Daily Archives: April 9, 2015

 

Εκπρόσωποι της IBM, Google και Αpple καταθέτουν στην ειδική κοινοβουλευτική επιτροπή.

Οι πολυεθνικές πληρώνουν λιγότερους φόρους από τους εργαζόμενους.

Το ένα τρίτο των 200 κορυφαίων επιχειρήσεων της Αυστραλίας καταβάλουν φόρο λιγότερο από 10% επί των κερδών τους.

Αυτό υποστήριξε σε ακρόαση της αυστραλιανής Γερουσίας, ο εκπρόσωπος των εργατικών συνδικάτων, Ντέιβιντ Ο’Μπάιρν.

Στην ακρόαση έχουν κληθεί να καταθέσουν μερικοί από τους γενικούς διευθυντές των μεγαλύτερων πολυεθνικών επιχειρήσεων που λειτουργούν στην Αυστραλία.

Από στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην ακρόαση, εκτιμάται ότι οι πολυεθνικές χρησιμοποιούν κάποια «παραθυράκια» του νόμου και αποφεύγουν να καταβάλουν στο αυστραλιανό δημόσιο «τουλάχιστον έξι δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως».

Μεταξύ των εταιριών που κατηγορούνται για φοροδιαφυγή είναι οι Google, Apple, Micrisoft, News Corp, Rio Tinto, Fortescue Metals Group κ.α.

Οι ίδιες οι εταιρίες υποστηρίζουν ότι καταβάλουν όλους τους νόμιμους φόρους.

Όμως, σύμφωνα με εσωτερικό υπόμνημα της Αυστραλιανής Εφορίας, ποσόν ύψους 60 δισεκατομμυρίων δολαρίων μεταφέρθηκε από την Αυστραλία σε λογαριασμούς που διατηρούν αυστραλιανές επιχειρήσεις σε τρίτες χώρες, με σκοπό την αποφυγή φορολόγησης, εκτιμά η Αυστραλιανή Εφορία (ATO) σε εσωτερικό υπόμνημα.

Το υπόμνημα αναφέρεται σε δέκα αυστραλιανές επιχειρήσεις, οι οποίες μετέφεραν συνολικά $31,4 δισ. στην Σιγκαπούρη, έναν από τους λεγόμενους «φορολογικούς παραδείσους», την περίοδο 2011-2012. Ανάμεσά τους, μία εταιρεία παροχής ενέργειας, η οποία μετέφερε στη χώρα περισσότερα από $11 δισ. σε διάστημα ενός οικονομικού έτους.

Το πόρισμα εγείρει μεγάλες ανησυχίες στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης, καθώς τα συγκεκριμένα περιστατικά που καταγράφονται στο υπόμνημα ενδέχεται να είναι η κορυφή ενός παγόβουνου που μπορεί να συνδέεται με μαζική φοροδιαφυγή εκ μέρους των μεγάλων επιχειρήσεων της Αυστραλίας, και ειδικότερα αυτών που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ενέργειας και της εξόρυξης μεταλλευμάτων.

Πολλές από αυτές τις εταιρείες έχουν ανοίξει γραφεία στην Σιγκαπούρη, με μοναδική κατά τα φαινόμενα δραστηριότητα την μεταφορά κερδών, ώστε να καταβάλουν λιγότερους φόρους, εκμεταλλευόμενες την χαμηλή φορολογία της χώρας. Οι αρμόδιοι της Αυστραλιανής Εφορίας βεβαιώνουν ότι έχουν προγραμματίσει να διεξάγουν ελέγχους σε δεκαπέντε τέτοια γραφεία, ενώ σχεδιάζουν ακόμη περισσότερους.

Για το λόγο αυτό σήμερα ξεκίνησαν οι ακροάσεις για τη φοροδιαφυγή μεγάλων επιχειρήσεων από την επιτροπή οικονομικών υποθέσεων της Γερουσίας.

Οργανώσεις καλούν την Επιτροπή Οικονομικών της Γερουσίας να δώσει στην δημοσιότητα τα ονόματα των εταιρειών που φοροδιαφεύγουν είτε εκμεταλλευόμενες τα ‘παραθυράκια’ του συστήματος, είτε μεταφέροντας τα κέρδη τους στους φορολογικούς παραδείσους, ώστε να ενημερωθεί σχετικά η αυστραλιανή κοινή γνώμη.

Πηγή:Νέος Κόσμος

Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τη σύσταση ομάδας εργασίας για την ανάπτυξη στρατηγικής καταπολέμησης της νέας μάστιγας.

Τη σύσταση ειδικής ομάδας εργασίας, η οποία θα αναπτύξει στρατηγική καταπολέμησης της μάστιγας του ναρκωτικού ice σε παναυστραλιανό επίπεδο, ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός της χώρας, Tony Abbott, αναφέροντας ότι, σύμφωνα με έκθεση της Αυστραλιανής Επιτροπής Καταπολέμησης Εγκλήματος, το συγκεκριμένο ναρκωτικό απειλεί πλέον τον ιστό της αυστραλιανής κοινωνίας.

Επικεφαλής της ομάδας εργασίας ορίστηκε ο πρώην αρχηγός της Αστυνομίας της Βικτώριας, Ken Lay, ο οποίος, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της, θα συνεργαστεί με τις Αρχές των Πολιτειών της χώρας, έτσι ώστε έως τα μέσα του 2015 να εκπονήσει και παραδώσει στην κυβέρνηση το σχέδιο καταπολέμησης εξάπλωσης της κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης, ναρκωτικού ευρύτερα γνωστού ως ice.

«Ως πολίτης και ως γονέας, νιώθω φρίκη γι’ αυτά που συμβαίνουν αυτήν τη στιγμή στους δρόμους και τις οικογένειες της χώρας μας. Για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, βλέπουμε ένα ναρκωτικό να προκαλεί τόση βία, τόσα ψυχολογικά προβλήματα, τόσο έγκλημα. Παρά το γεγονός ότι μονομερώς οι Αρχές όλων των Πολιτειών προσπαθούν να καταπολεμήσουν αυτήν την μάστιγα, το πρόβλημα οξύνεται και η χρήση του ναρκωτικού ice έχει πλέον λάβει επιδημική μορφή. Γι’ αυτό, πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να συνεργαστούμε όλοι μαζί Pολιτείες και ομοσπονδιακή κυβέρνηση, να αναπτύξουμε μία εθνική στρατηγική, ώστε η αντιμετώπιση αυτού του τεράστιου κοινωνικού προβλήματος να είναι πιο αποτελεσματική» είπε ο πρωθυπουργός, ανακοινώνοντας την ειδική ομάδα εργασίας.

Η ομάδα αυτή θα τελεί υπό την αιγίδα της υφυπουργού Υγείας, κ. Fiona Nash, και του υπ. Δικαιοσύνης, κ. Michael Keenan, ο οποίος θα είναι αυτός που θα συντονίσει την όλη διαδικασία εκτέλεσης του σχεδίου που θα προτείνει η ομάδα εργασίας.

Η ομάδα εργασίας, κατά πρώτον, θα αξιολογήσει την παρούσα κατάσταση, αλλά και τους τρόπους με τους οποίους οι αρχές κάθε πολιτείας αντιμετωπίζουν το φαινόμενο. Η στρατηγική που θα αναπτύξουν θα έχει ολιστικό χαρακτήρα και θα αποτελείται από μέτρα που δεν θα αφορούν μόνον την αποτελεσματική δίωξη των κυκλωμάτων εμπορίας, αλλά παράλληλα την ανάπτυξη εκπαιδευτικών προγραμμάτων και υπηρεσιών υγείας με στόχο την παροχή βοήθειας στους χρήστες, μέτρα για την εφαρμογή των οποίων θα υπάρχει συνεργασία μεταξύ των αρμοδίων πολιτειακών και ομοσπονδιακών φορέων.

Τα πορίσματα της ομάδας εργασίας θα παρουσιαστούν στο Συμβούλιο Αυστραλιανών Κυβερνήσεων στα μέσα του χρόνου.

Η απόφαση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης να κηρύξει τον πόλεμο κατά του ναρκωτικού ice έρχεται μετά από έκθεση της Επιτροπής Καταπολέμησης Εγκλήματος της χώρας, στην οποία αναφερόταν ότι τον τελευταίο χρόνο η χρήστες του ναρκωτικού διπλασιάστηκαν σε αριθμό.

«ΕΛΚΥΣΤΙΚΗ» ΑΓΟΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΕΘΝΗ ΚΑΡΤΕΛ ΕΜΠΟΡΙΑΣ, Η ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΥΨΗΛΗ ΤΙΜΗΣ ΤΟΥ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟΥ

Κατά την ανακοίνωση της νέας ομάδας εργασίας, ο υπουργός Δικαιοσύνης, κ. Michael Keenan, που θα αναλάβει και τον συντονισμό της εφαρμογής της νέας στρατηγικής, ανέφερε ότι, όπως έχει αποδειχθεί μέχρι τώρα, η αστυνόμευση και μόνο δεν είναι επαρκής για την αντιμετώπιση αυτής της μάστιγας.

Ο κ. Keenan είπε ότι η Αυστραλία, λόγω του ότι το συγκεκριμένο ναρκωτικό πουλιέται ακριβά εδώ, είναι μία από τις ελκυστικότερες αγορές του κόσμου για τα διεθνή καρτέλ εμπορίας της κρυσταλλικής μεθαμφεταμίνης.

«Η χρήση αυξάνεται και μαζί μ’ αυτή αυξάνεται και η καθαρότητα του ναρκωτικού που τα διεθνή καρτέλ εισάγουν στη χώρα. Έστω και αυξάνεται ο αριθμός των κατασχέσεων μεγάλων ποσοτήτων ναρκωτικών αυξάνεται και η δραστηριότητα των εμπόρων» είπε ο υπ. Δικαιοσύνης.

«Οι υποθέσεις δολοφονίας, ανθρωποκτονίας, επικίνδυνης οδήγησης, απρόκλητων επιθέσεων, ληστειών και κλοπών στις οποίες ηθικός αυτουργός είναι αυτό το ναρκωτικό αυξάνονται μέρα με τη μέρα. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί» κατέληξε ο κ. Keenan.

Πηγή:Νέος Κόσμος

Μέσα από μία σύγχρονη όπερα

Πολλά έχουν γραφτεί και ειπωθεί για την εκστρατεία των δυνάμεων των ANZAC στην Καλλίπολη, υπάρχει όμως και μία πτυχή αυτής της καθοριστικής σελίδας της Αυστραλιανής ιστορίας που δεν έχει τονιστεί αρκετά: ο ρόλος της Ελλάδας και συγκεκριμένα της Λήμνου, όπου λειτούργησε νοσοκομείο για την περίθαλψη των τραυματιών της ιστορικής μάχης.

Αυτή υπήρξε η αφορμή για ένα εξαιρετικά φιλόδοξο έργο, με τίτλο «Women in War», το οποίο εμπνεύστηκε και υλοποιεί ο συνθέτης Τάσος Ιωαννίδης. Ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός στην ελληνική παροικία της Μελβούρνης, ο τραγουδοποιός μίλησε στον «Νέο Κόσμο», παρουσιάζοντας το έργο του.

Όλα ξεκίνησαν στη Μελβούρνη, πριν από δυόμισι χρόνια, όταν ο τραγουδοποιός βρισκόταν στην πόλη, παρουσιάζοντας τον κύκλο τραγουδιών «Τα παρατράγουδα», που είχε εμπνευστεί από τα βιώματα των Ελλήνων μεταναστών (μαζί του, βρίσκονταν η Μαρία Φαραντούρη και ο Γιάννης Κότσιρας). Στο πλαίσιο της παράστασης, συνομιλώντας με εκπροσώπους της παροικίας, έμαθε για τον ρόλο της Λήμνου στην εκστρατεία. «Μού έριξαν την ιδέα για να κάνουμε κάτι γι’ αυτό και μού φάνηκε πολύ ενδιαφέρον», θυμάται ο ίδιος. «Με το που γύρισα στην Ελλάδα, άρχισα να κάνω έρευνα, μέσω internet και σιγά-σιγά να μαθαίνω όλο και περισσότερα για το θέμα, για το νοσοκομείο που λειτουργούσε στο νησί».

Μία φιλόδοξη ιδέα άρχισε να σχηματίζεται στο κεφάλι του δημιουργού, η οποία αναπτύχθηκε για να γίνει ένα μεγάλο, πολυσχιδές πολιτιστικό πρόγραμμα, που περιλαμβάνει ένα βιβλίο, μία έκθεση πολυμέσων και φυσικά, ένα μεγάλο μουσικό έργο, μία όπερα γραμμένη από τον ίδιο. Η σπίθα άναψε όταν ο Τάσος Ιωαννίδης βρέθηκε στην Καλλίπολη και είδε ένα άγαλμα που είναι στημένο εκεί, το οποίο παρουσιάζει έναν Τούρκο στρατιώτη να κουβαλά έναν Αυστραλό τραυματία. «Δάκρυσα, όταν το είδα», θυμάται ο συνθέτης. «Είναι πολύ συγκινητικό αυτό που έχουν κάνει οι Αυστραλοί και οι Τούρκοι, που έχουν καταφέρει να χτίσουν μία φιλία από έναν πόλεμο κι ενώ καταλαβαίνω ότι σε μεγάλο βαθμό, αυτή η φιλία είναι επιτηδευμένη, καλλιεργήθηκε έντεχνα από την Τουρκία, είναι και πραγματική.

Είναι πολύ σημαντικό αυτό, ο πόλεμος να γίνεται αφορμή φιλίας και όχι αντιπαλότητας κι αυτό είναι κάτι που μας αφορά όλους, όσο κι αν κάποιοι θέλουν να καλλιεργούν την αντιπαλότητα. Σκέφτηκα τότε να αντιστρέψω την εικόνα και να πω την αντίθετη ιστορία, για έναν Τούρκο τραυματία, που περιθάλπουν οι Αυστραλοί».

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ

Γιατί ‘Women in War’ όμως; «Δεν ήθελα να αφηγηθώ μία ιστορία πολέμου», απαντά ο συνθέτης, «να δείξω στρατιώτες να πολεμούν. Ήθελα να το δω από την πλευρά των γυναικών. Ο ρόλος της γυναίκας στους πολέμους είναι ιδιαίτερα σημαντικός, αλλά δεν τονίζεται ποτέ ιδιαίτερα, δεν συζητιέται καν. Οι γυναίκες είναι που θρηνούν τα θύματα, που χάνουν γιους, συζύγους, πατεράδες και είναι εκείνες που μένουν πίσω και φροντίζουν για όλα, οργώνουν τη γη, ποτίζουν τα χωράφια, κρατούν την κοινότητα». Το «Women in War» εκτυλίσσεται γύρω από τις ιστορίες τριών γυναικών που βρίσκονται στην Λήμνο την περίοδο της απόβασης: μιας νοσοκόμας από την Αυστραλία, της μητέρας ενός τραυματισμένου Τούρκου στρατιώτη και μίας νεαρής Ελληνίδας που τον ερωτεύεται. Το λιμπρέτο γράφει η περίφημη σεναριογράφος Deborah Parsons, η οποία έχει στο βιογραφικό της πλήθος ταινιών και τηλεοπτικών σειρών, ενώ την σκηνοθεσία ανέλαβε ο επίσης φημισμένος κυπριακής καταγωγής σκηνοθέτης Αλκίνοος Τσιλιμιδός.

Γιατί όμως επέλεξε την όπερα, ως μέσο να αφηγηθεί την ιστορία; «Ο λόγος είναι πρακτικός», εξηγεί ο ίδιος.

«Είχα τρεις εκδοχές μπροστά μου. Η μία ήταν να γράψω ένα μιούζικαλ, αλλά μού φάνηκε ότι, ως φόρμα, το είδος παραείναι ελαφρύ σε σχέση με το θέμα. Η άλλη θα ήταν να κάνω μουσικό θέατρο, αλλά σ’ αυτήν την περίπτωση θα κρινόμουν ως θεατρικός συγγραφέας, δεν είναι το αντικείμενό μου αυτό. Ως συνθέτης, λοιπόν, επέλεξα τον δρόμο της όπερας. Δεν θέλω βέβαια να είμαι ο Πουτσίνι, αλλά αυτό που δεν ξέρει ο πολύς κόσμος είναι ότι η όπερα είναι ένα είδος που εξελίσσεται. Έγραψα λοιπόν μία σύγχρονη όπερα, τόσο από πλευράς μουσικής (σ.σ. το λιμπρέτο είναι γραμμένο στα αγγλικά, όμως ακούγονται δύο τραγούδια στην ελληνική και δύο στην τουρκική γλώσσα), όσο και από πλευράς δομής: αντί για τις συνήθεις τρεις πράξεις, το έργο χωρίζεται σε 24 σκηνές, θυμίζοντας περισσότερο την δομή κινηματογραφικής ταινίας, με τις ιστορίες των τριών γυναικών να εξελίσσονται παράλληλα».

Η παρουσία ενός χορού, ο οποίος σχολιάζει τα δρώμενα, παραπέμπει εξάλλου στην αρχαία τραγωδία, κάτι καθόλου τυχαίο, καθώς οι Τρωάδες του Ευριπίδη αποτελούν σημείο αναφοράς για το έργο, το οποίο ξεκινά με μία φράση από την εμβληματική τραγωδία: «Μωρός είναι όποιος κουρσεύει πόλεις. Θα καταστρέψει ναούς και μνήματα, ιερά άσυλα των πεθαμένων, μα κι αυτός μετά θα χαθεί».

«Από τις ‘Τρωάδες’, μέχρι το ‘Women in War’, τίποτε δεν έχει αλλάξει» τονίζει εμφατικά ο Τάσος Ιωαννίδης.

Κι αν η δημιουργία μίας σύγχρονης όπερας δεν ήταν από μόνη της αρκετά φιλόδοξο σχέδιο, το πάθος του συνθέτη τον οδήγησε να αναπτύξει γύρω από αυτήν ένα πλήρες πολιτιστικό σχέδιο που περιλαμβάνει τρεις ακόμη δράσεις: το σημαντικότερο είναι η συγγραφή ενός ιστορικού βιβλίου από την Alice McConnell για τον ρόλο των γυναικών της Λήμνου, καθώς και των Αυστραλών νοσοκόμων και των γυναικών της Τουρκίας, σε συνεργασία με το Τμήμα Ιστορίας του Πανεπιστημίου Monash, το οποίο θα μεταφραστεί στα ελληνικά και τα τουρκικά, και θα εκδοθεί σε 3000 αντίτυπα, τα οποία θα διανεμηθούν σε βιβλιοθήκες, σχολεία και κοινοτικά κέντρα στην Αυστραλία, την Ελλάδα, την Τουρκία και την Κύπρο.

Παράλληλα, μία έκθεση πολυμέσων, με την χρήση τεχνικών 3D και video mapping, υπό την επιμέλεια του σχεδιαστή Στάθη Μήτσιου, θα στηθεί σχεδόν ταυτόχρονα στην Μελβούρνη, την Λήμνο, την Λεμεσό και το Τσανάκ Καλέ, επιτρέποντας στους επισκέπτες να αποκτήσουν μία ζωντανή αίσθηση της εμπειρίας των γυναικών αυτών. Τέλος, ένα διεθνές συνέδριο για το θέμα θα λάβει χώρα στις 31 Ιουλίου στην Πολιτειακή Βιβλιοθήκη της Βικτώριας.

ΑΓΩΝΑΣ ΔΡΟΜΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ

Πίσω από όλα αυτά, κρύβεται το πάθος του Τάσου Ιωαννίδη, ο οποίος χρειάστηκε να αποκτήσει για την περίσταση, εκτός από την ιδιότητα του καλλιτέχνη κι εκείνη του παραγωγού, ξεκινώντας έναν φρενήρη αγώνα δρόμου για την υλοποίηση του έργου. «Το θέμα ήταν τα χρήματα», λέει ο ίδιος. «Οι Eλληνοαυστραλοί πολιτικοί που μού έδωσαν την ιδέα δεν είχαν κονδύλιο για αυτήν την ιστορία. Αποφάσισα λοιπόν να ψάξω το πρόγραμμα ‘Culture’ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με το που μπήκα είδα ότι πριν τρεις μέρες είχαν επιλεγεί η Αυστραλία και ο Καναδάς ως συνεργαζόμενες χώρες. Έπρεπε λοιπόν να παρουσιάσω ένα πρόγραμμα που θα προκύπτει από την συνεργασία χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης – της Ελλάδας και της Κύπρου – με την Αυστραλία και την Τουρκία. Η πιο δύσκολη ήταν φυσικά η Τουρκία, αποφάσισα λοιπόν να το πάρω πάνω μου», θυμάται ο συνθέτης και περιγράφει μία πολύ συγκινητική εμπειρία:

«Τον Απρίλιο του 2013 βρέθηκα στην Καλλίπολη, για την εκδήλωση της επετείου της Anzac Day. Ήξερα ότι θα ήταν εκεί ο Τζον Πανταζόπουλος, ο οποίος ήταν ανάμεσα σ’ εκείνους που μού γνωστοποίησαν τον ρόλο της Λήμνου στην απόβαση και ο οποίος με ενημέρωσε ότι η αποστολή θα διέμενε στο Limani Hotel. Θέλησα να μείνω κι εγώ εκεί, για να μπορέσω να κάνω επαφές με τους αρμόδιους. Πήρα τηλέφωνο και μίλησα με έναν κύριο, σε σπασμένα αγγλικά, ο οποίος με ρώτησε γιατί κάλεσα στην Τένεδο. Είχα πάρει λάθος ξενοδοχείο – εκείνος και ο γιος του λειτουργούσαν δύο ξενοδοχεία με το ίδιο όνομα. Όταν τον ρώτησα γιατί το λένε ‘Limani’, μού αποκάλυψε ότι η καταγωγή του είναι από την Έδεσσα. ‘Κι εγώ από την Φλώρινα’ τού είπα. Όταν το άκουσε αυτό, όχι μόνο προσφέρθηκε να με φιλοξενήσει σπίτι του, αλλά, μόλις έμαθε τον λόγο της επίσκεψής μου, οργάνωσε τα πάντα: με έφερε σε επαφή με φορείς της περιοχής και κατάφερα να γνωρίσω πρέσβη της Αυστραλίας στην Τουρκία, ο οποίος μού ετοίμασε συστατική επιστολή, χάρη στην οποία ήρθα σε επαφή με το πανεπιστήμιο του Τσανάκ Καλέ, το οποίο έχει 30 χιλιάδες φοιτητές. Μετά από αυτό, έπρεπε να φύγω τρέχοντας – πλήρωσα 200 ευρώ σε ταξί για να ταξιδέψω μέχρι την Ξάνθη, όπου με περίμεναν, γιατί έκανα μία περιοδεία στα σχολεία της περιοχής, παρουσιάζοντας τα ‘Λάχανα και Χάχανα’ (σ.σ. πρόκειται για το εξαιρετικά δημοφιλές στην Ελλάδα έργο με παιδικά τραγούδια που έχει ετοιμάσει ο τραγουδοποιός)». Αυτό ήταν απλώς το πρώτο βήμα.

«Εκείνη την εποχή είχα στα χέρια μου μία κενή σελίδα, μόνο την περιγραφή του σχεδίου», θυμάται. «Συγκεντρώνοντας ό,τι υλικό και επιστολές υποστήριξης κατάφερα, έκανα μία αίτηση μαμούθ για χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μού απάντησαν σε τέσσερις μήνες. Ανάμεσα σε 111 αιτήσεις, ενέκριναν οκτώ από τον Καναδά και τρεις από την Αυστραλία. Η μία ήταν η δική μας».

Δεν είναι όμως μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση που στηρίζει το έργο. Το «Lemnos-Gallipoli Project: Women in War» τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας και χαίρει της στήριξης της Γενικής Γραμματείας Αιγαίου και αντίστοιχων οργανισμών από την Κύπρο, την Τουρκία και την Αυστραλία.

ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΗΦΑΙΣΤΙΑΣ

ΣΤΟ ARTS CENTRE

ΤΗΣ ΜΕΛΒΟΥΡΝΗΣ

Η πρεμιέρα της όπερας θα δοθεί στην Λήμνο, στο αρχαίο θέατρο της Ηφαιστίας, στις 17 και 18 Ιουλίου. Για την συγκεκριμένη παράσταση, ο Τάσος Ιωαννίδης προσπαθεί να ζητήσει την υποστήριξη του ελληνικού υπουργείου Άμυνας, προκειμένου να στήσει μία πραγματική σκηνή μάχης ως πλαίσιο, αλλά αυτή δεν είναι η μεγαλύτερη δυσκολία που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει ως παραγωγός. Η μεγαλύτερη προέκυψε για τις επικείμενες παραστάσεις στην Μελβούρνη, οι οποίες θα δοθούν στο Arts Centre, από τις 30 Ιουλίου μέχρι τις 2 Αυγούστου.

«Βρήκα τον μπελά μου», γελάει. «Στην αρχή, πηγαίναμε για μία παραγωγή σε μικρή κλίμακα με μικρό προϋπολογισμό, αλλά σκέφτηκα ότι είναι κρίμα μια τέτοια δουλειά να περιοριστεί σε κάποιο community centre. Οπότε απευθύνθηκα στο Arts Centre και τους είπα: ‘χρηματοδοτείστε από τους φορολογούμενους, όμως υπάρχουν στην Μελβούρνη δύο μεγάλες κοινότητες, η Ελληνική και η Τουρκική, οι οποίες δεν αποτελούν τον πυρήνα του κοινού σας’. Τούς εξήγησα ότι ετοίμασα ένα έργο που πληροί τις προδιαγραφές των θεαμάτων που φιλοξενεί το Arts Centre, αλλά αφορά και τις κοινότητες αυτές και τους ζήτησα να καλύψουν ένα μέρος του κόστους: να βάλουν πιο οικονομικά εισιτήρια, λόγου χάρη, ώστε να μπορέσει αυτό το κοινό να έρθει σε επαφή με τον κέντρο. Ετοίμασα δέκα επιστολές, υποστηρίζοντας το επιχείρημά μου και το δέχτηκαν, οπότε μάς παραχώρησαν δωρεάν και τον χώρο για να κάνουμε πρόβες», λέει ο δημιουργός. «Η φάκα ήταν ότι αυτό ανέβασε τον προϋπολογισμό γιατί άλλαξε η κλίμακα της παραγωγής», γελάει.

«Χρειαζόμαστε σκηνικά, σχεδιαστές, δεκαπέντε άτομα επιπλέον προσωπικό». Για το σκοπό αυτό, ο Τάσος Ιωαννίδης χρειάστηκε να επιστρέψει στην Μελβούρνη, αμέσως μετά την ολοκλήρωση της σύνθεσης και της στελέχωσης του θιάσου, που περιλαμβάνει έξι Έλληνες, έξι Τούρκους και δώδεκα Αυστραλούς καλλιτέχνες, αναζητώντας χρηματοδότες. «Είναι παράδοξο το ότι η Αυστραλιανή κυβέρνηση χρηματοδοτεί την παράσταση στην Καλλίπολη, όχι όμως αυτήν στην Μελβούρνη», τονίζει και απευθύνει έκκληση μέσω του «Νέου Κόσμου» (ο οποίος είναι ο χορηγός επικοινωνίας του έργου) σε όλους τους οργανισμούς της παροικίας να συνδράμουν. «Είναι ένα έργο που έχει αγκαλιαστεί από τους Τούρκους και τους Κύπριους», τονίζει.

«Πρέπει να αγκαλιαστεί και από τους Έλληνες». Για τον σκοπό αυτό, γεννήθηκε μία ενδιαφέρουσα ιδέα. «Προκειμένου να αγκαλιάσουμε τις παροικίες, συμφωνήσαμε το 10% των εισιτηρίων από την προπώληση (η οποία ξεκινά στις 10 Απριλίου) να πηγαίνει σε παροικιακούς οργανισμούς παροικίας». Έτσι, από τις 10 Απριλίου που ξεκινά η προπώληση, οι ενδιαφερόμενοι που θέλουν να αγοράσουν εισιτήρια μέσω διαδίκτυο θα έχουν δύο επιλογές: αν βάλουν τον κωδικό «Lemnos», θα προσφέρουν το 10% του εισιτηρίου στα ιδρύματα της «Φροντίδας», ενώ βάζοντας την λέξη «Gallipoli» θα ενισχύσουν τους αντίστοιχους οργανισμούς της τουρκικής παροικίας.

Πρόκειται για ένα ακόμη σημαντικό βήμα, σε έναν μαραθώνιο επαφών που έχει κάνει τον Τάσο Ιωαννίδη να πλουτίσει σημαντικά τις εμπειρίες του. Λίγο πριν το τέλος της διαδρομής, παίρνει μία ανάσα και εκφράζει την ευγνωμοσύνη του: «Μέχρι στιγμής είχα ιδανική συνεργασία με όλους τους φορείς, κάτι που αποδεικνύει τι μπορεί να συμβεί αν έχεις όραμα», τονίζει, για να συμπληρώσει γελώντας: «όραμα και λίγο ταλέντο».

Πηγή:Νέος Κόσμος

Greek prime minister Alexis Tsipras didn’t achieve much in his talks with Russian president Vladimir Putin.Greek Prime Minister Alexis Tsipras departed from his meeting with Russian President Vladimir Putin in Moscow on Wednesday with the promise of closer cooperation between the two countries but no tangible outcome.

Both men made it clear there had been no Greek request for a loan but agreed that there could be grounds for Russian investment in Greece in the future. Putin also said that he could not lift the ban on the importation of Greek agricultural products.

“The Greek side has not addressed us with any requests for aid,” Putin told journalists. “We discussed cooperation in various sectors of the economy, including the possibility of developing major energy projects.”

Putin said Russia has an interest in Greek privatizations, with the Thessaloniki Port Authority being one of the most appealing assets to Moscow. The president also suggested his country could provide credit for joint projects with Greece in the future, possibly including the planned Turkish Stream pipeline to carry Russian gas to Europe via Turkey.

The Greek leader was unable to obtain a firm commitment from Putin on the lifting of a ban on Greek food imports, which saw exports of the prohibited items plummet 40 percent last year. “We cannot make an exception for one country in the European Union,” he said.

Tsipras stressed that he had not gone to Moscow in search of a solution to Greece’s economic crisis. “Greece is not a beggar going around countries asking them to solve its economic problem, an economic crisis that doesn’t only concern Greece but is a European crisis,” he said.

The Greek prime minister said his government would examine the possibility of building a pipeline from the Greek-Turkish border, where Turkish Stream would end, in order to carry gas across Greece and on to other European countries. However, he said he would consult with Greece’s European Union partners over the project.

Nevertheless, Tsipras stressed a number of times that his visit to Moscow, which served as a target for criticism from some European politicians, was not incompatible with Greece’s role as an EU member. “Greece is a sovereign country with an unquestionable right to implement a multidimensional foreign policy and exploit its geopolitical role,” he said.

The Greek premier added that he is in favor of ending sanctions against Russia over the Ukraine crisis but stressed that Moscow and Kiev have to uphold the recently signed Kiev agreement.

Putin also rejected claims that the meeting between the two leaders was part of a Russian effort to foster division within the EU or to take advantage of Greece’s economic weakness to do so. “We are not forcing anyone to do anything,” he said. “I want to assure you that we do not aim to use any internal European Union situations to improve ties with the European bloc as a whole. We want to work with the whole of united Europe,” he said.

Source: Kathimerini

 

The unlucky few who haven’t booked their summer tickets to Greece by now will be playing a juggling act: trying to find a cheap flight that also avoids long layover times, all while flying on a reputable carrier.

It’s a tough ask, seeing as peak season is less than three months away and most of the good flights are already booked out.

Yet in quite a new phenomenon, a number of Greek Australians are forgoing the direct flight to Athens and instead adding on a stopover in Istanbul, saving a couple of bucks and opening themselves up to more airline options. Some are saving around $200-$500 in flights during peak season.

It sounds like a win-win situation, but there are a couple of catches.

Those flying to Istanbul will need to add on the extra cost of booking the connecting flight from Turkey to Greece. Most of the time you can book with a budget airline, adding about $150 extra on the price of the overall return flight.

But pick a connecting flight that is at an unpopular hour or on a day that is heavily booked and you might be looking at paying a lot more or a long layover.
A direct return flight to Istanbul in July with minimal layover times will set you back around $1,800 (according to Skyscanner figures on Wednesday), while a flight to Athens at the same time with similar hours will cost upwards of $2,000.

The price discrepancy isn’t news for travel agent Kon Kavalakis. Dealing with many members of the Greek community over a number of years at Grecian Tours, he’s seen airlines jump at the chance to increase flights to Istanbul and minimise their Athens flights.

“Basically what happens with Istanbul is that a lot more carriers fly into Istanbul out of Australia, hence there’s a lot more availability and it’s more competitive,” he tells Neos Kosmos.

Singapore Airlines, for instance, flies into Istanbul every day during peak and only three times a week into Athens.

A spokesperson from Singapore Airlines admitted that the interest in the Australian direct flight to Athens hasn’t been strong enough to rival the Istanbul flights.

“We previously operated scheduled year round flights from 1972 to 2012, when services were suspended due to sustained weak performance on the [Australia-Athens] route,” they said. “In 2013 a seasonal service was introduced to cater to the busy northern summer peak period, which will continue in 2015.”

Currently, Singapore Airways offers the same base ticket price to Australians travelling to Athens or to Istanbul, but increases the pricing based on the country’s airport tax fees.

One of the biggest hindrances to airlines making Athens a European hub is its high airport fees.

In 2013, Athens International Airport had the highest landing fees in Europe and as a consequence had seen a steep decline in air traffic.

The Greek government announced it would lower the fees and add more incentives to airlines and companies that increased their services.

While they have seen a big jump in passenger traffic, most of it has come thanks to an increase in tourist demand.

One of the major factors in airlines choosing to add flights to a certain destination is an increase in cargo demands.

Turkey boasts a higher population than Greece which helps them consume more and produce more, making the transport of cargo quite profitable for airlines.

“Its population is five or six times greater than Greece,” Mr Kavalakis says of Turkey.

“The costs of airport stoppage is cheaper [in Turkey] than Greece and other European countries.

“It also comes down to trade agreements and governments play a big role. As Greeks, we’ve only got tourism.”

At least many Greek Australians are pushing up demand for direct flights to Greece, with a number of Middle Eastern and Asian airlines seeking partnership with Greek airlines and offering more flights during peak.

Emirates recently added another daily flight to Athens from its Dubai base to deal with the flow on from the summer peak in September and October. But those looking to lower the price of a peak airline ticket will need to be more flexible.

Vasilis Samolis of Touchdown Tours says people with more time to spare can manage a fare that’s closer to the earlybird specials at a later date.

“Most people prefer to get the quickest way to Athens, but few people, like pensioners prefer fares with two stops instead of flying 14 hours in a row,” he tells Neos Kosmos.

The easiest way to get a cheap and timely fare is of course booking as early as possible.

“Take advantage of the early bird specials that airlines introduce, and that’s always the year before,” Mr Kavalakis says. “So last year they released the last round of early bird tickets around the end of September and ran it until November.

“That is the cheapest time to get European flights for about $1,600.”