Daily Archives: January 28, 2015

Ο πρωθυπουργός με τον πρίγκιπα Φίλιππο

Ο πρωθυπουργός, Τόνι Άμποτ, υποσχέθηκε να συμβουλεύεται πιο συχνά τους υπουργούς του πριν πάρει σημαντικές αποφάσεις.

Ο κ. Άμποτ δέχθηκε σφοδρές επικρίσεις, ακόμα και από υπουργούς του και στελέχη του κόμματός του να ανακηρύξει τον πρίγκιπα Φίλιππο «Ιππότη της Αυστραλίας» με την ευκαιρία της Ημέρας της Αυστραλίας.

Υπουργοί, κυβερνητικοί βουλευτές, ακόμα και ο πολιτειακός πρωθυπουργός της Κουινσλάνδης, μαζί με σχολιαστές και την αντιπολίτευση, «σφυροκοπούν» τον πρωθυπουργό που «επέλεξε τον πρίγκιπα μιας ξένης χώρας για να τον κάνει ιππότη της Αυστραλίας» σημειώνοντας πως «η χώρα έγινε ρεζίλι διεθνώς».

Μπροστά στη γενική κατακραυγή, ο κ. Άμποτ δήλωσε ότι «πήρε το μάθημά του» και στο εξής θα διαβουλεύεται τους συναδέλφους του υπουργούς.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Λόγω του αποτελέσματος των ελληνικών εκλογών

Παρά τη σημαντική μείωση της τιμής των καυσίμων, το κόστος ζωής στην Αυστραλία παρουσίασε αύξηση κατά 0.2% το τρίμηνο Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου.

Σε ετήσια βάση, ο πληθωρισμός έπεσε πάντως στο 1.7% από 2.3% που ήταν το προηγούμενο τρίμηνο.

Η πτώση του πληθωρισμού οδήγησε σε μικρή ανάκαμψη την αξία του δολαρίου Αυστραλίας που ανήλθε στα 79.98 σεντς του αμερικανικού νομίσματος.

Στο μεταξύ τρεις από τις τέσσερις μεγαλύτερες τράπεζες της Αυστραλίας εκτιμούν ότι η Κεντρική Τράπεζα (Reserve Bank) θα υποχρεωθεί να μειώσει εκ νέου τα επιτόκια για να τονωθεί η οικονομία λόγω της αβεβαιότητας που προκαλεί το εκλογικό αποτέλεσμα των ελληνικών εκλογών.

Τα επίσημα επιτόκια στην Αυστραλία είναι στο ιστορικό χαμηλό του 2.5% που όμως είναι ένα τοις εκατό πιο ψηλά από τα επιτόκια άλλων αναπτυγμένων χωρών.

Αυστραλοί οικονομολόγοι εκτιμούν ότι στην επόμενη συνεδρίαση του το Διοικητικό Συμβούλιο της Reserve Bank θα υποχρεωθεί να μειώσει τα επιτόκια «τουλάχιστον 0.25%».

Πηγή: Νέος Κόσμος

Ο Ντέμης Ρούσος

Ένας από τους κορυφαίους Έλληνες σταρ όλων των εποχών, ο Ντέμης Ρούσος, δεν είναι πια μαζί μας.

Το Ντέμη Ρούσο τον γνώρισαν καλά και οι Έλληνες της Αυστραλίας από τις περιοδείες που έκανε εδώ.

Μάλιστα, δεν είχε παραλείψει να επισκεφθεί και την «Ελληνική Εβδομάδα» στη Lonsdale Street, ανταποκρινόμενος σε πρόκληση του προέδρου της, Σάκη Ζαφειρόπουλου, όπου και αποθεώθηκε από χιλιάδες ομογενείς.

Πριν από μερικά χρόνια, σε μια συζήτηση με ανθρώπους από τη μουσική βιομηχανία σχετικά με τους τρόπους προώθησης καλλιτεχνών, κάποιος είχε αναφέρει ως εξαιρετικά επιτυχημένο ενδυματολογικό τρικ την… κελεμπία του Ντέμη Ρούσσου.

Την αλήθεια αποκάλυψε αργότερα ο ίδιος ο καλλιτέχνης σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή» και στον Δημήτρη Ρηγόπουλο, και ήταν πολύ πιο απλή: «Έκανα περιοδεία στην Ιταλία και ήταν μια πολύ ζεστή ημέρα. Το μεσημέρι βρήκα ένα κατάστημα που πουλούσε κελεμπίες. Την αγόρασα μεταξύ σοβαρού και αστείου, αλλά εκείνη τη μέρα με είχε σώσει. Πήγα στη συναυλία με την κελεμπία, ο κόσμος ενθουσιάστηκε και η κελεμπία έμεινε».

Η πραγματικότητα είναι ότι ο «Demis» δεν χρειαζόταν καν την κελεμπία για να γίνει σταρ. Το άστρο του, το μουσικό του ένστικτο, η μοναδική φωνή του με τη χαρακτηριστική βραχνάδα, το απίστευτο ταμπεραμέντο του είναι η εξήγηση για την εκπληκτική καριέρα στην οποία οι τίτλοι τέλους μπήκαν το βράδυ του προηγούμενου Σαββάτου.

Η πρώτη ενημέρωση για τον θάνατό του ήρθε από ένα tweet του στενού του φίλου Νίκου Αλιάγα. Η επίσημη ανακοίνωση ανέφερε: «Έπειτα από μακρόχρονη νοσηλεία στο νοσοκομείο Υγεία, απεβίωσε ο διεθνούς φήμης καλλιτέχνης, Ντέμης Ρούσσος». Περισσότερες πληροφορίες για την αιτία θανάτου του δεν έγιναν γνωστές.

Ο Αρτέμης Βεντούρης Ρούσσος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1946. Ο πατέρας του Γιώργος και η μητέρα του Όλγα -γνωστή καλλιτέχνις που έκανε καριέρα με το ψευδώνυμο Νέλλη Μασλούμ- έχασαν τα πάντα κατά την περίοδο των αναταραχών του Σουέζ, το 1956, και αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν στην Ελλάδα.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60, ο Ντέμης Ρούσσος κάνει τα πρώτα του μουσικά βήματα, αρχικά με τους «The Idols» και μετά με τους «We Five». Το 1967 αποφασίζει μαζί με τους Βαγγέλη Παπαθανασίου, Λουκά Σιδερά και Αργύρη Κουλούρη, τη δημιουργία του γκρουπ «Aphrodite’s Child». Το αποτέλεσμα είναι ένα πρωτοποριακό ροκ συγκρότημα, που το 1972 κυκλοφορεί το άλμπουμ «666» και… ακόμα και μ’ αυτόν τον τίτλο πουλάει 20 εκατομμύρια δίσκους παγκοσμίως. Σ’ εκείνο το σημείο, όμως, οι δρόμοι τους χωρίζουν -«την κατάλληλη στιγμή», όπως είχε δηλώσει ο ίδιος- και αρχίζει σόλο καριέρα, η οποία δεν συμπυκνώνεται εύκολα σε λίγες λέξεις.

Στα μέσα της, χρυσής γι’ αυτόν, δεκαετίας του ’70, ο Demis είχε πέντε άλμπουμ στο τοπ 10 πολλών ευρωπαϊκών χωρών και έσπαγε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο. Τραγούδια όπως τα «Forever and Ever», «Someday Somewhere», «Goodbye My Love, Goodbye», «My Reason», «Lost in Love» που τραγούδησε ντουέτο με τη Florence Warner των «Air Supply», έγιναν τεράστιες επιτυχίες, ενώ οι πωλήσεις δίσκων του υπολογίζονται στα 60 εκατομμύρια αντίτυπα. Η τελευταία φορά που εθεάθη δημόσια ο Ντέμης Ρούσσος στην Ελλάδα ήταν το 2010, σε μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο. Μέχρι εκείνη τη συναυλία είχαν μεσολαβήσει 37 χρόνια από μια εμφάνισή του την περίοδο της χούντας στο Παλαί ντε Σπορ της Θεσσαλονίκης.

Στο διάστημα που μεσολάβησε πετούσε συχνά από το Παρίσι για την Αθήνα, όχι μόνο για να επισκεφθεί τη μητέρα του, αλλά και για να τραγουδήσει σε πάρτι πλουσίων Ρώσων ή Άγγλων που έκαναν τον γάμο τους στην Ελλάδα.

Ο Ντέμης Ρούσσος ήταν ένας πραγματικός σταρ, από τους τρεις-τέσσερις πιο αναγνωρίσιμους Έλληνες στο εξωτερικό. Σύμφωνα με μία από τις πιο γνωστές ιστορίες που έχουν κυκλοφορήσει, στις 14 Ιουνίου 1985 βρισκόταν στην πτήση 847 της TWA από Αθήνα για Ρώμη, όταν έγινε αεροπειρατεία από μέλη της Χεζμπολάχ. Πέρασε τα 39α γενέθλιά του σε ομηρία, προτού απελευθερωθεί στις 18 Ιουνίου στη Βηρυτό. Λέγεται ότι αμέσως μετά δήλωσε: «Μου φέρθηκαν πολύ καλά. Μου έδωσαν και μια κιθάρα να τραγουδήσω…».

Πηγή:Νέος Κόσμος

Αποκάλυψε ο γενικός εισαγγελέας της Αυστραλίας, Τζορτζ Μπράντις.

Τη στιγμή που μαίνεται ο πόλεμος κατά των τζιχαντιστών σε Συρία και Ιράκ, ο γενικός εισαγγελέας της Αυστραλίας, Τζορτζ Μπράντις, αποκάλυψε πως ολοένα περισσότερες γυναίκες από τη χώρα αποφασίζουν να βρεθούν στο πλευρό των εξτρεμιστών.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του μπορεί παλαιότερα να υπήρχε ανησυχία για νέους άνδρες που ήθελαν να εγκαταλείψουν την Αυστραλία για να μεταβούν στα σημεία όπου δρουν οι τζιχαντιστές, όμως, τώρα η ανησυχία μετατοπίζεται στις γυναίκες.

«Πρόσφατα στοιχεία αναφέρουν πως υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός νέων γυναικών που ταξιδεύουν για να συμμετάσχουν στον αγώνα», επισήμανε ο Μπράντις, ο οποίος αποκάλυψε πως υπολογίζεται ότι 90 Αυστραλοί έχουν ενταχθεί στους κόλπους του Ισλαμικού Κράτους συγκριτικά με τους 70 του περασμένου έτους.

Μάλιστα, εξήγησε ότι οι γυναίκες μαγεύονται από την «επίπλαστη αίγλη» της οργάνωσης και του πολέμου κατά της Δύσης.

Πηγή:Νέος Κόσμος

Ο Άντι Μάρεϊ σταμάτησε την εντυπωσιακή πορεία Ελληνοαυστραλού. Θα αντιμετωπίσει τον Τόμας Μπέρντιχ για την πρόκριση στον τελικό.

«Θα επιστρέψω ένας καλύτερος παίκτης του χρόνου στο Australian Open». Την υπόσχεση αυτή έδωσε ο Νικ Κύργιος μετά τον αποκλεισμό του.

Ολόκληρος ο κόσμος περίμενε να παρακολουθήσει την εμφάνιση του Νικ Κύργιου στα προημιτελικά του Αυστραλιανού Όπεν μετά την επική ανατροπή στον αγώνα με τον Αντρέας Σέπι. Ο Άντι Μάρεϊ, ωστόσο, δεν είναι ο Ιταλός τενίστας, είναι ένας σπουδαίος παίκτης και έδειξε στον Κύργιο ότι δεν ήταν έτοιμος για να γράψει ιστορία στη Μελβούρνη.

Με μια εντυπωσιακή εμφάνιση με αποκορύφωμα τις λόμπες που ίσως επανέλθουν στη… μόδα ο Μάρεϊ προκρίθηκε στην 4άδα, επικρατώντας 6-3, 7-6 (7-5), 6-3 του 19χρονου Ελληνοαυστραλού.

Στην πέμπτη συμμετοχή του στα ημιτελικά του πρώτου Grand Slam της χρονιάς ο Μάρεϊ κέρδισε και τις εντυπώσεις με τις δηλώσεις του αμέσως μετά το τέλος του αγώνα. Απευθυνόμενος στο κοινό της Rod Laver Arena και γενικά στους Αυστραλούς τόνισε «το πρώτο πράγμα που θα ήθελα να πω είναι να μην τον πιέζετε» θέλοντας να θυμίσει τις… εξετάσεις που έδινε καθημερινά στη Μεγάλη Βρετανία και πρόσθεσε «ήταν ένα περίπλοκο ματς, δεν επρόκειτο ποτέ να τον υποτιμήσω. Ο Νικ είναι ένας από τους παίκτες που χτυπούν τη μπάλα».

Αντίπαλος του Μάρεϊ που βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση μετά την πρώτη… προετοιμασία υπό τις οδηγίες της Αμελί Μορεσμό, θα αντιμετωπίσει στον ημιτελικό τον Τόμας Μπέρντιχ. Ο Τσέχος επικράτησε μετά από 18 σερί ήττες του Ράφα Ναδάλ και προηγείται με 6 νίκες σε δέκα αγώνες του Μάρεϊ στις μεταξύ τους αναμετρήσεις. Κεντρικό πρόσωπο θα είναι ο Βενεζουελάνος προπονητής του Μπέρντιχ, ο Ντάνι Βαλβερδού που βρισκόταν μέχρι πρότινος στο πλευρό του Μάρεϊ σε ρόλο συνεργάτη, αλλά ο νικητής δύο Grand Slam έλυσε τη συνεργασία τους.

Ο Κύργιος παραδέχθηκε πως ο Μάρεϊ «ήταν απλά πολύ καλός για μένα απόψε. Νομίζω πως μπορεί να φτάσει μέχρι το τέλος. Όσο για το τουρνουά φέτος ήταν σαν τρενάκι του Λούνα Παρκ. Το στρες ήταν αρκετό, αλλά απόλαυσα την κάθε στιγμή». Ο δεξιόχειρας από την Καμπέρα με ελληνικό αίμα (από τον πατέρα του) αναμένεται να βρεθεί στο Top35 τη Δευτέρα (2/2). NKRising πραγματικά, όπως ήταν το hashtag που τον συνόδευε στο Twitter μετά το Γουίμπλεντον.

Ο Μάρεϊ πήρε το πρώτο σετ με 6-3 σε 32 λεπτά, κάνοντας break στο έκτο γκέιμ. Στο ξεκίνημα του δεύτερου σετ ο Κύργιος έγινε ο πρώτος τενίστας φέτος στο τουρνουά που έσπασε το φράγμα των 100 άσων. Δεν μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα στον Μάρεϊ από τη βασική γραμμή και ανέβαινε συχνά πυκνά στο φιλέ. Break δεν έκανε κανείς παρά το γεγονός πως ο Μάρεϊ είχε ευκαιρίες και έτσι το δεύτερο σετ κρίθηκε στο τάι μπρέικ.

Εκεί ο Κύργιος έκανε το mini break για το 4-2, αλλά ο Μάρεϊ είχε και άλλα μυστικά κρυμμένα στο μανίκι του. Με δύο άψογα εκτελεσμένες λόμπες στο 3-4 και στο 6-5, πήρε το τάι μπρέικ με 7 πόντους έναντι 5 του Κύργιου. Ο Ελληνοαυστραλός σπατάλησε δύο σερβίς στο 4-3 του τάι μπρέικ. Δεν κατάφερε να συγκρατήσει το θυμό του και πέταξε κάτω τη ρακέτα του στο τέλος του τάι μπρέικ. Θα έπρεπε να δοθεί ποινή, την οποία παραδέχθηκε στη συνέντευξη Τύπου πως φοβόταν ο Κύργιος, αλλά ο διαιτητής Ράμος δεν έδωσε τίποτα.

Στο τρίτο σετ οι δύο παίκτες κρατούσαν με ευκολία το σερβίς τους μέχρι και το 5ο γκέιμ. Με ένα σερί τριών break, με το πρώτο break του Κύργιου στο ματς για το 3-4, ο Μάρεϊ απάντησε με μια σειρά «φονικών» χτυπημάτων για να προηγηθεί με 5-3 και να σερβίρει την είσοδο του στην 4άδα. Έχει τρεις χαμένους τελικούς στη Μελβούρνη, το 2010, το 2011 και το 2013. Βρίσκεται μια νίκη μακριά από τον τέταρτο τελικό.

Πάντως, ο Κύργιος μας άφησε με μια ευχάριστη ανάμνηση. Σε μια περίεργη φάση από ένα χτύπημα του η μπάλα ανέβηκε ψηλά στον ουρανό της Μελβούρνης, έτρεξε στο φιλέ για να μπλοκάρει την επιστροφή του Μάρεϊ, σηκώνοντας τη ρακέτα του για να προστατευτεί. Όπως είπε ο Μάρεϊ «έχει πλάκα να τον παρακολουθείς».

Πηγή:Νέος Κόσμος

Treasurer Joe Hockey and Foreign Minister Julie Bishop. Mr Hockey is the most senior federal politician to recognise the Armenian Genocide publicly. Photo: AAP/Lukas Coch.

A letter sent by Foreign Minister Julie Bishop obtained last month under a Freedom of Information request – along with a file of heavily redacted documents – is proof that the Australian government “continues to be gagged” by Turkey on the issue of the Armenian Genocide, according to the Armenian National Committee of Australia (ANCA).

In the letter in question, written on May 15 last year, Julie Bishop wrote to her Turkish counterpart, Ahmet Davutoglu, to soothe Ankara’s unease over statements made just days earlier by Treasurer Joe Hockey.

Mr Hockey (who is of Armenian heritage) was unable to attend the annual Armenian Genocide commemoration in Sydney on April 24, but made his position clear in a message to the event’s organisers, saying the word ‘genocide’ was the only possible way to define the actions of Turkey 100 years ago.
“Back in 1915, the word genocide did not exist, as the UN Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide was only adopted in 1948 in the aftermath of the Holocaust,” wrote Mr Hockey, before adding, “…there is simply no other word for what happened to the Armenian people of Ottoman Turkey.”

The statement – distributed to the world’s media – caused consternation in Ankara, and motivated the then Turkish Foreign Minister Ahmet Davutoglu to seek assurances from his Australian counterpart that Mr Hockey’s views were his own, rather than a new position adopted by the Australian government.

Ankara has previously condemned parliamentary motions passed by South Australia and New South Wales recognising the genocides carried out between 1915 and 1922, which included the decimation of Pontian Greek and Assyrian communities.

In August 2013 Turkey threatened to ban NSW MPs from attending this year’s Anzac centenary commemorations at Gallipoli, after the state parliament passed a motion recognising the genocide.

Forced to qualify her cabinet colleague’s statement, Julie Bishop’s May 15 response sought to calm Turkish concerns, saying:
“Recognising the important interests at stake for both countries, I assure you that there has been no decision to change the long-standing position of successive Australian governments on this issue.”

Ms Bishop said that while the government was “sympathetic to the Armenian people and other communities that suffered such terrible losses during the tragic events at the end of the Ottoman Empire, the Australian government does not, however, recognise these events as ‘genocide’.”

The minister added: “We do not seek to intervene in this sensitive historical debate. We believe the issue is best resolved through dialogue between the communities and governments concerned.”

While the FOI request asked for background documents to the letter, large sections of the files released by DFAT – containing briefings and other correspondence – were redacted, citing disclosure of information would cause damage to “the international relations of the Commonwealth”.

Meanwhile the ANCA has suggested that Minister Bishop’s phrase “recognising the important interests at stake for both countries” is shorthand; an implicit agreement by the government not to ‘rock the boat’ with Turkey in Anzac centenary year.

“It is obvious that Australia has succumbed to Turkey’s ongoing threats to ban MPs from attending the Centenary commemorations at Anzac Cove, and even close Anzac Cove in its entirety in the lead up to the centenary, should Australia recognise the events of 1915 as genocide,” ANCA executive director Vache Kahramanian told Neos Kosmos.

“Sadly, the Australian government continues to be gagged by a so-called ‘ally’ when it comes to discussing the Armenian Genocide.”

Mr Kahramanian said he was bewildered by the redactions in the documentation which outlined the government’s consideration of the matter.

“It’s clear that Australian government officials continue to succumb to ongoing threats by Turkey and as a result, allow a foreign government to dictate Australia’s position on this issue,” said the ANC director.

“In this centenary year, where Australia will commemorate the horrors of WWI, it should also have the moral courage to unequivocally recognise and condemn the Armenian Genocide and pay homage to the thousands of Australians­ who were at the forefront of providing international aid during and after the genocides of 1915-1923.”

Panayiotis Diamadis, director of the Australian Institute for Holocaust and Genocide Studies, told Neos Kosmos that the letter from Julie Bishop confirmed an “obsequious approach” by DFAT to the issue of Armenian Genocide official recognition.

“The third-ranking member of the federal government calling for recognition of the genocides thoroughly shook Ankara. They were, and remain, terrified of further recognitions by parliaments in Australia.

“Australian parliamentary recognition of the genocides of the indigenous peoples of Anatolia and eastern Thrace is inevitable, because it constitutes recognition of the genocides in Australian history.”

source:Neos Kosmos

Ο Έλληνας φωτογράφος Βαγγέλης Γιωτόπουλος κέρδισε τέσσερα βραβεία στο ετήσιο συνέδριο της παγκόσμιας φωτογραφικής ομοσπονδίας που έγινε στο Λονδίνο. Περισσότεροι από 17.000 φωτογράφοι από όλον τον κόσμο έλαβαν μέρος.

Με έδρα την γενέτειρά του τα Ιωάννινα, έχει καταφέρει τα τελευταία χρόνια να γίνει παγκοσμίως γνωστός με τη δουλειά αλλά και τα βραβεία που έχει κερδίσει με τις φωτογραφίες του.

Αυτή τη φορά αναδείχθηκε «Φωτογράφος της χρονιάς 2014 Media, Φωτογράφος της χρονιάς 2014 πορτρέτων, Φωτογράφος της χρονιάς 2014 Travel και κέρδισε και το ειδικό βραβείο Overall winner 2014.

Μοιραστείτε μαζί μας τη δική σας καλή είδηση της ημέρας… την περιμένουμε Πηγή:enlefko.fm

του Γιώργου Ροδάκογλου
«Μια πολύμηνη σιωπή θα σπάσει σε λίγο. Μια σιωπή με νόημα. Χωρίς προεκλογικούς εντυπωσιασμούς, χωρίς πολιτικά ελατήρια και χωρίς επικοινωνιακές μεθοδεύσεις» .

Η ανάρτηση στο προσωπικό ιστολόγιο του αρχιτέκτονα Μιχάλη Λεφαντζή μας προδιαθέτει να καταλάβουμε ότι κάποια στιγμή θα απαντήσει σε όλους όσους επικρίνουν το έργο των ανασκαφών της Αμφίπολης.
Τα άρθρα που αναρτήθηκαν τις τελευταίες ημέρες και αναφέρονται στα μέλη της διεπιστημονικής ομάδας ξέφυγαν από τα όρια κάθε δεοντολογίας αφού επιχειρήθηκε η πολιτικοποίηση του θέματος των ερευνών με στόχο τον στιγματισμό της ομάδας.
Η κριτική που ασκήθηκε έως τώρα από θεσμικούς και μη παράγοντες, σίγουρα δεν είναι τυχαία, αλλά αποτελεί μέρος ενός σχεδίου ομάδας αρχαιολόγων που προωθεί το καπέλωμα της ανασκαφής, από μια επιστημονική επιτροπεία προκειμένου να υπάρχει ο απόλυτος έλεγχος ενώ παράλληλα διαφαίνεται η προσπάθεια που επιχειρούν ορισμένοι για το μπλοκάρισμα της επιστημονικής μελέτης.
Η δολοπλοκία αυτή μεταξύ αρχαιολόγων προέρχονται από την ανησυχία για το έργο τους , όσοι έχουν κάτι να επιδείξουν, καθώς τα ευρήματα του ταφικού μνημείου στο Λόφο Καστά τείνουν να τους διαψεύσουν , για όσα υποστήριζαν επί χρόνια με αποτέλεσμα να ακυρώνονται οι έρευνες τους.
Με την εφαρμογή της επιτροπείας, η ανασκαφική ομάδα δεν θα βρίσκεται υπό τον συντονισμό του εκάστοτε προϊσταμένου εφορίας αρχαιοτήτων αλλά θα κατευθύνονται από τα μέλη της επιτροπής
Η ομάδα των επιφανών υποστηρίζει ότι οι αρχαιολόγοι που εργάζονται στις αρχαιολογικές υπηρεσίες δεν έχουν την ικανότητα να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες μιας ανασκαφής όταν αυτή χρήζει περαιτέρω διερεύνησης .
«Μια σιωπή με νόημα» γράφει ο Μιχάλης Λεφαντζής και ίσως δεν έχει άδικο.
ΠΟΙΟΣ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ
Εντύπωση προκαλεί η κριτική που ασκεί η Διευθύντρια του αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης Πολυξένη Αδάμ Βελένη σε άρθρο της στην parallaxi με τον τίτλο «Ποιός χρειαζόταν την Αμφίπολη»
Μεταξύ άλλων αναφέρει:
1) ποιος μας λέει ότι ο περίβολος είναι απαραίτητα σύγχρονος με τον τάφο;
2) Ποιο είναι το ακλόνητο τεκμήριο ότι ο τύμβος είχε πάνω του τον λέοντα, όταν οι επιστήμονες που τον έστησαν εκεί όπου σήμερα είναι λένε ότι είχαν βρει θεμελίωση της βάσης του;
3)Πως είναι δυνατόν να μην είναι ελληνιστικό, τουλάχιστον, ένα ταφικό μνημείο τόσο «παστίτσιο», όπως λέμε εμείς οι αρχαιολόγοι,με τόσο πολλά εκλεκτικιστικά στοιχεία δηλαδή, ένα χαρακτηριστικό που φωτογραφίζει μεταγενέστερες της κλασικής εποχές; – See more at:
Ωστόσο, το εύρημα της Αμφίπολης, όπως αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων, ξεπέρασε και την επιστημονική, αλλά και την επικοινωνιακή του ομάδα. Το ίδιο το εύρημα αποδείχθηκε πολύ ανώτερο των διαχειριστών του, μια και η πολυπλοκότητά του χρειάζεται βαθιά γνώση πολλών ειδικοτήτων, προσεκτικές κινήσεις, ωριμότητα, περίσκεψη που δεν του χαρίστηκε. Δεν του δόθηκε ο επαρκής χρόνος να ωριμάσει στη σκέψη των ειδικών, ώστε να εκφραστούν εμπεριστατωμένες απόψεις για την αρχιτεκτονική του, τη διακόσμησή του, τη γλυπτική του, το ιδεολογικό και το πολιτικοοικονομικό του πλαίσιο, τη σημασία κατασκευής του κατά την εποχή του. Βιασύνη, προχειρότητα, αδεξιότητες και παραλείψεις στην ανασκαφή που τις μαρτυρούσαν οι ίδιες οι φωτογραφίες και τα βίντεο που διοχέτευε η επικοινωνιακή ομάδα, πέρα από τα αντιφατικά λεγόμενά τους. Σε μια ευνομούμενη χώρα, μια χώρα του υπέροχου αλλού, λέμε τώρα, μια λογική πολιτεία θα ζητούσε τις ευθύνες από αυτούς που προκάλεσαν αυτόν τον οχετό, στην Ελλάδα, όμως, ποτέ κανείς δεν φταίει σε τίποτα, παρά μόνο οι άλλοι που θέλουν εμποδίσουν γιατί φθονούν!
Από εδώ και πέρα ο δρόμος είναι πιο δύσκολος. Το μνημείο χρήζει άμεσης ορθολογιστικής αντιμετώπισης από ομάδα ειδικών (όχι απαραίτητα «διασήμων»), οι οποίοι θα σκύψουν πάνω του με τη δέουσα προσοχή και θα περισώσουν ό, τι μπορεί να περισωθεί, προπαντός μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Γιατί η Αμφίπολη παρά τη δημοσιότητα που έλαβε θα παραμείνει στην ιστορία ως ένα μελανό παράδειγμα στυγνής πολιτικής εκμετάλλευσης και καπήλευσης των προσδοκιών ενός λαού και ως ένα παράδειγμα ανασκαφικής έρευνας και πρακτικής προς αποφυγήν.

Πηγή:thousandnews.gr

Ο Σταμάτης Κραουνάκης, μιλά αποκλειστικά στο “Νέο Κόσμο” εφ΄ όλης της ύλης.

Ο συνθέτης και ερμηνευτής των μεγάλων επιτυχιών «Η σωτηρία της ψυχής», «Ο Έρωτας», «Αυτή η Νύχτα μένει» και πολλών άλλων αγαπημένων τραγουδιών, τα οποία έχουν ερμηνεύσει οι Βίκυ Μοσχολιού, Άλκιστις Πρωτοψάλτη, Ελένη Βιτάλη, Δήμητρα Γαλάνη, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Μανώλης Μητσιάς κ.ά., Σταμάτης Κραουνάκης, μιλά αποκλειστικά στο “Νέο Κόσμο” εφ΄ όλης της ύλης.

Για την παράσταση ΜΠΕΕΕ στο Ίδρυμα Κακογιάννη, όπου σημειώνει τεράστια επιτυχία, για τη κρίση και το ΣΥΡΙΖΑ, για τη συνεργασία του με τον Νομπελίστα Ντάριο Φο και την αγαπημένη του Λίνα Νικολακοπούλου, για τα παιδικά του χρόνια και την ομάδα “ΣΠΕΙΡΑ – ΣΠΕΙΡΑ”, η οποία φέτος συμπληρώνει 15 χρόνια δημιουργικής πορείας. Ας απολαύσουμε τον χειμαρρώδη και πληθωρικό λόγο του Σταμάτη Κραουνάκη.

Με την ομάδα μου “Σπείρα Σπείρα” από το millenium το 2000, όταν ιδρύθηκε, που μου άλλαξε τη πορεία, τη σκέψη και την αγωνιστικότητα, έβλεπα από πολύ νωρίς ότι θα έρθει στην Ελλάδα η σκούπα, δηλαδή από την εποχή της ψεύτικης ευμάρειας, όπως το έχω αποτυπώσει και στα τραγούδια μου, τα οποία βεβαίως είναι καθρέφτης της εποχής μας. Από τότε έβλεπα την λαίλαπα που έρχεται στη χώρα μας.

Είμαι 60 χρόνων, έχω περάσει το βουνό, σιγά-σιγά βλέπω το λιμάνι και έχω την εμπειρία της ζωής να βλέπω τα πράγματα ξεκάθαρα, ότι η περίλαμπρη εποχή των μεγάλων στοιχημάτων έδινε τη θέση της σε άλλα πράγματα και καταστάσεις. Έχω πολιτικό ένστικτο και μυρίζομαι τα πράγματα, εκφράζομαι ελεύθερα και όταν έπεσε το μαύρο στην ΕΡΤ και ακολούθησαν μαζικές απολύσεις σε νοσοκομεία και σχολεία, δημόσια είπα ότι αυτό είναι Χούντα κανονική. Γι’ αυτό με στοχοποίησαν και εκ των υστέρων γελοιοποιήθηκαν.

Δεν μπορεί να κοπεί η επαφή της ομογένειας με τη μητέρα πατρίδα και να μη λειτουργεί ακόμη το δορυφορικό πρόγραμμα της ΕΡΤ και η Φωνή της Ελλάδας, που έχουν σημαντικό ρόλο στην ενημέρωση και την καθημερινότητα των Ελλήνων του εξωτερικού. Το βράδυ των εκλογών θα μπούμε ειρηνικά πολλοί καλλιτέχνες και θα ανοίξουμε την ΕΡΤ που ανήκει στον ελληνικό λαό. Το μαύρο στην ΕΡΤ και η μη λειτουργία της Φωνής της Ελλάδας και της ERT SAT είναι έγκλημα. Όπως έγκλημα είναι η περίπτωση του Ρωμανού, που θέλει να σπουδάσει και του το απαγορεύσανε επειδή είναι στη φυλακή. Από την πρώτη στιγμή αντέδρασα και το είπα δημόσια ότι είναι απαράδεκτο.

Ο στόχος είναι να κατεβάσουν τόσο πολύ το βιοτικό επίπεδο της ζωής μας για να είναι ο λαός φοβισμένος και υπόδουλος. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο ελληνικό, είναι ευρωπαϊκό, είναι παγκόσμιο. Είναι σοβαρή κρίση του καπιταλισμού με αποτέλεσμα να υποφέρει ο κόσμος, να στριμωχτεί με τα δάνεια, τις απολύσεις και τις περικοπές των μισθών και να μην μπορεί να αντιδράσει.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Το ζήτημα είναι, όμως, όταν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές, που είναι βέβαιο ότι θα τις κερδίσει, να μπορεί να διαχειριστεί αυτήν την multi culti πολύμορφη εισροή ψηφοφόρων στο σύστημά του από όλες τις μεριές – δεξιά, κέντρο, αριστερά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη μου δεν είναι αριστερό κόμμα, αλλά αριστερίζον, είναι το τελευταίο αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα μέσα στο πλαίσιο της αστικής δημοκρατίας ευρωπαϊκών προδιαγραφών.

Μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν τίμιοι και έντιμοι άνθρωποι, ο Τσίπρας είναι ένα καθαρό και έντιμο πρόσωπο, πολύ τρυφερός με τη χώρα του και τους πολίτες και ομολογώ δεν είναι εύκολο καρύδι. Κάνω εκπομπή στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΣΥΡΙΖΑ “Στο Κόκκινο” και τους γνωρίζω από κοντά.

Έχω μια στεναχώρια για το σπάσιμο της Αριστεράς, θα τους ήθελα όλους μαζί. Ζούμε στην ωραιότερη χώρα του κόσμου, παράγουμε σε όλα τα χωριά ελαιόλαδο, κρέας, φρούτα και λαχανικά, έχουμε τον ήλιο και τη θάλασσα, τον Πολιτισμό μας και όπως είχα πει με το φίλο μου τον Μπογιόπουλο, θα μπορούσε η Ελλάδα να είναι χώρα του επιτυχημένου καπιταλισμού. Αλλά δεν μας αφήσανε σε ησυχία, είμαστε εύκολη χώρα για τη διακίνηση πολλών πραγμάτων – μεταναστών, όπλων, ναρκωτικών, είμαστε εύκολο περίπτερο, να το πω με απλά λόγια. Έχουμε, όμως, γερά κύτταρα και αντέχουμε.

Πάντα κρατώ στο μυαλό μου τα λόγια του δασκάλου και μέντορα μου Μάνου Χατζιδάκι, να λέω πάντα τη γνώμη μου ελεύθερα και να είμαι ο εαυτός μου.

ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ

Τα παιδικά μου χρόνια ήταν καταλυτικά για μένα. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Αθήνα, οι γονείς μου είναι από την Κρήτη και την Κωνσταντινούπολη. Τα δυο σόγια μου είναι στη Θεσσαλονίκη και την Ορεστιάδα. Είμαι παιδί των Αθηνών, εδώ έκανα τα πρώτα μου βήματα, εδώ έκανα τις πρώτες αλητείες μου, άκουγα πολύ ραδιόφωνο, λάτρευα τον Χατζιδάκι και τις ελαφρές ορχήστρες, μετά ανακάλυψα τη μαύρη soul μουσική και το θέατρο.

Έχω κάνει πολύ θέατρο, έχω μια ευκολία να μπαίνω στα έργα, έχω πάρει 3 βραβεία θεατρικά, την πρώτη μου μουσική έγραψα για ένα θεατρικό έργο, λάτρευα τους ποιητές και έχω αδυναμία στον Σεφέρη και τον Καρούζο. Ευγνωμονώ τους ερμηνευτές που έχουν ταξιδέψει τα τραγούδια μου σε όλο τον κόσμο και αγαπήθηκαν τόσο πολύ τα τραγούδια μου.

Η «ΣΠΕΙΡΑ – ΣΠΕΙΡΑ»

Η “Σπείρα – Σπείρα” από την ίδρυση της πριν από 15 χρόνια, είναι μια multi culti κολεκτίβα, με την οποία κάνουμε μουσικοθεατρικές παραστάσεις στην Αθήνα, σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, έχοντας ισότιμες δημοκρατικές σχέσεις, ακόμη και στον οικονομικό τομέα. Όλοι πληρωνόμαστε με τον ίδιο τρόπο και με τα ίδια ποσά, υπάρχει μια αλληλεγγύη μεταξύ μας, βεβαίως, και πολύ σκληρή και δημιουργική δουλειά.

Είμαστε σε μια εγρήγορση, τους δίνω ιδέες, δουλεύουμε ομαδικά πάντα, έχοντας ως κύριο στόχο τον λόγο ως πρωταγωνιστή και τη μουσική ως εργαλείο, βοηθώντας να φωτιστεί το κείμενο πάνω στη μουσική. Στα 15 χρόνια που ακολούθησαν από τότε που ίδρυσα την ομάδα, έχω δώσει δυνατά παιδιά στη μουσική πιάτσα – την Ηρώ Σαϊα, την Ρίτα Αντωνοπούλου, την Ευσταθία. Περάσανε πολλά νέα παιδιά από μας, όπως η Τζένη Μπότση, ο Νανούρης, η Αργυρώ Καπαρού, η οποίοι μετά κάναν δική τους λαμπρή πορεία. Δεν νιώθω ότι είμαι επικεφαλής της “Σπείρας – Σπείρας”, είμαι υπάλληλος της, είμαι μέρος της ομάδας μαζί με τους υπόλοιπους ηθοποιούς και ερμηνευτές. Βασική μέριμνά μου είναι η έρευνα και η προβολή του αρχαίου δράματος. Μεγάλη στιγμή ήταν οι παραστάσεις ΧΟΡΙΚΑ – ΑΙΩΝΙΑ ΘΗΤΕΙΑ ΣΤΟ ΚΑΛΛΟΣ 2005 -06, ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΟΥΣ 11, ARISTOPHANES NOW 2013, ΟΛΑ ΜΑΥΡΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΙΑΝΟ, Η ΚΛΑΣΙΚΗ ΣΥΝΤΑΓΗ, ΜΠΙΜΠΕΡΟ, ΔΟΥΛΑΡΕΣ, ΟΤΑΝ ΕΧΩ ΕΣΕΝΑ κ.α. Αυτήν την εποχή τρέχει η παράστασή μας ΜΠΕΕΕ…, καθαρά πολιτικο-κοινωνικο-μουσικο-θεατρική.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ

Λατρεύω τους Έλληνες που βρήκαν μια δεύτερη πατρίδα εκτός συνόρων, και ειδικά τους ομογενείς μας στη μακρινή Αυστραλία για το θάρρος και το σθένος να επιβιώσουν και να διαπρέψουν εκεί, τους εύχομαι τα καλύτερα και να είναι σίγουροι ότι στην Ελλάδα θα ξεπεράσουμε τα προβλήματά μας.

Στον Ελληνισμό της Αυστραλίας θα πήγαινα με τον Αριστοφάνη μας – ARISTOPHANES NOW, μια παράσταση η οποία ταξίδεψε στο μικρό θέατρο της αρχαίας Επιδαύρου, στο Λονδίνο και συγκεκριμένα στο Μέγαρο της RADA, όπου έγινε της κακομοίρας με τεράστια επιτυχία στην ομογένεια εκεί, στη συνέχεια πήγαμε στην Όπερα της Τιμισοάρα της Ρουμανίας, στην Κωνσταντινούπολη και τέλος στην Αθήνα. Επίσης, στην Αυστραλία θα με ενδιέφερε να με συστήσω με μια μουσική παράσταση με τα καλύτερα τραγούδια μου από τη δισκογραφία μου και τις μεγαλύτερες στιγμές του ελληνικού τραγουδιού. Ακόμη, θα παρουσίαζα και την «Απολογία του Σωκράτη» του Κώστα Βάρναλη, η οποία είχε επιτυχία στην Αθήνα, έγινε χαμός, κόψαμε ρεκόρ εισιτηρίων στην εποχή της μεγάλης κρίσης πέρυσι.

Γιατί συστήνω την Απολογία του Σωκράτη του Βάρναλη; Επειδή έχει Αριστοφανική δομή, είναι πολύ επίκαιρος ο λόγος του και είναι υποτιτλισμένη η παράσταση αυτή. Είχα επαφές με παραγωγούς από την Αυστραλία πριν από χρόνια, αλλά είχα άλλο πρόγραμμα και περιοδεία και δεν ήταν εφικτό τότε να δώσω παραστάσεις στην Αυστραλία. Για την ομογένεια είχα γράψει τα τραγούδια του Καραγκιόζη, σε cd και παράσταση πριν από μερικά χρόνια – Καλώ τις Ομογένειες σε τούτη τη γιορτή. Πιστεύω ότι όσο κρατάμε ζωντανές τις μνήμες μας από τις γιορτές και τα πανηγύρια μας κατά τη διάρκεια των αιώνων, δεν πρέπει να φοβόμαστε τίποτα. Η Σωτηρία της ψυχής είναι μεγάλο πράγμα, αλλά η Σωτηρία της Ελλάδας είναι ακόμα μεγαλύτερο…

ΕΠΟΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ

Η ιέρεια μου είναι η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, η οποία ταξίδεψε τα τραγούδια μου σε όλο τον κόσμο. Με την αγαπημένη μου Άλκηστις θα συνεργαστούμε το καλοκαίρι στο Ηρώδειο, όπου θα κάνουμε μαζί με τη Λίνα Νικολακοπούλου ένα αφιέρωμα στο Ντάριο Φο. Τον συνάντησα στο Μιλάνο τον Οκτώβριο του 2014, όπου μιλήσαμε για τη συνεργασία αυτή που έχει στόχο την παρουσίαση της ευρωπαϊκής αριστεράς του Νότου.

Με ερέθισε πολύ ο λόγος του όταν πήρε το Νόμπελ και συμφωνήσαμε να του αφιερώσουμε μια μουσική παράσταση με κομμάτια από τα έργα του. Επί σκηνής θα είναι η ΣΠΕΙΡΑ – ΣΠΕΙΡΑ, 4 ηθοποιοί και τραγουδιστές. Όλα αυτά το καλοκαίρι στο Ηρώδειο μαζί με τη Λίνα, η οποία είναι ο άνθρωπος μου, είναι η ισορροπία μου. Κυκλοφόρησε πρόσφατα και ο δίσκος μου – «Η Λειτουργία των Πόλεων» – και θέλω να κάνω έναν δίσκο με λαϊκά τραγούδια με τη φωνή της Γιώτας Νέγκα, την οποία αγαπώ πολύ. Θέλω τα τραγούδια μου να γίνουν η κοπριά, το λίπασμα για τις επόμενες γενιές…

Πηγή:Νέος Κόσμος

Ο πρίγκιπας Φίλιππος

Η επιλογή του Βρετανού πρίγκιπα θεωρήθηκε από πολλούς πολιτικούς αναλυτές ως μια προσπάθεια του πρωθυπουργού Άμποτ να αναβιώσει έναν απαρχαιωμένο θεσμό που παραδοσιακά είχε τις ρίζες του στη βρετανικό κατεστημένο και στην μοναρχία.

Η είδηση της απονομής του τίτλου του Ιππότη της Αυστραλίας στον πρίγκιπα του Εδιμβούργου, έγινε αποδεκτός από πολλά αρνητικά σχόλια, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που δεν πίστευαν στα αυτιά τους και την χαρακτήρισαν ως κακόγουστη φάρσα.

Μεταξύ αυτών που άσκησαν έντονη κριτική στην επιλογή του «δικούς μας» πρίγκιπα ήταν και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης, Μπιλ Σόρτεν, ο οποίος είπε ότι ο τίτλος θα έπρεπε να δοθεί σε ένα άτομο που έχει διακριθεί για τον αυστραλιανό του χαρακτήρα και τις ντόπιες δραστηριότητές του.

Από την άλλη πλευρά, ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος επαίνεσε την επιλογή της κυβέρνησης να τιμήσει με τον τίτλο του Ιππότη τον πρώην αρχηγό των αυστραλιανών ενόπλων δυνάμεων, Agius Houston.

Αναφερόμενες στο θέμα, ο Τόνι Άμποτ είπε, μεταξύ άλλων, ότι ο τίτλος του Ιππότη δόθηκε στον πρίγκιπα Φίλιππα για την προσφορά του στην Αυστραλία τα τελευταία 62 χρόνια της βασιλείας της συζύγου του Ελισάβετ.

Για το ίδιο θέμα, ο πρόεδρος της αυστραλιανής επιτροπής που αγωνίζεται για την κατάργηση της μοναρχίας, Geoff Gallop, δήλωσε ότι, ο πρωθυπουργός Άμποτ αναβίωσε έναν αναχρονιστικό και ξεχασμένο μοναρχικό θεσμό, που ούτε ο προκάτοχός του, Τζον Χάουαρντ, δεν είχε κάνει και ο οποίος μάλιστα στρέφεται κατά του θεσμού των διακρίσεων για την ημέρα της Αυστραλίας που ακολουθεί η χώρα.

Η απονομή του τίτλου στον πρίγκιπα Φίλιππο μοιάζει περισσότερο με κακόγουστο ανέκδοτο, πρόσθεσε ο ίδιος.

Πηγή:Νέος Κόσμος