Daily Archives: September 3, 2014

Οι Pussy Riot που μίλησαν για κάτι που γνωρίζουν καλά, το πώς «Η Ρωσία ολόκληρη είναι μια σωφρονιστική αποικία»

To Φεστιβάλ Επικίνδυνων Ιδεών πραγματοποιείται κάθε χρόνο, για ένα Σαββατοκύριακο, στην Όπερα του Σίδνεϊ.

Είμαστε όλοι σεξουαλικά διεστραμμένοι. Τα βιντεάκια με γάτες μπορούν να σώσουν τη δημοσιογραφία. Οι ποδοσφαιριστές είναι βάρβαροι, όχι πρότυπα. Ο ακρωτηριασμός των γεννητικών οργάνων είναι κάτι το φυσιολογικό. Κάποιοι άνθρωποι είναι πιο ίσοι από τους άλλους. Το χάπι έκσταση δεν είναι πιο επικίνδυνο από την ιππασία. Ένας δολοφόνος μπορεί να είναι καλός γείτονας. Όλες οι γυναίκες είναι τσούλες. Η διαφθορά κάνει τον κόσμο να γυρίζει. Παρένθετη μητρότητα σημαίνει τράφικινγκ παιδιών. Η ελεύθερη βούληση είναι μια αυταπάτη.

Όλες αυτές οι ιδέες έχουν ένα κοινό. Έχουν συζητηθεί στο Φεστιβάλ Επικίνδυνων Ιδεών που πραγματοποιείται κάθε χρόνο, για ένα Σαββατοκύριακο, στην Όπερα του Σίδνεϊ στην Αυστραλία. Τι σημαίνει όμως «επικίνδυνες ιδέες»; Σύμφωνα με τον ορισμό των διοργανωτών, μπορεί να είναι από απλώς αντισυμβατικές μέχρι «προσβλητικές, αποκρουστικές ή επικίνδυνα ανόητες ιδέες». Και ποιος ο λόγος να τους αφιερωθεί ολόκληρο φεστιβάλ; Σύμφωνα πάντα με το σκεπτικό των διοργανωτών, όλες αυτές οι ιδέες υπάρχουν εκεί έξω, καλύτερα λοιπόν να διερευνηθούν με μεθοδικό τρόπο, υπό το φως της λογικής και της εμβρίθειας.

Πρώτος ομιλητής, το 2009, ήταν ο Κρίστοφερ Χίτσενς, και το θέμα ήταν: «Η θρησκεία δηλητηριάζει τα πάντα». Έκτοτε έχουν παρελάσει από το ίδιο βήμα 200 διανοητές, επιστήμονες, ακτιβιστές κ.λπ., από τον Τζόναθαν Σάφραν Φόερ και τη Ζερμέν Γκριρ μέχρι τον Ταρίκ Αλί και τον Τζούλιαν Ασάνζ (προ εγκλεισμού στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο) και από τον Σλαβόι Ζίζεκ και τον Ελληνοαυστραλό Χρήστο Τσιόλκα έως (το περασμένο Σαββατοκύριακο) τον Σαλμάν Ρούσντι και τις Pussy Riot -οι οποίες μίλησαν για κάτι που γνωρίζουν καλά, το πώς «Η Ρωσία ολόκληρη είναι μια σωφρονιστική αποικία».

Το Φεστιβάλ έχει φυσικά γίνει κατά καιρούς στόχος διαφόρων μποϊκοτάζ. Φέτος όμως οι διοργανωτές αναγκάστηκαν για πρώτη φορά να ακυρώσουν προγραμματισμένη ομιλία. Ένας μουσουλμάνος ακτιβιστής, ο Ουτμάν Μπαντάρ, σκόπευε να συζητήσει το πώς η έννοια της «τιμής» χρησιμοποιείται συχνά για να δικαιολογήσει το φόνο. Ως τίτλος της ομιλίας στο πρόγραμμα όμως εμφανίστηκε ένα «Τα εγκλήματα τιμής είναι ηθικά δικαιολογημένα» -και ξέσπασε σάλος. Σε περίπτωση που αναρωτιέστε, ομιλία του τύπου «Ο φασισμός είναι κάτι το θεμιτό» δεν έχει υπάρξει. Θα έπρεπε. Είναι ο ορισμός της επικίνδυνης ιδέας. Και σίγουρα υπάρχει εκεί έξω.

Ο τζιχαντιστής Κεμάλ

Το κόψιμο των κεφαλιών των αντιπάλων υπήρξε μια αγαπημένη μέθοδος που ουδόλως είχε προκαλέσει τέτοια αγανάκτηση σε παλαιότερους καιρούς.

«Πήγαμε λίγο πιο έξω, φρίκη! Βρεθήκαμε σε μια χαβούζα (σ.σ. μεγάλο ανοιχτό λάκκο). Γύρω γύρω, στα χείλια της χαβούζας σπαρταρούσαν κορμιά, και μέσα η χαβούζα ήταν γεμάτη κεφάλια. Έπαιρναν όποιον έπιαναν, τον πήγαιναν στην άκρια της χαβούζας, έκοβαν το κεφάλι και το έριχναν μέσα στη χαβούζα και τα κορμιά τα άφηναν να σπαρταρούν γύρω γύρω. Ήταν φοβερό. Όσοι το είδαν τρελάθηκαν. Το τρελοκομείο γέμισε από τρελούς σαν ήρθαμε. Εκεί σ’ αυτό το μέρος χάσαμε και τον πατέρα μου…» (Μαρτυρία Ελένης Καραντώνη για τη σφαγή της Σμύρνης -από το δίτομο «Έξοδος» του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών)

Οι εικόνες από τα κομμένα κεφάλια των «άπιστων» χριστιανών, σιιτών ή γεζίντι από τους φανατικούς σουνίτες του ISIS έχουν προκαλέσει τον αποτροπιασμό του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου. Η οργάνωση αυτή των φανατικών επιχειρεί ήδη την ίδρυση Ισλαμικού Χαλιφάτου στην περιοχή που βρίσκεται μεταξύ Ιράκ και Συρίας και χρησιμοποιεί ακραίες μεθόδους για να επιτύχει την επιβολή του Νόμου του Προφήτη. Ενδιαφέρον όμως έχει η έκπληξη που έχουν προκαλέσει οι μέθοδοι αυτές στους Δυτικούς, αλλά και σε πλήθος Νεοελλήνων.

Το κόψιμο των κεφαλιών των αντιπάλων υπήρξε μια αγαπημένη μέθοδος που ουδόλως είχε προκαλέσει τέτοια αγανάκτηση σε παλαιότερους καιρούς. Οι Δυτικοί, όπως και οι Σοβιετικοί, με ικανοποίηση είδαν τον Σεπτέμβρη του ’22 το αιματηρό -μεσαιωνικού τύπου- τέλος του πολέμου στην Ανατολή, εφ’ όσον ικανοποιούσαν τα οικονομικά και γεωπολιτικά τους σχέδια. Ουδεμία αντίδραση υπήρξε για τη σφαγή της Σμύρνης και όλης της ιωνικής παραλίας μετά τη νίκη των κεμαλικών επί του ελληνικού στρατού. Παρόμοια υπήρξε η αφωνία τους για τον αφανισμό των ελληνικών και αρμενικών κοινοτήτων του Πόντου και της Βιθυνίας, που είχε προηγηθεί. Ιδια ήταν και η αδιαφορία τους το 1915, όταν σε λίγους μήνες οι Νεότουρκοι εθνικιστές εξόντωσαν το ιστορικό αρμενικό έθνος.

Οι ευθύνες των Δυτικών για τις Γενοκτονίες που συνέβησαν στην Ανατολή περιγράφονται ξεκάθαρα από το μητροπολίτη Τραπεζούντος Χρύσανθο και αργότερα αρχιεπίσκοπο Αθηνών: «Με την ένοχη συμμετοχή δύο μεγάλων δυνάμεων της Δύσεως, της Γερμανίας και της Αυστρίας κατά τα έτη 1914-1918, εσφάγη από τους Νεότουρκους ολόκληρον έθνος, το Αρμενικόν, και εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων απεσπάσθησαν βιαίως των εστιών τους και απέθανον εις την εξορία. Με την ένοχη συμμετοχή των συμμαχικών Χριστιανικών δυνάμεων της Δύσεως κατά τα έτη 1919-1922, το εθνικό κίνημα των Τούρκων, υπό τον Μουσταφά Κεμάλ, συνεπλήρωσε το έργο των Νεοτούρκων».

Όσον αφορά το νεοελληνικό κόσμο και ειδικά το συντηρητικό, η εξοικείωσή του με τα κομμένα κεφάλια των αντιπάλων ήταν παλιότερα δεδομένη. Η πιο χαρακτηριστική επιβεβαίωση ήταν τα κομμένα κεφάλια του Αρη Βελουχιώτη και του Τζαβέλα, κρεμασμένα στην κεντρική πλατεία των Τρικάλων: «Γύρω από τα κρεμασμένα κεφάλια οι παρακρατικοί βάραγαν νταούλια και κέρναγαν από νταμιζάνες κρασί», γράφει ο Χαριτόπουλος. Η «τεχνική» αυτή κορυφώθηκε την περίοδο της Λευκής Τρομοκρατίας, που οδήγησε στον Εμφύλιο, όταν συγκροτήθηκαν οι παρακρατικές ομάδες των βασιλοφρόνων κυνηγών κεφαλών.

ΑΣ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΗ

Το τέλος του Ελληνοτουρκικού πολέμου τον Αύγουστο του 1922 υπήρξε το επιστέγασμα μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου που ξεκίνησε το 1908 στη Θεσσαλονίκη, με την κατάληψη της οθωμανικής εξουσίας από τη νεοτουρκική ακροδεξιά, και οδήγησε στην αιματηρή μετατροπή του μεγαλύτερου μέρους της Αυτοκρατορίας σε τουρκικό έθνος-κράτος. Τα θύματα αυτής της διαδικασίας ήταν οι χριστιανικοί πληθυσμοί (Έλληνες, Αρμένιοι, Ασσυροχαλδαίοι).

Κύριος πρωταγωνιστής της τελευταίας φάσης της σύγκρουσης (1919-1922) ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ πασά. Ένας ευφυής εθνικιστής στρατιωτικός, μέλος της ακραίας οργάνωσης «Ένωση και Πρόοδος», που ευθυνόταν για τις Γενοκτονίες που είχαν διαπραχθεί την περίοδο του πολέμου.

Μετά την ήττα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κεμάλ αποφάσισε να αυτονομηθεί, για να ανατρέψει προς όφελος του τουρκικού εθνικισμού τη μορφή που θα έπαιρνε ο μεταοθωμανικός κόσμος. Η συγκυρία βοήθησε την υλοποίηση των σχεδίων του. Ο φιλονεοτουρκικός αμοραλισμός του Λένιν, η αντιελληνική στάση των Ιταλών, αλλά και της Γαλλίας στη συνέχεια, η απόσυρση των ΗΠΑ από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, συνδυασμένα με τις εσωτερικές συγκρούσεις του ελληνικού κόσμου, τη διάσπαση σε αντιπολεμικούς μοναρχικούς και επιπόλαιους βενιζελικούς, τον ντεφετισμό του παλαιοελλαδικού Κομμουνιστικού Κόμματος και τη ρατσιστική στάση της ελληνικής μοναρχίας απέναντι στους Ελληνες της Ανατολής, οδήγησαν σε μια απρόβλεπτη και συντριπτική Καταστροφή.

Ο ΚΕΜΑΛΙΚΟΣ ΤΖΙΧΑΝΤ

Ο Μουσταφά Κεμάλ προερχόταν από το χώρο των κοσμικών Τούρκων εθνικιστών, που είχαν αποφασίσει από πολύ νωρίς να καταστρέψουν την πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη θέση της να οικοδομήσουν ένα τουρκικό έθνος-κράτος, απαλλαγμένο από τις μειονότητες. Κατά την αρχική περίοδο της αυτονόμησής του από την Υψηλή Πύλη (Μάιος 1919), οι σουλτανικοί θα τον χαρακτηρίσουν αρνησίθρησκο και αιρετικό και θα τον θέσουν εκτός του νόμου. Σ’ όλη την Ανατολία θα ξεσπάσουν αντικεμαλικά κινήματα ως αντίδραση στη σκληρή φορολογία που επέβαλαν οι νέες κεμαλικές αρχές της Άγκυρας. Ως αντίδραση στις εξεγέρσεις αυτές, αλλά και στην απόρριψη από τη σουλτανική εξουσία, ο Μουσταφά Κεμάλ θα ενδυθεί υποκριτικά το ένδυμα του πιστού μουσουλμάνου.

Ο βιογράφος του Πολ Ντιμόντ αναφέρει: «Ύστερα από την άφιξή του στην Ανατολία, προσπαθούσε να εμφανίζεται ως τέλειος μουσουλμάνος και να διατηρεί καλές σχέσεις με τους ανθρώπους της θρησκείας. Δημόσιες προσευχές και ιεροτελεστίες στα τεμένη συνόδευαν καθεμιά απ’ τις μεγάλες στιγμές στην επαναστατική του πορεία. Σταδιακά κέρδισε πολυάριθμα στηρίγματα στους κόλπους του μουσουλμανικού ιερατείου…».

Στις 23 Απριλίου 1920 θα λάβει χώρα η εναρκτήρια συνεδρίαση της αυτοαποκαλούμενης εθνικιστικής Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης στην Αγκυρα. Η αίθουσα της συγκέντρωσης ήταν μακρόστενη, διακοσμημένη με τις πράσινες σημαίες του Ισλάμ και με στίχους από το Κοράνι. Πλάι στην κεντρική αίθουσα υπήρχε αίθουσα προσευχής με αναλόγια και τάπητες στραμμένα προς τη Μέκκα.

Ο βιογράφος τού Κεμάλ κάνει την εξής περιγραφή: «Πριν από την έναρξη, οι βουλευτές συγκεντρώθηκαν στο τέμενος Χατζή Μπαϊράμ και προσευχήθηκαν. Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης με τις σημαίες και τα ιερά κειμήλια μπροστά. Εκεί παρακολούθησαν την ανάγνωση ολόκληρου του Κορανίου και το κήρυγμα του Μπουχαρί, που αναφερόταν στις παραδόσεις του Προφήτη. Παράλληλα σφάζονταν αρνιά. Ακολούθησε ένα κήρυγμα σχετικά με τη θρησκευτική σημασία του εθνικού αγώνα και στη συνέχεια προσευχές για τη σωτηρία του Χαλίφη και της πατρίδας. Στο τέλος οι βουλευτές παρακολούθησαν τον ύμνο “Μεβλούντ” του Σουλεϊμάν Τσελεμπί, για τη γέννηση του Μωάμεθ. Ο Υμνος αυτός ψάλλεται σ’ όλες τις εξαιρετικές περιπτώσεις».

Ο ευφυής Κεμάλ, αφού κήρυξε Ιερό Πόλεμο (Τζιχάντ-Jihad) κατά των «απίστων», κατάφερε να παρουσιαστεί ως ο μόνος πραγματικός υπερασπιστής του σουνιτικού Ισλάμ. Στη συνέχεια μπόρεσε να σύρει και τους Σοβιετικούς σε μια άνευ όρων βοήθεια προς το εθνικιστικό του κίνημα εκμεταλλευόμενος τις φοβίες του Λένιν, την περιφρόνησή του για τα δικαιώματα των λαών και των μειονοτήτων και το σύνδρομο της διατήρησης της εξουσίας του. Ο Μουσταφά Κεμάλ έλεγε το καλοκαίρι του ’20 σε μια γαλλική εφημερίδα: «Εχω ολόκληρο το Ισλάμ πίσω μου κι έχω στο πλάι μου ένα σύμμαχο ακόμα πιο μεγάλο, που μου δίνει το χέρι». Το κεφάλαιο της σοβιετοτουρκικής συνεργασίας, που είναι πολύ μεγάλο και σύνθετο, θα αποτελέσει αντικείμενο ιδιαίτερης διαπραγμάτευσης στις σελίδες Ιστορίας της «Κ.Ε.».

Ο Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος έκανε «Ιερό Πόλεμο» και πραγματοποιούσε τον ισλαμικό Τζιχάντ κατά των «άπιστων» μειονοτικών Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυροχαλδαίων ανακηρύχθηκε σε Gazi (Γαζί), δηλαδή «Νικητή του Ισλάμ» μετά την πρώτη του νίκη κατά του ελληνικού στρατού τον Αύγουστο του 1921. Τότε είχε καταφέρει με πολύ μεγάλη δυσκολία να αποκρούσει την ελληνική επίθεση προς την Άγκυρα και να περιορίσει τον ελληνικό στρατό στην αριστερή όχθη του Σαγγάριου ποταμού. Ο τιμητικός τίτλος του Gazi είναι η υπέρτατη αμοιβή που αποδίδεται στους γενναιότερους μαχητές του Ισλάμ.

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΓΚΙΑΟΥΡ ΙΖΜΙΡ

Ο στόχος του Μουσταφά Κεμάλ ήταν να δημιουργήσει ένα καθαρό τουρκικό εθνικιστικό κράτος, απαλλαγμένο πάση θυσία από τις μειονότητες. Ο Νίκος Ψυρρούκης κατατάσσει το κεμαλικό κίνημα στα φασιστικά κινήματα του μεσοπολέμου.

Στο πλαίσιο αυτό οργανώθηκε και η εκκαθάριση της ιωνικής παραλίας μετά τη νίκη επί του ελληνικού στρατού. Σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Emre Akyoz, ο Μουσταφά Κεμάλ ανέθεσε το έργο αυτό στο σκληρό Νεότουρκο Νουρεντίν πασά, ο οποίος επέτρεψε τη σφαγή του χριστιανικού πληθυσμού και οργάνωσε την πυρπόληση της πόλης. Ο Akyoz υποστηρίζει ότι η εξόντωση των Ελλήνων τον Σεπτέμβρη του 1922 είχε όλα τα χαρακτηριστικά της Γενοκτονίας των Αρμενίων του 1915, δηλαδή προγραμματισμό και άσκηση άμεσης βίας.

Η καλύτερη ομολογία για την ευθύνη των υψηλών κλιμακίων του τουρκικού εθνικισμού στην καταστροφή της Σμύρνης είναι η αναφορά του στελέχους του κεμαλικού εθνικιστικού κινήματος Falih Rifki Atay, ο οποίος στο βιβλίο του «Cankaya» ρωτά σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο: «Γιατί κάψαμε τη Σμύρνη;». Και απαντά: «Γιατί φοβηθήκαμε ότι αν έμεναν τα κτήρια στη θέση τους, δεν θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε από τις μειονότητες…».
Η εικόνα που έδωσε ο δημοσιογράφος Chater Melville του περιοδικού «The National Geographic» για την τραγωδία της Σμύρνης εκείνες τις μέρες του Σεπτέμβρη του ’22 -και ανέδειξε σε άρθρο της η Αρετή Τούντα-Φεργαδή- είναι η εξής: «Μπροστά σ’ αυτό τον εφιάλτη των 300.000 ψυχών, που ποδοπατιούνταν στην προκυμαία χωρίς ελπίδα διαφυγής απ’ τον κλοιό της φωτιάς και της θάλασσας, οι περιγραφές του εμπρησμού της Τροίας ωχριούσαν».

ΟΙ ΕΛΛΑΔΙΚΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΦΑΓΗ

Πρέπει να σημειωθεί ότι το χριστιανικό πληθυσμό της Σμύρνης (ελληνικό και αρμενικό) εγκατέλειψαν συνειδητά στο έλεος του κεμαλικού στρατού οι ελληνικές αρχές κατοχής: «Για να μη δημιουργηθεί προσφυγικό πρόβλημα στην Ελλάδα», όπως ζητούσε ο Δημήτριος Γούναρης, και υλοποιούσε ο αρμοστής της Ελλάδας στην Ιωνία Αριστείδης Στεργιάδης. Ουσιαστικά, ο Γούναρης και η κυβέρνησή του παρέδωσαν τον Ελληνισμό της Ιωνίας στα τουρκικά εθνικιστικά στρατεύματα του Μουσταφά Κεμάλ και με μια έννοια είναι συνυπεύθυνοι για τη σφαγή που επακολούθησε.

Της αντιμικρασιατικής και απάνθρωπης αυτής στάσης, είχαν προηγηθεί και άλλα γεγονότα που απεδείκνυαν το μικρό ενδιαφέρον των βασιλικών και του Λαϊκού Κόμματος για τη μοίρα των πολυάνθρωπων ελληνικών κοινοτήτων της Ανατολής:
* Κατ’ αρχάς, η πλήρης εγκατάλειψη του Πόντου και του δυναμικού ελληνικού αντάρτικου που είχε δημιουργηθεί στην περιοχή, αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας τον Νοέμβρη του ’20.
* Η απόρριψη της πρότασης των ηγετών του μικρασιατικού Ελληνισμού (Μικρασιατική Αμυνα) για δημιουργία ντόπιου μικρασιατικού στρατού, με στόχο την προστασία του σαντζακίου Σμύρνης και την ανακήρυξη μικρασιατικού κράτους στα ιωνικά παράλια.
* Η απαγόρευση δημιουργίας ελληνικών πολιτοφυλακών στην Ιωνία. Και τέλος,
* Η νομοθετική απαγόρευση εξόδου των πληθυσμών από την περιοχή -που ήδη σκέφτονταν να εγκαταλείψουν- με το νόμο 2870/Ιούλιος 1922.

ΜΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑ

Η ακραία συμπεριφορά του τουρκικού εθνικισμού απέναντι στους άμαχους χριστιανικούς πληθυσμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μπορεί να ερμηνευθεί μόνο με την κατανόηση της ταξικής του θέσης. Ο κεμαλισμός, όπως και οι Νεότουρκοι λίγο πιο πριν, εξέφραζαν τα προαστικά στρώματα της οθωμανικής κοινωνίας -γραφειοκρατικά, μιλιταριστικά και φεουδαρχικά- που βρίσκονταν σε μια θανάσιμη αντιπαράθεση με τα ανερχόμενα προοδευτικά αστικά στρώματα των οθωμανικών πόλεων, τα οποία στο μεγαλύτερο βαθμό απαρτίζονταν από πολίτες που προέρχονταν από τις χριστιανικές οθωμανικές κοινότητες. Παράλληλα, τα προαστικά αυτά στρώματα χαρακτηρίζονταν από ελιτίστικα αντιλαϊκά συναισθήματα, τα οποία ενισχύονταν ακόμη περισσότερο από την ισλαμική υπεροψία και το θρησκευτικό ρατσισμό.

Ο σημαντικός Τούρκος πολιτικός επιστήμονας Fikret Baskaya αναφέρει για το χαρακτήρα του κεμαλισμού και του κοσμικού τουρκικού κράτους: «Στην πραγματικότητα, η ρεπουμπλικανική Τουρκία αντιμετώπιζε ανέκαθεν τις λαϊκές μάζες με μια αποικιοκρατική οπτική γωνία. Εχουμε δηλαδή να κάνουμε μ’ ένα περίεργο φαινόμενο αυτοαποικιοκρατίας. Αν θέλουμε να το πούμε διαφορετικά, έχουμε να κάνουμε με μια ιδιάζουσα αποικιοκρατική διεργασία. Αυτή η αυτοαποικιοκρατία έχει ριζικές διαφορές από τη συνήθη αποικιοκρατία και παρουσιάζει την πρωτοτυπία να έχουν οι αποικιοκράτες την ίδια θρησκεία με τους αποίκους…»

*Διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας, μαθηματικός https://kars1918.wordpress.com

Πηγή: Νέος Κόσμος

Ο Δρ Άλεξ Ιωαννίδης

Προειδοποιεί ομογενής επιστήμονας.

To σύνδρομο της ψευδοαποφολίδωσης πλήττει ιδιαίτερα τους Έλληνες προειδοποιεί ο ομογενής οφθαλμολόγος Δρ. Άλεξ Ιωαννίδης και προειδοποιεί ότι η ψευδοαποφολίδωση (pseudoexfoliation) είναι παράγοντας κινδύνου για την εμφάνιση γλαυκώματος και όταν συμβεί αυτό οδηγεί σε επιθετικότερα γλαυκώματα. Η Ελλάδα, όπως λέει, είναι μια από τις χώρες όπου η ψευδοαποφολίδωση ευθύνεται για συγκριτικά υψηλό ποσοστό των περιπτώσεων γλαυκώματος.

«Αν κάποιος συγγενής σας έχει διαγνωστεί με το σύνδρομο της ψευδοαποφολίδωσης, τότε θα πρέπει να κάνετε τεστ γιατί η πάθηση αυτή είναι κληρονομική» λέει ο Δρ. Ιωαννίδης και προσθέτει:
«Εμφανίζεται κυρίως σε άτομα άνω των 60 ετών και στο 50% των ατόμων που έχουν ψευδοαποφολίδωση, αυτό είναι πιθανόν να εξελιχθεί σε γλαύκωμα. Ακόμα και σε καταρράκτη» λέει.

Ο Δρ. Ιωαννίδης λέει πως η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία μπορεί να αποσοβήσουν άλλες σοβαρότερες παθήσεις.
Ο ίδιος που γεννήθηκε στην Ελλάδα και σπούδασε στο Λονδίνο, σήμερα βρίσκεται στις κλινικές του Vision Eye Institute στη Μελβούρνη.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Με κοινή τους επιστολή εκπρόσωποι κορυφαίων ομογενειακών οργανισμών, της Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, άλλων μεταναστευτικών οργανισμών, αλλά και της Ομοσπονδίας Εργατικών Συνδικάτων Αυστραλίας (ACTU) και άλλων υπογραμμίζουν ότι η Χρυσή Αυγή είναι ανεπιθύμητη στην Αυστραλία.

Συγκεκριμένα, η επιστολή αναφέρει:
«Η προγραμματισμένη επίσκεψη στην Αυστραλία, τον Οκτώβριο, δύο στελεχών του εξτρεμιστικού ελληνικού πολιτικού κόμματος Χρυσή Αυγή, είναι ένα θέμα που θα πρέπει να απασχολεί όλους τους Αυστραλούς. Η Χρυσή Αυγή επιδιώκει τη διαίρεση μεταξύ των εθνοτικών και θρησκευτικών κοινοτήτων. Προωθεί, επίσης, το μίσος έναντι των γυναικών και ενστερνίζεται την περιθωριοποίηση και την καταστολή των ανθρώπων που θεωρούν ότι έχουν μια «αφύσικη» σεξουαλικότητα. Αυτές οι προκαταλήψεις είναι εντελώς ασυμβίβαστες με το όραμα μιας ειρηνικής, ανεκτικής, πολυπολιτισμικής Αυστραλίας, που προωθεί την αρμονία και τη συνεργασία σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας.

Πέρα από τη ρατσιστική, φανατική ιδεολογία της, η Χρυσή Αυγή εμπνέεται από τις βίαιες μεθόδους του ναζιστικού γερμανικού καθεστώτος του περασμένου αιώνα. Τα μέλη και οι υποστηρικτές της ξεσπούν συνήθως σε ένα παραλήρημα μίσους με λαμπαδηφορίες, δημαγωγική ρητορική και ναζιστικούς χαιρετισμούς. Ορισμένα μέλη (συμπεριλαμβανομένων των ανώτερων ηγετών) έχουν κατηγορηθεί από την αστυνομία για ξυλοδαρμό ανυπεράσπιστων ατόμων που έκριναν ότι είναι εχθροί.
Κατά τη διάρκεια του 2013, ο αρχηγός της Χρυσής Αυγής και δεκάδες οπαδοί του συνελήφθησαν στην Ελλάδα και κατηγορήθηκαν για αδικήματα τα οποία κυμαίνονται από δολοφονίες και πρόκληση εκρήξεων μέχρι εκβιασμό.

Οι Αυστραλοί έχουν μια υπερήφανη ιστορία ανδρείας και θυσίας στην καταπολέμηση και την ήττα του φασισμού στον εικοστό αιώνα. Καλούμε όλους τους Αυστραλούς να ενωθούν, για άλλη μια φορά, εκφράζοντας την αποστροφή τους στο μήνυμα του μίσους και τις βίαιες πολιτικές που προπαγανδίζουν ομάδες σαν τη Χρυσή Αυγή.
Την ανακοίνωση υπογράφουν οι ακόλουθοι οργανισμοί:
Γιώργος Βέλλης
Συντονιστής
Αυστραλιανό Ελληνικό Συμβούλιο

Νίκολας Πάππας AM
Επίτιμος Γραμματέας,
Συμβούλιο Ελληνορθόδοξης Αρχιεπισκοπής Aυστραλίας
Βασίλης Παπαστεργιάδης
Πρόεδρος
Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτώριας
Μιχάλης Τσιλίμος
Γενικός Γραμματέας
Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα ΝΝΟ
Άγγελος Γαβριελάτος
Ομοσπονδιακός Πρόεδρος
Συνδικάτου Εκπαιδευτικών Αυστραλίας
Τζόε Καπούτο
Πρόεδρος
Ομοσπονδία Συμβουλίων Εθνικών Κοινοτήτων Αυστραλίας
Ράντα Καττάν
Διευθυντής
Αραβικό Συμβούλιο Αυστραλίας
Μάχα Αμντό OAM
Πρόεδρος
Ένωση Μουσουλμάνων Γυναικών
Χαφέζ Κασέμ
Πρόεδρος
Μουσουλμάνων Αυστραλίας (AFIC)
Γκεντ Κέρνι
Πρόεδρος
Αυστραλιανού Συμβουλίου Εργατικών Συνδικάτων (ACTU)

Πηγή: Νέος  Κόσμος

1 of 9. Members of Ukrainian police special task force ‘Kiev-1’ inspect weapons hidden by pro-Russian separatists in the basement of an unfinished house in Slaviansk September 2, 2014.

 (Reuters) – Ukraine’s President Petro Poroshenko has reached agreement with Russia’s Vladimir Putin on Wednesday on a “permanent ceasefire” in eastern Ukraine’s Donbass region, Poroshenko’s press office said in a statement.

“Mutual understanding was achieved concerning the steps which will enable the establishment of peace,” the statement also said after Poroshenko and President Putin spoke by telephone.

Pro-Russian separatists are battling Kiev’s forces in the mainly Russian-speaking Donbass region, which is home to most of Ukraine’s heavy industry and accounts for about 18 percent of the country’s economic output.

source: reuters.com

The government has signalled its willingness to consider making Australian Super Hornets available for US-led air strikes on Isis targets in Iraq. Photograph: Australian Department of Defence

Australia has received a “general request” surrounding a potential military role in Iraq and is “considering what we may be able to make available”, Tony Abbott has told parliament.

The prime minister raised the prospect of a greater role for Australia in countering the advance of Islamic State (Isis) in an update on Wednesday.

He did not elaborate on the nature of the general request, but the government has previously signalled that it was prepared to consider making Australian Super Hornets available for US-led air strikes on Isis targets in Iraq.

The Australian Defence Force (ADF) has participated in humanitarian airdrops of supplies to Iraqi people trapped by Isis. The ADF also announced on Wednesday that it had completed a mission to deliver arms for use by Kurdish Peshmerga forces fighting Isis in northern Iraq.

Australian political leaders expressed their revulsion at the emergence of a video purporting to show Isis beheading a second captive American journalist, Steven Sotloff. The masked man in the video, speaking in a British accent, demanded the US and other countries “back off and leave our people alone”.

The opposition leader, Bill Shorten, opened parliamentary question time by asking for an update on the situation in Iraq following reports of “the brutal murder”.

Abbott said Australians had awoken “to yet another decapitation at the hands of this hideous movement which I don’t refer to as a state because it is a death cult”.

Australia was in the process of airlifting military equipment to the Kurdish forces in Erbil, following a request from US and with the support of the Iraqi government, he said.

Turning to the potential for an expanded role for Australia, Abbott said: “We have received no specific request to engage in actual military action against [Isis]. Nevertheless, we have received a general request and we are considering what we may be able to make available.

“But I stress, no specific request has been received, no specific decision has been made.

“Any request would be judged against the criteria that I have previously laid before the house: Is there a clear overall objective? Is there a specific role for Australian forces? Have all the risks, specific and general, been considered? And is there an overall humanitarian objective that is consistent with Australia’s national interest?”

Abbott said any decision would be made by the cabinet and the Labor opposition would be consulted. “We will do what we can to defend our national interest, to support our citizens, to advance our values and to build a safer and more secure world,” he said.

The prime minister told parliament the Isis movement was a threat not just to the people of Iraq and Syria, but “to the entire Middle East and ultimately a threat to the wider world as well”.

“The extraordinary thing about this movement is that it does not simply do evil – it boasts of evil. It’s proud of evil. It advertises its evil in a way almost never before seen at any time in the modern world,” he said.

“You’ve got to go back to the middle ages to see this arrogance in atrocity which we have seen from the [Isis] movement in recent months. So along with our allies and partners Australia will do what it can to respond to this developing situation.”

Abbott has previously ruled out the possibility of sending on-the-ground combat forces to Iraq.

The prime minister was asked during an ABC interview on Tuesday whether he had told the US he was disposed to sending war planes if he were asked.

“I’m not going to get into this who said what to whom stuff because our discussions with the Americans are as they should be – confidential,” he replied.

The defence minister, David Johnston, said last week that Australia’s Super Hornet strike aircraft were “incredibly capable” and “an obvious first port of call were we to consider it necessary to participate with our friends and our ally”. The ADF was “at a high state of readiness”, Johnston said at the time.

The foreign affairs minister, Julie Bishop, said on Wednesday Australia had contingency plans to allow the removal of diplomatic staff from the embassy in Baghdad if the situation in the Iraqi capital deteriorated.

The Pentagon announced the US would increase the number of its military personnel on the ground in Baghdad by 350 to provide security at its embassy and support facilities.

The Greens called on Abbott to explain his long-term plan for Iraq, including what steps he was taking to ensure the new Iraqi government was inclusive and eased sectarian tensions.

The Labor opposition, seeking to minimise differences between it and the Coalition on national security matters, has pledged its support for the government’s decisions on Iraq, although it renewed its criticism of the 2003 US-led invasion of Iraq.

Labor’s foreign affairs spokeswoman, Tanya Plibersek, said Australia’s responsibility to the people of Iraq was to ensure any action left the place better, not worse.

“There is a very clear objective, and that’s to prevent genocide and mass atrocity crimes, particularly in northern Iraq,” Plibersek told the ABC on Wednesday.

“There is very substantial evidence of many lives lost already. The UN Human Rights Council has authorised an investigation into these existing mass atrocity crimes that [are] already said to have occurred. We know that many people have lost their lives, others have been sold into slavery, women and children. This is a terrible campaign from [Isis], and the effort is completely engaged in preventing further mass atrocity crimes.”

The US president, Barack Obama, said last week the US was yet to draw up a strategy to tackle the threat posed by Isis in the Middle East.

But Brett McGurk, the US deputy assistant secretary of state for Iraq and Iran, told CNN on Tuesday the US was “developing a broad regional coalition, a broad international coalition, working to get a new Iraqi government stood up, working to get our plans in place”.

“We are over the skies of Iraq, we are actively watching what Isis is doing, and we are taking targets as they become available, within the mission that the president thus far has authorised, and we are building now a broader campaign plan that we’ll develop over the days and weeks ahead,” he said.

source: theguardian.com

Cypriot gas is likely to face increased competition in global markets, particularly in Asia.

The Ukraine crisis has come to be tied to Cyprus, in the context of boosting the EU’s energy security by supplying the EU with Cypriot natural gas.

It’s been two and a half years since the official announcement of the discovery of natural gas in offshore Block 12, and a great deal has changed here in Cyprus, in the region and also in the global natural gas market. No doubt expectations ahead of the second cycle of prospecting within Cyprus’ Exclusive Economic Zone (EEZ) are cause for excitement. The next two years will be key to the energy (and economic) future of Cyprus and of other countries.

During this time no major hydrocarbons prospecting – aimed at increasing countries’ indigenous reserves – is expected in Europe, with the exception of the United Kingdom and Poland. Cyprus can therefore potentially play a part in boosting European Union (EU) energy security through the discovery of major natural gas quantities, of the scope of 50 to 60 trillion cubic feet (tcf). The recent interest displayed by Deutsche Bank and by China’s National Offshore Oil Corporation (CNOOC) in a mooted Cypriot liquefaction terminal also opens up new exciting opportunities for implementing infrastructures and seeking buyers.

What developments have taken place in the space since late 2011 that are relevant to future energy planning?

Whereas initial estimates spoke of an average of 7 tcf in Block 12, the latest prevailing estimate of 3.6 tcf has upset export designs, rendering a land-based liquefaction terminal unprofitable – at least for the time being. The rising costs of building and operating liquefaction terminals have in turn led to an increase in the export capacity of Liquefied Natural Gas (LNG) trains. With the exception of Qatar, the capacity of the latest trains is around 5.5 million tonnes of LNG per annum.

The expanded capacity of LNG trains has led to an increase in the amount of natural gas reserves needed to justify such mammoth investments.
Another significant and more recent development has been the construction of the world’s first floating LNG (FLNG) facility. Though the facility is still not complete, it has nonetheless paved the way for tapping into more stranded gas and for allowing this technology to take root. At the moment, water-based LNG operations are perhaps the only profitable choice for exporting natural gas from the ‘Aphrodite’ field. That is, unless some form of partnership is struck with Israel for jointly developing a land-based terminal, but this is a remote possibility for the time being.

The Ukraine-Russia conflict is another development with major ramifications. The Ukraine crisis has come to be tied to Cyprus, in the context of boosting the EU’s energy security by supplying the EU with Cypriot natural gas, thus diversifying the bloc’s energy supplies. This is a policy strongly backed by the United States, which is seeking alternative sources of natural gas as a counterbalance to Russian gas, not just for the EU but for the region in general.

In this context the comments made by Amos Hochstein, who heads up the Bureau of Energy Resources at the US State Department, are of particular significance. In a first, Hochstein decoupled the Cyprus problem from the development of Cyprus’ energy resources.

Meanwhile Israel has approved exports of up to 40 per cent of its natural gas reserves, giving concession holders there the green light to seek export routes.

The most important preliminary deal with the British oil and gas company BG, involving the channelling of some 3.6 tcf from Leviathan to BG’s LNG terminal in Idku, Egypt, creates a whole new state of affairs where Cyprus is concerned. It’s now clear that the same companies active in Cyprus are opting for the most cost-beneficial, least time-consuming, and politically acceptable solutions. Israeli natural gas is to be exported to Egypt via subsea pipelines. But despite Egypt’s huge demand for natural gas, the methane will not be sold on the local market for the time being.

In practical terms, should this agreement be seen through, the companies would secure their interests, but it would strip Cyprus of an option. It’s worth clarifying that any business or commercial action by the companies is jointly decided with the sponsor state. From a commercial standpoint, the companies operate from a position of strength and usually take the lead in business ventures.

Moreover, on a political level, the option of exporting natural gas through Turkey has been definitively rejected over the past two and a half years. This approach restricts Cyprus’ bargaining scope in the peace talks by ruling out the transport of natural gas to the Turkish market and then onto the EU via Turkey. Despite the transit risks, natural gas pipelines are still one of the most cost beneficial options as far as liquefaction is concerned, and thus it is not wise to rule out this option.

Another important development, in the wake of the appraisal drilling at ‘Aphrodite’, is Egypt’s conversion from a net exporter to a net importer of natural gas, despite the fact that the country has 65 tcf of proven reserves. Considering the longstanding good relations between Cyprus and Egypt, Egypt is a potentially significant trade partner that can absorb major quantities of Cypriot natural gas, provided that payments are guaranteed.

In the interim, recoverable natural gas exceeding 100 tcf has been discovered offshore Mozambique and Tanzania. And some of the companies involved in
prospecting there are the same ones operating in Cyprus.

With the land-based LNG terminal now pushed back to the year 2024 (or even later) from 2022 initially, Cypriot gas will likely face increased competition in global markets, particularly in Asia. It is estimated that by 2018 Australia may overtake Qatar as the largest exporter of LNG in the world. Due to its proximity to the LNG markets of China, Japan, India and South Korea, Australia has an advantage given the comparatively lower transport costs to these markets. Increased production of shale gas, coupled with the LNG export prospects of the United States and Canada, are expected to drive down LNG prices, particularly in the Asian and EU markets. Yet even if the timing is not on our side, the possibility of oil discoveries offshore Cyprus is something else to look forward to.

*Constantinos Hadjistassou is a lecturer at the University of Nicosia and a researcher with the KIOS Centre, University of Cyprus. This article was first published in Cyprus Mail.

source: Neos Kosmos

Ethnic communities have some of the highest rates of problem gambling.

The community won’t have a dedicated gambling help service, but existing counsellors will be trained for free.

The Victorian Responsible Gambling Foundation has funded in-language gambling help for three migrant communities, but there are no plans for introducing Greek to the group anytime soon.

Only Chinese, Vietnamese and Arabic have been offered in the multilingual services and existing community organisations will be carrying out the counselling.

Serge Sardo, CEO of the foundation, says there was only enough funding to accommodate three language services, but is looking to fund training for community counsellors who seek extra knowledge on how to help problem gamblers.

“There are a couple of reasons why we focused on those three languages,” he told Neos Kosmos.

“One is because there is a newer wave of migration so the language skills aren’t as proficient as the others.

“The other reason is that there is some research that shows that they [Chinese, Vietnamese and Arabic communities] have a higher problem gambling prevalence rate than some other communities.”

The foundation regrets that it can’t fund more languages currently, but it says it needs to focus on where the most need is.

It hopes the second phase of the language program will benefit other ethnically diverse communities of Victoria.

“We will offer specific training for any counsellors from any ethnic group on problem gambling treatment,” Mr Sardo says.

The foundation will open its doors in the coming months to any practising counsellors and fund their training.

“So they can come along, we train them up and link them in as part of the network of problem gambling counsellors.”

Those interested in taking up training must have been practising counsellors in their communities before coming to the foundation.

“So we would expect that these people are already in a counselling role, they might be offering family counselling or drug and alcohol, whatever it might be,” Mr Sardo says.

“Then we simply give them a specialisation to help them better understand the issues around problem gambling and how to best support them. We also provide information on where to refer them if they have particularly hard cases.”

Also part of the program is a new advertising campaign that will target multicultural communities and promote the new training available to counsellors. All major welfare and social organisations helping specific multicultural communities will be contacted by the foundation once the program is ready, but all organisations, big or small, are urged to apply for the training.

“We really want to send the word out that any organisation can participate in this,” Mr Sardo says.

Many multicultural communities are faced with higher levels of problem gambling thanks to cultural and social ties to gambling. The stigma associated with gambling also makes people unwilling to seek help. Having services in native languages will be a way to help eliminate the existing barrier in seeking help for ethnically diverse problem gamblers.

Gambling touches everyone, regardless of age, culture and gender.

Anyone needing help should contact Gambler’s Help on 1800 858 858 or visit www.responsiblegambling.vic.gov.au/

source: Neos Kosmos

Ange Postecoglou in training. Photo: AAP.

Socceroos coach Ange Postecoglou is pushing the players to believe in the new system and play as a unit for Thursday’s match against Belgium.

Socceroos coach Ange Postecoglou is imploring his team to trust his judgement and play as a unit, not breaking formation.

Goalkeeper Mat Ryan says after the World Cup, the coach is training the players to adapt to training as a unit.

“(Postecoglou) wants us to have more belief in the system and those sorts of things,” Ryan told FFA.com.au

“We all tried to buy into it but it’s not until you get the regular games where you can make mistakes in terms of learning what he really wants from us in every situation.

“You can’t help but think if we had had another 12 months together as a team (before the World Cup) how different things could have been.”

Playing Belgium tomorrow, the Socceroos are in for a very tough match.

They will come up against a near-full strength Belgium squad brimming with English Premier League talent.

Manchester City captain Vincent Kompany, Chelsea star Eden Hazard and Everton striker Romelu Lukaku were all included as were four players excluded from the World Cup squad.

Ange Postecoglou has had to replace Greek Australian Terry Antonis in his squad with Mark Bresciano after the 20-year-old suffered a hamstring injury playing for Sydney FC.

The Socceroos face World No. 5 Belgium in Liege on 4 September before a clash with Saudi Arabia in London on 8 September.

Source: FFA.