Εργοτέλης – Ολυμπιακός 2-3
Η εικόνα του αγώνα
Δεν ήταν από τα παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος που ο Ολυμπιακός συνάντησε μια μαζική άμυνα απέναντί του, τέτοια που να δυσκολέψει την προσπάθειά του να πατήσει περιοχή. Ο απλωμένος Εργοτέλης δεν είναι και δεν μπορεί να παίξει με τέτοιο τρόπο, με αποτέλεσμα ο γκολκίπερ Τσέρνι να έχει πολλή δουλειά, αντιδρώντας άλλοτε άριστα άλλοτε νευρικά.
Ταυτόχρονα όμως οι “κιτρινόμαυροι” απειλούσαν το ίδιο συχνά την άμυνα των πρωταθλητών, διεκδικώντας με θάρρος τις πιθανότητές πους τους αναλογούσαν. Μετά το δοκάρι που είχε ο Ολυμπιακός σε πλάσέ του Μανιάτη στο 10′, οι Ηρακλειώτες έφτιαξαν κι έχασαν τις καλύτερες ευκαιρίες, προτού ο Γιουσούφ “εξιλεωθεί” στο 43′ ανοίγοντας το σκορ. Η αντίδραση των παικτών του Μίτσελ, ήταν υποδειγματική και έφερε το 1-1, αφού ο Μήτρογλου με πλασέ στο 45′ -ύστερα από την προσωπική ενέργεια του Μαζουακού- έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Ο φορ του Ολυμπιακού έκανε ό,τι δεν είχε καταφέρει στο 27′ όταν ήρθε φάτσα με το γκολ.
Ούτε όμως το 1-1 έκανε τους “ερυθρόλευκους” να αισθανθούν το αφεντικό του αγώνα. Ιδίως από τη στιγμή που ο Εργοτέλης συνέχισε να λειτουργεί ακομπλεξάριστα, να κρατάει μπάλα, να παίζει με τη μία και να βγαίνει ταχύτατα στην επίθεση. Όπως στη φάση του 55′ που ο Χαντί εκμεταλλεύτηκε την προώθηση του Σαλίνο μπήκε από αριστερά και “εκτέλεσε” τον Ρομπέρτο.
Το 2-1 των γηπεδούχων τάραξε τον Μίτσελ, ο οποίος έψαχνε να διορθώσει τις ανορθογραφίες. Γκαζαριάν και Φορτούνης ήρθαν από τον πάγκο για να φέρουν φρέσκες ιδέες στο χορτάρι, αλλά ταυτόχρονα ο Ολυμπιακός ξεγυμνώθηκε αμυντικά και τα κενά στον άξονα, με τον Μιλιβόγεβιτς στόπερ και τον Μανιάτη δεξί μπακ, ήταν πολλά. Προτού μάλιστα ο Αρμένιος χαφ κερδίσει το πέναλτι από τον Πίτσο και ο Ντομίνγκες ισοφαρίσει από την άσπρη βούλα στο 68′, ο Παμλίδης είχε βρεθεί απέναντι στον Ρομπέρτο, είχε επιχειρήσει τη λόμπα, αλλά ο Ισπανός είχε διώξει σωτήρια με το χέρι.
Ο φορ του Εργοτέλη αποδείχθηκε ο μοιραίος της ομάδας του, αφού σε δεύτερο τετ α τετ, στο 83′, νικήθηκε από τον Ρομπέρτο και σπατάλησε την ευκαιρία για ένα τρίτο γκολ. Ήταν η στιγμή που ο Ολυμπιακός αντιλήφθηκε όσο ποτέ άλλοτε τον κίνδυνο και αύξησε την πίεσή του. Με Διαμαντάκο δίπλα στο Μήτρογλου και χωρίς αμυντικό χαφ έφερε μπάλες στην περιοχή. Μία στιγμή, στο 90′, έφτανε για τη λύτρωση. Ο Μήτρογλου καλυπτόταν στο σουτ του προωθημένου Μιλιβόγεβιτς και με μια απλή επαφή υπέγραψε την πρώτη εκτός έδρας νίκη του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα.
MVP
Ο Κώστας Μήτρογλου είναι ακόμη βαρύς, φαίνεται στις κινήσεις με την μπάλα ή χωρίς αυτήν. Σκοράροντας όμως δύο φορές, τη δεύτερη στο 90′, απολαμβάνει τον τίτλο του πολυτιμότερου. Ο φορ είναι για να πετυχαίνει γκολ και ο Μήτρογλου το έκανε άψογα.
Αδύναμος κρίκος:
Ο Τζίμι Ντουρμάζ δεν βοήθησε καθόλου την ανάπτυξη του Ολυμπιακού. Ακόμη και η σέντρα του πριν από το τρίτο γκολ ήταν άσχημη. Πρώτα τον ενδιαφέρει να διακριθεί ατομικά και μετά να δημιουργήσει για τους υπόλοιπους. Ούτε η μετατόπισή του αριστερά προσέφερε ουσία.
Σχόλιο
Στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει δίκαιο και άδικο όταν δεν υπάρχουν φάσεις που έχουν καθορίσει το αποτέλεσμα. Ο Ολυμπιακός ανέτρεψε με τρόπο ανορθόδοξο το 2-1 του Εργοτέλη, όπως και να ‘χει όμως πήρε αυτό που ήθελε και πηγαίνει με περισσότερη ηρεμία στο ματς με τη Γιουβέντους. Οι “κιτρινόμαυροι” προδόθηκαν από μία φάση στην άμυνα και την έλλειψη ψυχραιμίας του Παμλίδη όταν δύο φορές βρέθηκε απέναντι στον Ρομπέρτο. Ένα από τα δύο τετ α τετ να γινόταν γκολ, το αποτέλεσμα θα ήταν σίγουρα διαφορετικό.
Εργοτέλης: Τσέρνι, Τζανακάκης, Μέγι (46′ Σαϊνατί), Γιοβάνοβιτς, Πίτσος, Κοζορώνης, Γκέντσογλου, Χαντί (75′ Μπογκντάνοφ), Χαλκιαδάκης (82′ Λεονάρντο), Γιουσούφ, Παμλίδης
Ολυμπιακός: Ρομπέρτο, Σαλίνο (72′ Διαμαντάκος), Αυλωνίτης (64′ Φορτούνης), Μποτία, Μαζουακού, Μιλιβόγεβιτς, Μανιάτης, Ντομίνγκες, Φουστέρ (58′ Γκαζαριάν), Ντουρμάζ, Μήτρογλου
Ο Μίτσελ δεν έχει καταφέρει να βρει ένα σχήμα που να έχει ισορροπία σε άμυνα και επίθεση. Μην αποκλείσετε να δούμε κάποια στιγμή τους Αμπιντάλ και Μιλιβόγεβιτς ως δίδυμο στις θέσεις των στόπερ. Ο Μίτσελ καλείται να βγάλει ξανά λαγούς από το καπέλο. Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για όσα είδε στο Παγκρήτιο.
Τρία γκολ χρειάστηκε να πετύχει ο Ολυμπιακός στο “Παγκρήτιο” για να κατακτήσει ισάριθμους βαθμούς στο 90ό λεπτό της αναμέτρησης με τον Εργοτέλη. Ήταν ένα ματς, στο οποίο οι “ερυθρόλευκοι” χρειάστηκε να φτύσουν αίμα για να νικήσουν, καθώς για μία ακόμη φορά έπεσαν θύματα των λαθών και των αδυναμιών τους και φλέρταραν επικίνδυνα με άλλη μία γκέλα.
Η ομάδα του Μίτσελ σε ένα ακόμη εκτός έδρας παιχνίδι παρουσίασε αρρυθμίες σε όλες τις γραμμές, έστω κι αν στο τέλος κατάφερε να πάρει το πολύτιμο τρίποντο, το πρώτο φετινό μακριά από το “Καραϊσκάκη” μετά από την ισοπαλία με τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο και την ήττα από τον Ατρόμητο στο Περιστέρι.
Τέσσερις ημέρες πριν από την αναμέτρηση με τη Γιουβέντους, αλλά και την αναμέτρηση με τον Παναθηναϊκό που ακολουθεί την επόμενη Κυριακή, οι πρωταθλητές όχι μόνο δεν έπεισαν με την εμφάνισή τους, αλλά αντίθετα προβλημάτισαν ακόμη περισσότερο.
Και μόνο το γεγονός ότι έμειναν δύο φορές πίσω στο σκορ και χρειάστηκε να κάνουν ανατροπή στην ανατροπή, προκειμένου να βρεθούν από την κόλαση στον παράδεισο, “λέει” πολλά. Ακόμη περισσότερα “λέει” το ότι ο Ολυμπιακός γύρισε το σκορ σε ένα διάστημα που ο αγώνας κρίθηκε στη “ρωσική ρουλέτα”, με τον Ρομπέρτο να παίζει όχι μόνο τερματοφύλακας, αλλά και λίμπερο και στόπερ!
Ο Ισπανός πορτιέρε ήταν ο “φύλακας-άγγελος” του Ολυμπιακού στη «μάχη» της Κρήτης, ενώ ο Μήτρογλου αναδείχθηκε σε “από μηχανής Θεό” με τα δύο γκολ που πέτυχε για να οδηγήσει την ομάδα του σε μια νίκη-χρυσάφι. Δεν είναι υπερβολή, όμως, να ισχυριστεί κανείς ότι οι “ερυθρόλευκοι” παρά τη “φλύαρη” υπεροχή τους και την κατοχή μπάλας που έφτασε το 60%, δεν είχαν ούτε αρχή ούτε τέλος.
Αμυντικά αντιμετώπισαν τεράστια προβλήματα, δέχθηκαν δύο γκολ, ενώ ο Ρομπέρτο είπε “όχι” σε τουλάχιστον άλλες τέσσερις μεγάλες ευκαιρίες των γηπεδούχων, οι οποίοι έφευγαν στην κόντρα λες κι έπαιζαν μόνοι τους! Ο Μποτία για μία ακόμη φορά αποτέλεσε πηγή κινδύνων για την εστία του συμπατριώτη του, ο Αυλωνίτης έμεινε στα ρηχά, ενώ και ο Σαλίνο με τον Μαζουάκου υπήρξαν πολλές φάσεις που δεν ήξεραν τι συμβαίνει στην… πλάτη τους.
Το γύρισε χωρίς κόφτη
Είναι γεγονός ότι από ένα σημείο και μετά ρίσκαρε πολύ και ο Μίτσελ, ο οποίος άφησε την ομάδα του χωρίς κόφτη, αφού γύρισε στόπερ τον Μιλιβόγεβιτς και δεξί μπακ τον Μανιάτη, ωστόσο, από τα πρώτα λεπτά φάνηκε ότι ο Ολυμπιακός είχε μεγάλο πρόβλημα στο transition, αφού σχεδόν σε κάθε αντεπίθεση των γηπεδούχων ο Ρομπέρτο “ζέσταινε” τα γάντια του. Από την άλλη τον δικαίωσε η επιλογή του Φορτούνη, ο οποίος από αγώνα σε αγώνα δείχνει ότι μπορεί να εξελιχθεί σε πολύ σημαντική μονάδα.
Στο επιθετικό σκέλος, οι “ερυθρόλευκοι” χρειάστηκε να κάνουν 18 τελικές στην εστία για να πετύχουν τρία γκολ, τα δύο με πλασέ του Μήτρογλου από τη μικρή περιοχή και το άλλο με πέναλτι του Ντομίνγκες. Κι εκεί δηλαδή κάτι δεν πήγε καλά, έστω κι αν ο αντίπαλος τερματοφύλακας έκανε ότι μπορούσε για να κλέψει τη δόξα του Ρομπέρτο.
Αυτή τη φορά ο Μίτσελ χρησιμοποίησε στην αριστερή πτέρυγα τον Ντουρμάζ και στη δεξιά τον Φουστέρ, σε μια προσπάθεια να εκμεταλλευθεί περισσότερο τον Σουηδό εξτρέμ, ο οποίος πριν από μερικές ημέρες τα πήγε περίφημα σε αυτό το ρόλο με την Εθνική ομάδα της πατρίδας του. Κόντρα στον Εργοτέλη, όμως, ο Τζίμι φάνηκε ελάχιστα και δεν έπεισε ότι αξίζει –ακόμα- θέση βασικού. Ο Γκαζαριάν τουλάχιστον που πέρασε στο ματς ως αλλαγή κέρδισε τουλάχιστον το πέναλτι που οδήγησε στο 2-2.
Έλειψαν Κασάμι, Αφελάι
Είναι γεγονός ότι θα βλέπαμε κάτι διαφορετικό, πιθανότατα καλύτερο, αν στη διάθεση του 51χρονου κόουτς ήταν και οι Κασάμι, Αφελάι, αφού και οι δύο ως τώρα έχουν πείσει ότι ανήκουν στο κλειστό κλαμπ εκείνων που μπορούν να κάνουν τη διαφορά στη φετινή ομάδα. Με τα “αν”, όμως, χάνουμε την ουσία και η ουσία είναι ότι ο Ολυμπιακός θέλει ακόμη πολλή δουλειά για να φτάσει στο επιθυμητό επίπεδο, ενώ σημαντικές απουσίες είχε και ο Εργοτέλης.
Προβληματικό το 4-4-2
Κατά την ταπεινή μου άποψη, το 4-4-2, έτσι τουλάχιστον όπως προσπαθεί να το εφαρμόσει ο Μίτσελ στα εκτός έδρας παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος, δεν πείθει (sic). Είναι καλό σημάδι το ότι οι “ερυθρόλευκοι” δημιούργησαν τόσο πολλές τελικές, αλλά καθόλου καλό το ότι «έφαγαν» τόσες κόντρες και δύο γκολάρες από μια ομάδα που βρίσκεται στην ουρά του βαθμολογικού πίνακα.
Ο Γιουσούφ θύμιζε… Ρόμπεν εκμεταλλευόμενος τα τεράστια κενά που άφηναν οι
“ερυθρόλευκοι” στο κέντρο και την άμυνά τους, για να αποδειχθεί στην πράξη και για μία ακόμη φορά ότι ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα όταν προσπαθεί να διασπάσει καλά οργανωμένες άμυνες και παίκτες που πέφτουν με δύναμη σε όλες τις προσωπικές μονομαχίες.
Έχω την αίσθηση ότι αρχής γενομένης από την αναμέτρηση με τη “Μεγάλη Κυρία” του ιταλικού ποδοσφαίρου, ο Μίτσελ θα ανακατέψει πάλι την τράπουλα. Είναι σαφές ότι ο Ολυμπιακός θα παίξει πιο “κλειστά”, πιο οργανωμένα και πιο προσεκτικά την Τετάρτη ψάχνοντας τις δικές του αντεπιθέσεις για να επαναλάβει κατόρθωμα ανάλογο με εκείνο κόντρα στην Ατλέτικο, αλλά το Champions League είναι μια άλλη ιστορία που θα μας απασχολήσει από την Κυριακή.
Μένοντας στο σήμερα, είναι δεδομένο ότι οι “ερυθρόλευκοι” δεν έχουν βρει ακόμη τη σωστή χημεία. Μπορεί ο Νταβίντ Φουστέρ να επιβεβαίωσε ξανά πως μπορεί να αποτελέσει καταλύτη στην επιθετική ανάπτυξη του Ολυμπιακού και στην παραγωγή φάσεων, ωστόσο, η ανασταλτική λειτουργία εκπέμπει SOS!
Με άλλα λόγια, ο Μίτσελ δεν έχει καταφέρει ακόμη να βρει μια διάταξη κι ένα σχήμα που να έχει ισορροπία σε άμυνα και επίθεση. Όλα αυτά είναι σαφές ότι ξεκινούν από το χώρο της μεσαίας γραμμής κι εκεί φάνηκε πάλι το πόσο απαραίτητος είναι ο Κασάμι, αλλά και ο Εντινγκά, ο πιο “καθαρός” από τους “κόφτες” που υπάρχουν στο ρόστερ.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν ότι αρχής γενομένης από τον αγώνα με τη Γιουβέντους ο Ολυμπιακός θα επιστρέψει στο περσινό 4-3-3 που γίνεται 4-5-1 στη φάση της άμυνας. Με τον Μήτρογλου στην κορυφή και τους Φουστέρ, Αφελάι στα δύο άκρα. Σε μια τέτοια περίπτωση, όμως, το ζητούμενο είναι ποιοι θα παίξουν στον άξονα από τους ακόλουθους πέντε: Τσόρι, Κασάμι, Μανιάτης, Μιλιβόγεβιτς, Εντινγκά. Καλό το ερώτημα, ας ελπίσουμε ότι ο Μίτσελ θα βρει και τη λύση.
Όσο για την άμυνα, μην αποκλείσετε καθόλου το ενδεχόμενο να δούμε κάποια στιγμή, ίσως και πολύ σύντομα, τους Αμπιντάλ και Μιλιβόγεβιτς ως δίδυμο στις θέσεις των στόπερ, καθώς ο Μποτία παραμένει επιρρεπής στα αβίαστα λάθη, ενώ ο Αυλωνίτης “χάνεται” συχνά λόγω απειρίας. Με άλλα λόγια, ο Μίτσελ καλείται να βγάλει ξανά… λαγούς από το καπέλο. Ο Θεός μαζί του…
Νίκη Βόλου – Πανθρακικός 1-0
Όπως ήταν λογικό, με την επανάληψη ο Πανθρακικός βγήκε για να επιτεθεί και να ισοφαρίσει. Ο κόουτς της ομάδας, Άκης Μάντζιος έκανε δύο αλλαγές προκειμένου να βοηθήσει περισσότερο την ομάδα του να “ανέβει” στο γήπεδο. Οι φιλοξενούμενοι απείλησαν την εστία του Ταΐρη πρώτα με τον Ιγκόρ και στη συνέχεια με τον Ντιγκινί, χωρίς όμως αποτέλεσμα.
Οι παίκτες της Νίκης είχαν παραταχθεί σωστά στο γήπεδο, έδωσαν χώρο στον Πανθρακικό και κοιτούσαν περισσότερο να κρατήσουν το υπέρ τους αποτέλεσμα. Όποτε τους δινόταν η ευκαιρία όμως έβγαιναν ταχύτατα στην αντεπίθεση.
Ο ρυθμός στο ματς έπεσε μετά το 60′. Οι φάσεις έβγαιναν με δυσκολία, μιας και οι φιλοξενούμενοι είχαν κλείσει τους χώρους και δεν έδιναν το δικαίωμα στον Πανθρακικό να βρει άνοιγμα για να δημιουργήσει ευκαιρία. Τελικά το σκορ δεν άλλαξε μέχρι και το σφύριγμα της λήξης και η Νίκη Βόλου έκανε “σεφτέ” στη Super League παίρνοντας τους πρώτους της βαθμούς.
MVP:
Σε ένα ματς που λήγει 1-0, δεν μπορεί να παρά να χαρακτηριστεί πολυτιμότερος ο παίκτης που έχει σκοράρει το μοναδικό γκολ. Και όταν μιλάμε για μια ομάδα που σκοράρει με το… σταγονόμετρο, αυτό το τέρμα γίνεται ακόμα πιο πολύτιμο. Ο Ροζέριο Μάρτινς άνοιξε το σκορ στο Βόλο και έδωσε τους πρώτους βαθμούς στην ομάδα του μετά από 6 αγώνες!
Αδύναμος κρίκος:
Όταν απέναντι στην ομάδα με τη χειρότερη άμυνα του πρωταθλήματος δεν μπορείς να φανείς απειλητικός τότε κάτι δεν πάει καλά. Ο Πανθρακικός δεν έκανε “κλασσική ευκαιρία” στο ματς και γι’ αυτό ευθύνεται η επιθετική του γραμμή.
Σχόλιο:
Η διακοπή φαίνεται έκανε καλό στην Νίκη Βόλου. Πριν από αυτή, η ομάδα της Μαγνησίας μέτραγε 5 ήττες σε 5 αγώνες. Ωστόσο στο ματς κόντρα στον Πανθρακικό έδειξε αποφασισμένη. Μπορεί να μην έπαιξε κάποιο “τρομερό” ποδόσφαιρο, όμως οι παίκτες της έδειξαν στον αγωνιστικό χώρο πάθος και ψυχή για να πάρουν τον πρώτο τους βαθμό ή βαθμούς.
Τελικά, όχι μόνο δεν έχασαν, αλλά έκαναν και “σεφτέ” στις νίκες με ένα υπέροχο γκολ του Μάρτινς. Από την άλλη, η ομάδα του Πανθρακικού απογοήτευσε. Δεν κατάφερε να δημιουργήσει ευκαιρίες απέναντι σε μια “υποδεέστερη” ομάδα και έφυγε με σκυμμένο το κεφάλι από το Βόλο. Πιθανότατα αυτό το αποτέλεσμα να φέρει και εξελίξεις στην ομάδα της Θράκης.
Οι συνθέσεις
Νίκη Βόλου (Τζαναβάρας): Ταΐρης, Μαρινάκης, Καρασαλίδης, Τσουκάνης, Ίβενς, Κοτσαρίδης (62′ Κυζιρίδης), Λάουξ (56′ Μαχλελής), Σταμπολζίεφ, Μάρτινς, Μουζακίτης (73′ Αργύρης), Τζιώρας
Πανθρακικός (Μάντζιος): Πασχαλάκης, Εμπό, Σερφά, Χρήστου, Λαδάκης, Ζδράβος (75′ Κάσες), Μορένο, Μπαϊκαρά, Ποτουρίδης (46′ Ντιγκινί), Ιγκόρ, Χασομέρης (46′ Τζάνης)
Αστέρας Τρίπολης – Παναιτωλικός 1-1
Εικόνα αγώνα:
To παιχνίδι ήταν απολύτως ισορροπημένο μέχρι να έρθει η πανέμορφη γυριστή κεφαλιά του Μπαράλες και να δώσει προβάδισμα στον Αστέρα στο 26ο λεπτό. Ο Ρόλε ανέλαβε την εκτέλεση ενός φάουλ από αριστερά και ο Αργεντινός φορ βάζοντας υπέροχα το κορμί του πήδηξε πιο ψηλά απ΄όλους και άνοιξε το σκορ για τους γηπεδούχους. Εξι λεπτά αργότερα ο Μορένο πήγε να κλέψει το πέναλτι κάνοντας θέατρο, ο Κύζας έδειξε την άσπρη βούλα, όμως η επόπτρια Κουρομπίλια ανέλαβε την ευθύνη, ενημέρωσε τον ρέφερι και αυτός πήρε πίσω την απόφασή του δείχνοντας μάλιστα και την κίτρινη κάρτα στον παίκτη του Παναιτωλικού.
Στο 35’ με τον ίδιο πρωταγωνιστή η ομάδα του Αγρινίου έφτασε στην ισοφάριση. Ο Μαρτίνες με εξαιρετική κάθετη έβγαλε τον Μορένο απέναντι στον Κοσίτσκι και αυτός πλάσαρε εύστοχα για το 1-1. Δύο λεπτά πριν από το τέλος του πρώτου ημιχρόνου ο Παναιτωλικός έφτασε και σε δεύτερο γκολ καθώς σε γύρισμα του Μορένο, ο Βιγιαφάνες έστειλε τη μπάλα άουτ από το ύψος της μικρής περιοχής.
Ο Αστέρας μπήκε δυνατά στο δεύτερο μέρος και λίγο έλλειψε να πετύχει ένα υπέροχο γκολ με τον Μάσα. Ο Αργεντινός άσος έπιασε στην κίνηση το σουτ έξω από τη μεγάλη περιοχή, οι φίλαθλοι πανηγύρισαν, αλλά η μπάλα πέρασε ελάχιστα άουτ. Στο 54’ ο Παναιτωλικός έκανε αισθητή την παρουσία του στην αντίπαλη περιοχή με τον Μαρτίνες να πλασάρει πάνω από τα δοκάρια του Κοσίτσκι. Στην αμέσως επόμενη φάση ο Γιαννιώτας γύρισε τη μπάλα με τον Μπαράλες να μην προλαβαίνει και τον Μάσα να στέλνει τη μπάλα άουτ.
Η πιο περίεργη στιγμή της αναμέτρησης ήρθε στο 66’ όταν και ακυρώθηκε γκολ του Αστέρα ως οφσάιντ. Ο Ρόλε δοκίμασε το σουτ, η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα όμως το γκολ ακυρώθηκε καθώς η επόπτρια έκρινε πως παίκτης των Αρκάδων επηρέαζε τη φάση!
Αυτός που καιγόταν για τη νίκη ήταν ο Αστέρας. Ο Στάικος Βεργέτης πέρασε στον αγώνα τους Πάρα και Μπακασέτα αλλά κοντά στο 2-1 έφτασε ο Σανκαρέ με προβολή έπειτα από αναστάτωση στην άμυνα του Παναιτωλικού. Στα τελευταία λεπτά μπήκε και ο Μούκαμ με τους Κιτρινομπλέ να τα παίζουν όλα για όλα.
Στις καθυστερήσεις ο Αστέρας έφτασε μια ανάσα από τη λύτρωση όταν σουτ του Ρόλε μέσα από τη μεγάλη περιοχή τράνταξε το δοκάρι!
MVP:
Ο Μορένο για το γκολ που σημείωσε και χάρισε στον Παναιτωλικό έναν σημαντικό βαθμό.
Αδύναμος κρίκος:
Θα βάλουμε τον Ρόλε όχι για την εμφάνισή του στο χορτάρι, αλλά γιατί ήταν ο μοιραίος με το δοκάρι στο τέλος.
Σχόλιο:
Αν κάποιος είναι… νικητής σε αυτή την ισοπαλία, αυτός είναι ο Παναιτωλικός. Ο Αστέρας Τρίπολης έχασε την ευκαιρία να πάρει το τρίποντο και να πάει με ανεβασμένη ψυχολογία στο μεσοβδόμαδο παιχνίδι με την Τότεναμ.
Οι συνθέσεις:
Αστέρας Τρίπολης (Βεργέτης): Κοζίτσκι, Λούι, Ζησόπουλος, Σανκαρέ, Παντελιάδης, Ουσέρο, Μουνάφο, Γιαννιώτας (72′ Πάρα), Ρόλε, Μάσα, Μπαράλες.
Παναιτωλικός (Χάβος): Ραφαέλ, Μπεχερανο, Κούσας, Μαλεζάς, Κέβιν, Γοδόι, Φωτάκης, Κόρμπος (75′ Καλογέρης), Βιγιαφάνες, Μαρτίνες, Μορένο.
Πηγή: contra.gr
STUDIO 3 NEWCASTLE AUSTRALIA 