelling which shows the cost of some degrees for domestic students will increase by up to 100 per cent under the changes, angering Opposition Leader Bill Shorten.

“The Melbourne University report saying fees for degrees will double, sends shockwaves through every family living room around Australia,” Mr Shorten told reporters on Sunday.

He said the government is forcing future generations to chose between being able to foot the bill for university or pay a mortgage, but not do both.

Many universities are yet to reveal what adjustments they will make to course fees to mitigate the impact of proposed government funding changes.

“Competition will drive prices down and students will be the winner in terms of quality and price,” Mr Pyne told ABC TV.

If universities price themselves out of the market they will be left with empty lecture theatres and tutorials, the minister added.

University of Sydney modelling shows a communications degree currently costing a domestic student about $18,132, would carry a new price tag of about $37,000.

The government also wants students to repay study loans at a higher interest rate.

Mr Pyne said people already enrolled prior to the mid-May budget announcement of changes would be protected from the higher interest.

But Labor and the Australian Greens say Mr Pyne’s comments contradict the detail of his policy as outlined on the Education Department website which says all debt-liable students and graduates will be subject to the new scheme from mid-2016.

source:cairnspost.com.au

“Not my job to impugn the integrity of people”: Tony Abbott. Photo: Alex Ellinghausen

Tony Abbott has dismissed the idea that Malcolm Turnbull is going after his job, saying it is “perfectly reasonable” that senior Coalition MPs meet with members of the crossbench following Mr Turnbull’s dinner with Clive Palmer last week.

In a sign of the delicate relationship between Mr Abbott and Mr Palmer, the Prime Minister would also not be drawn on whether he thought the Palmer United Party leader was honest.

“It’s not my job to give a character reference for my political competitors,” he told Channel Ten. “But on the other hand, it’s also not my job to impugn the integrity of people who may well be our negotiating partners.”

Communications Minister Malcolm Turnbull had dinner with Clive Palmer. Photo: Rob Homer

The Coalition faces a tough battle to get key budget measures through the Senate, such as the GP co-payment and changes to pensions, Newstart and university fees. Labor, the Greens and the Palmer United Party have all expressed opposition to the plans.

Mr Abbott has begun talks with incoming senators Bob Day and David Leyonhjelm but so far Mr Palmer has warned he will hold the government’s legislative agenda to ransom until he gets more staff.

Last Wednesday night, Mr Palmer had dinner with Mr Turnbull in a Canberra restaurant in a move that sparked fears among Coalition MPs that it was an attempt to destabilise Mr Abbott’s leadership, according to reports.

The Prime Minister on Sunday dismissed any suggestion about an attack on his leadership.

“I think it’s perfectly reasonable for senior members of the Coalition to talk with independent and minor party senators because … we have a budget to get through the Parliament.”

Mr Abbott added that there was “nothing wrong” with Mr Palmer having a relationship with the Communications Minister and others.

“Over time, I’m confident that he will have a constructive relationship with the government.”

Mr Abbott also hit back at opposition to the Coalition’s first budget from other parties.

“Whether it’s Bill Shorten, whether it’s the Greens, whether it’s others – it’s one long chorus of complaint. And in the end, what the public wants is a government that knows where it wants to go,” he said.

“The man with the plan has an extraordinary advantage over the person who has just got the complaint.”

Mr Abbott said that he was currently talking to “various minor party and independent senators”.

“They’re really courtesy calls as much as anything,” he said.

He conceded that it would not be easy to negotiate the budget through the Senate but appeared to take heart from history, noting that it was unusual for governments to have an upper house majority.

“And yet, almost no government has failed to get the major elements of its budget through.”

source: smh.com.au

Μαγνήτης για τους τουρίστες είναι οι ελληνικές παραλίες. Έκθεση της κομισιόν αναφέρει ότι 9 στις δέκα ελληνικές παραλίες πληρούν τα αυστηρότερα κριτήρια και χαρακτηρίζονται ως εξαιρετικής ποιότητας για κολύμπι.

Μάλιστα, τέσσερις ελληνικές παραλίες βρίσκονται στις 100 καλύτερες του κόσμου. Βρίσκονται στην Κρήτη, την Κεφαλονιά, τη Ζάκυνθο και τη Λευκάδα.

Πηγή: Μadata.gr

Alex Duncan from Curtin University’s Centre for Marine Science and Technology has said one signal has been detected on several receivers, which is likely to be related to the crashed Malaysian airliner MH370. Duncan told CNN, “Researchers are studying a very low frequency sound to see if it was the impact of the aircraft on the surface of the water. Alternatively, it could be the implosion of parts of the aircraft as it sank”.

However, Duncan said that there is no surety over the source of the noise as it could belong to any natural event as well. When circumstances are favorable, low frequency signals can travel thousands of kilometers through the water. He admitted that the sound was inconsistent with other data about the aircraft position.

The underwater listening devices help researchers in listening to the signs of nuclear blasts. Same was the case with data provided by British satellite company Inmarsat, which was used for locating MH370 by Malaysian authorities. Being a communication satellite, the Inmarsat was used for a mission that it was not designed for. There is one device – located some 20 kilometers off Perth – operated by Curtin University to listen to whales and other marine life.

Duncan said additional information about findings will be soon revealed by investigators in coming days. Australian authorities declared earlier this week that flight MH370 was not in the search area in the southern Indian Ocean.

Flight MH370 was lost on March 8 while on the route to Beijing from Kuala Lumpur. There were 239 people onboard the flight and half of them were Chinese nationals.

source: austriantribune.com

Ο “Φέτφα” νίκησε το μουστάκι του Αλμέιδα.

Οι 2-3 ενέργειες του Φετφατζίδη, μπορούν και να ομορφύνουν το παιχνίδι μας και να το κάνουν πιο αποτελεσματικό. Αλλά “φοβάμαι” ότι στο βασικό σχήμα δεν χωράει και αυτός και ο Σαμαράς στις δυο πτέρυγες, διότι ο Σαλπιγγίδης βοηθάει σε σημεία του γηπέδου που ο Φετφατζίδης δεν έχει πατήσει ποτέ στη ζωή του.

Έγινε έλεγχος της ποιότητας σε 112 περιοχές και το 100% των δειγμάτων θαλάσσιων υδάτων πληρούσαν όχι μόνο τις ελάχιστες απαιτήσεις, αλλά και στο αυστηρότερο επίπεδο.

Το 2013 η Κύπρος ήταν η μόνη χώρα της Ε.Ε., που πληρούσε σε ποσοστό 100% τα αυστηρότερα κριτήρια ποιότητας των θαλάσσιων υδάτων σε όλες τις περιοχές κολύμβησης, σύμφωνα με την ετήσια έκθεση που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Η Ετήσια Έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) επιτηρεί την ποιότητα των υδάτων σε 22.000 περιοχές κολύμβησης σε όλη την Ε.Ε., την Ελβετία και, για πρώτη φορά, την Αλβανία.

Στην Κύπρο έγινε έλεγχος της ποιότητας σε 112 περιοχές, από τον οποίο προέκυψε ότι το 100% των δειγμάτων θαλάσσιων υδάτων πληρούσαν όχι μόνο τις ελάχιστες απαιτήσεις, αλλά και στο αυστηρότερο επίπεδο, το λεγόμενο «εξαιρετικής ποιότητας».
Στη δεύτερη θέση ήταν η Μάλτα με το 100% να πληροί τις ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας και το 98,9% τις αυστηρές.
Στην Ελλάδα έγινε δειγματοληπτικός έλεγχος σε 2.161 περιοχές, από τις οποίες 2.145 ή το 99,2% πληρούσαν τις ελάχιστες απαιτήσεις. Οι αντίστοιχοι μέσοι όροι στην ΕΕ ήταν 94,7% και 82,6%.

Το ποσοστό των περιοχών που πληρούσαν τις ελάχιστες απαιτήσεις το 2013 ήταν περίπου το ίδιο με εκείνο του 2012. Ωστόσο, το ποσοστό των περιοχών «εξαιρετικής ποιότητας» αυξήθηκε από 79% το 2012 σε 82,6 % το 2013.

Τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τη μεγαλύτερη αναλογία των περιοχών «ανεπαρκούς ποιότητας» ήταν η Εσθονία (6%), η Ολλανδία (5%), το Βέλγιο (4%), η Γαλλία (3%), η Ισπανία (3%) και η Ιρλανδία (3%).

«Αποτελεί ευχάριστη είδηση το γεγονός ότι η ποιότητα των ευρωπαϊκών υδάτων κολύμβησης εξακολουθεί να είναι υψηλή, ωστόσο, δεν μπορούμε να επαναπαυόμαστε όσον αφορά έναν τόσο πολύτιμο πόρο, όπως είναι το νερό», δήλωσε ο Επίτροπος περιβάλλοντος Γιάνες Ποτότσνικ, προσθέτοντας ότι πρέπει να συνεχιστεί η διασφάλιση της πλήρους προστασίας των υδάτων κολύμβησης και του πόσιμου νερού, καθώς και των υδάτινων οικοσυστημάτων μας.

Από την πλευρά του ο Χανς Μπρούνινκ, εκτελεστικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, δήλωσε ότι τα ύδατα κολύμβησης στην Ευρώπη έχουν βελτιωθεί κατά τη διάρκεια των τελευταίων δύο δεκαετιών, ενώ η βραχυπρόθεσμη ρύπανση κατά τη διάρκεια ισχυρών βροχοπτώσεων και πλημμυρών αποτελεί τη σημερινή πρόκληση, όπως είπε, γιατί μπορεί να οδηγήσει στην υπερχείλιση των αποχετευτικών συστημάτων και στην έκλυση των βακτηρίων κοπράνων από τις γεωργικές εκτάσεις στα ποτάμια και στις θάλασσες.

Οι τοπικές Αρχές παρακολουθούν τα δείγματα στις τοπικές παραλίες, συλλέγοντάς τα την άνοιξη και καθ` όλη τη διάρκεια της κολυμβητικής περιόδου.
Τα ύδατα κολύμβησης μπορούν να αξιολογηθούν ως «εξαιρετικής ποιότητας», «καλής ποιότητας», «επαρκούς ποιότητας» ή «ανεπαρκούς ποιότητας». Οι αξιολογήσεις βασίζονται στα επίπεδα δύο ειδών βακτηριδίων που αποτελούν ένδειξη ρύπανσης λόγω της παρουσίας λυμάτων ή κτηνοτροφικών αποβλήτων.
Τα εν λόγω βακτηρίδια μπορούν να προκαλέσουν ασθένειες (εμετό και διάρροια) σε περίπτωση κατάποσης.

Όσον αφορά τις εσωτερικές περιοχές, δηλαδή ύδατα κολύμβησης λιμνών και ποταμών, η ποιότητα των υδάτων φαίνεται να είναι ελαφρώς χαμηλότερη από το μέσο όρο.
Το Λουξεμβούργο ήταν η μόνη χώρα, της οποίας όλες τις εσωτερικές περιοχές κολύμβησης χαρακτηρίστηκαν ως «εξαιρετικής ποιότητας», ακολουθούμενη με μικρή διαφορά από τη Δανία με ποσοστό 94 % και τη Γερμανία με 92%.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Με τη φροντίδα του Πανεπιστημίου La Trobe.

Μνημειώδες επίτευγμα χαρακτηρίζει ο πρόεδρος της Εταιρείας Ελληνικών Μελετών (Society of Hellenic Studies) Τάσος Ρέβης, την ταχύρρυθμη αποκατάσταση των Αρχείων Δαρδάλη από το Πανεπιστήμιο La Trobe, στη Μελβούρνη.

Τα Αρχεία Δαρδάλη -που δημιουργήθηκαν με γενναιόδωρη χορηγία του ομογενούς επιχειρηματία Ζήση Δαρδάλη- ήταν τμήμα του Εθνικού Κέντρου Ελληνικών Μελετών και Έρευνας (ΕΚΕΜΕ), το οποίον έπαψε να λειτουργεί στις 31 Δεκεμβρίου 2008, με σχετική απόφαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου.
Το κλείσιμο του ΕΚΕΜΕ -με υπόσχεση του Πανεπιστημίου προς την ομογένεια να το αντικαταστήσει με το La Trobe Research Centre for Greek Studies- απείλησε τα Αρχεία Δαρδάλη, καθώς το Πανεπιστήμιο και η Εταιρεία Ελληνικών Μελετών αντιδίκησαν για την «πατρότητά» τους.
Τελικά, επικράτησε η κοινή λογική. Το ογκώδες υλικό που είχε συγκεντρώσει το ΕΚΕΜΕ παραχωρήθηκε στο Πανεπιστήμιο, με τη δέσμευση να χρηματοδοτήσει τριετές πρόγραμμα καταγραφής, αξιολόγησης, αρχειοθέτησης και ανάρτησης στο διαδίκτυο του «χρήσιμου», ακαδημαϊκά υλικού.
«Η εξαιρετική ομάδα της κ. Fish έχει επεξεργαστεί το 50%, περίπου του υλικού και συνεχίζει το έργο της με εξαιρετικά ταχείς ρυθμούς» δηλώνει ο κ. Ρέβης ικανοποιημένος.

Και για να αντιληφθείτε τον όγκο του έργου που έχει τελέσει η ομάδα ειδικών του La Trobe με επικεφαλής τη βιβλιοθηκάριο, κ. Eva Fish σας λέω, ότι μέχρι τις 14 Φεβρουαρίου του παρελθόντος Φεβρουαρίου η ομάδα είχε αξιολογήσει και καταγράψει:
– 1.414 τόμους εφημερίδων (124 τίτλοι) και 3.000 άδετες εκδόσεις εφημερίδων (280 πρόσθετοι τίτλοι εφημερίδων) – εκτιμάται ότι είναι η μεγαλύτερη συλλογή εφημερίδων της διασποράς
– 90 ταινίες
– 973 ηλεκτρονικούς φακέλους από τους υπολογιστές του ΕΚΕΜΕ
– 56.600 έγγραφα και επιστολές
– 10.542 διοικητικά έγγραφα
– 7.400 φωτογραφίες
– 6.410 βιβλία
– 798 αφίσες και έργα τέχνης

«Είμαστε βέβαιοι, ότι με τους ρυθμούς που εργάζονται θα ολοκληρώσουν το έργο τους στα 3,5 χρόνια, που ορίζει η συμφωνία μας με το πανεπιστήμιο και τα Αρχεία θα είναι προσιτά σε κάθε ενδιαφερόμενο».

Ο κ. Ρέβης αποκαλύπτει, ότι καταβάλλονται προσπάθειες δικτύωσης με άλλα κέντρα του Ελληνισμού της διασποράς για την καλύτερη αξιοποίηση των Αρχείων.
«Άρχισε, ήδη, κύκλος επαφών με άλλα, μεγάλα κέντρα του Ελληνισμού της διασποράς, αρχής γενομένης με την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αμερικής. Η. κ. Eva Fish επισκέφθηκε αρμόδια στελέχη της Αρχιεπισκοπής και αντάλλαξαν γνώμες για μελλοντική συνεργασία με το Πανεπιστήμιο.
Το Πανεπιστήμιο και η Εταιρεία Ελληνικών Μελετών ενδιαφερόμαστε για τη συνεργασία με άλλα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και φορείς του ελληνισμού και θα στηρίξουμε κάθε τέτοια πρωτοβουλία».

Ρωτάμε τον κ. Ρέβη, αν αληθεύουν οι φήμες ότι «χάθηκε πολύ αρχειακό υλικό» μετά το κλείσιμο του ΕΚΕΜΕ.
«Πρόκειται για αναληθείς φήμες» απαντά. «Δεν χάθηκε υλικό, απλά επιστράφηκε υλικό σε ομογενείς δωρητές που το ζήτησαν, όταν πληροφορήθηκαν ότι θα κλείσει το ΕΚΕΜΕ και το αρχειακό υλικό που είχε συγκεντρώσει θα μεταφερόταν στο Πανεπιστήμιο.
Εμείς δωρίσαμε τα προσωπικά και συλλογικά αρχεία μας στο ΕΚΕΜΕ, όχι στα πανεπιστήμιο. Τα θέλουμε πίσω, απαίτησαν από την Εταιρεία Ελληνικών Μελετών, που είχε προσωρινά την ευθύνη των αρχείων».

ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ MACKIE

Απόλυτα ικανοποιημένος από την ταχύρρυθμη διαλογή του υλικού από την κ. Eva Fisch και τους συνεργάτες της, δηλώνει και ο καθηγητής Chris Mackie, επικεφαλής της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του La Trobe.

«Στην τελευταία συνεδρίαση της επιτροπής πληροφορηθήκαμε ότι η διαλογή, αξιολόγηση και καταγραφή του υλικού προχωρά με ταχείς ρυθμούς. Σε χρονικό διάστημα ενός έτους η κ. Fisch και οι συνεργάτες της έχουν εξετάσει το 50% περίπου του αξιοποιήσιμου υλικού, ποσοστό που ενισχύει την αισιοδοξία μας, ότι το έργο θα έχει ολοκληρωθεί εντός του τριετούς χρονοδιαγράμματος που έχει ορίσει το Πανεπιστήμιο. Μα απομένουν δύο χρόνια, περίπου για την πραγματοποίηση των επομένων βημάτων.

Το άλλο βήμα είναι η ανάρτηση του καταλόγου του υπάρχοντος υλικού στο διαδίκτυο, ώστε φοιτητές, ερευνητές, απλοί πολίτες από την Αυστραλία και τον υπόλοιπο κόσμο να γνωρίζουν τι υλικό υπάρχει και πώς μπορούν να εξασφαλίσουν πρόσβαση» εξηγεί και προσθέτει. Θα αναρτηθεί στο διαδίκτυο και υλικό, που δεν επηρεάζεται από πνευματικά δικαιώματα (copyright).

Βραχυπρόθεσμα συζητάμε την προβολή του αρχειακού υλικού με περιοδεύουσες εκθέσεις στις κτιριακές εγκαταστάσεις κοινοτήτων και άλλων ενδιαφερομένων, ελληνικών φορέων της Αυστραλίας. Ήδη, συζητάμε την πιθανότητα έκθεσης αρχειακού υλικού στο πολιτιστικό κέντρο της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτωρίας, όταν θα ολοκληρωθούν τα έργα κατασκευής του κοινοτικού κτιρίου και ακολούθως σε άλλους ενδιαφερόμενους φορείς».

Ερωτάμε τον καθηγητή Mackie, αν υπάρχει ζήτηση του αρχειακού υλικού από φοιτητές του La Trobe ή φοιτητές άλλων ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
“Η βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου καταγράφει τις κλήσεις που λαμβάνει από ενδιαφερομένους και το είδος του υλικού, που ενδιαφέρονται να μελετήσουν. Καθώς προχωρά η διαδικασία, συστηματοποιείται η καταγραφή του ενδιαφέροντος η ιδιότητα και ο τόπος προέλευσης των ενδιαφερομένων» εξηγεί.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Students will be hit with double fees for some arts degrees and at least 55 per cent rises for engineering and science degrees at the University of Sydney under the federal government’s controversial overhaul of higher education.

An analysis of the cost implications to the university from the government’s planned 20 per cent reduction in funding for university places shows fees for communications, social science, environmental and engineering degrees will soar.

A Sydney University three-year bachelor of environmental systems costs a domestic student a minimum of $25,839 based on current fees.

Under the changes, students would face a bill of at least $42,405 for the same degree from 2016.

The predictions are similar at the University of Melbourne where vice-chancellor Glyn Davis expects fees for engineering degrees will rise by at least 60 per cent and science degrees by about 54 per cent.

This means a Melbourne University bachelor of science degree with a civil systems engineering major, which costs a domestic student a minimum of $24,082, would rise to at least $38,772.

In an email to university staff, Professor Davis said the fee forecasts did not cover expensive courses such as medicine and law, which some experts have predicted could triple in costs or rise even higher.

”Fees would need to rise by 45 per cent to make up lost funding in social science disciplines, by 54 per cent in science, and by 61 per cent in engineering,” Professor Davis wrote.

”Everyone on campus, student and staff

member alike, understands we are now entering an unprecedented era in higher education.”

Professor Davis said the upshot of Education Minister Christopher Pyne’s policies was that ”much public funding will likely be removed from tertiary education”.

He said few people had noticed the government’s 20 per cent cut to the Commonwealth Grants Scheme, ”along with cuts or abolition of small funding schemes supporting teaching excellence and participation initiatives.”

”Universities are invited to make up this gap through higher fees,” Professor Davis said. ”Students would get nothing new for this increased debt,” he added, contradicting Mr Pyne’s arguments that students will get a better deal and better facilities once their universities were open to market competition.

The University of NSW is still finalising its modelling, but its acting vice-chancellor, Iain Martin, said the university had been ”hit harder than many universities by the changes to cluster rates”.

”The size of our engineering faculty in particular means that for us there is an overall cut of 24 per cent in government funding,” Professor Martin said.

”Given the critical importance of these programs to Australia’s future, we will be doing our utmost to reduce the impact on students studying in these disciplines.”

Responding to Professor Davis’ email, Mr Pyne said ”some fees will go up and some will go down”.

”In a deregulated environment all higher education providers will have to compete for students,” he said.

In the most radical overhaul of higher education since Gough Whitlam introduced free tuition in the 1970s, the Coalition is proposing to deregulate university fees, allowing universities to charge whatever they want for a degree.

An interest rate of up to 6 per cent will also be applied to student debts for the first time.

source: smh.com.au