Daily Archives: January 21, 2015

Η Χριστίνα Καραγεωργίου

Σε τροχαίο δυστύχημα σκοτώθηκε μια 28χρονη συμπάροικος, μητέρα τριών ανήλικων παιδιών, την περασμένη Παρασκευή τα ξημερώματα.

Πρόκειται για την Χριστίνα Καραγεωργίου, η οποία έχασε τη ζωή της κατά τη διάρκεια ενός τροχαίου που έλαβε χώρα λίγο μετά τις τρεις τα ξημερώματα στο Alexander Rd., στο Tavancore, όταν το αυτοκίνητο στο οποίο ήταν επιβάτης ξέφυγε από την πορεία του και έπεσε πάνω σε δέντρο.

Αμέσως μετά το ατύχημα, η άτυχη Χριστίνα μεταφέρθηκε στο Royal Melbourne Hospital, με βαριά τραύματα, όπου και πέθανε λίγες ώρες αργότερα.

Το αυτοκίνητο οδηγούσε ένας 27χρονος, ο οποίος και συνεχίζει να νοσηλεύεται στο νοσοκομείο με ελαφρότερα τραύματα.

Η Κατερίνα άφησε πίσω της ορφανά δύο κοριτσάκια και ένα αγόρι.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Και νέες ποινές για ενήλικες που αφήνουν παιδιά μόνα τους, συμπεριλαμβάνοντας και αυτούς που τα κλειδώνουν μέσα σε αυτοκίνητα.

Αυστηρότερα μέτρα για την προστασία των παιδιών έχει θέσει σε εφαρμογή η πολιτειακή κυβέρνηση Andrews, από σήμερα Τετάρτη.

Πιο συγκεκριμένα, όσοι κρύβουν κάποιο παιδί ή μεσολαβούν ώστε να φύγει από την φροντίδα του κράτους χωρίς την άδεια της έννομης Αρχής, θα τιμωρούνται με πρόστιμο $3.690 και έξι μηνών φυλάκιση. Μέχρι τώρα -να σημειωθεί- το πρόστιμο για την ίδια παράνομη πράξη ήταν $2.214 και τρεις μήνες φυλάκιση.

Η νέα νομοθεσία στοχεύει στο να προστατεύσει παιδιά και έφηβους που βρίσκονται στην φροντίδα της Πολιτείας και δεν μπορούν να ζήσουν με την οικογένειά τους εξαιτίας κακοποίησης ή αμέλειας εις βάρος τους.

Η ίδια νομοθεσία συμπεριλαμβάνει και νέες ποινές για ενήλικες που αφήνουν παιδιά μόνα τους, συμπεριλαμβάνοντας και εκείνα που τα κλειδώνουν μέσα σε αυτοκίνητα.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Στους τομείς αλιείας και γεωργίας.

Σε συνεργασία με την Αυστραλία στον τομέα της αλιείας, των υδατοκαλλιεργειών, της γεωργίας και της επεξεργασίας τροφίμων αποσκοπεί ο Ινδός επικεφαλής υπουργός Γεωργίας της πολιτείας Άντρα, Πραντές Ν. Τσαντραμπαμπού Ναϊντού.

Απώτερος στόχος του αποτελεί όχι μόνο να προωθηθούν οι εξαγωγές αγροτικών προϊόντων και η βελτίωση των μονάδων επεξεργασίας τους, αλλά και να μετατραπεί η ομόσπονδη πολιτεία σε κόμβο επεξεργασίας θαλασσινών.

Στον τομέα της γεωργίας και επεξεργασίας τροφίμων πρόκειται ο υπουργός να εξετάσει τις ευκαιρίες συνεργασίας με την Αυστραλία για ενδεχόμενες ζώνες εξαγωγών αγροτικών προϊόντων, για τους αγροτικούς εξοπλισμούς και μεγάλους χώρους πώλησης τροφίμων, για ενδεχόμενες υποδομές ψυκτικών αλυσίδων και την συναλλαγή γαλακτοκομικών προϊόντων στο μεταξύ τους εμπόριο και την πιθανότητα δημιουργίας μονάδων επεξεργασίας γαλακτοκομικών.

Η πολιτεία στοχεύει να αυξήσει το ποσοστό υψηλής αξίας ψαρικών και οστρακοειδών που παράγει για όλη την Ινδία από το τωρινό 20% σε 40%. Σύμφωνα με την ινδική εφημερίδα «The Hindu», η Άντρα Πραντές αποτελεί την κύρια παραγωγό πολιτεία γαρίδας υφάλμυρου και γλυκού νερού στην Ινδία, ενώ βρίσκεται δεύτερη σε παραγωγή ψαριών γλυκού νερού και τέταρτη σε παραγωγή ψαριών αρμυρού νερού.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Τα «νυφοκάραβα», όπως τα ονόμασαν, γεμάτα με κορίτσια από την Ελλάδα, ξεκινούσαν με ένα βαλιτσάκι γεμάτο όνειρα, από τον Πειραιά, για το ταξίδι της ζωής τους στην Αυστραλία.

Καλοκαίρι του 1956. Το υπερωκεάνιο «Κυρήνεια» σήκωνε άγκυρες, για να αποπλεύσει από το λιμάνι του Πειραιά για τη Μελβούρνη.

Στο κατάστρωμα επιβαίνουν 650 Ελληνόπουλα, ηλικίας 23 έως 36 ετών, που ξενιτεύονταν στη χώρα που τους υποσχόταν καλύτερο μέλλον.

Κουνούσαν τα μαντίλια με ανάμεικτα αισθήματα. Από τη μια πόνος και λύπη, που άφηναν πίσω τους συγγενείς και φίλους, από την άλλη αισθάνονταν λύτρωση και ικανοποίηση, που άφηναν την Ελλάδα της μιζέριας και της φτώχειας, για ν’ αντικρίσουν τον υποτιθέμενο επίγειο παράδεισο… Για να φτάσουν στις σκάλες του βαποριού, έπρεπε να περάσουν από κάποιες διαδικασίες.

Όσοι κατάγονταν από τη βόρεια Ελλάδα, παρακολουθούσαν προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης, όπου ειδικεύονταν ως τεχνικοί, ξυλουργοί, επιπλοποιοί, συγκολλητές κ.α

Περνούσαν από το αρμόδιο γραφείο στην οδό Βασ. Ηρακλείου 16 στη Θεσσαλονίκη και έπαιρναν το πολυπόθητο επαγγελματικό χαρτί στα χέρια, ενώ το γραφείο νότιας Ελλάδας, βρισκόταν στην οδό Βουλιαγμένης των Αθηνών, η γνωστή αργότερα «Διακυβερνητική Επιτροπή Μεταναστεύσεως Ευρώπης».

Έτσι λοιπόν, τα νιάτα της πατρίδας μας έτρεχαν να γραφούν στους καταλόγους των βαποριών με το επαγγελματικό χαρτί, το ιατρικό πιστοποιητικό και το διαβατήριο στα χέρια, για να μεταναστεύσουν στη χώρα που τους υποσχόταν τα πάντα.

Τα κορίτσια στην Αυστραλία ήταν αναλογικά πολύ λιγότερα από τα αγόρια, 1,4 προς 2 έλεγαν οι στατιστικές, αλλά οι ντόπιες δεν ήθελαν να παντρευτούν μετανάστες…

Όμως, η αριθμητική υπεροχή των ανδρών έφερε οξύτατα προβλήματα, που εμφανίσθηκαν με την μορφή της πορνείας, των σεξουαλικών επιθέσεων και των βιασμών.

Οι πανέξυπνοι Ιταλοί εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση, δημιουργώντας τους τροχοφόρους οίκους ανοχής, προσφέροντας έρωτα στους διψασμένους και απελπισμένους μετανάστες.

Όμως, ο πόθος των Ελλήνων μεταναστών να βρουν μία σύντροφο και να δημιουργήσουν οικογένεια, τους έκανε να στρέψουν την προσοχή τους πίσω, στην ιδιαίτερη πατρίδα τους, να γράψουν στους δικούς τους, στους φίλους τους, σε κορίτσια που γνώρισαν στα σχολεία και ήταν ελεύθερα…

Εκθείαζαν, στις επιστολές τους, τον τόπο που τους δέχθηκε και τον παρουσίαζαν ως τον επίγειο παράδεισο, για να πείσουν έτσι τις υποψήφιες νύφες να πλάσουν όνειρα, τοποθετώντας τον εαυτό τους μέσα στο παραδεισένιο περιβάλλον που περιέγραφε ο υποψήφιος γαμπρός.

Έτσι προσπαθούσαν να βρουν το ταίρι τους.

Σιγά, σιγά, κάποια γραφεία συνοικεσίων πήραν την υπόθεση στα χέρια τους. Έβαζαν αγγελίες στον Τύπο για το ταξίδι στο όνειρο.

Και μέσα σε λίγο καιρό, τα «νυφοκάραβα», όπως τα ονόμασαν, γεμάτα με κορίτσια από την Ελλάδα, ξεκινούσαν με ένα βαλιτσάκι γεμάτο όνειρα, από τον Πειραιά, για το ταξίδι της ζωής τους στην Αυστραλία, όπου θα έσμιγαν με τους εργένηδες Έλληνες. Μετά από ταξίδι που διαρκούσε περίπου ένα μήνα, αντίκριζαν τη «Γη της Επαγγελίας».

Όταν έδενε το βαπόρι, αντίκριζαν με αγωνία τις εκατοντάδες των καλοντυμένων ανδρών στην προκυμαία, που μέσα σ’ αυτούς βρισκόταν ο «καλός» τους.

Πριν ανοίξουν οι μπουκαπόρτες του βαποριού, αντί να κατέβουν αυτές, ορμούσαν ασυγκράτητοι οι ανυπόμονοι υποψήφιοι γαμπροί, για να βρουν και ν’ αγκαλιάσουν τη μέλλουσα γυναίκα τους.

Κι εκείνες, που η καρδιά τους κόντευε να σπάσει, κρατούσαν ψηλά τη φωτογραφία του αγαπημένου τους και την έδειχναν, για να τις αναγνωρίσουν.

Σάββατο βράδυ, και οι γαμπροί με τις νύφες το έριξαν στο γλέντι με καλαματιανό και ζεϊμπέκικο.

Σε κάποιες περιπτώσεις, το όνειρο αποδείχθηκε απατηλό. Οι κοπέλες περίμεναν να βρουν νέα παλικάρια και αντίκρισαν ώριμους πατριώτες μέτριας εμφάνισης.

Κάποιες άλλες βρήκαν το πεπρωμένο τους εντός του πλοίου και δεν κατέβηκαν ποτέ από το καράβι, ή κατέβηκαν, αλλά με άλλο ταίρι.

Κατά κανόνα όμως, οι συμφωνίες τηρήθηκαν και χιλιάδες νύφες έφτιαξαν μια νέα ζωή στην Αυστραλία. Δύσκολη και με ταλαιπωρίες, αλλά επιβίωσαν.

Τουλάχιστον τώρα, τα Ελληνόπουλα φεύγουν με αεροπλάνο ως επιστήμονες και όχι με τα καράβια, ως ανειδίκευτο προσωπικό και νύφες.

Πηγή:  Νέος Κόσμος

H Μπέτυ Μπαζιάνα, ηλεκτρολόγος-μηχανικός, γεννήθηκε το 1974 στην Καρδίτσα προέρχεται από οικογένεια βιοπαλαιστών…

Είναι σύντροφος εκτός γάμου του Έλληνα πολιτικού αρχηγού Αλέξη Τσίπρα, με τον οποίο έχουν υπογράψει σύμφωνο ελεύθερης συμβιώσεως, και έχουν αποκτήσει στις 10 Μαΐου 2010 ένα γιο, τον Φοίβο-Παύλο, ενώ το 2012 γεννήθηκε ο δεύτερος γιος τους.

Η 41χρονη σήμερα Μπέτυ Μπαζιάνα από την εφηβική της ήδη ηλικία πρωτοστατούσε στους κοινωνικούς αγώνες και ένωνε συνεχώς τη φωνή της με άλλους ομοϊδεάτες της στις πορείες που «κατέβαινε», προκειμένου να αλλάξουν τα κακώς κείμενα της τότε εποχής.

Πνεύμα ανήσυχο, υπήρξε για μεγάλο χρονικό διάστημα μέλος της ΚΝΕ και είναι απόφοιτος του τμήματος Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Η/Υ του Πανεπιστημίου Πατρών.

Με τον Αλέξη Τσίπρα γνωρίστηκαν στα μαθητικά έδρανα και κανείς από τους δυο τους δεν φανταζόταν πως ο εφηβικός τους έρωτας θα κατέληγε μερικά χρόνια αργότερα στη συμβίωση και τη δημιουργία της δικής τους οικογένειας.

Η πρώτη τους επαφή έγινε στο Πολυκλαδικό Λύκειο Αμπελοκήπων και έκτοτε παραμένουν μαζί, ενωμένοι και ερωτευμένοι. 

Άνθρωποι από το περιβάλλον του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτουν πως η Μπέτυ Μπαζιάνα είναι η γυναίκα που εμπνέει τον Αλέξη Τσίπρα, του δίνει δύναμη να συνεχίσει τους πολιτικούς του αγώνες και τον στηρίζει στις δύσκολες στιγμές.

Σύμφωνα με παλιότερες περιγραφές συμφοιτητών της από το Πανεπιστήμιο Πατρών η Μπέτυ είναι μαχητική, δραστήρια. Μια προσωπικότητα που ταίριαζε απόλυτα στο προφίλ του τότε νέου προέδρου του Συνασπισμού. Η Μπέτυ δεν είναι το φιλήσυχο κορίτσι που οι περισσότεροι βλέπουν με την πρώτη ματιά.

Koινό χαρακτηριστικό τους είναι και το casual και επιμελώς ατημέλητο ντύσιμο τους κι όπως όλα δείχνουν η Μπέτυ δεν είναι από τις γυναίκες που τους αρέσει να περνούν ώρες στα μαγαζιά και σε ψώνια.

Aν και ο ελεύθερος χρόνος του συντρόφου της είναι ελάχιστος, εντούτοις οι δυο τους απολαμβάνουν να περπατούν αλλά και να παρακολουθούν θεατρικές παραστάσεις.

Η Μπέτυ Μπαζιάνα δεν έχει καμία σχέση κατά γενική ομολογία με άλλες κυρίες πολιτικών αρχηγών που αρέσκονται στον ακριβό τρόπο ζωής, τα σινιέ συνολάκια και το μόνιμο βλέμμα υπεροχής.

Πηγή: plektani.gr

Αναστάσιος Τάμης

Ένας συλλογικός τόμος που επιμελήθηκαν οι πανεπιστημιακοί Μιχάλης Δαμανάκης, Στέφανος Κωνσταντινίδης και Αναστάσιος Μ. Τάμης

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Αλεξάνδρεια και με τον συντονισμό του Κέντρου Ερευνών και Μελετών του Πανεπιστημίου Κρήτης ο συλλογικός τόμος με τίτλο «ΝΕΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ από και προς την Ελλάδα», που επιμελήθηκαν οι πανεπιστημιακοί Μιχάλης Δαμανάκης, Στέφανος Κωνσταντινίδης και Αναστάσιος Μ. Τάμης. Η ενδιαφέρουσα αυτή μελέτη είναι αποτέλεσμα έρευνας και μελέτης των γεγονότων που αναδύθηκαν μέσα από τη βαθιά και δραματική οικονομική κρίση που δοκίμασε και δοκιμάζει την Ελλάδα και την Κύπρο στην περίοδο 2009-2014. Δέκα έγκριτοι πανεπιστημιακοί μελετητές καταθέτουν τις γνώσεις τους και συμβάλλουν στην παρούσα έκδοση που θίγει επίκαιρα θέματα που αφορούν στη νέα μετανάστευση και τις συνέπειές της για την Ελλάδα και την Κύπρο αλλά και τις χώρες υποδοχής των μεταναστών

Συγκεκριμένα, μετά το εισαγωγικό, θεωρητικό κεφάλαιο των επιμελητών, ακολουθούν τα κεφάλαια 2-7 τα οποία αφορούν στην πρώτη πτυχή (η Ελλάδα ως χώρα αποστολής) που μπορεί , με τη σειρά της, να θεωρηθεί από δύο οπτικές , του Κέντρου και της Διασποράς. Το κεφάλαιο 8 αναλύει ένα γενικότερο ζήτημα, αυτό της παράνομης μετανάστευσης, εστιάζει ωστόσο στην παράνομη εισόδου μεταναστών στην Ελλάδα και με αυτή την έννοια γεφυρώνει το πρώτο μέρος του τόμου με το δεύτερο που αναφέρεται στη δεύτερη πτυχή (η Ελλάδα ως χώρα υποδοχής), κεφάλαια 9 -11.

Αναλυτικότερα, στο κεφάλαιο 2 ο Αναστάσιος Τάμης πραγματεύεται τις εισροές Ελλήνων μεταναστών στην Αυστραλία, μετά το 2009, τις οποίες κατατάσσει σε δυο μεγάλες κατηγορίες. Από τη μια, οι δεκάδες χιλιάδες Ελληνοαυστραλοί που μετά από μία σύντομη ή μακροχρόνια παραμονή στην Ελλάδα παλιννοστούν στην Αυστραλία, κάνοντας χρήση του αυστραλιανού διαβατηρίου τους. Και από την άλλη, οι Έλληνες νεομετανάστες οι οποίοι, λόγω της κρίσης στην Ελλάδα, αναζητούν μια καλύτερη τύχη στη μακρινή Αυστραλία, αξιοποιώντας τα συγγενικά δίκτυα ή άλλα άτυπα δίκτυα καθώς και τη φοιτητική και τουριστική visa ως πρώτο σκαλοπάτι.

Ο Στέφανος Κωνσταντινίδης (κεφάλαιο 3) μελετά την ελληνική μετανάστευση προς τον Καναδά, μετά το 2009, με φόντο την οικονομική κρίση στην Ελλάδα, από τη μία, και τη μακροχρόνια παρουσία των ελληνικών μεταναστευτικών κοινοτήτων και των δικτύων τους στον Καναδά, από την άλλη. Οι διαδικασίες μετακίνησης/εισόδου, πρώτης εγκατάστασης και ένταξης στον Καναδά θεωρούνται σε άμεση συνάρτηση με την καναδική μεταναστευτική πολιτική, η οποία αποτελεί και τη βάση για την κατάταξη των μεταναστών σε διάφορες κατηγορίες.

Ο Άρης Μιχόπουλος κάνει μία ιστορική αναδρομή στη μακροχρόνια παρουσία των Ελλήνων στις ΗΠΑ και στη συνέχεια βάσει αυτής και με φόντο τις ελληνικές παροικιακές οργανώσεις εξετάζει τη μετανάστευση κατά την περίοδο 1965-2000, καθώς και τη μετανάστευση στη νέα χιλιετία με έμφαση στη μετανάστευση μετά το 2009, η οποία επηρεάζεται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, από όσο σε άλλες χώρες, από την ισχύουσα νομοθεσία και εν γένει την περιοροστική, μεταναστευτική πολιτική και πρακτική των αμερικανικών κυβερνήσεων. Όμως, η αύξηση των Ελλήνων φοιτητών και προπάντων η αύξηση των Ελλήνων τουριστών, εν μέσω κρίσης, επιτρέπουν τουλάχιστον τη διατύπωση της υπόθεσης, ότι πρόκειται για μια «συγκαλυμμένη νεομετανάστευση» προς τις ΗΠΑ.

Ο Μιχάλης Δαμανάκης (κεφάλαιο 5) αναλύει τη νεομετανάστευση των Ελλήνων προς Γερμανία, εστιάζοντας: στους λόγους και τρόπους μετακίνησης, στο προφίλ των νεομεταναστών, στις διαδικασίες εγκατάστασης και ένταξης στην αγορά εργασίας, στην οργάνωση και στους μελλοντικούς προσανατολισμούς των νεομεταναστών. Έμφαση δίδεται επίσης στις επιπτώσεις της νεομετανάστευσης στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση, όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε Αγγλία και Βέλγιο. Μέσα από τις αφηγήσεις των ίδιων των νεομεταναστών και των επικεφαλής φορέων και οργανώσεων αναδύεται με περαστικό τρόπο ο ρόλος των διαφόρων άτυπων κοινωνικών δικτύων.

Ο Λόης Λαμπριανίδης (κεφάλαιο 6) εστιάζει στην αποδημία του επιστημονικού δυναμικού από την Ελλάδα, αναλύοντας τα βασικά χαρακτηριστικά της διεθνούς μετανάστευσης επιστημόνων, τα δομικά αίτια και τις θετικές ή αρνητικές επιπτώσεις για την Ελλάδα, καθώς και την ενδεχομενικότητα έντασης του φαινομένου, λόγω της οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα. Θεωρώντας το φαινόμενο της διαρροής και απασχόλησης του επιστημονικού τόσο από την οπτική των ίδιων των επιστημόνων και του τόπου εργασίας τους (διασπορά) όσο και από την οπτική της Ελλάδας (κέντρο) καταλήγει στη θέση, ότι το εν λόγω φαινόμενο «είναι δυνατόν να επιφέρει και κάποια θετικά αποτελέσματα για τις χώρες αποστολής».

Με το άρθρο του Αθανάσιου Γκότοβου (κεφάλαιο 7) κλείνει το πρώτο μέρος του συλλογικού τόμου. Ο συγγραφέας αναλύει ένα θέμα γενικού ενδιαφέροντος, τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις σε συνάρτηση με το φαινόμενο της μετανάστευσης. Το παράδειγμά του, ωστόσο, αναφέρεται άμεσα στην εικόνα της «Ελλάδας της κρίσης» και εν γένει στο αρνητικό κλίμα που επικρατεί κυρίως σε ευρωπαϊκές χώρες και το οποίο έμμεσα ή άμεσα καλούνται να αντιμετωπίσουν και να διαχειριστούν οι νέοι, αλλά και οι παλαιοί, μετανάστες. Μετά την ανάλυση των διαφόρων «τύπων ανθελληνισμού» ο συγγραφέας θέτει καίρια ερωτήματα αναφορικά με τη διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς σε περιόδους κρίσης.

Η κρίση στην Ελλάδα και η συνακόλουθη ελληνική νεομετανάστευση αποτελούν αντανάκλαση και έκφανση μιας γενικότερης, σχεδόν παγκόσμιας, κρίσης και μιας «διεθνούς μετανάστευσης». Η ρευστότητα που χαρακτηρίζει τον μεταψυχροπολεμικό κόσμο, σε συνδυασμό με το χάσμα μεταξύ Βορρά και Νότου, καθώς και τις περιφερειακές συρράξεις, οδηγούν σε μαζικές μετακινήσεις πληθυσμών έξω από διακρατικές συμφωνίες και θεσμοθετημένες διαδικασίες, δηλαδή σε παράνομες μετακινήσεις.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Η απειλή «είναι κυρίως εναντίον της Αστυνομίας»

H αυστραλιανή αστυνομία λαμβάνει αυξημένα μέτρα ασφαλείας σε όλη την χώρα καθώς υπάρχει εκτίμηση ότι ενδέχεται να ετοιμάζεται τρομοκρατικό χτύπημα.

Την Τρίτη η Αυστραλία αύξησε το επίπεδο τρομοκρατικής απειλής κατά αστυνομικών σε «Υψηλό».

Αυτό ανακοίνωσε η ομοσπονδιακή αστυνομία, επικαλούμενη στοιχεία των υπηρεσιών ασφαλείας και συζητήσεις που είχε με τους διεθνείς εταίρους της.

Σύμφωνα με τα όσα έγιναν γνωστά, η απειλή «είναι κυρίως εναντίον της Αστυνομίας».

Οι μυστικές υπηρεσίες της Αυστραλίας θεωρούν «ιδιαίτερα επικίνδυνους» τους 80 περίπου Αυστραλούς τζιχαντιστές που πολεμούν στο Ιράκ και την Συρία και τους «πιθανούς συνεργάτες» που έχουν στην Αυστραλία.

Πάντως, στην ανακοίνωση που εξέδωσε η αστυνομία δεν αναφέρεται κάποια συγκεκριμένη ή επικείμενη απειλή.

Εκπρόσωπος της Αυστραλιανής Ομοσπονδιακής Αστυνομίας δήλωσε ότι δεν γνώριζε σε ποιο επίπεδο ήταν η τρομοκρατική απειλή κατά αστυνομικών προτού αυξηθεί.

Τον Δεκέμβριο, μία κατάσταση ομηρίας στο Σίδνεϊ, η οποία διήρκεσε τουλάχιστον 16 ώρες, κατέληξε με το θάνατο δύο ομήρων από το όπλο ενός άνδρα ο οποίος είχε δηλώσει οπαδός των ριζοσπαστικών ισλαμιστικών αντιλήψεων.

Πηγή: Νέος Κόσμος

O Αλέξης Τσίπρας

Η ημερήσια οικονομική εφημερίδα της Αυστραλίας «The Australian Financial Review» δημοσίευσε μια ενδιαφέρουσα ανάλυση από την Αθήνα.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, όλα δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές και ο Αλέξης Τσίπρας θα γίνει πρωθυπουργός της χώρας.

Η εφημερίδα εκτιμά ότι μετά την αναμενόμενη εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ είναι πιθανός ένας συμβιβασμός με την τρόικα.

Ο κ. Τσίπρας θα ξεχάσει την ακύρωση του χρέους -αναφέρεται στο δημοσίευμα-, αλλά και η «τρόικα» θα δείξει κάποια καλή θέληση δίνοντας στην Ελλάδα χαμηλότερα επιτόκια και περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή.

Πιο αναλυτικά το δημοσίευμα της αυστραλιανής εφημερίδας ανέφερε:

Οι Έλληνες βγήκαν ξανά στους δρόμους. Ο λόγος είναι η κρίση, η λιτότητα και η ύφεση. Ζητήματα που πριν από πέντε χρόνια βρίσκονταν στα ύψη του δημόσιου ενδιαφέροντος, αναφύονται ξανά. Σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα.

Αυτό αναφέρει ο Ντέιβιντ Μπλερ, αναφερόμενος στην Ελλάδα και την πολιτική μάχη που έχει ανάψει, λίγο πριν από τη διεξαγωγή των εκλογών. Το Σύνταγμα μετατρέπεται ξανά σε… θέατρο των συγκεντρωμένων με σπασμένα τζάμια, κατεβασμένα ρολά και γκράφιτι με συνθήματα υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ, αναφέρει.

Ο Μπλερ αναφέρει πως λογικά το δικαίωμα της ψήφου για την ανάδειξη νέας κυβέρνησης, ως πρωτοβουλία, δεν ανήκε στο λαό, αλλά προβλήθηκε ως ανάγκη από τον Αντώνη Σαμαρά καθώς δεν κατάφερε να εκλέξει τον Σταύρο Δήμα ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Γράφει ο Μπλερ για τον Αντώνη Σαμαρά:«Ο ηγέτης της κεντροδεξιάς Νέας Δημοκρατίας επέβαλε τις τιμωρητικές περικοπές στον προϋπολογισμό ως αντάλλαγμα του πακέτου διάσωσης 190 δισ. ευρώ που έλαβε από τους διεθνείς δανειστές. Με όλο το πάθος του ανθρώπου που πιστεύει πως έχει αναλάβει την ηράκλεια υποχρέωση να ανατάξει την υγεία της χώρας του, πιστεύει πως οι πολιτικές του, τελικά, φέρνουν αποτέλεσμα».

Όπως αναφέρει ο Μπλερ, η Ελλάδα πέτυχε πρωτογενές πλεόνασμα πρώτη φορά από τότε που εισήλθε στη φάση της κρίσης και βλέπει μπροστά της την επιστροφή στην ανάπτυξη μέσα στο 2015. Ωστόσο, σημειώνει, οι ψηφοφόροι τείνουν να διαφοροποιηθούν καθώς θεωρούν πως το τίμημα που πλήρωσαν ήταν υψηλό με την ανεργία να καλπάζει. Κάπως έτσι ο Αλέξης Τσίπρας διατείνεται πως ήρθε η ώρα να αποφασίσουν οι Έλληνες για το μέλλον και σε συνάρτηση με όλα τα γκάλοπ που φέρνουν το κόμμα του στην πρώτη θέση, ετοιμάζεται να κυβερνήσει.

ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΠΗΧΗΣΗ

«Όλες οι αποδείξεις δείχνουν πως το μήνυμα του 40χρονου λαϊκιστικό βρίσκει απήχηση. Εκτός και αν υπάρξει κάποιο σοκ που θα μοιάζει με σεισμό, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές και ο Τσίπρας θα γίνει πρωθυπουργός. Έστω και αν δεν φαίνεται να παίρνει την αυτοδυναμία που επιδιώκει, εντέλει θα είναι το κεντρικό κομμάτι μιας κυβέρνησης συνεργασίας».

Κάπου εκεί ξεκινούν τα προβλήματα, κατά τον Μπλερ. Ο Τσίπρας έχει υποσχεθεί διαγραφή χρέους και επαναδιαπραγμάτευση του πακέτου βοήθειας. Παράλληλα επιθυμεί να διατηρήσει την Ελλάδα στο ευρώ, όπως επιθυμεί και η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου, παρά τα τραύματα που έχει δεχθεί τα τελευταία πέντε χρόνια. «Εάν ο Τσίπρας νικήσει, θα έχει θριαμβεύσει χρησιμοποιώντας έναν απλό μηχανισμό: λέει στον κόσμο αυτό που θέλει να ακούσει. Δηλαδή, παραμονή στο ευρώ χωρίς λιτότητα. Μόνο που η υπόλοιπη Ευρώπη έχει άλλη άποψη. Η Τρόικα δεν επιθυμεί με τίποτα να σχεδιαστεί ξανά το πλάνο για την Ελλάδα και να διαπραγματευτεί εκ νέου με τη χώρα που της έχει δώσει 190 δισ. ευρώ. Επιπλέον δεν επιθυμεί να διαγράψει μέρος του χρέους της, διότι αν το κάνει για την Ελλάδα, τότε θα το ζητήσουν και άλλοι», αναφέρει μεταξύ άλλων στο άρθρο.

ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ

Τι προβλέπει ο Μπλερ; Όλα τα δεδομένα και οι καταστάσεις δείχνουν πως επίκειται σύγκρουση ανάμεσα στον αριστερό πρωθυπουργό που θέλει να αποτινάξει τη λιτότητα και τους σκληροπυρηνικούς δανειστές που ήδη θεωρούν πως ήταν αρκετά επιεικείς. Ο κίνδυνος θάλλει και στις δυο πλευρές, με το απευκταίο σενάριο ενός Grexit να κείται στο βάθος. Ο Μπλερ σημειώνει πως αυτό το σενάριο δεν είναι το πλέον πιθανό, κάτι στο οποίο συμφωνούν όλοι οι αναλυτές και αυτό διότι σε ιδιωτικές κουβέντες ο Τσίπρας εμφανίζεται πιο πραγματιστής.

Από την άλλη, άμα τη αναλήψει των καθηκόντων του θα βρεθεί αίφνης μπροστά στη σκληρή πραγματικότητα. Πρώτα και κύρια πρέπει να εγγυηθεί τη ρευστότητα των τραπεζών από την ΕΚΤ, αλλιώς τα ΑΤΜ θα αδειάσουν και ολόκληρος ο τραπεζικός τομέας θα καταρρεύσει. Στο τέλος αυτός που θα υπαναχωρήσει θα είναι ο Τσίπρας, αναφέρει ο Μπλερ, ακόμη και αν χρειαστεί να διαχειριστεί τα ιδεολογικά θέματα εντός του κόμματός του. Λέει ο οικονομολόγος της Merrion Capital, Άλαν ΜακΚουάιντ: «Θα είναι δύσκολο γι’ αυτόν, αλλά τελικά θέλει να μείνει στο ευρώ. Άρα θα κάνει ό,τι είναι να κάνει. Όπως συμβαίνει με όλους τους πολιτικούς όταν κάθονται στο θρόνο τους, προσαρμόζομαι με την πραγματικότητα».

Ο ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ

Το περίγραμμα ενός ενδεχόμενου συμβιβασμού είναι ήδη σαφές, αναφέρει ο Μπλερ. Ο κ Τσίπρας θα ξεχάσουμε την ακύρωση του χρέους , αλλά και η « τρόικα » θα δείξει κάποια καλή θέληση δίνοντας στην Ελλάδα χαμηλότερα επιτόκια και περισσότερο χρόνο για την αποπληρωμή. Με απλά λόγια, οι Βρυξέλλες πιθανώς θα καταλήξουν σε μια τυπική απόφαση που θα δίνει το περιθώριο σε όλες τις πλευρές να διασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση.

Ήδη οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης έχουν συμφωνήσει κατ’ αρχήν στο να προσφέρουν στην Ελλάδα καλύτερους όρους με το που θα πετύχαινε πρωτογενές πλεόνασμα.

ΠΡΟΔΟΤΗΣ

Για να καταλήξει το άρθρο: «Αλλά ο κ Τσίπρας έχει ένα ακόμα χαρτί ζωτικής σημασίας που πρέπει να παίξει. Παρά το γεγονός ότι ο ίδιος έχει υποσχεθεί να κρατήσει την Ελλάδα στο ευρώ, η προοπτική της χώρας να φύγει από την Ευρωζώνη θα μπορούσε να προκαλέσει ανησυχίες και να αναγκάσει την Τρόικα να πληρώσει σε μεγαλύτερη τιμή.

Μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν φωνές που λένε πως τελικά αυτή που θα υπαναχωρήσει θα είναι η ΕΕ, ειδικά στο θέμα του χρέους. Αν όμως είναι ο Τσίπρας αυτός που θα υποχωρήσει τότε οι ακτιβιστές που τον υποστηρίζουν, αύριο θα τον αποκαλούν προδότη. Έτσι η επόμενη μεγάλη διαδήλωση στο Σύνταγμα θα μπορούσε να απευθύνεται σε αυτόν».

Πηγή: Νέος Κόσμος