Monthly Archives: March 2015

Από ομιλία του Αλ.Τσίπρα στην ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ

Την κατάθεση πρότασης για σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για το πώς φθάσαμε στο Μνημόνιο συζητά αυτή την ώρα το προεδρείο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά το τέλος της συνεδρίασης θα γίνει δήλωση του γραμματέα της ΚΟ Χρήσου Μαντά στο περιστύλιο της Βουλής.

Πηγή:in.gr

Εάν το συνδικάτο PCS κηρύξει την κινητοποίηση, οι εργαζόμενοι στο Κάστρο Ουίνσδορ δεν θα κάνουν πλέον τους ξεναγούς και τους διερμηνείς

Χαμηλοί μισθοί και εργασίες που υπερβαίνουν τα συμβεβλημένα καθήκοντα έχουν δυσαρεστήσει τους εργαζομένους στο Κάστρο Ουίνσδορ: Έτσι, για πρώτη φορά στη βρετανική ιστορία, το Στέμμα απειλείται με… απεργία.

Οι υπάλληλοι ψηφίζουν κατά τη διάρκεια των επόμενων ημερών εάν θα προχωρήσουν σε κινητοποιήσεις, οι οποίες εάν τελικά αποφασιστούν θα ξεκινήσουν τις παραμονές των βρετανικών εκλογών.

H πρωτοφανής εργασιακή διαμάχη αφορά τους περίπου 200 εργαζομένους στο Κάστρο Ουίνσδορ, έξω από το Λονδίνο. Το συνδικάτο στο οποίο είναι μέλη 120 από αυτούς, το PCS, στήνει από την Τρίτη και για δύο εβδομάδες κάλπη στην οποία θα αποφασιστεί εάν τελικά θα γίνουν κινητοποιήσεις από το τέλος Απριλίου.

Οι υπάλληλοι του κάστρου θεωρούν ότι πληρώνονται πενιχρά, κάτω από το «κοινά παραδεκτό» όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης: Οι νεοπροσλαμβανόμενοι ξεκινούν με 14.400 λίρες τον χρόνο.

Επιπλέον, καταγγέλλουν, εκτελούν καθήκοντα που κανονικά δεν είναι δουλειά τους, όπως να κάνουν τους ξεναγούς σε τουρίστες, να κάνουν τους διερμηνείς και ακόμη και να παρέχουν πρώτες βοήθειες. Για αυτά, υποστηρίζουν, δεν πληρώνονται μεν αλλά την υπεραξία την καρπώνεται η διαχείριση του Κάστρου, η οποία χρεώνει είσοδο στους επισκέπτες.

Η διαχείριση του Κάστρου, το Royal Collection Trust (που διαχειρίζεται όλα τα στοιχεία του βρετανικού Στέμματος) αναφέρει πως οι εργαζόμενοι δεν υποχρεώνονται να επιτελούν αυτά τα καθήκοντα αλλά το κάνουν σε εθελοντική βάση, και σημειώνει πως τα έσοδα από τα εισιτήρια πηγαίνουν στη συντήρηση των εκθεμάτων.

Η μορφή των κινητοποιήσεων, εάν τελικά αποφασιστούν, θα είναι η άρνηση επιτέλεσης των επίμαχων καθηκόντων.

Πηγή:in.gr

Η είδηση στην φετινή μαθητική παρέλαση στην Λεμεσό για την εθνική επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821 ήταν η συμμετοχή του τελειόφοιτου μαθητή του Λυκείου Αγίου Νικολάου, Ανδρέα Σολωμού, ο οποίος είναι εκ γενετής τυφλός.

Ο Ανδρέας, με τις οδηγίες καθηγητή, κατάφερε να παρελάσει στη θέση του «δείκτη» και να καταχειροκροτηθεί από τον κόσμο για την προσπάθεια του αυτή, η οποία, όπως δήλωσε μετά, στέλνει το μήνυμα ότι «ο άνθρωπος έχει απεριόριστες δυνατότητες και μπορεί να κάνει ό,τι θέλει αρκεί να προσπαθήσει».

Ο Ανδρέας εξέφρασε την χαρά του και ευχαρίστησε τους συμμαθητές του για τη συνεχή στήριξη, που του παρείχαν όλο αυτό το διάστημα.

Την προσπάθεια του εξήρε σε δηλώσεις του ο Υπουργός Συγκοινωνιών Μάριος Δημητριάδης, λέγοντας πως «αυτό πραγματικά είναι ένα ισχυρό μήνυμα, γιατί ένα νεαρό παιδί το οποίο παρά το πρόβλημα αυτό, παρέλασε και έδειξε ότι όταν έχεις αποφασιστικότητα και σθένος μπορείς να καταφέρεις τα πάντα. Και αυτό είναι ένα μήνυμα για όλους μας».

Ο Ανδρέας Σολωμού είναι επιμελής και άριστος σε επίδοση και κυρίως σε ήθος μαθητής. Στόχος του είναι τώρα να εισαχθεί σε κάποιο πανεπιστήμιο της Κύπρου ή της Ελλάδας.

Πηγή:madata.gr

Τελικά σε φυσικά αίτια αποδίδεται τελικώς ο θάνατος του Σήφη του κροκόδειλου στην Κρήτη, σύμφωνα με το επίσημο πόρισμα της Ομάδας Άμεσης Επέμβασης, που συστάθηκε για την παγίδευσή του. Ο θάνατος του, ήρθε λόγω των χαμηλών θερμοκρασιών στις οποίες κλήθηκε να επιβιώσει.

Η είδηση έχει από τη Δευτέρα, κάνει το γύρο του διαδικτύου, ενώ φαίνεται πως κάποιοι αισθάνθηκαν την ανάγκη να τιμήσουν τη μνήμη του, με ένα πρωτότυπο… κηδειόχαρτο. Ο κροκόδειλος που βρέθηκε νεκρός στο Φράγμα των Ποταμών, απομακρύνθηκε από την περιοχή, ενώ θα ταφεί υγειονομικά.

Μάλιστα ήδη το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας έχει ζητήσει τα οστά του, για ερευνητικούς σκοπούς, ενώ το κηδειόχαρτο που κυκλοφόρησε στα social media, αναφέρει πως το σώμα του θα ταριχευθεί για να εκτεθεί στο εν λόγω Μουσείο.

Πηγή: mandata.gr

Η συσκευή που κατασκεύασαν οι Αυστραλοί επιστήμονες

Τεράστιο βήμα στον χώρο της καρδιολογίας έκαναν ερευνητές στην Αυστραλία, οι οποίοι ανέπτυξαν μια συσκευή που λειτουργεί ως βιονική καρδιά, στέλνοντας αίμα σε ολόκληρο το σώμα χωρίς να έχει καθόλου παλμό!

Φέρει την ονομασία BiVACOR, είναι μικρότερη σε μέγεθος σε σχέση με τις τεχνητές καρδιές που υπάρχουν σήμερα, ενώ η διάρκεια ζωής της φαίνεται ότι θα είναι κατά δέκα χρόνια μεγαλύτερη από εκείνη των σημερινών συσκευών.

ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

Όπως εξηγούν οι επιστήμονες, η BiVACOR είναι μια σχετικά απλή συσκευή που λειτουργεί με τη βοήθεια ενός μαγνητικού πεδίου και αποτελείται από δύο στροφεία (ή δίσκους) από τιτάνιο. Λειτουργούν μέσω φυγόκεντρου, καθώς έχουν τοποθετηθεί σε έναν κινητήρα και περιστρέφονται ταυτόχρονα με συγκεκριμένη ταχύτητα ανά λεπτό, ώστε να πιέζουν ελαφρώς το αίμα που εισέρχεται από τη μία πλευρά της ως την άλλη.

Αυτός ο τρόπος ώθησης του αίματος είναι πολύ σημαντικός και διαφέρει από τις μεθόδους που υπάρχουν στις τεχνητές καρδιές σήμερα, οι οποίες δεν είναι τόσο αποτελεσματικές.

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, η «βιονική καρδιά» έχει ήδη εμφυτευτεί με επιτυχία σε ένα πρόβατο, το οποίο έχει το μέγεθος του θώρακα μιας γυναίκας ή ενός μεγάλου παιδιού, ενώ η σχετική ανακοίνωση αναφέρει ότι η λειτουργία της συσκευής είναι τόσο καλή που δεν αποκλείεται οι δοκιμές της στον άνθρωπο να αρχίσουν σε διάστημα μόλις τριών ετών.

Όπως είπε στην αυστραλιανή εφημερίδα «The Brisbane Times» ο δρ Daniel Timms, όταν οι ερευνητές αποφάσισαν να ξεκινήσουν τη μελέτη τους για την ανάπτυξη της «βιονικής καρδιάς» υπήρχαν ήδη άλλες συσκευές, όμως ήταν αρκετά μεγαλύτερες και λόγω της κατασκευής τους ήταν πολύ εύκολο να σπάσουν. «Αυτήν τη στιγμή έχουμε αποδείξει ότι η νέα συσκευή λειτουργεί και μια τέτοια ιδέα είναι βιώσιμη. Πλέον αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να της προσδώσουμε μεγαλύτερη δύναμη και αξιοπιστία, ώστε να λειτουργεί απρόσκοπτα σε όλους τους ασθενείς».

Πηγή:Νέος Κόσμος

Αγανάκτηση στους κύκλους της αρμενικής κοινότητας της Αυστραλίας.

Εβδομήντα επτά χρόνια μετά το θάνατό του, ο Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ διχάζει ακόμη, καθώς η ανέγερση μνημείου προς τιμήν του στο Hyde Park του Σίδνεϊ την αγανάκτηση στους κύκλους της αρμενικής κοινότητας της Αυστραλίας.

“Ο Κεμάλ Ατατούρκ ήταν υπεύθυνος για τη μαζική δολοφονία των εθνοτικών μειονοτήτων που ζούσαν στην Τουρκία καθώς κι εκείνων των Τούρκων πολιτών που ήταν αντίθετοι στη δικτατορία του στις αρχές του 20ού αιώνα” αναφέρει η Αυστραλιανή Ομοσπονδία Αρμενικής Νεολαίας, σε επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Βίκτορ Ντομινέλο, υπουργό αρμόδιο για ζητήματα παλαίμαχων της κυβέρνησης της Νέας Νότιας Ουαλίας, καλώντας σε μαζική συλλογή υπογραφών για την απόσυρση του μνημείου, το οποίο εγκαινιάστηκε στις 19 Φεβρουαρίου, στο πλαίσιο της επετείου των εκατό χρόνων από την απόβαση στην Καλλίπολη.

Το μνημείο, το οποίο κόστισε 30 χιλιάδες δολάρια και χρηματοδοτήθηκε από κοινού από τις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Νέας Νότιας Ουαλίας, είναι ένας φόρος τιμής στο λόγο που εκφώνησε το 1934 ο Κεμάλ προς τις μητέρες των Αυστραλών στρατιωτών που σκοτώθηκαν στα τουρκικά εδάφη στην διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Σκοπός της ανέγερσης είναι η συνεχής υπενθύμιση των στενών δεσμών φιλίας ανάμεσα στους λαούς της Αυστραλίας και της Τουρκίας, ενώ η πρόθεση της κυβέρνησης είναι να παραμείνει προσωρινά στη νότια πλευρά του Hyde Park, για να μεταφερθεί στο χώρο του μνημείου των δυνάμεων της ANZAC, όταν ολοκληρωθούν οι εργασίες αποκατάστασης το 2018, σχέδιο στο οποίο αντιδρά έντονα η αρμενική κοινότητα.

“Το 2015 δεν σηματοδοτεί μόνο την εκατονταετηρίδα της απόβασης της ANZAC, αλλά και αυτήν της γενοκτονίας των Αρμενίων” τονίζει η Εθνική Επιτροπή Αρμενίων Αυστραλίας, ενώ η επιστολή διαμαρτυρίας της Ομοσπονδίας Αρμενικής Νεολαίας υπερθεματίζει θυμίζοντας: “Στις 17 Απριλίου 1997 η κυβέρνηση της Νέας Νότιας Ουαλίας αναγνώρισε ως γενοκτονίες τα εγκλήματα εναντίον της αρμενικής, της ελληνικής και της ασσυριακής μειονότητας που έλαβαν χώρα το διάστημα 1915-1923. Το γεγονός ότι ένα μνημείο προς τιμήν ενός υπεύθυνου γενοκτονίας ανεγέρθηκε δίπλα σε ένα ιερό μνημείο πολέμου αφιερωμένο στον ηρωισμό των στρατιωτών μας είναι εξαιρετικά ανάρμοστο και απαράδεκτο”.

H επιστολή καταλήγει με το αίτημα της απομάκρυνσης αυτού του μνημείου που προσβάλλει τη μνήμη των ηρώων του ANZAC και καλεί τους ενδιαφερόμενους να συνυπογράψουν.

Πηγή:Neos Kosmos

Ένα ανέλπιστο σύμμαχο βρήκε η Ελλάδα στους αγώνες που δίνει τόσο για να κατανοηθεί η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα τα τελευταία έξι χρόνια από τις πολιτικές της τρόικας όσο και στην διεκδίκηση των πολεμικών αποζημιώσεων. Πρόκειται για το σόου Die Anstalt (To Ινστιτούτο) που προβάλλεται από ZDF, το δεύτερο κανάλι της κρατικής (!) τηλεόρασης της Γερμανίας. Η επόμενη εκπομπή με αντικείμενο την Ελλάδα, η οποία θα προβληθεί από την γερμανική τηλεόραση αύριο Τρίτη, έχει ήδη «ανέβει» στο ίντερνετ.

Από τα 50 λεπτά που διαρκεί το σόου ξεχωρίζουν δύο ενότητες. Στην πρώτη παρουσιάζεται με τον πλέον παραστατικό και σατυρικό τρόπο η κατάσταση που έχει περιέλθει Ελλάδα, η οποία εμφανίζεται ως μία ταβέρνα η οποία λειτουργεί υπό τις οδηγίες της τρόικα ενώ στο δεύτερο μέρος θίγεται με πολύ καυστικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων. Παρόν στην εκπομπή είναι και ο επιζών από το Δίστομο, Αργύρης Σφουντούρης, του οποίου οι Γερμανοί εκτέλεσαν και τους δύο γονείς και αρκετούς συγγενείς.

Το Die Anstalt πηγαίνοντας κόντρα στις λαϊκιστικές φωνές της Γερμανίας έχει επανειλημμένα και στο παρελθόν παρουσιάσει το ελληνικό πρόβλημα από μία διαφορετική οπτική. Στην αυριανή εκπομπή – η οποία αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις – οι παραγωγοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν είναι μόνο οι Έλληνες οι οποίοι πρέπει να πληρώσουν τα χρέη τους αλλά και οι Γερμανοί, χωρίς τρικ…

Ποιος είναι ο Αργύρης Σφουντούρης

Ο Αργύρης Σφουντούρης γεννήθηκε το 1940 στο Δίστομο. Σε πολύ μικρή ηλικία στις 10 Ιουνίου 1944 έχασε τους γονείς του, που εκτελέσθηκαν από τα Γερμανικά στρατεύματα των SS κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Μεταξύ των 218 εκτελεσθέντων, 32 έφεραν το επίθετο Σφουντούρης. Ο μικρός τότε Αργύρης, έφθασε στην Αθήνα, όπου περιπλανήθηκε σε διάφορα ορφανοτροφεία επί τρία χρόνια, μαζί με χιλιάδες άλλα ορφανά παιδιά, αθώα θύματα της ιδίας γερμανικής κατοχής. Το 1949, ήταν ένας από τα 10 παιδιά που ταξίδεψαν στην Ελβετία στο ίδρυμα Πεσταλότσι, που σκοπός του είναι να στεγάζει παιδιά χωρίς οικογένεια. Γρήγορα ξεχώρισε για την ευστροφία του μυαλού του. Φοίτησε στο γυμνάσιο και στην συνέχεια στο Πολυτεχνείο της Ζυρίχης Μαθηματικά, Πυρηνική Φυσική και Αστροφυσική. Παράλληλα έγραφε ποιήματα και δοκίμια. Μετέφρασε στην γερμανική γλώσσα, διάφορους Έλληνες ποιητές όπως Κ. Καβάφη, Γ. Σεφέρη, Ι. Ρίτσο, Ο. Ελύτη κ.α. Την περίοδο της δικτατορίας στην Ελλάδα, εκδίδει στην Ελβετία ένα πολιτιστικό περιοδικό στην ελληνική και γερμανική γλώσσα. Διδάσκει σε διάφορα γυμνάσια της περιοχής της Ζυρίχης. Μετά από 40 χρόνια αποφασίζει μια ριζική αλλαγή στην ζωή του. Πηγαίνει στο Νεπάλ, στην Σομαλία και στην Ινδονησία όπου για 10 περίπου χρόνια βοηθάει ενεργά στην αναδιοργάνωση τους.

Επιστρέφοντας στην Ευρώπη βρίσκει τη Γερμανία ενωμένη, καθώς εν τω μεταξύ οι κάτοικοι του Βερολίνου είδαν το τείχος που τους χώριζε από τον δυτικό κόσμο να πέφτει, δημιουργώντας μία καινούργια κατάσταση στην χώρα. Με την επανένωση της Γερμανίας αρχίζει μία περίοδος με δυνατότητες απολογισμού και καταμέτρησης των θυμάτων πολέμου. Ο Αργύρης Σφουντούρης οργανώνει το 1994 στους Δελφούς, μία «Σύνοδο για την ειρήνη», στην οποία κάλεσε και Γερμανούς πολιτικούς, εκ των οποίων όμως δεν παρευρέθη κανείς. Μετά από πολλές ανεπιτυχείς απόπειρες για συζήτηση με τις Γερμανικές Αρχές, το 1995 μαζί με τις τρεις επιζώσες αδερφές του, ζητούν δικαίωση με νόμιμη διαδικασία. Η καταγγελία και οι ακόλουθες εφέσεις δεν έφεραν κανένα θετικό αποτέλεσμα και οι υποθέσεις ακόμα εκκρεμούν στο δικαστήριο της πόλεως Καρλσρούε της Γερμανίας.

Πριν από μερικά χρόνια, ο Ελβετός σκηνοθέτης Στέφαν Χάουπτ αποφάσισε να ανεβάσει την «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη στη Ζυρίχη. Χρειαζόταν έναν Έλληνα, όχι απαραιτήτως ηθοποιό, για να διαβάσει αποσπάσματα του έργου. Συναντήθηκε με τον Αργύρη Σφουντούρη, ο οποίος -συμπτωματικά- ήταν ο μεταφραστής της «Ασκητικής» στα γερμανικά. Έτσι, δημιουργήθηκε η ταινία «Ένα τραγούδι για τον Αργύρη».

Πηγή:mixanitouxronou.gr

Σήμερα συμπληρώνονται 63 χρόνια. Ήταν  ημέρα Κυριακή. Μέρα που ακόμα και οι Γερμανοί εισβολείς τη σεβάστηκαν. Πριν ακόμα χαράξει, μέσα στη νύχτα, σαν κοινός δολοφόνος, το κράτος των γερμανοτσολιάδων που πλέον είχαν ντυθεί αμερικανοτσολιάδες, το κράτος των μαυραγοριτών που έχτιζε «Νέους Παρθενώνες» στη Μακρόνησο, είχε εκτελέσει τον Μπελογιάννη και τους συντρόφους του. Την ίδια μέρα της εκτέλεσης, ο Γιάννης Ρίτσος, εξόριστος στον Αϊ – Στράτη, γράφει στο ποίημά του «Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ»:

«Ο Μπελογιάννης μας έμαθε άλλη μια φορά πώς να ζούμε και πώς να πεθαίνουμε./ Μ” ένα γαρύφαλλο ξεκλείδωσε όλη την αθανασία./ Μ” ένα χαμόγελο έλαμψε τον κόσμο για να μη νυχτώσει (…)».

   Στις 30 του Μάρτη 1952, μέρα Κυριακή, μέρα που ούτε κι αυτοί οι Γερμανοί δεν έκαναν εκτελέσεις, ο Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του, Δημήτρης Μπάτσης, Νίκος Καλούμενος και Ηλίας Αργυριάδης, πέφτουν νεκροί από τις σφαίρες του εκτελεστικού αποσπάσματος.

   Το παράγγελμα γι” αυτή την πολιτική δολοφονία θα αποτελεί αιώνιο στίγμα για το καθεστώς της αμερικανοκρατίας και το πολιτικό σύστημα της ολιγαρχίας στην Ελλάδα. Το «πυρ» για τη διάπραξη αυτού του στυγερού εγκλήματος διατάχτηκε από το μετεμφυλιακό καθεστώς της άρχουσας τάξης της Ελλάδας μαζί με τους Αμερικανούς συμμάχους της. Η κυβέρνηση Πλαστήρα, το παλάτι, το στρατιωτικό και παραστρατιωτικό κατεστημένο, πριν από ακριβώς 62 χρόνια, εκτέλεσαν τον Μπελογιάννη.

 «Το σκότωσαν το παλικάρι, πάει. Μαζί του εκτελέσανε και τον Μπάτση, τον Καλούμενο και τον Αργυριάδη… Το έγκλημα έγινε στην Αθήνα στο ‘‘συνήθη τόπο’’, ξημερώνοντας η 30 του Μάρτη, σε μέρα και ώρα απαγορευμένα που ακόμα και αυτοί οι Γερμανοί κατακτητές τα σεβάστηκαν. Κυριακή 4 και 10’ μέσα σε πηχτό σκοτάδι, υπό το φως των προβολέων, μήπως και φρίξει η μέρα.

Κι ούτε ένας αρμόδιος δε βρέθηκε να παραδεχτεί πως αυτός έδωσε την εντολή. Όλοι ανεύθυνοι. ‘‘Αθώος ειμί του αίματος τούτου…’’. Κι ως το ‘μαθε ο κόσμος πήρε τους δρόμους, έτρεχε με γαρίφαλα και μύρα να πλύνει το νωπό αίμα εκείνου που τους ξανάδωσε την ελπίδα.

‘‘Σκότωσαν το Νίκο Μπελογιάννη! Σκότωσαν το Νίκο Μπελογιάννη!’’

‘‘Σκοτώνεται ποτέ ο ήλιος;’’

Δάκρυα, τριγμοί, και σεισμοί και όρκοι. ‘‘Κοιμήσου ήσυχος, Νίκο εμείς αγρυπνούμε…’’.

Εκατομμύρια άνθρωποι σ’ όλη την υφήλιο υψώνουν τις γροθιές τους. Εκατομμύρια κάνουν ευλαβικά το σταυρό τους. Κι η γροθιά με το σταυρό ανταμώνουν εκεί που η καταλύτρα βία γκρεμίζει τα θεμέλια της ανθρωπιάς. Σκότωσαν έναν άνθρωπο κι ανάστησαν μια ιδέα. Θάνατος δεν υπάρχει όταν η ζωή σου γίνεται ένα μ’ εκατομμύρια ζωές που μάχονται για την ανθρώπινη ανάσταση (…).

…Οι λαοί περνούν σηκώνοντας στους ώμους/ το μέγα φέρετρο του Μπελογιάννη./ Οι δολοφόνοι κρύβονται πίσω απ΄ τα μαχαίρια τους/ Τραβηχτείτε πέρα, δολοφόνοι. Τραβηχτείτε πέρα./ Σάλεψε η γη. Σάλεψαν τα’ αγκωνάρια του ουρανού./ Σάλεψε το δοκάρι του σπιτιού./ Σάλεψε η κρεμασμένη λάμπα./ Τι ώρα νάναι λοιπόν;/ Τι ώρα νάναι… παιδί μου να θυμάσαι.

Οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου ανταμώνονται στους αιθέρες με τους στίχους όλων των μεγάλων βάρδων της γης. Κι ο Πωλ Ελυάρ λέει μπρος σ’ εκατομμύρια Γάλλους, που κλαίνε από οργή και συγκίνηση:

‘‘Ο Μπελογιάννης είναι νεκρός. Δε θυσίασε τίποτα απ’ την τιμή και την ελπίδα μας για ένα αύριο φωτεινό. Χαμογελούσε’’…»

(Από το βιβλίο της Διδούς Σωτηρίου, η «Εντολή», εκδόσεις «Κεδρος», που πρόσφερε πριν λίγες βδομάδες η «Real News»)

   Σε ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Προοδευτική Αλλαγή» την επόμενη μέρα της εκτέλεσης, ο δημοσιογράφος Γιώργος Κορωναίος περιγράφει τις τελευταίες στιγμές:

«Ο υπαρχιφύλαξ, διαταχθείς υπό του διευθυντού του, μετέβη αμέσως εις την πτέρυγαν όπου ευρίσκοντο τα κελιά των 8 μελλοθανάτων και εισήλθεν πρώτον εις το υπ” αριθμ. 2 απομονωτήριον, εις το οποίο εκρατούντο οι Μπελογιάννης, Λαζαρίδης και Μπάτσης. Πλησιάζει τον Μπελογιάννη.

«Νίκο σήκω»

Ατάραχος ο Μπελογιάννης σηκώνεται και λέει:

«Πάμε για καθαρό αέρα;»

«Ναι, του απαντά, σας πάνε για εκτέλεση» (…)»

   Οι δολοφόνοι είχαν πολλούς λόγους να εκτελέσουν τον Μπελογιάννη. Ο Μπελογιάννης, βλέπετε, αποκάλυπτε το «εθνοφελές» έργο των «σωτήρων». Έγραφε:

«…ο λαός υπόφερνε (…). Είχε γονατίσει από τους φόρους, κι η τοκογλυφία ερχότανε ύστερα να του δώσει τη χαριστική βολή. Αφήνω κατά μέρος κάθε δική μου περιγραφή και παίρνω ένα κομμάτι από την Ιστορία του Καρολίδη, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο: «Την εποχή εκείνη η χώρα εσπαράζετο υπό της φυγοδικίας και των συμμοριών τοκογλύφων, οίτινες εν συνεργασία προς τους ταμίας του κράτους και αυτούς ακόμα τους δικαστάς είχον δημιουργήσει αλληλεγγύην και κατέτρωγαν τας σάρκας του λαού» (…). Κι έτσι, τοκογλύφοι, κομματάρχες, δικαστές, ταμίες, Εθνοτράπεζα, κράτος και ληστές – τούτοι οι τελευταίοι πολύ λιγότερο από τους άλλους – εκτελούσαν το ίδιο «εθνοφελές» έργο: Την ερήμωση της χώρας και τον αφανισμό του λαού. Και στο αντιλαϊκό τούτο όργιο, έρχονται και οι ξένοι κεφαλαιούχοι να πάρουν μία από τις καλύτερες θέσεις».

(Από το βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη, «Το Ξένο Κεφάλαιο στην Ελλάδα»,εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»)

   Ο Μπελογιάννης με τα λόγια του κατά τη διάρκεια της απολογίας του είχε δώσει το στίγμα της δίκης, μετατρέποντας τους στρατοδίκες του από κατηγόρους σε κατηγορούμενους.

• «Είμαι μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ακριβώς για την ιδιότητά μου αυτή δικάζομαι, γιατί το Κόμμα παλεύει και χαράζει το δρόμο της Ειρήνης, της Ανεξαρτησίας και της Ελευθερίας…».
• «Οι μάρτυρες – είπε απευθυνόμενος στους στρατοδίκες ο Μπελογιάννης– φτάσανε μέχρι του σημείου να λένε πως κάθε Κομμουνιστής είναι κατάσκοπος και πως οι Κομμουνιστές δεν είναι Έλληνες και πως το ΚΚΕ δεν είναι ελληνικό Κόμμα. Τι άτιμο ψέμα! Ο πατριωτισμός κάθε κόμματος μετριέται μόνο τότε που η λευτεριά και η εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας διατρέχει κίνδυνο. Απ” αυτό και μόνο αν βγάζατε συμπέρασμα, θα σχηματίζατε τη σωστή εντύπωση για το χαρακτήρα του ΚΚΕ, που χωρίς καμία αμφιβολία πρόκειται για καθαρό πατριωτικό Ελληνικό Κόμμα».

   Ο Μπελογιάννης είχε «ενοχλήσει» τους στρατοδίκες του. Τους έλεγε τον Νοέμβρη του ’51, στην πρώτη του απολογία στο στρατοδικείο:

• «Εάν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουνα κατά πάσα πιθανότητα μετά μεγάλων τιμών… Αλλά η ζωή μου συνδέεται με την ιστορία του ΚΚΕ και τη δράση του… Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα: Να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω, παραμένοντας πιστός σ” αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω».
• «… αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες,  χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε κι όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας». 

   Νόμιζαν πως σκοτώνοντας τον Μπελογιάννη θα τον φίμωναν. Πως τα λόγια τουθα έπαυαν να δονούν για πάντα τις καρδιές όλων εκείνων που δεν κάνουν «δήλωση μετανοίας». Οι ανόητοι…

   Ο Μπελογιάννης μετέτρεψε το εναντίον του Στρατοδικείο σε πεδίο κατηγορίας και γελοιοποίησης των κατηγόρων του. Ενδεικτικός ο διάλογος, κατά τη διάρκεια της δίκης με έναν από τους βασικούς κατηγόρους του, τον αστυνομικό Αγγελόπουλο:

 «ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ισχυρίζεστε ότι ήρθα εδώ για να εφαρμόσω τις αποφάσεις των Ολομελειών της ΚΕ του ΚΚΕ;

 ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Μάλιστα.

 ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Οι αποφάσεις αυτές λένε ότι βάση της δράσης του ΚΚΕ είναι ο αγώνας για το ψωμί, τις δημοκρατικές ελευθερίες, την ειρήνη. Έτσι δεν είναι;

 ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Έτσι.

 ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Επομένως, ο αγώνας για το ψωμί, τις δημοκρατικές ελευθερίες και την ειρήνη είναι συνωμοσία κατά της Ελλάδας;

 ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: Όχι.

 ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ: Ευχαριστώ. Αυτό μονάχα ήθελα να διευκρινίσω».

«Αγαπάμε την Ελλάδα και το λαό της περισσότερο από τους κατηγόρους μας. Το δείξαμε όταν εκινδύνευε η ελευθερία, η ανεξαρτησία και η ακεραιότητά της και, ακριβώς, αγωνιζόμαστε για να ξημερώσουν στη χώρα μας καλύτερες μέρες χωρίς πείνα και πόλεμο. Για το σκοπό αυτό αγωνιζόμαστε και όταν χρειαστεί θυσιάζουμε και τη ζωή μας. Πιστεύω ότι δικάζοντάς μας σήμερα, δικάζετε τον αγώνα για την ειρήνη, δικάζετε την Ελλάδα».

   Ήταν τα τελευταία λόγια του Μπελογιάννη κατά την απολογία του, το Φλεβάρη του ’52. Λίγες μέρες πριν από την εκτέλεσή του. Λόγια ποτισμένα μέσα στο καμίνι της πράξης, ειπωμένα με «όπλο» ένα γαρύφαλλο απέναντι στις κάννες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Λόγια και πράξη, που θα αποτελούν πάντα σύμβολο του πατριώτη, του διεθνιστή, του ανθρώπου, του κομμουνιστή.

Πηγή:.imerodromos.gr

Ενοπλοι έφηβοι, οι οποίοι οδηγούν οκτώ ομήρους για να τους παραδώσουν προς αποκεφαλισμό, πρωταγωνιστούν στο τελευταίο βίντεο φρίκης του «Ισλαμικού Κράτους». Τα θύματα πιστεύεται ότι είναι σιίτες από τη Χάμα, στην κεντρική Συρία.

Το βίντεο ξεκινά με τους ομήρους να οδηγούνται – με τη χαρακτηριστική πορτοκαλί φόρμα και τα χέρια δεμένα – από τους νεαρούς τζιχαντιστές στο μέρος της εκτέλεσής τους. Στη συνέχεια οι όμηροι παραδίδονται στους δήμιους, ενώ ένα αγόρι με μαύρη στολή τους οπλίζει με μαχαίρια. Οι όμηροι αποκαλούνται «βρώμικοι άπιστοι» και το βίντεο κλείνει με την προειδοποίηση ενός τζιχαντιστή ότι η στρατιωτική εκστρατεία κατά του Ισλαμικού Κράτους απλώς κάνει την οργάνωση πιο δυνατή.

Η αυθεντικότητα του βίντεο δεν ήταν δυνατό να επιβεβαιωθεί αμέσως, κάτι το οποίο έγινε αργότερα από το Βρετανικό Παρατηρητήριο για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στη Συρία.

Πηγή:in.gr

Στο νυκτερινό κέντρο “Κίνηση”

Τα μπουζούκια είναι ένας από τους παραδοσιακούς τρόπους διασκέδασης των Ελλήνων. Ένας θεσμός δεκαετιών, που δεν θα μπορούσε βέβαια, να λείπει από την τρίτη μεγαλύτερη ελληνική πόλη του κόσμου: τη Μελβούρνη.

Ο ιδιοκτήτης του νυκτερινού κέντρου «Κίνηση» κ. Κώστας Ταγκαλάκης, συμπληρώνει φέτος 25 χρόνια επιχειρηματικής δραστηριότητας στη νύχτα» (και όχι μόνο) της Μελβούρνης. Το 1990 άνοιξε το πρώτο του μαγαζί, τη «Φαντασία», το 1996 άνοιξε το «Λαμία», το 2000 το «Κολωνάκι» και το 2005 την «Κίνηση».

«Αυτή είναι η τρίτη γενιά Ελλήνων, που διασκεδάζει σε μαγαζί μου. Γλεντούσε η γενιά των πατεράδων μας, μετά η δική μας γενιά και τώρα έρχονται και διασκεδάζουν τα παιδιά μας. Έχω ζήσει μέχρι τώρα, τρεις διαφορετικές εποχές στα μπουζούκια. Τα παλαιότερα χρόνια βέβαια, ήμασταν 10 μπουζουκτσίδικα στη Μελβούρνη και δουλεύαμε όλοι. Τώρα έχω μείνει μόνος μου, αλλά ευτυχώς η παροικία με στηρίζει πολύ. Έχουν έρθει τα τελευταία χρόνια και πολλοί νέοι από την Ελλάδα, οι οποίοι έχουν δώσει πνοή στη νυχτερινή διασκέδαση».

Καλά, οι περισσότεροι νεοαφιχθέντες έχουν έρθει με οικονομικά προβλήματα, μπορούν να διασκεδάζουν στα μπουζούκια;

«Τα μπουζούκια δεν είναι απαραίτητα ακριβή διασκέδαση» εξηγεί ο κ. Ταγκαλάκης. «Ειδικά την Παρασκευή, που δεν υπάρχει εισιτήριο κατά την είσοδο, μπορεί κάποιος να έρθει και να πιει ένα ποτό, δύο. Δηλαδή να διασκεδάσει, να χορέψει και να γλεντήσει με την ψυχή του με 10, 20 δολάρια. Αυτό γίνεται και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, όπου τα περισσότερα μαγαζιά έχουν καταργήσει το εισιτήριο εισόδου. Προσωπικά, θέλω να ευχαριστήσω όλα αυτά τα νέα παιδιά που έχουν έρθει από την Ελλάδα, γιατί διασκεδάζουν όμορφα, δεν κάνουν φασαρίες, θα χαλάσουν αυτά που έχουν να χαλάσουν και θα γλεντήσουμε όλοι μαζί. Γενικά, όμως, μια που μου δίνεται την ευκαιρία, θέλω από τα βάθη της καρδιάς μου να ευχαριστήσω και όλη την παροικία, που μπορούμε και κρατάμε αυτό το μαγαζί τόσα χρόνια με τη στήριξή τους και την αγάπη τους. Επίσης, θέλω να ευχαριστήσω τις ομάδες μας, που διοργανώνουν σε εμάς τις εκδηλώσεις τους . Ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς σε όλους».

Η «Κίνηση» είναι το βαρόμετρο της ελληνικής διασκέδασης στη Μελβούρνη. Υπάρχουν πολλά μαγαζιά με ζωντανό ελληνικό μουσικό πρόγραμμα, αλλά μπουζούκια όπως τα ξέρουμε βρίσκονται μόνο στο Richmond, στη διεύθυνση 560 Church Street. «Πιθανότατα να είναι από τα ελάχιστα μαγαζιά, αν όχι το μόνο σε όλη την επικράτεια, με τόσο πλούσιο πρόγραμμα και τόσο ποιοτικό ήχο» αναφέρει ο κ. Ταγκαλάκης.

«Αφού να φανταστείτε, κάθε Παρασκευή και Σάββατο, υπάρχουν κάποιες παρέες που έρχονται στο μαγαζί μου, από την Αδελαΐδα και το Σίδνεϊ. Έχω γνωρίσει παιδιά που παίρνουν το αεροπλάνο το Σάββατο από το Σίδνεϊ, έρχονται διασκεδάζουν σε μας και φεύγουν με το πρωινό αεροπλάνο την Κυριακή».

Τώρα, ποιο είναι το καλλιτεχνικό πρόγραμμα της «Κίνησης»;

«Έχουμε τα παιδιά από την Ελλάδα, τον Σπύρο Σιώλο, με τον Βαγγέλη Παντιώρα στο κλαρίνο, που κάνουν ένα εξαιρετικό δημοτικό-λαϊκό πρόγραμμα, την Μαρία Κλάδη από την Πάτρα, με πολύ καλό λαϊκό πρόγραμμα, την Nicky Lee, μια μοντέρνα τραγουδίστρια που είχε βγει δεύτερη στο Greek Idol, τον Αντώνη Λύρα από τη Θεσσαλονίκη, που τώρα μένει εδώ και φυσικά τη Μαρία Μαρουλή, που για 9 χρόνια είναι η κολόνα του μαγαζιού. Να μην ξεχάσω φυσικά να αναφέρω και τον Θοδωρή Μαράντη, τον μαέστρο μας, που είναι κι αυτός μαζί με τον μετρ του καταστήματος, Κώστα Τέρη, πολλά χρόνια μαζί μου. Έχουμε ορχήστρα με οκτώ όργανα, φέραμε τώρα και βιολί, με την θαυμάσια Θεανώ Μηλίδη και έτσι καλύπτουμε όλα τα μουσικά γούστα. Από τα παραδοσιακά, μέχρι και τα πιο σύγχρονα τραγούδια, που κάνουν θραύση αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Το πρόγραμμά μας το ανανεώνουμε κάθε 3 μήνες και αυτή την περίοδο συγκεκριμένα, κάνουμε τις πρόβες για το νέο μας πρόγραμμα, που θα ξεκινήσει, πρώτα ο Θεός, την άλλη Παρασκευή. Θέλουμε να ικανοποιούμε όλες τις ηλικίες και κατά καιρούς φέρνουμε πολύ γνωστά ονόματα από την Ελλάδα. Ήταν, μάλιστα, να έρθουν αυτή την περίοδο και 2 τραγουδιστές που πέρασαν τώρα, στο «Voice 2» της Ελλάδας, ο Αντώνης Σιγανός και η Κατερίνα Μπουρνέλλη. Τους εύχομαι καλή επιτυχία, να πάνε όσο καλύτερα γίνεται και κάποια στιγμή θα έρθουν κι εδώ».

*Η «Κίνηση» λειτουργεί κάθε Παρασκευή και Σάββατο, ενώ διατίθεται και για κάθε σας εκδήλωση. Το τηλέφωνο που μπορείτε να πάρετε πληροφορίες ή να κάνετε την κράτησή σας είναι το 9429 1224. Μπορείτε, επίσης να επισκεφτείτε την ιστοσελίδα kinisi.com.au και την σελίδα Kinisi Live Melbourne στο Facebook.

Πηγή:Νέος Κόσμος