Monthly Archives: August 2014

German Chancellor Angela Merkel,(R) welcomes the Prime Minister of FYROM Nikola Gruevski, at the ‘West Balkan Conference’ at the chancellery in Berlin, Germany, on Thursday.

One day after a summit in Berlin called for a swift solution to the name dispute between Greece and the Former Yugoslav Republic of Macedonia (FYROM), the government in Athens Friday confirmed its support of ongoing talks.

“Greece supports the negotiation process,” Foreign Ministry spokesman Constantinos Koutras said Friday, stressing that Greece’s position is in line with European norms and international law.

His comments came a day after German Chancellor Angela Merkel and EU officials hosted leaders from eight Western Balkan nations in Berlin. The gathering, which was designed to promote economic and political reform in the region, appeared to mark a shift from Washington to Berlin of diplomatic pressure for a name settlement, according to analysts.

“The key to a substantial development in this process is not to be found in Athens,” Koutras said, describing the issue as a matter of regional stability.

A joint declaration issued after the Berlin conference said that the “dispute must be urgently be resolved by a willingness to compromise on all sides.”

source: ekathimerini.com

HMAS Perth which intercepted the boat after it left India. Photograph: Australian Defence Department/AAP

Cost analysis finds the money was spent to ensure Sri Lankan nationals did not challenge ‘stop the boats’ policy.

The federal government’s failed bid to return 157 asylum seekers to India cost taxpayers more than $12m, as passengers were held at sea for nearly a month before being brought to the Australian mainland, it has been reported.

A cost analysis by Fairfax Media found the money was outlaid by the government to ensure the Sri Lankan nationals did not arrive on Australian shores to challenge immigration minister Scott Morrison’s resolve to “stop the boats”.

The analysis, based largely on senate estimates figures, includes the daily running cost of the navy frigate HMAS Perth which first intercepted the boat after it left India, and the customs vessel Ocean Protector where the asylum seekers were kept on board for 29 days.

Also included are accommodation costs at Cocos Island for 14 immigration officials plus $600,000 in chartered flights to take the asylum seekers from there to the Curtin detention centre.

There were also estimated legal costs of over $136,000 associated with the high court challenge launched against the government plus the costs of Morrison’s last-minute trip to New Delhi where he presented Indian officials with two cricket bats worth $695 each.

Human Rights Watch said the cost was “outrageous and unnecessary” and Greens immigration spokeswoman Sarah Hanson-Young said the cost could have been avoided if the asylum seekers had been taken straight to Christmas Island.

source: theguardian.com

Η ομογενής συνδικαλίστρια Kathy Jackson

Μπορεί να πέρασαν 21 χρόνια από τότε που η ομογενής συνδικαλίστρια Kathy Jackson από το Συνδικάτο Εργαζομένων στη Δημόσια Υγεία (Health Services Union – HSU) αποφάσισε να δώσει τέλος στη σχέση της με τον τότε δικηγόρο, Μark Irving, αλλά σίγουρα οι δύο δεκαετίες δεν στάθηκαν αρκετές για να ξεχάσει την συγκεκριμένη σχέση. Απόδειξη του γεγονότος το ότι την Τετάρτη κατά την διάρκεια της ανάκρισής της από την Βασιλική Επιτροπή που ερευνά την διαφθορά στον χώρο των συνδικάτων, η πρώην αξιωματούχος του HSU ζήτησε από τον πρόεδρο της Επιτροπής, να μην επιτρέψει στον Irving να την εξετάσει καθώς πριν από 20 χρόνια είχε ερωτική σχέση μαζί του η οποία δεν τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο.

Σύμφωνα με την αίτηση που αναγνώστηκε στην Επιτροπή η κ. Jackson ανέφερε ότι η σχέση της με τον Irving άρχισε ενώ αυτός εργαζόταν για την νομική εταιρία Maurice Blackburn, η οποία και είχε αναλάβει την νομική κάλυψη του σωματείου. «Ένα βράδυ ήπιαμε λίγο παραπάνω και καταλήξαμε στο διαμέρισμά του όπου και κάναμε έρωτα. Για τις επόμενες έξι με οκτώ εβδομάδες κάθε Παρασκευή βράδυ γινόταν το ίδιο» ανέφερε η Jackson μεταξύ άλλων στην αίτησή της.

Η Jacksonλ στην αίτηση που κατέθεσελ ανέφερε ότι ο Irving δεν ήταν σε θέση να κάνει τη δουλειά του αμερόληπτα. Εντούτοις, ο Επίτροπος Dyson Heydon δεν δέχθηκε τα επιχειρήματα της Kathy και όπως χαρακτηριστικά είπε «Δεν μπορώ να καταλάβω τι δουλειά έχουν οι προσωπικές σχέσεις του Α ατόμου το 1992, με τις προσωπικές σχέσεις του Β στον 21ο αιώνα. Αν η κ. Jackson ανησυχούσε για την προοπτική εξέτασής της από τον κ. Irving και το κατά πόσο αυτός θα ήταν αμερόληπτος θα μπορούσε να καταθέσει την συγκεκριμένη αίτηση από την πρώτη στιγμή που έμαθε για την συμμετοχή του στην Επιτροπή, κάτι που δεν έκανε» ανέφερε ο Επίτροπος.

Και ενώ το ερωτικό παρελθόν της ομογενούς συνδικαλίστριας κατάφερε να καθυστερήσει τις εργασίες της Επιτροπής για μία περίπου ώρα, η ίδια δεν κατάφερε να βρει τα λόγια για να υπερασπιστεί τον εαυτό της για τα μεγάλα ποσά που μέρα με τη μέρα αποκαλύπτεται ότι η ίδια διοχέτευε από το ταμείο του HSU σε δικό της λογαριασμό.
Όπως αποκαλύφθηκε πριν από λίγες μέρες, η Jackson διατηρούσε από το 2006 μυστικό λογαριασμό στην τράπεζα Commonwealth, αλλά, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία, αυτός δεν ήταν ο μόνος λογαριασμός που η Jackson είχε φροντίσει να στήσει για να διοχετεύει χρήματα του σωματείου.

Αποκαλύφθηκε διατηρούσε και έναν ακόμα off-line λογαριασμό μέσω του οποίου ξόδευε δεκάδες χιλιάδες δολάρια για ταξιδάκια στις ΗΠΑ και το Χονγκ Κονγκ.
Τέλος, να υπενθυμίσουμε ότι η Kathy Jackson ήταν το άτομο που κατήγγειλε το 2012 δύο συναδέλφους της για οικονομικές ατασθαλίες με αποτέλεσμα οι δύο τελευταίοι να καταδικαστούν από τη Δικαιοσύνη για απάτες εκατοντάδων χιλιάδων δολαρίων εις βάρος του συνδικάτου HSU.

Αυτοί ήταν ο τότε πρόεδρος του συνδικάτου, Michael Williamson, και ο πρώην βουλευτής του Εργατικού Κόμματος, Craig Thomson, που όταν ήταν ακόμα στο HSU (πριν εκλεγεί στο ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο) χρησιμοποιούσε την πιστωτική κάρτα του συνδικάτου για να επισκέπτεται οίκους ανοχής.

Πηγή: Νέος Κόσμος

Smoke rises following a Syrian strike in Syria’s old city of Quneitra. Photo / AP

The civil war in Syria has forced a record three million people out of the country as more than a million people fled in the past year, the United Nations refugee agency said yesterday.

The tragic milestone means that about one of every eight Syrians has fled across the border, and 6.5 million others have been displaced within Syria since the conflict began in March 2011, the Geneva-based agency said. More than half of all those uprooted are children, it said.

“The Syria crisis has become the biggest humanitarian emergency of our era, yet the world is failing to meet the needs of refugees and the countries hosting them,” said UN High Commissioner for Refugees Antonio Guterres.

Syria had a pre-war population of 23 million.

The recent surge in fighting appears to be worsening the already desperate situation for Syrian refugees, the agency said, as the extremist Islamic State (Isis) group expands its control of broad areas straddling the Syria-Iraq border and terrorises rivals and civilians in both countries.

In another example of the group’s brutality, a video posted on YouTube this week apparently shows Isis fighters leading stripped Syrian soldiers into the desert and shooting them in a mass execution.

An Isis fighter confirmed the video’s authenticity to Reuters, saying: “Yes, we have executed them all.”

A statement posted online and circulated on Twitter by supporters of Isis claimed the extremists killed “about 200” government prisoners captured near the Tabqa air base.

The Syrian Observatory for Human Rights said the soldiers were captured when they attempted to flee the fallen air base in Raqqa. It put the death toll at 120.

According to the UN refugee agency, many of the new arrivals in Jordan come from the northern province of Aleppo and the northeastern region of Raqqa, a stronghold of the group. An independent UN commission says the group is systematically carrying out widespread bombings, beheadings and mass killings that amount to crimes against humanity in both areas.

The commission investigating potential war crimes in Syria said on Thursday that the Syrian Government of President Bashar al-Assad likely used chlorine gas to attack civilians, who are bearing the brunt of a civil war that has killed more than 190,000 people and destabilised the region.

The massive numbers of Syrians fleeing the civil war has stretched the resources of neighbouring countries and raised fears of violence spreading in the region.

The UN estimates there are nearly 35,000 people awaiting registration as refugees, and hundreds of thousands who are not registered.

International Rescue Committee President David Miliband said the Syrian refugee crisis represents “three million indictments of government brutality, opposition violence and international failure”.

“This appalling milestone needs to generate action as well as anger,” he said, calling for more aid to Syria’s overburdened neighbours and for civilians still in the country.

The refugee agency and other aid groups say an increasing number of families are arriving in other countries in shockingly poor condition, exhausted and scared and with almost no financial savings left after having been on the run for a year or more.

In eastern Jordan, for example, the agency says refugees crossing the desert are forced to pay smugglers US$100 ($119) per person or more to be taken to safety. Lebanon hosts 1.14 million Syrian refugees, the single highest concentration. Turkey has 815,000 and Jordan has 608,000.

source: nzherald.co.nz

Britain raised its terrorism alert yesterday to the second-highest level with Prime Minister David Cameron saying the Islamic State (Isis) group operating in Syria and Iraq posed the country’s greatest-ever security risk.

The UK government said there was no evidence an attack was imminent but the assessment of the latest intelligence by security chiefs justified elevating the international threat level to “severe”, meaning a strike was “highly likely”.

“What we’re facing in Iraq now is a greater and deeper threat to our security than we have known before,” said Mr Cameron, adding he was “absolutely satisfied that Isis …would make specific threats to the UK”.

It is the first time since mid-2011 that Britain has been placed on this grade of alert by the Joint Terrorism Analysis Centre (JTAC), the independent body responsible for setting the national threat level.

The national threat level was first published in 2006, just over a year after four British Islamists carried out suicide bombings on London’s transport network, killing 52 people.

Police chiefs said raising the level to severe would mean a rise in the level of visible patrols, along with other security and protection measures.

White House spokesman John Earnest said: “This is a threat that the United States has been focused on. We’ve been co-ordinating closely (with Britain and) our other allies in Europe about countering this threat.”

Mr Cameron said at a news conference in London yesterday that he will introduce new laws to target terror suspects, pledging to seize passports to fight what he described as an extremist threat more dangerous than any previously seen.

He said the Islamic State group is “effectively a state run by terrorists”.Mr Cameron added: “We could be facing a terrorist state on the shores of the Mediterranean and bordering a NATO member.

“The British move comes less than two weeks after a video released by Isis showed the beheading of US journalist James Foley, by a masked militant apparently speaking English with a London accent.

source:Irish Independent

Η ζωή του μοιάζει με μυθιστόρημα. Ο 82χρονος σήμερα Κ.Ε. ανακαλεί μνήμες από την εποχή, που ως παιδί, περιπλανιόταν στους αρχαιολογικούς χώρους της Αμφίπολης και εξομολογείται ότι- όπως πολλοί άλλοι κάτοικοι της περιοχής- άρχισε να επιδίδεται κι εκείνος στην παράνομη «συλλογή» πολύτιμων αντικειμένων από τάφους, τα οποία στην συνέχεια «πουλούσε στον έμπορο και έπαιρνε το μερτικό του».

«Εδώ έσκαβαν όλοι….Οι αρχαιοκάπηλοι, όπως τους λένε, πάνε πρώτοι, οι αρχαιολόγοι φτάνουν μετά» αναφέρει ο 82χρονος που αποκαλύπτει ότι μετά το 1980, όλοι στην Αμφίπολη, προμηθεύτηκαν ανιχνευτές μετάλλων.

26.04.1956, Αμφίπολη: “Άρχισαν συστηματικές ανασκαφές στην Αμφίπολη σ’ ένα μεγάλο νεκροταφείο για να προστατευτεί η περιοχή από την αρχαιοκαπηλία. Πήρα την απόφαση να αρχίσω, παρά τις αδυναμίες, για να διασωθεί το καταπληκτικό πλήθος των κτερισμάτων. Ο τόπος ήταν γεμάτος σκάμματα και τομείς αρχαιοκαπήλων”.

Έτσι περιγράφει, στο ημερολόγιό του, ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης την αναγκαιότητα της έναρξης ανασκαφών στην Αμφίπολη και την προστασία της περιοχής από την Αρχαιολογική Εταιρεία, προκειμένου να χαρακτηριστεί άμεσα τότε, αρχαιολογικός χώρος, έτσι ώστε να βάλει “φρένο” στους αρχαιοκάπηλους, που πρόλαβαν πριν από αυτόν να ξεκινήσουν τις “εκσκαφές” και να συλήσουν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.

“…Στην Αμφίπολη ήρθαμε με την οικογένειά μου, όταν ήμουν επτά ετών” θα θυμηθεί ο 82χρονος, σήμερα, Κ.Ε. που εξιστορεί στο πρακτορείο ΑΠΕ-ΜΠΕ πώς μπήκε ο ίδιος στο “βασίλειο” της (παράνομης) συλλογής αρχαίων αντικειμένων, που αφθονούσαν, όχι μόνο στους αρχαιολογικούς χώρους της Αμφίπολης, αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας.

Η ζωή του ανθρώπου που έχουμε απέναντί μας, θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα. Ακόμα και σήμερα, στα βαθιά γηρατειά, η καρδιά του “χορεύει” κάτω από το στήθος, όταν μιλάει για το παρελθόν και τις (παράνομες) ανασκαφικές δραστηριότητές του.

Έφτασε για να σκάψει, από τις Σέρρες μέχρι και στις Μυκήνες, ενώ -όπως λέει, γελώντας- στη Βεργίνα έσκαψε πριν από τον Μανόλη Ανδρόνικο…

“Οι αρχαιοκάπηλοι, όπως τους λένε, πάνε πρώτοι, οι αρχαιολόγοι φτάνουν μετά” μας λέει και ξετυλίγει κάποιες πτυχές μιας διαδρομής, που παρόμοια διήνυσαν και διανύουν νύχτες, σε κάμπους και βουνά, χιλιάδες άλλοι “συνάδελφοί” του, κατακυριευμένοι, όπως κι αυτός, από το πάθος του σκαψίματος ή -αν θέλετε- τον “πυρετό του χρυσού”.

Παιδί πάμφτωχης προσφυγικής οικογένειας, άφησε μαζί με τους δικούς του, το 1927, τη Δράμα, με τα πολλά κουνούπια και την ελονοσία και κατέφυγαν νοτιότερα, στην Αμφίπολη.

“Τα πολλά κουνούπια της λίμνης και η ελονοσία ανάγκασαν τότε τους πρόσφυγες να φύγουν από εκεί. Άφησαν τότε τα ζώα τους ελεύθερα να τους οδηγήσουν- όπου εκείνα θα ησύχαζαν, εκεί θα εγκατασταίνονταν. Έτσι διάλεξαν και εγκαταστάθηκαν στον σημερινό οικισμό της Αμφίπολης που τότε τού δώσανε το όνομα Νεοχώρι (Γενίκιοη)” εξιστορεί ο 82χρονος.

“Η οικογένειά μου ήρθε από τη Δράμα το 1944. Ήμασταν κτηνοτρόφοι. Θυμάμαι που πήγαιναν τα γίδια να βοσκήσουν ψηλά εκεί, στον λόφο Καστά, είχε πολύ αέρα και μου άρεζε να ανεβαίνω στην κορυφή… Το 1953, πήγα φαντάρος. Στο χωριό είχε πολύ φτώχεια… Όταν γύρισα, μαζί με τον αδερφό μου ξεκινήσαμε να βγάζουμε τις οβίδες από τον λόφο. Είχαν μείνει πολλές από τον Βαλκανικό πόλεμο. Βγάζαμε μολύβια και ‘τούντσια’ και τα πουλούσαμε στη Θεσσαλονίκη, δώδεκα δραχμές το κιλό. Τις βρίσκαμε εύκολα, γιατί, όταν χτυπούσε η οβίδα, άφηνε ίχνη καπνού στα βράχια, ήταν ζεστή και άφηνε καπνούς. Υπήρχαν, όμως, τρύπες που δεν είχαν καπνούς. Σκάψαμε… ήταν τάφοι. Έτσι άρχισαν όλα” λέει ο Κ.Ε., “ξεδιπλώνοντας” τις μνήμες του στις πρώτες εκσκαφές των τυμβωρύχων και τις θεαματικές ανακαλύψεις τους.

“Εδώ έσκαβαν όλοι” θα μας πει, για να προσθέσει: “ο τόπος είναι ημίβραχος, έσκαβες δέκα πόντους και φαινόταν, αν ήταν σκαμμένος ο τάφος. Σκάβαμε κυρίως στην Ακρόπολη, απέναντι από το σημερινό Αρχαιολογικό Μουσείο, στα ‘καλά μνήματα’, έμειναν οι πλούσιοι εκεί. Άνοιξα πολλούς τάφους: αν ήταν γυναικείος ο τάφος, βρίσκαμε χρυσά σκουλαρίκια, περιδέραια και καρφίτσες, αν ήταν αντρικός κάποια αντικείμενα και δακτυλίδια. Πηγαίναμε βράδυ, ήμασταν το πολύ δυο-τρεις. Τα πουλούσαμε στον έμπορο και ο καθένας έπαιρνε το μερτικό τους. Η συναλλαγή γινόταν στη Θεσσαλονίκη. Αν έβρισκες κάτι, έπαιρνες τον έμπορο και του το έλεγες. Έβρισκαν και αγαλματίδια και τα πουλούσαν στους μεγάλους αρχαιοκάπηλους ή σε αυτούς που έκαναν συλλογές”.

Το 1955 -συνεχίζει- “ήρθε ο αρχαιολόγος από την Καβάλα, ο Δημήτρης Λαζαρίδης και ξεκίνησε τις αρχαιολογικές εργασίες. Είχα βρει τότε τριάντα αγαλματίδια, δούλευα στον δρόμο και άνοιγα τη διακλάδωση προς το χωριό μέσα, φαρδαίναμε τον δρόμο, τριάντα κούκλες, περιστέρια “αλεπές” και γυναικεία πρόσωπα, τα παρέδωσα στο Λαζαρίδη. Δεν μου έδωσαν καμία αμοιβή… Μια μέρα, καθώς άνοιγε τον δρόμο η μπουλντόζα, πετάχτηκε ένα κεφάλι μαρμάρινο. Το παρέδωσα και αυτό, αλλά λεφτά δεν πήρα ακόμη”.

Ο αρχαιολόγος Δημήτρης Λαζαρίδης

1964-1965: “Μετά την έρευνα του νεκροταφείου, προχώρησα στην έρευνα της πόλης. Επιχείρησα ένα πλήθος δοκιμαστικών τομών στην ομαλή έκταση της Αμφίπολης, όπου υπήρχαν οι παλαιοχριστιανικές βασιλικές. Οι έρευνες αυτές ήταν άκαρπες. Εντούτοις πίστευα ότι εδώ θα έπρεπε να βρισκόταν ο σημαντικότερος χώρος της πόλης και ίσως η Αγορά. Την πεποίθησή μου ενίσχυε το γεγονός ότι οι παλαιότεροι κάτοικοι του χωριού ονόμαζαν αυτό το χώρο Μπεζεστένι και ότι εδώ αποκαλύπτονταν, όταν όργωναν, αξιόλογα τυχαία ευρήματα, όπως επιγραφές και αγάλματα. Η πόλη αυτή, που έγινε αποικία των Αθηναίων στα χρόνια του Περικλή, δηλαδή την εποχή της μεγάλης ακμής της Αθήνας, είμαι βέβαιος πως ήταν ένα μεγάλο κοσμοπολίτικο κέντρο. Από τα πιο μακρινά μέρη υπήρχαν παροικίες στην Αμφίπολη. Και, φυσικά, υπήρχαν ντόπια εργαστήρια κοσμημάτων, γλυπτών, αγγειοπλαστικής” γράφει στο ημερολόγιό του ο Δημήτρης Λαζαρίδης.

“Εμείς δείξαμε στον Λαζαρίδη που ήταν η Νεκρόπολη” θα πει ο 82χρονος Κ.Ε.

Ο τύμβος της Αμφίπολης από ψηλά

“Αλλά, όμως, το πλέον αξιόλογο κτίριο ήτο ναός παλαιοχριστιανικών χρόνων αποκαλυφθείς εις τη θέσιν Μπεζεστένι και εντός αγρού του Ιωσήφ Ευθυμιάδη, ανατολικώς της αποκαλυφθείσης εν έτει 1961 κιονοστοιχίας… Εντός της Κοινότητας Αμφιπόλεως, όπισθεν της οικίας του Γεωργίου Παπαδόπουλου, κατά τη διάνοιξη των θεμελίων δια την οικοδομήν της εκκλησίας του χωριού, είχε διαπιστωθεί η ύπαρξις ορθογώνιου σκάμματος επί του μαλακού βράχου… Διαπιστώθη ούτως ότι πρόκειται περί λαξευτού τάφου εκ των λεγόμενων μακεδονικών Ταφή, δεν διαπιστώθει ούδ΄ανευρέθησαν οστά” αναφέρει ο Δημήτρης Λαζαρίδης στα Πρακτικά της εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας έτους 1964, διαπιστώνοντας ότι αρχαιολογικοί τάφοι υπήρχαν, αλλά ήταν άδειοι.

“Ο Λαζαρίδης έβγαινε με μια τσάντα στο χωριό και μάζευε ό,τι μπορούσε, ζητούσε ό,τι είχε βρει ο καθένας να του το παραδώσει και τότε τα παρέδωσα και εγώ” σημειώνει ο Κ.Ε., η δράση του οποίου θα “φτάσει” μακριά και πέρα πλέον από την Αμφίπολη.

“Εγώ άρχισα από τους πρώτους” θα ομολογήσει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ και θα συμπληρώσει: “πήγα παντού -μέχρι τις Μυκήνες- πηγαίναμε δύο- τρία άτομα, ξέραμε πού ήταν, ψάχνοντας τα έβρισκες. Πήγα στη Βεργίνα πριν από τον Ανδρόνικο. Ήμασταν τέσσερα άτομα και πήγαμε τρία μέτρα βάθος, βρήκαμε ένα φτυάρι σπασμένο, πήγαν άλλοι πριν από εμάς” θα πει απογοητευμένος και θα τονίσει: “πρώτα πάνε οι αρχαιοκάπηλοι σε έναν αρχαιολογικό χώρο και μετά οι αρχαιολόγοι… αυτοί διαβάζουν μόνο στα βιβλία…”.

“Στην Ορμύλια της Χαλκιδικής με συνέλαβαν. Αλλά δεν ήμουν εκεί, το κάνανε συνωμοσία ο διοικητής Ασφαλείας, ο Οικ., με άλλα ‘κοπρόσκυλα’ της δουλειάς, τρώγανε μαζί φαίνεται, πλήρωσα 1.700.000 δραχμές, για να μην μείνω φυλακή, για μένα και τον αδερφό μου, είπαν πως οδηγούσα μπουλντόζα: εγώ δίπλωμα δεν είχα… Θυμάμαι, ένα βράδυ του 1977 ήμασταν στο Μελισσουργό της Ν. Απολλωνίας, κάτω στον δρόμο -Παζαρούδα λέγεται το χωριό- εκεί ψάχναμε, κάποιος μας πρόδωσε και ήρθε η αστυνομία, μας έπιασε και μας πήγε στα Λαγκαδίκια. Εγώ ήμουν τολμηρός, θαρραλέος. Εγώ θα την κοπανήσω, είπα στον αδερφό μου, βγαίνω από την πόρτα και τρέχω, δύο τη νύχτα, πάω στον ταξιτζή στον γιο του προέδρου. Ήταν μια γριά Πόντια, δικιά μας. ‘πάντον, όπου θέλει, μπορεί να έχει άρρωστο’ λέει του γιου της. Τού λέω Θεσσαλονίκη πρέπει να πάω, έχω άρρωστο στο νοσοκομείο- ψέματα τού είπα. Το πρωί παίρνει ο διοικητής και μου λέει: την κοπάνησες, έτσι;. Τι να κάνω, τού είπα… Έτσι, ένα βράδυ έφυγα και από τη Ζίχνη. Δικαστήκαμε, έφαγα πενήντα μέρες φυλακή, πληρώσαμε… Τώρα είναι κακούργημα, τότε ήταν πλημμέλημα. Δεν πλήρωναν οι αρχαιολογικές υπηρεσίες, δεν υπήρχε ούτε φύλακας, ούτε τίποτα, ούτε ήταν χαρακτηρισμένα αρχαιολογικά. Πολλή φτώχεια. Με αυτά ίσα ίσα που συντηρούνταν ο κόσμος… άλλοι έπαιρναν τα λεφτά” μας λέει ο Κ.Ε., χωρίς, ωστόσο, να μας αποκαλύπτει ποιοι τα έπαιρναν.

“Μετά το 1980, όλοι στην Αμφίπολη πήραν μηχανήματα ανιχνευτές. Τριάντα άτομα κάνανε όλη τη δουλειά- ήταν και Διοικητές μέσα και αυτοί μπερδεύονταν με τα αρχαία. Το 1994 παρέδωσα κάποια αντικείμενα στην αρχαιολογική υπηρεσία, τα εκτίμησαν με ένα ποσό, αλλά ακόμη δεν μου τα πλήρωσαν. Το 2006 τους παρέδωσα πέντε χάλκινα και δύο ασημένια νομίσματα ρωμαϊκών χρόνων, ένα χάλκινο νόμισμα βυζαντινών χρόνων, ένα στάθμιο και μία χάλκινη αιχμή βέλους. Τα κοστολόγησαν περίπου 900 ευρώ, αλλά δεν μου τα πληρώσανε ακόμη” συμπληρώνει και μας δείχνει και αποδεικτικά στοιχεία των όσων υποστηρίζει.

“Τώρα τα παράτησα, γέρασα… Στις τελευταίες ανασκαφές στον Τύμβο Καστά, εγώ έδειξα στον αρχιφύλακα της Περιστέρη την είσοδο του Τύμβου. Τού έδωσα και σχεδιάγραμμα, το έχουν” θα μας πει, με έκδηλη την υπερηφάνεια στο βλέμμα και τη φωνή, προτού μας αποχαιρετήσει.

“Οργιάζουν”, στη Μεσολακιά, οι φήμες και οι συζητήσεις για την αρχαιοκαπηλία

Την ίδια ώρα, λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Αμφίπολη, στη γνωστή πλέον Μεσολακιά, οι φήμες για την αρχαιοκαπηλία δίνουν και παίρνουν. “Υπήρχαν άνθρωποι στην Αμφίπολη που δεν δούλεψαν ποτέ, μάζευαν μπίλιες και έβρισκαν και τα νομίσματα. Τα νομίσματα τα έβρισκες περπατώντας. Εμείς ήμασταν αγρότες, αυτοί όλη μέρα έψαχναν και όλη τη νύχτα έσκαβαν” θα μας πουν και θα συνεχίσουν: “Όταν ξεκίνησαν να ανοίγουν τους τάφους, ερχόταν κόσμος από όλες τις περιοχές, είχαν διασυνδέσεις παντού. Τους συνελάμβαναν, πήγαιναν στα δικαστήρια. Τους έβαζαν από τη μια πόρτα και από την άλλη τους έβγαζαν. Είχαν… μπάρμπα στην Κορώνη. Έτρωγαν πολλοί από αυτή τη δουλειά… Αν πούμε πολλά, θα γίνουμε κακοί” θα μας πουν κάτοικοι της Μεσολακιάς, διατηρώντας την ανωνυμία τους, αλλά χωρίς να μας αποκρύψουν πως και αυτοί έβρισκαν διάφορα νομίσματα στα χωράφια τους.

“Παλιά ψάχνανε με τσάπες, άρπαζαν ό,τι μπορούσαν και έφευγαν, γι’ αυτό και βρήκαμε πολλά νομίσματα και αγαλματίδια στους τάφους. Σήμερα, είναι αλλιώς. Όσο για το ‘κύκλωμα’, αυτό μπορεί να είναι κλειστό, αλλά τα νέα μαθαίνονται γρήγορα -από τον έναν στον άλλο. Αν γίνει η αρχή, σε βρίσκουν εύκολα” θα δηλώσει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ Σερραίος, ο οποίος φέρεται να έχει εμπλακεί στο παρελθόν σε υπόθεση αρχαιοκαπηλίας, για να προσθέσει:

“Πριν από δυο χρόνια, μετά από εξάμηνες παρακολουθήσεις, προσήγαγαν περισσότερα από 120 άτομα στη Β. Ελλάδα με την κατηγορία της αρχαιοκαπηλίας, έπιασαν και τον ‘εγκέφαλο’ και αρκετοί είναι στη φυλακ… Με παρακολουθούσαν και μένα, κάνανε έρευνα και στο σπίτι. Δεν είχα τίποτα, παρά μόνο ένα ‘βρώμικο’ τηλέφωνο μέσα σε έξι μήνες, που ήθελε κάποιος να μου πουλήσει νομίσματα. Σε ένα κύκλωμα αρχαιοκαπηλίας δεν υπάρχει τρόπος για να μπεις ή να βγεις. Ερασιτέχνες δεν υπάρχουν. Όταν βγάζεις κέρδος από αυτή τη δουλειά, τότε είσαι επαγγελματίας”.

Ο ίδιος υποστηρίζει πως οι πρώτοι αρχαιοκάπηλοι ήταν οι αρχαίοι Έλληνες: “Το πρωί τους έθαβαν και το βράδυ τους έκλεβαν. Όπου είχε χρυσό, άνοιγαν μια τρύπα και τα έπαιρναν. Κάποιοι λένε ότι οι Ρωμαίοι εκπαίδευαν και μαϊμούδες… μαϊμού την έκανε τη δουλειά, τα μάζευε και τα πήγαινε στην τρύπα. Ο τρύπες δεν γίνονταν τυχαία… Οι εννιά στους δέκα στην Αμφίπολη έκαναν αυτή τη δουλειά και πολλοί πέθαναν από τις αναθυμιάσεις”.

Από την πλευρά του, ο επί 12 χρόνια συνεργάτης του Δημήτρη Λαζαρίδη, Κώστας Βαρύτας, θυμάται: “Όταν ανοίγαμε έναν τάφο με τον Δημήτρη τον Λαζαρίδη, ο αρχαιολόγος μας απομάκρυνε για να πάρει, όπως έλεγε, ο τάφος αέρα. Όταν βρέθηκε ο μεγάλος τάφος, κάτω από το μουσείο, ο Λαζαρίδης μας είπε να φύγουμε όλοι μακριά για να μην πάθει κάποιος κανένα κακό. Ήταν πολλοί αυτοί οι αρχαιοκάπηλοι που πέθαναν τότε από τις αναθυμιάσεις”.

Την ίδια ώρα, στο μικρό καφενεδάκι της Μεσολακιάς, η συζήτηση γυρίζει από ένα “κοινό μυστικό”, όπως το αποκαλούν οι περισσότεροι θαμώνες: όσοι είναι οι κάτοικοι της Αμφίπολης, σε διπλάσιο αριθμό θα έβρισκες στα σπίτια τους ανιχνευτές μετάλλων…

www.topontiki.gr