Daily Archives: April 20, 2015

Τηλεφωνική επικοινωνία είχαν αργά το απόγευμα της Κυριακής ο Αλέξης Τσίπρας και ο Ματέο Ρέντσι, στη σκιά της μεγαλύτερης προσφυγικής τραγωδίας στη Μεσόγειο. Ο Έλληνας πρωθυπουργός συντάσσεται με το αίτημα του Ιταλού ομολόγου του για σύγκληση έκτακτης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ για την μεταναστευτική κρίση, ζητά άμεση αντιμετώπιση του ζητήματος και προτείνει σχέδιο τριών σημείων.

«Η ΕΕ δεν μπορεί να επικαλείται την υπέρτατη αξία της ανθρώπινης ζωής αν δεν κινητοποιηθεί για να σταματήσει αυτή η συνεχιζόμενη τραγωδία» τόνισε.

Σε δήλωσή του, μετά την επικοινωνία με τον Ματέο Ρέντσι, ο Αλέξης Τσίπρας απηύθυνε «επείγουσα έκκληση στις κυβερνήσεις των χωρών μελών της ΕΕ για την άμεση διαμόρφωση ενός συνεκτικού σχεδίου προκειμένου να αντιμετωπιστεί η ανθρωπιστική κρίση με την οποία είμαστε αντιμέτωποι».

Όπως εξήγησε, το σχέδιο πρέπει να κινηθεί σε τρία επίπεδα:

α) Αναβάθμιση των δομών διαχείρισης της μετανάστευσης και της έρευνας και διάσωσης στη Μεσόγειο
β) Στήριξη των ευρωπαϊκών μεσογειακών χωρών που υποδέχονται έναν κύμα μεταναστών και προσφύγων πολύ μεγαλύτερο από τις δυνατότητες τους, με δίκαιη κατανομή των βαρών σε επίπεδο οικονομικής βοήθειας και φιλοξενίας
γ) Ανάληψη διπλωματικών πρωτοβουλιών για ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων στη Συρία, στο Ιράκ και στη Λιβύη, καθώς και για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του Τζιχαντισμού.

Ο πρωθυπουργός σημείωσε: «Να σταματήσει η Μεσόγειος να είναι μια θάλασσα-νεκροταφείο και οι Ευρωπαϊκές χώρες του Μεσογειακού Νότου αποθήκες ανθρώπινων ψυχών. Η Μεσόγειος ήταν και πρέπει να ξαναγίνει μόνο κοιτίδα πολιτισμού, εμπορείου επικοινωνίας, ανθρωπιάς».

Επισήμανε, δε, πως δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, καθώς «η αργοπορία κοστίζει ανθρώπινες ζωές».

Κατά την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Ιταλό ομόλογό του, ο Αλέξης Τσίπρας εξέφρασε στον Ματέο Ρέντσι την θλίψη του για τους εκατοντάδες πρόσφυγες που έχασαν τη ζωή τους όταν ανατράπηκε το αλιευτικό στο οποίο επέβαιναν. Παράλληλα, εξέφρασε την υποστήριξή του στο αίτημα του Ρέντσι για έκτακτη σύγκληση Συνόδου Κορυφής. Ο Ιταλός πρωθυπουργός ενημέρωσε τον Έλληνα ομόλογό του για την πορεία των ερευνών.

Η ελληνική κυβέρνηση επεξεργάζεται ήδη έναν οδικό χάρτη τον οποίο θα συζητήσει με τις χώρες που έχουν παρόμοιους προβληματισμούς, όπως η Ιταλία, η Ισπανία, η Κύπρος και η Μάλτα, με στόχο να υπάρξει μια κοινή θέση η οποία θα συζητηθεί με τους υπόλοιπους εταίρους στην ΕΕ.

Σε αυτό το πλαίσιο, ζητείται τόσο από την πλευρά της Ιταλίας, όσο και από την πλευρά της Ελλάδας η σύγκληση έκτακτης Συνόδου Κορυφής.

Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της ΕΕ Ντόναλντ Τουσκ εξετάζει το ενδεχόμενο σύγκλησης έκτακτης Συνόδου Κορυφής με θέμα την μεταναστευτική κρίση στη Μεσόγειο και θα λάβει τη σχετική απόφαση κατόπιν διαβουλεύσεων, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπός του.

Ήδη, όπως έγινε γνωστό, τις αμέσως επόμενες ημέρες θα πραγματοποιηθεί έκτακτο και διευρυμένο Συμβούλιο των υπουργών Εσωτερικών και Εξωτερικών της ΕΕ, προκειμένου να δρομολογηθεί ένα νέο πλαίσιο αντιμετώπισης της ανθρωπιστικής κρίσης στην περιοχή που προκαλεί μεγάλα μεταναστευτικά-προσφυγικά κύματα.

Στην απόφαση αυτή, σύμφωνα με πληροφορίες, συνέβαλε και η ελληνική κυβέρνηση και οι άλλες κυβερνήσεις του ευρωπαϊκού νότου, ενώ η ύπατη εκπρόσωπος για την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια Φεντερίκα Μογκερίνι, θα θέσει το θέμα στο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που θα πραγματοποιηθεί στο Λουξεμβούργο τη Δευτέρα.

Πληροφορίες ξένων μέσων ενημέρωσης αναφέρουν ότι η ΕΕ καταστρώνει τη νέα στρατηγική για τη μετανάστευση που πρόκειται να υιοθετηθεί στα μέσα Μαΐου.

«Η Μεσόγειος, από θάλασσα – δίαυλος των πολιτισμών, έχει μετατραπεί σε υγρό τάφο για χιλιάδες ψυχές που επιχειρούν να ξεφύγουν από τις φλόγες του πολέμου» σημείωσε σε ανακοίνωσή του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γαβριήλ Σακελλαρίδης.

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος κάλεσε την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει τις ευθύνες της για τα κύματα των προσφύγων. Παράλληλα, εξαπέλυσε βολές κατά της αντιπολίτευσης, κάνοντας λόγο για λαϊκισμό στην αντιμετώπιση ενός διεθνούς ανθρωπιστικού ζητήματος.

Το ζήτημα αναμένεται να συζητηθεί κατά τη συνεργασία που θα έχει τη Δευτέρα ο Αλέξης Τσίπρας με τον υπουργό Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη Γιάννη Πανούση.

Πηγή:in.gr

The representatives of the middle-class political world made plenty of compromises over the years and now we are paying the price. The current government’s appointment of failed politicos, unionists and party officials to crucial posts in health, education and other sectors is annoying. To be fair, this is nothing new. During George Papandreou’s tenure as premier, there was OpenGov on the one hand, while on the other fitness instructors were appointed hospital directors through the back door. The tradition was kept alive by the ND-PASOK coalition, which appointed unbelievable characters to pivotal posts in the public sector. The same is happening now with the SYRIZA-Independent Greeks administration. The only thing that’s different is the formula and the CVs of those being appointed. In the old days they used to feature some kind of working experience, while now it’s all about party allegiance.

The middle-class establishment began making concessions with institutions and the quality of the people hired to run them. It lowered the bar, legitimized populism and the idea that someone else is always to blame. What we are experiencing now is the climax of the entire post-dictatorship malaise. The middle-class political world was unable to make the necessary reforms and get rid of its bad DNA. Costas Karamanlis was ready to break the eggs in education and elsewhere, but never got round to making the omelet. George Papandreou envisioned Greece becoming the Denmark of the South while the Socialist party’s apparatchiks ruled around him. Antonis Samaras suffered from intense bipolar disorder, which turned him into a stubborn leader one day and an obsessive local governor the next. Even that one rare moment of major consensus with regard to changes in education through legislation from Anna Diamantopoulou was not allowed to conclude without barbaric concessions. And now it’s full speed backward, an attempt to see the common denominator slide even further.

I don’t know how I would react to all this if I were 30 years younger. I would be angered that the change of regime announced by Alexis Tsipras did not bring about meritocracy or genuine reform in education. I would be left wondering, however, what the alternative would be, besides leaving the country, or who knows what else. A solution would be for the creative youth to rise up from the couch and get into politics and public dialogue. Perhaps at the end of the day it all has to do with a generation change. But let’s not forget this: SYRIZA did not win the election on the back of its charm and powers of persuasion. The party filled the void left behind by the middle-class world, which was unable to firmly stand its ground during the great crisis.

source:ekathimerini.com

Some expect the gov’t to back down, others expect it to hold on to its red lines even if that leads to default.

The government says it wants an honorable compromise with the creditors, who are in turn demanding a credible reform list. However, the distance separating the two sides remains large as the progress in negotiations is slow, allowing the ugly scenarios of default and “Grexit” to be assigned higher probabilities by analysts and others. The end of this standoff will depend on the government’s intentions, strategy and cash reserves and the stance of the official creditors. At this point, the impasse looks set to continue despite Greece’s pressing liquidity needs.

It is widely known that the general government’s cash buffers are running out. The Greek state paid 194 million euros in interest to bondholders last Friday and is expected to make another interest payment of 80 million euros to the ECB on Monday. As far as next month’s debt payments are concerned, the key dates are May 1 and 12 when the state is due to pay 200 million euros in interest and 746.6 million in a tranche to the IMF. Also, it has to refinance maturing T-bills worth 1.4 billion euros on May 8 and 1.4 billion on May 15, of which 150 million euros belong to foreign funds, before getting into June, where the debt repayment schedule is heavier. It should be noted that the dependence on internal sources to meet debt payments is having an adverse impact on liquidity but has also reduced the country’s gross public debt.

Nevertheless, the state may still be able to meet its basic obligations in May. This could be the case if tax revenues do well, more expenditures are postponed (building up arrears), and all general government entities are mandated to transfer their cash deposits to the central bank, making them available for state financing, some government officials think. An estimated 2 to 3 billion euros could be transferred provided the ECB allows Greek banks to replenish this amount by getting more loans via emergency liquidity assistance (ELA), according to pundits. Alternate Finance Minister Dimitris Mardas referred to the latter solution, saying there is a law dating to 1951 which allows this transfer, pointing out that similar laws exist in other EU countries such as the Netherlands. Of course, the day of reckoning could be delayed further if Greece was able to get a loan from another country. Germany’s Der Spiegel mentioned Russia on Saturday.

Of course the government would like to get EU bailout funds instead of mobilizing the last domestic resources and squeezing domestic liquidity further, but this does not look likely judging from a series of statements made by Greek, EU and German officials over the last few days. The government’s so-called red lines on labor market reforms, pensions, value-added tax and the development of public property, outlined by Prime Minister Alexis Tsipras to Reuters, seem to be the red lines of the official creditors as well. This has created a deadlock, and while government officials appear optimistic that an agreement in principle is possible before the end of April, the odds do not look good at this point.

So it does not surprise that 2-year Greek bond yields surpassed 27 percent last week, the 10-year yield surged toward 13 percent, pointing to a possible default, and the general index of the Athens Stock Exchange lies at a multi-decade low. Talking to market participants here and abroad, one comes to two conclusions. First, investor interest in Greece is much lower now than it was back at the peak of the crisis in 2012. This reflects both the fact they have considerably reduced their exposure to Greek assets and the firewalls erected by the EU since then, decreasing the risk of the crisis spreading to other EU periphery members. Second, the strategy of the Greek government is not clear to them. They cite conflicting statements by ministers on reforms, other statements about German war reparations and allowing jihadists to go to the rest of Europe if the crisis gets worse, and they wonder how all this helps Greece’s negotiating position.

Others are also puzzled by the government’s tactics and strategy so far. Although its message is clear – that is, no more austerity – its view on structural reforms diverges considerably from that of the lenders. The leftist-led government has tried to put aside the differences on reforming pensions, the labor market and others and play up the fight against corruption and tax evasion in the last couple of months. But the reforms have caught up again and the differences have resurfaced.

Pragmatists expect the government to bow and implement some of the reforms sought by the lenders just before it runs out of money, either in May or June. They cite its retreat in February when the state coffers were empty and the risk of capital controls was high.

However, others disagree, expecting it to hold on to its red lines even if it leads to a default within the euro. At this point, the administration looks as if it is trying to buy more time for negotiations by mobilizing all available resources. Some say the goal may be to include the pending reforms in a new, more attractive agreement, containing debt relief measures. The government could take this deal to the people via a referendum or even call new elections.

All in all, the government’s strategy is not clear to the market and others. Whether this is intentional and part of the strategy or not remains to be seen. What is certain is something else. The strategy will be judged by the final outcome.

source: ekathimerini.com