Daily Archives: January 27, 2016

Κορυφαίοι Έλληνες τραγουδιστές στην Αυστραλία

11_29

Θα αποτελέσει ρεκόρ για την φετινή χρονιά

Αν οι πληροφορίες επαληθευτούν ρεκόρ κορυφαίων Ελλήνων τραγουδιστών θα επισκεφτούν φέτος την Αυστραλία για εμφανίσεις.

Η αρχή θα γίνει με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη που θα εμφανιστεί τον επόμενο μήνα στα ελληνικά Φεστιβάλ Μελβούρνης και Σίδνεΐ.

Θα ακολουθήσει η Σαβίνα Γιαννάτου που θα εμφανιστεί με το συγκρότημά της, Primavera en Salonico, στο φεστιβάλ WOMADelaide -το αυστραλιανό παράρτημα του Διεθνούς Φεστιβάλ World of Music Arts and Dance που φιλοξενεί μουσικούς από όλον τον κόσμο- στην Αδελαΐδα, στις 14 Μαρτίου, ενώ θα δώσει και μία συναυλία στο Thornbury Theatre της Μελβούρνης, στις 10 Μαρτίου.

Θα ακολουθήσουν οι Ρέμος και Παντελίδης αλλά και άλλοι, πιο λαϊκοί, όπως η Ξένια Βέρρα, ο Ζαφείρης Μελάς αλλά και η Λένα Παπαδοπούλου.

Στη συνέχεια, όπως ανακοίνωσε ο κ. Νταλάρας με συνέντευξή του στο «Βήμα», θα έρθει μαζί με την Γλυκερία και την Ελένη Βιτάλη.

Πηγή:Νέος Κόσμος

«Η Αυστραλία πρέπει να δεχθεί 30.000 Σύρους πρόσφυγες»

eprefs

Δήλωση του πρώην προέδρου του Επιχειρηματικού Συμβουλίου Αυστραλίας, Tony Shepherd, που επισκέφθηκε προσφυγικό καταυλισμό στο Λίβανο.

Ο πρώην πρόεδρος του Επιχειρηματικού Συμβουλίου Αυστραλίας, Tony Shepherd, κάλεσε την κυβέρνηση της χώρας να ανεβάσει τον αριθμό των Σύρων προσφύγων, από 12.000 που δεσμεύτηκε ότι θα υποδεχθεί, στις 30.000.

Ο κ. Shepherd μαζί με άλλους Αυστραλούς επιχειρηματίες, βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής στο πλαίσιο του προγράμματος Friendly Nation και επισκέπτονται προσφυγικά στρατόπεδα που φιλοξενούν Σύρους πρόσφυγες, στο Λίβανο και την Τουρκία.

«Νομίζω ότι η Αυστραλία και τα υπόλοιπα αναπτυγμένα κράτη θα ανταποκριθούν στην μεγάλη αυτή ανθρωπιστική κρίση και θα βοηθήσουν στην αντιμετώπισή της αποδεχόμενοι μεγαλύτερο αριθμό προσφύγων» είπε ο κ. Shepherd, προσθέτοντας ότι έχει ιστορικά αποδειχθεί ότι οι πρόσφυγες συνεισφέρουν τα μέγιστα στην χώρα υποδοχής τους.

«Νομίζω ότι η Αυστραλία έχει την οικονομική δυνατότητα και υποδομή προκειμένου να δεχθεί τουλάχιστον 30.000 πρόσφυγες» είπε χαρακτηριστικά.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι Αυστραλοί επιχειρηματίες που επισκέπτονται τα συγκεκριμένα στρατόπεδα, είδαν το μέγεθος της ανθρωπιστικής κρίσης εξ ου και οι δηλώσεις του κ. Shepherd, αλλά και ενός ακόμα μέλους της ομάδας του επιχειρηματία από τη Νότια Αυστραλία, του κ. Ian Smith.

«Αυτοί οι άνθρωποι δεν ζητούν την λύπησή μας, ζητούν να εργαστούν, να προσφέρουν, να ζήσουν πάλι όπως ζούσαν, μία φυσιολογική ζωή» είπε ο κ. Smith.

Επίσης, ανέφερε ότι οι πρόσφυγες που γνώρισε, προέρχονται από διαφορετικές κοινωνικές τάξεις, πολλοί εξ αυτών είναι επιστήμονες ή έχουν κάποια άλλη κατάρτιση και αν εγκατασταθούν στην Αυστραλία, η χώρα μας θα επωφεληθεί από την προσφορά τους και τις γνώσεις τους σε οποιονδήποτε παραγωγικό τομέα και αν δραστηριοποιηθούν.

Οι δηλώσεις των δύο επιφανών επιχειρηματιών έγιναν στο Radio National του κρατικού δικτύου ABC και αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Shepherd, τελειώνοντας τις δηλώσεις του εκεί, τόνισε ότι ο Λίβανος και η Τουρκία είναι αδύνατο να αντιμετωπίσουν το τσουνάμι των Σύρων προσφύγων που φτάνουν τα 4,6 εκατ. ανθρώπους.

Πηγή:Νέος Κόσμος

Κοπή του ομφάλιου λώρου από την Μ. Βρετανία

imagesBU5WN0AK

Σε ανοιχτή τους επιστολή, οι ηγέτες των Πολιτειών ζητούν η βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου να αντικατασταθεί από εκλεγόμενο πρόεδρο.

Έντονη πίεση ασκείται στον πρωθυπουργό της χώρας, Malcolm Turnbull, να επαναφέρει το θέμα της Προεδρευόμενης Δημοκρατίας, με τις πολιτικές ηγεσίες των Πολιτειών να στηρίζουν σχεδόν ομόφωνα την κοπή του ομφάλιου λώρου από την Μ. Βρετανία.

Σε ανοιχτή τους επιστολή, οι ηγέτες των Πολιτειών ζητούν η βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου να αντικατασταθεί από εκλεγόμενο πρόεδρο.

Η κοινή δήλωση έχει ως εξής: «Εμείς οι κάτωθι υπογράφοντες πρωθυπουργοί και επικεφαλείς υπουργοί της Αυστραλίας, πιστεύουμε ότι η κεφαλή της χώρας θα πρέπει να είναι Αυστραλός πολίτης».

Ο μόνος που δεν υπέγραψε, τη δήλωση είναι ο πρέμιερ της Δυτικής Αυστραλίας Colin Barnett, ισχυριζόμενος ότι δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για μια τέτοια αλλαγή.

Η αναβίωση του θέματος γίνεται για πρώτη φορά από το δημοψήφισμα του 1999, που είχε αρνητικό αποτέλεσμα, ενώ ο πρόεδρος του Παναυστραλιανού Κινήματος Προεδρευόμενης Δημοκρατίας, Peter Fitzsimons, υποστηρίζει, ότι με την άνευ προηγουμένου στήριξη για αλλαγή, η ευκαιρία που παρουσιάζεται είναι μοναδική και ιστορικής σημασίας.

«Όλοι οι πολιτικοί ηγέτες της Αυστραλίας σήμερα, συμπεριλαμβανομένων του πρωθυπουργού της χώρας Malcolm Turnbull, και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Bill Shorten, τάσσονται υπέρ της Προεδρευόμενης Δημοκρατίας. Είμαστε ενθουσιασμένοι για το γεγονός αυτό, που δείχνει με τον πιο έντονο τρόπο -και το πιστεύω ακράδαντα αυτό- ότι θέλουμε την ανεξαρτησία μας».

ΔΗΛΩΣΕΙΣ

«Είμαστε ένας δυνατός, περήφανος και ανεξάρτητος λαός» δήλωσε ο πρέμιερ της Βικτώριας, Daniel Andrews, ενώ ο πρέμιερ της Νότιας Αυστραλίας, Jay Weatherill, εξέφρασε την άποψη ότι η μεταφορά στην Προεδρευόμενη Δημοκρατία θα οδηγήσει σε μια εντυπωσιακή αλλαγή της εθνικής νοοτροπίας: «Οποιαδήποτε ανεξάρτητη χώρα που σέβεται τον εαυτό της, θα ήθελε να εκλέξει έναν από τους πολίτες της ως αρχηγό της» είπε.

Από την πλευρά της, η πρέμιερ της Κουηνσλάνδης, Anastacia Palaszezuk, δήλωσε ότι «είναι καιρός να ηγείται της χώρας μας ένας ‘δικός μας’».

Εντύπωση, εντούτοις, προξενεί το πως, παρά το γεγονός ότι ο κ. Turnbull υπήρξε πρόεδρος του Αυστραλιανού Κινήματος για Προεδρευόμενη Δημοκρατία μεταξύ 1997 και 2000, επέλεξε να μην ασχοληθεί με αυτό επί του παρόντος, λέγοντας ότι προτεραιότητά του είναι η οικονομία της χώρας και δεν θα υπάρξει άλλο δημοψήφισμα μέχρι να τερματιστεί η βασιλεία της Ελισάβετ.

«Παρ’ ότι είμαι υπέρ της αλλαγής του πολιτεύματος, αυτή τη χρονική στιγμή υπάρχουν άλλα πολύ πιο επείγοντα θέματα» είπε χαρακτηριστικά.

Να υπενθυμίσουμε, ωστόσο, ότι μετά το αρνητικό αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος του 1999, ο κ. Turnbull δήλωσε ότι «ο πρωθυπουργός, John Howard, κομμάτιασε την καρδιά ενός έθνους».

Αξίζει σ’ αυτό το σημείο να αναφερθεί, ότι, από το 1999 και εντεύθεν, το ενδιαφέρον του κοινού για αλλαγή του πολιτεύματος, έχει ατονίσει και, πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με έρευνα του Fairfax Media, τον Απρίλιο του 2014 έπεσε στο χαμηλότερο σημείο που ήταν για πάνω από τρεις δεκαετίες.

Πιο συγκεκριμένα, το 51% του πληθυσμού ήταν κατά και το 42% υπέρ.

Μία πιο πρόσφατη δημοσκόπηση από το Αυστραλιανό Κίνημα Προεδρευόμενης Δημοκρατίας, έδειξε ότι το 47% των πολιτών είναι υπέρ της αλλαγής πολιτεύματος και το 29% κατά.

Ο πρόεδρος της οργάνωσης κ. Fitzsimons είπε ότι θα προτιμούσε μία όσο το δυνατόν πιο αθόρυβη αλλαγή, με τροποποίηση του Συντάγματος που θα έθετε τέρμα στο ρόλο της βασίλισσας ως κεφαλής του Έθνους.

Πηγή:Νέος Κόσμος

Στον «ουρανό» δημοσκοπικά ο Turnbull

Australian Prime Minister Malcolm Turnbull (centre) reacts during Question Time in the House of Representatives at Parliament House in Canberra, Tuesday, Sept. 15, 2015. Turnbull was sworn in this afternoon after winning the Australian Federal Leadership in a party ballot vote. (AAP Image/Sam Mooy) NO ARCHIVING

Όσο περνά ο καιρός, τόσο περισσότερο αυξάνεται ο αριθμός των ψηφοφόρων που προτιμούν για πρωθυπουργό της χώρας τον Malcolm Turnbull, αντί του αρχηγού της αντιπολίτευσης, Bill Shorten.

Πιο συγκεκριμένα, τις τρεις τελευταίες εβδομάδες ο αριθμός των ψηφοφόρων που προτιμά τον Turnbull για πρωθυπουργό αυξήθηκε κατά 19 ποσοστιαίες μονάδες, ενώ υποχώρησε κάτω από το 20% το ποσοστό των ψηφοφόρων που προτιμά τον αρχηγό του Εργατικού Κόμματος.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της σφυγμομέτρησης, που διεξήγαγε ο οργανισμός ReachTEL και δημοσίευσε η εφημερίδα «The Age», ο Turnbull συγκέντρωσε το 80,8% των προτιμήσεων και ο Bill Shorten το 19,2%.

Να προσθέσουμε εδώ ότι σε μια παρόμοια σφυγμομέτρηση του ίδιου οργανισμού στις 26 Νοεμβρίου, ο σημερινός πρωθυπουργός είχε λάβει το 71,3% των προτιμήσεων και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης το 28,7%.

Στο μεταξύ, όσον αφορά τους σταυρούς πρώτης προτίμησης ο κυβερνητικός Συνασπισμός, προηγείται του Εργατικού Κόμματος κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες συγκεντρώνοντας το 55% των ψήφων έναντι 15% της αντιπολίτευσης.

Πηγή:Νέος Κόσμος

Aυστραλία: Οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους

imagesHZLZCCIP

Ο Θησαυροφύλακας της χώρας βάζει τέλος στις φήμες για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες.

Ο Θησαυροφύλακας της χώρας, Scott Morrison, ξεκαθάρισε την Πέμπτη ότι ο πρωθυπουργός, Malcolm Turnbull, δεν προτίθεται να κηρύξει εκλογές πριν ολοκληρωθεί η θητεία της κυβέρνησής του και οι διεργασίες για τη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος της χώρας. Οι δηλώσεις του κ. Morrison έγιναν σε συνέντευξη που έδωσε στο κανάλι Bloomberg.

Ο κ. Μorrison, στη συνέντευξή του, είπε ότι η παγκόσμια χρηματαγορά διανύει περίοδο αστάθειας, γεγονός που σημαίνει ότι μία προσφυγή στις κάλπες αυτόν τον καιρό δεν θα ήταν ό,τι το καλύτερο για τη χώρα και ο πρωθυπουργός έχει γνώση των επιπτώσεων που θα έχει μία τέτοια πολιτική κίνηση στην εν γένει οικονομία. Μάλιστα, ο Θησαυροφύλακας προέβλεψε ότι η αστάθεια αυτή θα συνεχιστεί και τους επόμενους μήνες. Πριν από λίγες μέρες, ο Θησαυροφύλακας, σε μία άλλη συνέντευξη που παραχώρησε, τοποθέτησε τις επόμενες εκλογές τον Σεπτέμβρη.

Εν τω μεταξύ, αναφερόμενος στις προτεραιότητες της κυβέρνησης τους επόμενους μήνες και έως την προσφυγή της χώρας στις κάλπες, ο κ. Morrison είπε ότι η φορολογική μεταρρύθμιση σχετίζεται με την ενδυνάμωση της παραγωγικότητας.

Ο κ. Morrison ανέφερε, μάλιστα, ότι στο πλαίσιο της φορολογικής μεταρρύθμισης η κυβέρνηση μελετά σοβαρά τη μείωση του φόρου εισοδήματος που πληρώνουν τα φυσικά πρόσωπα.

Πηγή:Νέος Κόσμος

Most popular child’s name in Europe and the USA is Greek

Sophia%2001

A female name of Greek origin has ranked number one across nine countries.

According to naming expert Laura Wattenberg, who conducted a recent analysis, the Greek name Sofia (or Sophia) has managed to rank number 1 in parents’ preferences in nine different countries including Russia, Italy and Mexico. It also rates as second or third choice for parents in 20 different countries, while in the United States it is the third most popular name for little girls.

“It just blew me away that so many different languages and cultures would arrive at the same sound at the same time,” Wattenberg told Live Science.
“I guess that really says something about the way culture is transmitted today.”

The name Sofia, which means ‘wisdom’ in Greek, has always been fairly popular within the Greek culture and populations but it never previously appeared to be as popular in the rest of the world.

Ms Wattenberg attributes the name’s popularity to reasons such as meaning and pronunciation, although she still can’t explain why ‘Sofia’ has risen so suddenly and is now in the top 25 names for the two-thirds of countries (mainly America and Europe) that keep similar statistics.
“The hard part is saying why it wasn’t just as desirable a generation ago.”

Wattenberg explained that although there is no right or wrong way to pick a name for a child, there is the tendency from young parents to use names somewhat different and unique that sound more ‘stylish’, while religion and faith-based names seem to be gradually taking the back seat in parents’ preferences.

Naming a child is for most parents a very important task. The name Sofia is trending at the moment but – like anything – this might change over time. It might be worth looking at other research published on http://www.familyeducation.com, where the 100 most popular names are given.
The Greek names that have made it on to the list might come as a surprise to some, with the name Zoe ranking 22, Ariadne at number 31, followed by Penelope (42), Lydia (84) and Alexandra (92).

For those who like the more traditional names, a different survey in the USA, which shows the 100 most popular given names for male and female babies born during the last 100 years (1915-2014), has unsurprisingly ranked the Greek names Eleni (number 20) and Maria (number 51).
Although there can be a great deal of difference from one culture to another in how names are given to babies, the truth is that over time, certain names are popular in certain areas at different times in history for varying reasons.

Whether it comes down to family connections, personal heroes or religious backgrounds, the giving and receiving of a name is an event of major importance for most parents and should not be taken lightly, as it follows a child for the rest of their lives.

source:neos kosmos

Ο Κώστας Ζήτης μιλάει στο Radio Symban Australia

03

Kώστας Ζήτης (Στιχουργός παλιών λαϊκών τραγουδιών τις 10ετίες 50 και 60 )

Ο Κώστας Ζήτης ,στιχουργός παλιών λαϊκών τραγουδιών τις 10ετίες 50 και 60 είναι γνωστός στους παλιούς φίλους του λαϊκού τραγουδιού ,στους περισσότερους τουλάχιστον και άγνωστος σχεδόν στους νέους φίλους του Ελληνικού τραγουδιού.

Ο Κώστας Ζήτης γεννήθηκε το 1931 στο Γεωργίτσι της Λακωνίας ένα χωριό έξω από την Σπάρτη.

΄Εχει στιχουργήσει περίπου εκατό τραγούδια τα οποία έχουν ερμηνεύσει σπουδαία ονόματα του Ελληνικού τραγουδιού, όπως : Στέλιος Καζαντζίδης-Γρηγόρης Μπιθικώτσης -Μανώλης Αγγελόπουλος-Πάνος Γαβαλάς-Στράτος Διονυσίου -Καίτη Γκρεϋ-Πόλυ Πάνου-Γιώτα Λύδια-Ρίτα Σακελαρίου κ.α .Τα περισσότερα έχει ερμηνεύσει η Καίτη Γκρέϋ.Σπουδαία η συνεργασία του Κώστα Ζήτη με τον δημιουργό (Συνθέτης)Στέλιο Χρυσίνη ,ένα από τα δυνατότερα ονόματα την εποχή εκείνη στο λαϊκό τραγούδι.΄Εχει συνεργαστεί με αρκετούς μουσικοσυνθέτες ,μουσικούς ,ερμηνευτές κ.λ.π,περισσότερο απ’ ότι γνωρίζω με τον Στέλιο Χρυσίνη,τον Θόδωρο Δερβενιώτη,τον Πάνο πετσά,τον Γιώργο Λαύκα, τον Βασίλη Βασιλειάδη.

Το πρώτο τραγούδι που έχει στιχουργήσει είναι το “Ορφανή δυστιχισμένη ” το 1956 σε μουσική του Στέλιου Χρυσίνη με την Καίτη Γκρέϋ.Το 1958 πάλι σε μουσική του Στέλιου Χρυσίνη γράφει το πρώτο τραγούδι που ερμηνεύει η Ρίτα Σακελαρίου και είναι το Καλαματιανό “΄Οσοι λεβέντες φεύγουνε”.
Το 1959 ο Κώστας Ζήτης γράφει στίχους σε ένα πολύ μεγάλο τραγούδι σε μουσική Σ.Καζαντζίδη το “Ας είχα την υγειά μου ” που ερμηνεύει ο Στέλιος Καζαντζίδης.΄Οπως προανέφερα έχει στιχουργήσει περίπου 100 τραγούδια , γιά κάποια από τα οποία παρακάτω θα μιλήσω και με εικόνα βίντεο.
Ο Κώστας Ζήτης το 1964 έφυγε από την Ελλάδα γιά μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό .

Σήμερα σε ηλικία 81 ετών διαμένει μόνιμα στο Σίδνευ της Αυστραλίας .Μάλιστα απ’ ότι γνωρίζω εκείνος που τον επηρέασε γιά να μεταβεί στην Αυστραλία ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης,ο οποίος είχε πάει στην Αυστραλία και είχε δεί το βιωτικό επίπεδο των ανθρώπων εκεί και τον όμορφο τόπο.Τον Στέλιο Καζαντζίδη ο Κώστας Ζήτης γνώρισε μικρό (πριν ακόμα πάει φαντάρος) μέσω του Στέλιου Χρυσίνη.

Ο Κώστας Ζήτης συνεχίζει να ακούει το λαϊκό τραγούδι, να το αγαπά φυσικά , να βρίσκεται σε τηλεφωνική επικοινωνία με φίλους, με κάποιους περιφερειακούς ραδιοφωνικούς σταθμούς πού κάνουν πρόγραμμα με παλιό λαϊκό τραγούδι και να συνεχίζει να γράφει στιχάκια(το μεράκι δεν χάνεται) .

Τα στοιχεία αυτά δόθηκαν σε εμένα από τον στιχουργό Κώστα Ζήτη και τον ευχαριστώ από καρδιάς και δεν αποτελούν προϊον γιά εμπορικούς λόγους απλά γιά ενημέρωση και μόνο των φίλων του παλιού λαϊκού τραγουδιού.
Ο Κώστας Ζήτης είναι ένας καλοκάγαθος άνθρωπος με τεράστια αγάπη στο λαϊκό τραγούδι και με μεγάλη χαρά και αγάπη έφτιαξα το μικρό αυτό βιογραφικό.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω τον Κύπριο φίλο του Κώστα Ζήτη και φίλο μου τον Στέλιο Αντωνίου(τον γνωστό Στελάρα ) γιά την μέχρι σήμερα βοήθειά του και σε ότι αφορά την επικοινωνία μας, το φωτογραφικό υλικό κ.λ.π ,λέγοντας ότι ο Στέλιος είναι τραγουδιστής έχει κάνει δίσκους στην μακρυνή Αυστραλία (Μελβούρνη).

Κώστας Χαμπαίος

Πηγή:http://laikoibardoi.blogspot.com.au/2012/01/k-60-1931.html

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ

ΣΥΝΕΝΤΕΥΗ ΒΑΓΓΕΛΗ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΙΚΗΓΟΡΟΥ ΑΜΥΝΤΑΙΟΥ – ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΗΝ ΕΡΤ ΦΛΩΡΙΝΑΣ ΣΤΟΥΣ 96,6 FM ΣΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ ΤΑΜΥ ΑΔΑΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ KAI TO AΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ.

Πηγή:Βαγγέλης Ιωαννίδης

The U.S. was supposed to leave Afghanistan by 2017. Now it might take decades.

images8CFQC06C

Top U.S. military commanders, who only a few months ago were planning to pull the last American troops out of Afghanistan by year’s end, are now quietly talking about an American commitment that could keep thousands of troops in the country for decades.

The shift in mindset, made possible by President Obama’s decision last fall to cancel withdrawal plans, reflects the Afghan government’s vulnerability to continued militant assault and concern that terror groups like al-Qaeda continue to build training camps whose effect could be felt far beyond the region, said senior military officials.

The military outlook mirrors arguments made by many Republican and Democrat foreign policy advisers, looking beyond the Obama presidency, for a significant long-term American presence.

“This is not a region you want to abandon,” said Michèle Flournoy, a former Pentagon official who would likely be considered a top candidate for Secretary of Defense in a Hillary Clinton administration. “So the question is what do we need going forward given our interests?”

Senior American commanders have been surprised by al-Qaeda’s resilience and ability to find a haven in the Afghan countryside as well as the Taliban’s repeated seizure of large tracts of contested territory.

[Pentagon has new authority to strike Islamic State in Afghanistan]

In November, the U.S. military sent a company of elite U.S. Rangers to southeastern Afghanistan to help Afghan counter-terrorism forces destroy an al-Qaeda training camp in a “fierce fight” that lasted for several days.

The training camp was “absolutely massive,” said Brig. Gen. Wilson Shoffner, a military spokesman in Afghanistan.

“No matter what happens in the next couple of years Afghanistan is going to have wide ungoverned spaces that violent extremist organizations can take advantage of,” Shoffner said. “The camp that developed in southeastern Kandahar is an example of what can happen.”

In Afghan President Ashraf Ghani, U.S. officials said they have a willing and reliable partner who can provide bases to attack terror groups not just in Afghanistan, but also throughout South Asia for as long as the threat in the chronically unstable region persists.

The new American mindset also marks a striking change for Obama, who campaigned on a promise to bring American troops home and has said repeatedly that he doesn’t support the “idea of endless war.” And it highlights a major shift for the American military, which has spent much of the last decade racing to hit milestones as part of its broader “exit strategy” from Afghanistan and Iraq. These days, that phrase has largely disappeared from the military’s lexicon.

In its place, there’s a broad recognition in the Pentagon that building an effective Afghan Army and police force will take a generation’s commitment, including billions of dollars a year in outside funding and constant support from thousands of foreign advisers on the ground.

“What we’ve learned is that you can’t really leave,” said a senior Pentagon official with extensive experience in Afghanistan and Iraq. “The local forces need air support, intelligence and help with logistics.They are not going to be ready in three years or five years. You have to be there for a very long time.”

There are now 9,800 U.S. troops in Afghanistan, some of them advising local forces and some focused on hunting down al-Qaeda and other hardline militants. Current plans call for Obama to halve that force by the time he leaves office, but he could defer the decision to the next president.

The U.S. military’s current thinking reflects its painful experience in Iraq, where Iraqi Army forces collapsed less than three years after American forces left in 2011. Senior American commanders who spent nearly a decade and hundreds of billions of dollars of taxpayer money building the Iraqi Army have been shocked at how little of that force remains today.

“The speed and extent of the withdrawal in Iraq is a cautionary tale,” said Flournoy, who now heads the Center for a New American Security.

In Helmand Province, for example, where American troops suffered the heaviest losses of the war, Afghan units have struggled to hold onto territory taken by American forces from the Taliban in 2011 and 2012. “There’s a real will-to-fight issue there,” said a senior military official in Kabul.

Senior American commanders said that the Afghan troops in the province have lacked effective leaders as well as the necessary weapons and ammunition to hold off persistent Taliban attacks. Some Afghan soldiers in Helmand have been fighting in tough conditions for years without a break to see their family, leading to poor morale and high desertion rates.

Gen. John F. Campbell, the top American commander, has sent special operations forces to the province to help direct American airstrikes and provide help with planning. An American soldier was killed and two others were wounded earlier this month fighting alongside the Afghans.

In addition, about 300 U.S. troops in Helmand are advising Afghan commanders at the Corps level, well removed from the front lines.

The American support is designed to arrest the immediate losses, but building an effective and sustainable fighting force that can manage contested areas such as Helmand Province, will take many years, said U.S. military officials.

The Afghan units lack effective mid-level officers and sergeants, foreign officials say, who can lead troops in combat and aren’t captive of patronage networks that dominate the country and sap soldier morale. Seeding the force with mid-level officers often requires bringing in young leaders from outside of the current system and training them from scratch.

“I think a generational approach has value,” Shoffner said.

Senior American officials point to improvements in areas such as evacuating wounded troops from the battlefield. As recently as 2013 it took the Afghan Army 24 hours on average to get medical assistance to wounded troops. Now help usually arrives in four hours, still longer than desired. But other critical areas, such as building an effective resupply system for the country or a capable air force, can’t be accomplished in a few years. Many of the American pilots flying close air support missions for the Afghan military have 10-15 years of experience.

“How long does it take to grow a 15-year pilot? It takes about 15 years,” Shoffner said. “We’re starting a little late with the Air Force.”

Senior U.S. military officials and some former Obama administration officials increasingly compare U.S. plans for Afghanistan with its approach to South Korea, where the United States has maintained tens of thousands of troops for decades.Other top officials cite the example of Colombia where the United States has long provided training, money and contractors.

“Our presence right now helps serve as a significant bulwark against instability, and at a cost that I think is reasonable to bear,” said Daniel Feldman, who until recently served as the Obama administration’s special representative for Afghanistan and Pakistan “Particularly if we’re not proposing a significant combat role, I think the American people would be open to the argument of sticking with Afghanistan.”​

The difference between Afghanistan and other long-term American commitments in Korea and Colombia is that Afghanistan remains a far more dangerous and unstable place for American personnel. Even though Afghan troops have assumed the lead combat role throughout the country with U.S. troops in an advisory role, Americans still face real dangers and have taken recent casualties there.

In some cases, senior U.S. officials have surprised by the Taliban comeback in the last year. Emboldened by the departure of most foreign forces, Taliban fighters have seized district centers, inflicted heavy losses on government forces, and temporarily overran a provincial capital last fall. Now, Afghan forces must also grapple with an aggressive local branch of the Islamic State.

Some officials hold out hope that a long-term military presence might be unnecessary, if hoped-for peace talks with the Taliban make progress. The Afghan government has asked Pakistan, home to many Taliban leaders, to push the militants into talks.

A generational U.S. footprint “doesn’t need to be the case,” said Jeff Eggers, a former senior White House official with long experience working on Afghanistan and Pakistan. “The Korea model is not necessary if the peace process moves forward — that’s the preferred path for all parties.”

The obstacles to peace talks, though, are huge. Senior officials in Kabul and Islamabad are riven by suspicion and the Taliban remains deeply fractured following the revelation that its long time leader Mullah Omar has been dead for several years.

source:washingtonpost.com