Daily Archives: August 5, 2014

Οι Βρυξέλλες μελετούν την κατάργηση της «τρόικα» που εποπτεύει την εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα ώστε να επιτρέψουν στην Αθήνα να προωθήσει το δικό της σχέδιο για να τονώσει την οικονομία, σε αντάλλαγμα με μια «σταδιακή ανακούφιση» από τα χρέη, σύμφωνα με δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που μεταφέρει αποκλειστικά το Reuters.

Η συζήτηση βρίσκεται στα πρώτα στάδια και θα επιταχυνθεί καθώς η Ελλάδα και οι εταίροι της χαράζουν την νέα πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα όταν λήξει το δεύτερο πρόγραμμα διάσωσης, προς τα τέλη του 2014.

Η διάλυση της «τρόικα», που απαρτίζεται από εκπροσώπους της Κομισιόν της ΕΚΤ και του ΔΝΤ και ορισμένοι την παρομοιάζουν με την ναζιστική κατοχή στην Ελλάδα, πιθανότατα θα αποτελέσει το κεντρικό κομμάτι στο νέο σχέδιο για την Αθήνα.

Η μεταστροφή σε ένα πρόγραμμα «μεταρρυθμίσεις με αντάλλαγμα την ανακούφιση χρεών» με πιο ελαφρά επόπτευση, θα καθησυχάσει την δημόσια δυσαρέσκεια και θα υποστηρίξει την κυβέρνηση συνασπισμού εις βάρος της αντιπολίτευσης που ηγείται στις δημοσκοπήσεις και υπόσχεται να «σκίσει» την συμφωνία με τους διεθνείς πιστωτές.

Με το νέο σκεπτικό, την “αστυνόμευση” της τρόικα θα αντικαταστήσει μια ειδική ομάδα δράσης από την Κομισιόν η οποία θα διενεργεί εξαμηνιαίους ελέγχους και όχι τριμηνιαίους όπως σήμερα, εφόσον δεν χρειαστεί η χώρα φρέσκα κεφάλαια.

Σε αντάλλαγμα, η Αθήνα θα δεσμευθεί σε 6ετές πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, στο οποίο τα επιτεύγματα θα αμείβονται με ανακούφιση από δανειακά βάρη, όπως με παράταση της διάρκειας αποπληρωμής, αντί για την προσφορά νέων δανείων.

«Δεν θα υπάρχει τρόικα» δήλωσε αξιωματούχος που θέλει να κρατήσει την ανωνυμία του. «Η ιδιοκτησία των μεταρρυθμίσεων πρέπει να είναι ελληνική. Οι Έλληνες θα πρέπει να καταλήξουν σε ένα πρόγραμμα ως τον Οκτώβριο, το οποίο θα εγκριθεί ως τον Δεκέμβριο και θα ισχύσει από τις αρχές 2015».

Θα δοθεί στην Ελλάδα, ως δίχτυ ασφαλείας, μια προαιρετική γραμμή πίστωσης από την ευρωζώνη, σύμφωνα με άλλο αξιωματούχο. Εάν χρησιμοποιηθεί θα ξαναρχίσει η αυστηρή επόπτευση της Ελλάδας.

Το ΔΝΤ θα κρατήσει το δικό του πρόγραμμα διάσωσης έως το 2016, συνεχίζοντας να παρακολουθεί την Αθήνα.

«Ήταν λάθος να μην δοθεί στην Πορτογαλία προαιρετική πιστωτική γραμμή» σχολίασε ο αξιωματούχος, αναφερόμενος στην έξοδο της Λισαβόνας από το πρόγραμμα διάσωσης χωρίς αυτό το εργαλείο.

Η κατάργηση της τρόικα θα σηματοδοτήσει την λήξη ενός μοντέλου επιβολής οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην Αθήνα, που έχει υποστεί βαριές επικρίσεις στην Ελλάδα αλλά και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Εχει μεγάλη σημασία ότι το νέο πρόγραμμα θα έχει στόχο την «ανάπτυξη και την απασχόληση» αντί για το ισχύον επίκεντρο στις δημοσιονομικές περικοπές. Θα σχεδιαστεί κατ’αρχήν από την Αθήνα και όχι από τις Βρυξέλλες ή άλλους αξιωματούχους.

Ένα δυνητικό πλεονέκτημα του να έχουν οι Ελληνες την ευθύνη του προγράμματός τους, θα είναι η εθελοντική αποδοχή των οικονομικών μεταρρυθμίσεων, που πλέον δεν θα επιβάλλονται από έξω. Η εισαγωγή του νέου εξαετούς προγράμματος θα επιτρέψει στην ΕΚΤ, που οι νέοι της ρόλοι ως τραπεζικού επόπτη δεν συνάδουν με τον ρόλο της στην τρόικα, να αποσυρθεί.

Για να είναι όμως λειτουργικό το νέο πρόγραμμα, θα πρέπει να ξεπεράσει τα εμπόδια. Ένα από αυτά είναι το ενδεχόμενο η χώρα να χρειαστεί φρέσκα κεφάλαια, κάτι που θα μπορούσε να συμβεί αν προκύψει επιπλέον κόστος για τη χρηματοδότηση των τραπεζών. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, σημειώνει το Reuters θα απαιτηθεί μια «κανονική διάσωση».

«Αν επιπλέον χρηματοδότηση απαιτηθεί δεν υπάρχει ούτε ένα κοινοβούλιο που θα το δεχτεί», δηλώνει ο πρώτος αξιωματούχος.

Στην Αθήνα όμως υπάρχει αισιοδοξία ότι δεν θα απαιτηθεί νέο πακέτο διάσωσης. «Δεν θέλουμε άλλο πρόγραμμα λιτότητας. Δεν θέλουμε νέα χρηματοδότηση», δηλώνει αξιωματούχος στην Αθήνα. «Θέλουμε η όποια εναλλακτική να είναι προσανατολισμένη στην ανάπτυξη και την απασχόληση».

«Εχουμε δεσμευτεί για μεταρρυθμίσεις… αλλά δεν θέλουμε ένα μαχαίρι στο λαιμό γιατί αυτό πληγώνει την ‘ιδιοκτησία’ του προγράμματος αυτών των μεταρρυθμίσεων», υποστηρίζει. Προσθέτει ότι η ιδέα της μείωσης του χρέους με «αντίτιμο» μεταρρυθμίσεις μπορεί να «δουλέψει» υπό την προϋπόθεση ότι η παρακολούθηση δεν έχει ομοιότητες με την τρόικα.

Σύμφωνα με το Reuters, ένα τέτοιο σχέδιο που θα στηρίζεται στη λογική «μείωση χρέους με αντίτιμο μεταρρυθμίσεις» είναι σαγηνευτικό για τον Αντώνη Σαμαρά και πιθανότατα το ακούει με συμπάθεια ο Ζ. Κλ. Γιούνκερ.

Ένα τέτοιο σχέδιο, εκτιμά το Reuters θα βοηθήσει τον πρωθυπουργό στην αντιπαράθεσή του με την αξιωματική αντιπολίτευση. Όπως σημειώνεται η χώρα αντιμετωπίζει το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών με φόντο την προεδρία της Δημοκρατίας.

Η τελική ερώτηση, πάντως, είναι πώς θα γίνει το χρέος της χώρας καλύτερα διαχειρίσιμο. Οι βασικές επιλογές αφορούν τη μείωση των επιτοκίων και την επιμήκυνση των λήξεων. Αυτές πιθανότατα μπορούν να εφαρμοστούν μόνο στα δάνεια που πήρε η χώρα από άλλα κράτη και όχι τη βοήθεια που έλαβε από ΕΚΤ και ΔΝΤ.

«Υπάρχει διαφορά αν έχει 30 χρόνια για να ξεπληρώσεις και αν έχεις 50 χρόνια, υποστηρίζει ένας αξιωματούχος προσθέτοντας ότι η επέκταση των λήξεων θα γίνεται σε διαφορετικές λήξεις χρέους αμέσως μόλις εκπληρώνονται κρίσιμες μεταρρυθμίσεις. Η μετατροπή των επιτοκίων σε σταθερά θα μπορούσε να είναι ένα ακόμα κίνητρο, δεδομένου ότι σήμερα το κόστος χρήματος βρίσκεται σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα.

Η κρίσιμη στιγμή για τις αποφάσεις αναμένεται αργότερα φέτος, καταλήγει το Reuters. «Το φθινόπωρο θα είναι καυτό».

Πηγή: madata.gr

Το είχε παραβιάσει μία Πόντια το 1953, αναγκάζοντας το Κράτος να εκδώσει νόμο με προβλεπόμενες ποινές.

Το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών που συνεδρίασε στο Μπουσάν της Νοτίου Κορέας αποφάσισε να καταργήσει το Άβατο το Αγίου Όρους, μια απαγόρευση 15 αιώνων… Φαίνεται πως εξάντλησαν όλα τα καυτά θέματα, όπως είναι οι διωγμοί των χριστιανών στις αραβικές χώρες, οι δολοφονίες πιστών, το κλείσιμο μονών και το κάψιμο εκκλησιών…

Πριν από τέσσερα χρόνια, δυο κουλτουριάρες κοινοτικές κυρίες, εκεί στις Βρυξέλλες, αντί να ασχολούνται με τα σοβαρά κοινοτικά προβλήματα, τους πόνεσε που στο Άγιον Όρος υφίσταται το άβατο για τις γυναίκες και ζητούν «χάριν της ισότητος» να καταργηθεί! Με κάτι πρέπει να ασχολούνται οι αργόσχολες αυτές κυρίες, που δεν έσπευσαν να μάθουν για ποιο λόγο υπάρχει και σε τι αποσκοπεί το Άβατο…

Η Μοναστική Πολιτεία του Αγίου Όρους, το αυτοδιοίκητο και αυτόνομο τμήμα του ελληνικού κράτους, ανήκει πολιτικά στο υπουργείο Εξωτερικών και θρησκευτικά στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Σε αυτό το τμήμα υπάρχει το «άβατο», δηλαδή η απαγόρευση εισόδου γυναικών, από την εποχή του Ιουστινιανού και καθιερώθηκε με Νεαρά (νόμο) το 539: «… ουκ εισελεύσεται δε γυνή παντελώς εις ανδρικόν μοναστήριον, ούτε ανήρ εις γυναικείον».

Σεβασμός του αβάτου

Την απαγόρευση εσέβοντο ακόμα και οι Τούρκοι αγάδες που άφηναν κατά τις επισκέψεις το χαρέμι τους στις Καρυές… «Άβατον, αδιόδευτον, ακατόπτευτον εις θήλεα πρόσωπα». Και βεβαίως αυτό δεν είχε σχέση με την υποτίμηση της γυναίκας, αλλά την προστασία και τον σεβασμό του μοναχισμού στους πειρασμούς.

Τη συνταγματική κατοχύρωση του «αβάτου» σεβάστηκαν με κοινή τους δήλωση οι ΥπΕξ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας με μοναδικές παραφωνίες τις γυναίκες υπουργούς εξωτερικών Σουηδίας και Φινλανδίας, αλλά και κάποιες ημέτερες ευρωβουλευτίνες, για να γίνουν γνωστές από το θόρυβο που προκαλούσαν… Ακόμα και το Ευρωκοινοβούλιο υιοθέτησε το «άβατο» με ψήφους 277 υπέρ, 255 κατά και 15 λευκές.

Σύμφωνα με τα θρυλούμενα, η πρώτη παραβίαση του αβάτου έγινε το 1346 από τη σύζυγο του ηγεμόνα των Σέρβων Στεφάνου Δουσάν, Ελένη, χωρίς όμως να μπει στη σερβική μονή Χιλανδαρίου. Επίσης, η σύζυγος του Άγγλου πρεσβευτή στην Κωνσταντινούπολη Στράτφορντ Κάνινγκ επισκέφθηκε κατ’ εξαίρεση το 1850 το Άγιον Όρος, την υποδέχτηκαν οι μοναχοί, αλλά μετά ο πατριάρχης Άνθιμος με επιστολή του στις 18-12-1854, κατανοούσε τους λόγους εξαίρεσης, αλλά συνιστούσε αυστηρά να μην επαναληφθεί.

Αναφέρεται, ακόμα, παραβίαση από την εκλεγείσα το 1930 Μις Ευρώπη Αλίκη Διπλαράκου, η οποία επιβαίνουσα φιλοξενούμενη σε θαλαμηγό εφοπλιστή, έπιασε σε αγιορείτικο λιμάνι με τη βοήθεια μοναχού. Δύο άλλες περιπτώσεις που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, είναι μιας Γαλλίδας δημοσιογράφου και μιας Ποντίας από τη Θεσσαλονίκη.

Η ζωηρή Γαλλίδα δημοσιογράφος Μαρίζ Σουαζί ισχυρίστηκε ότι το 1929 μπήκε ντυμένη ανδρικά στο Άγιο Όρος, έμεινε ένα μήνα και όταν γύρισε στην πατρίδα της έγραψε όλες τις εμπειρίες που αποκόμισε στο βιβλίο της Un mois avec les hommes (Ένας μήνα με τους άνδρες στο Άγιον Όρος), γράφοντας για κάποιον «βιτσιόζο» καλόγερο που επιθυμούσε πάντα έρωτα, για πειρασμούς και για ένοχες συνειδήσεις…

Ρεπόρτερ της εφημερίδας Μακεδονία πήγε αργότερα στη Μοναστική Πολιτεία και συνομιλώντας με καλόγερους πήρε την εξής απάντηση: «Είναι φαντασιόπληκτη, θα είδε το Άγιον Όρος μόνο από το βαπόρι. Έπειτα, πώς είναι δυνατόν μια νεαρά και νοστιμούλα, επιρρεπής εις περιπετείας, να παραμείνει έστω και μίαν ημέρα άγνωστη υπό οιανδήποτε μετεμφίεσιν, εν μέσω πεντακισχιλίων ζωηρών γεροδεμένων καλογήρων, ίνα μη εμβάλη αυτούς … εις πειρασμόν; Και θα έμενεν αλώβητος επί ένα μήνα;».

Το εγχείρημα της Μαρίας Ποιμενίδου και το κίνητρό της

Μαρία Ποιμενίδου – Η Πόντια που παραβίασε το άβατο στο Άγιο Όρος

Η δεύτερη περίπτωση αναφέρεται σε θαρραλέα Πόντια από τη Θεσσαλονίκη το 1953. Ιδού τι αναφέρει σχετικό ρεπορτάζ της εφημερίδας Εμπρός.

«Παρά τας επισήμους διαψεύσεις του υπουργού Βορείου Ελλάδος κ. Στράτου, αποκαλύπτομεν σήμερον ότι πράγματι παρεβιάσθη το άβατον του Αγίου Όρους. Τούτο όμως δεν συνέβη ως ανεγράφη υπό γυναικών-συνέδρων του Βυζαντινολογικού Συνεδρίου, αλλά υπό της νεαράς Μαρίας Ποιμενίδου 22 ετών, ήτις εισήλθεν μετά των συνέδρων, ντυμένη ανδρικά, παρέμεινεν επί τριήμερον, από την Παρασκευή 17-4-1953 έως και την Κυριακή 19 Απριλίου, επισκεφθείσα τας περισσοτέρας μονάς. Ως εδήλωσεν, από πολλού χρόνου είχεν σχεδιάσει την “καταπάτησιν του Αγίου Όρους” φλεγομένη υπό της επιθυμίας να ίδη αυτοπροσώπως κατά ποίον τρόπον διάγουν τον βίον οι μοναχοί».

Το εγχείρημα της Μαρίας Ποιμενίδου στάθηκε αιτία να ψηφιστεί δυο μήνες μετά, στις 12 Ιουλίου της ίδιας χρονιάς, το Ν.Δ. 2623/1953 που προέβλεπε για τους παραβάτες φυλάκιση έως ενός έτους.

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη

Ο Τάσος Κοντογιαννίδης είναι δημοσιογράφος και ερευνητής ιστορικών θεμάτων.

Πηγή: madata.gr

Η Ελλάδα αποτελεί χώρα-φαινόμενο, διαθέτει κορυφαία «μυαλά» σε πολύ υψηλό ποσοστό, ωστόσο, οι περισσότεροι Έλληνες επιστήμονες με ισχυρή επιρροή βρίσκονται σε εργαστήρια του εξωτερικού και όχι στην πατρίδα τους

Η Ελλάδα αποτελεί χώρα-φαινόμενο, διαθέτει κορυφαία «μυαλά» σε πολύ υψηλό ποσοστό, περίπου 30 φορές πάνω από την πληθυσμιακή αναλογία.

Η Ελλάδα αποτελεί χώρα-φαινόμενο, διαθέτει κορυφαία «μυαλά» σε πολύ υψηλό ποσοστό, περίπου 30 φορές πάνω από την πληθυσμιακή αναλογία. Ωστόσο, οι περισσότεροι Έλληνες επιστήμονες με ισχυρή επιρροή βρίσκονται σε εργαστήρια του εξωτερικού και όχι στην πατρίδα τους, επισημαίνει ο κ. Ιωάννης Π. Α. Ιωαννίδης, καθηγητής στο Στάνφορντ των ΗΠΑ. Στο τελευταίο του βιβλίο, τιμά τους Έλληνες επιστήμονες και ερευνητές, ενώ παράλληλα αναδεικνύει τα προβλήματα του ελληνικού κράτους και των ελληνικών πανεπιστημίων.

Ο ελληνισμός διαθέτει περίπου το 3% των επιστημόνων κορυφαίας εμβέλειας παγκοσμίως, αν και ο πληθυσμός της Ελλάδας ή των Ελλήνων διεθνώς αντιστοιχεί μόνο στο 0,15% ή 0,20% από τα 6,92 δισεκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη. Κι όμως, παρά τη σημαντική παραγωγή Ελλήνων επιστημόνων, το 85% εκείνων με ισχυρή επιρροή δεν βρίσκεται στην Ελλάδα.

Ειδικότερα, ο Ιωάννης Π. Α. Ιωαννίδης -τακτικός καθηγητής Πρόληψης Νοσημάτων, Παθολογίας, Έρευνας και Πολιτικής Υγείας, όπως και Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο Stanford των ΗΠΑ- στο τελευταίο βιβλίο του «Παραλλαγή πάνω στην τέχνη της φυγής και ένα απονενοημένο Ριτσερκάρ» (Κέδρος 2014) περιλαμβάνει δεδομένα που περιγράφουν μία πραγματικότητα με δύο όψεις: Τιμά τους Έλληνες επιστήμονες και ερευνητές, αλλά αναδεικνύει και τα προβλήματα του ελληνικού κράτους και του συστήματος οργάνωσης των ελληνικών πανεπιστημίων. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον κ. Ιωαννίδη:
– Για την καταγραφή των δεδομένων που παρουσιάζονται στο βιβλίο χρησιμοποιήθηκε η βάση Google Scholar που έχει το πλεονέκτημα να καλύπτει το ευρύτερο δυνατό φάσμα των επιστημών (θετικών, βιοϊατρικών, οικονομικών και κοινωνικών επιστημών, επιστημών πληροφορικής κ.λπ.) και αμβλύνει τις ανισότητες μεταξύ διαφορετικών πεδίων. Η διαδικασία αναζήτησης χρησιμοποίησε επίσης τις βάσεις Web of Science, Scopus και Microsoft Academic Search, ώστε να μεγιστοποιηθεί η πληρότητα της εντόπισης επιστημόνων υψηλής απήχησης.

– Με βάση τις αναφορές που κάνουν άλλοι επιστήμονες στο έργο ενός τρίτου επιστήμονα, συνολικά 336 επιστήμονες με ελληνικά ονόματα περιλαμβάνονται στους πλέον κορυφαίους επιστήμονες, ως προς την επιρροή τους στη διεθνή βιβλιογραφία. Κριτήριο είναι ένας επιστήμονας να έχει πάνω από 10.000 αναφορές και τουλάχιστον μια δημοσίευση ή βιβλίο (ως πρώτος/τελευταίος/μόνος συγγραφέας), να έχει πάνω από 500 αναφορές ή 4.000 έως 10.000 αναφορές, αλλά τουλάχιστον μια δημοσίευση ή βιβλίο (ως πρώτος/τελευταίος/μόνος συγγραφέας) με πάνω από 1.000 αναφορές. Τα κριτήρια διασφαλίζουν το μεγάλο συνολικό όγκο αναφορών, δίνοντας και έμφαση στο να υπάρχουν και συγκεκριμένες δημοσιεύσεις ή βιβλία εξαιρετικά υψηλής εμβέλειας.

– Όμως το 85% από τους κορυφαίους 336 επιστήμονες με ελληνικά ονόματα βρίσκεται σήμερα στο εξωτερικό. Ακόμη και οι λίγοι που βρίσκονται στην Ελλάδα έχουν κάνει τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο μέρος του σημαντικού τους έργου εκτός Ελλάδας και πολλοί από αυτούς φεύγουν πάλι τα τελευταία χρόνια στο εξωτερικό. Ενδεικτικά, περίπου το 95% του δημοσιευμένου έργου των 336 έχει γίνει εκτός Ελλάδος.

«Οι καλύτεροι Έλληνες επιστήμονες έχουν μαζικά εξοριστεί από την Ελλάδα. Μια φθίνουσα μειονότητα εξακολουθεί να ζει στην Ελλάδα, συχνά σε συνθήκες σκληρής εσωτερικής εξορίας. Η έλλειψη χρηματικών πόρων, υποδομών και υποστήριξης για την επιστήμη και την έρευνα είναι βέβαια πασιφανής, αλλά δεν είναι ο μόνος λόγος γι’ αυτήν τη φυγή του καλύτερου δυναμικού που διαθέτει η χώρα. Θεωρώ ότι ακόμη χειρότερος λόγος είναι η έλλειψη συλλογικού κοινωνικού οράματος για την ανάδειξη της αριστείας και η εκτεταμένη επικράτηση των μέτριων στον ακαδημαϊκό, πολιτικό, και ευρύτερο κοινωνικό βίο που οδηγεί σε απαξίωση και μιζέρια. Αν και οι 336 αυτοί επιστήμονες είναι παγκοσμίως γνωστοί και διάσημοι, στον ελλαδικό χώρο, οι περισσότεροι είναι άγνωστοι, ενώ ακούγονται και επικρατούν κατά κόρον τα ονόματα μόνο διαφόρων ασήμαντων, φιλόδοξων και πολιτικά/συνδικαλιστικά/παραθρησκευτικά/ποδοσφαιρικά κ.λπ. δικτυωμένων» δήλωσε ο κ. Ιωαννίδης. Και πρόσθεσε: «Εξίσου ασήμαντοι σε παγκόσμιο επίπεδο είναι και οι περισσότεροι που δρουν στο εξωτερικό, αλλά αναγνωρίζονται κατά καιρούς ως διακεκριμένοι από ελλαδικούς θεσμούς. Το ελλαδικό σύστημα έχει κατασκευάσει μια ανυπόστατη τεχνητή πραγματικότητα ακόμη και για τους Έλληνες του εξωτερικού. Η δεξαμενή μετριοτήτων ανατροφοδοτεί εσαεί τη μετριότητα σε θέσεις ισχύος».

Πηγή: Νέος Κόσμος

O κ. Αναστάσιος Κυρίτσης, είναι συγγραφέας και πρόεδρος της Επιτροπής Αυστραλο-Ελληνικού Μνημείου Μελβούρνης. Ο κ. Κυρίτσης μας ενημερώνει για το νέο του βιβλίο Ελληνο-Αυστραλοί που υπηρέτησαν στα Αυστραλιανά στρατεύματα στον πρώτο και δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πηγή: studio3newcastle.com

A Day of Remembrance was held for Private Matthew Hepple, one of 250 soldiers discovered in the mass graves at Fromelles, at Kearsley Community Hall, NSW on Saturday 21 July, 2012.

Tom Tsamouras of Symban Radio Australia speaks with the co-ordinator of the event Royce Atkinson and guest speaker Lambis Englezos, the historian who discovered the resting place of the fallen at Fromelles.

source: studio3newcastle.com.

The Last Post has sounded at the Australian War Memorial (AWM) in Canberra, capping a day of commemorations marking 100 years since the outbreak of World War I.

On August 4, 1914, Britain declared war on Germany, prompting a four-year global battle that killed more than 9 million people and permanently altered the world’s political landscape.

As part of the British Empire, Australia sent a message to the British government that same day offering “20,000 men of any suggested composition”.

By the time the fighting had ended in 1918, more than 60,000 Australians had lost their lives – from a population of about 5 million – and 156,000 were wounded or taken prisoner.

Prime Minister Tony Abbott kicked off the commemorations on Monday at the AWM, alongside dignitaries and school children, launching two new projects to mark the centenary.

Mr Abbott described the war as “the most cataclysmic event in human history”.

“The events of 100 years ago still reverberate around our world today, and it had a shattering impact on the young Commonwealth of Australia,” he said.

“We should remember the good, the bad, what was achieved, what wasn’t achieved and we should always, as we reflect, dedicate ourselves to being better people, creating as best we can a better world.”

From Monday until the end of 2018, the recordings of school children reciting the 62,000 Australians listed on the Roll of Honour will be played at the Memorial’s Commemorative Area.

The names will also be projected onto the roof of the Memorial’s Hall of Memory every evening for four years.

“These names are not just a list,” Mr Abbott said. “There is a story behind every name.”

One of the children involved, 11-year-old James Martin, said he was surprised to learn he shared the same name as a 14-year-old who was enlisted.

“That’s a bit too young to go to war,” he said.

“Especially when you’ve got your whole life ahead of you.”

Australia’s first volunteer WWI soldier honoured at AWM

At a ceremony on Monday evening at the AWM, Minister for Veterans’ Affairs Michael Ronaldson told dignitaries the men and who women who fought in the Great War – considered one of the deadliest conflicts in history – should be remembered for their “extraordinary deeds”.

“For Australia, the effects of the war were profound and indeed enduring. Together with the loss of those who died and the devastation of the living, the war left our young nation in mourning,” he said.

“It devastated rural and regional Australia for a generation. Entire families lost the next generation of sons.”

During the ceremony, Air Chief Marshal Mark Binskin, members of the diplomatic corps, as well as students from each state and territory of Australia laid wreaths at the Pool of Remembrance.

The audience was told the story of Keith Heritage, Australia’s first volunteer soldier in the Great War, who signed up on August 4, 1914

Captain Heritage took part in Australia’s first military operation in September 1914 as part of the force that secured the German communications facility in German New Guinea, which was then part of New Guinea.

In June 1915 he joined the newly formed 19th Battalion which landed at Gallipoli in August. He served there and then went to the Western Front, where he was killed by shrapnel on the night of July 26, 1916.

Opposition Leader Bill Shorten and Labor’s defence spokesman David Feeney said in a statement that Monday marked the beginning of four years of thanking those who served for their sacrifices.

“At each remembering we will honour the values we hold so dear, the values of courage, duty, honour, mateship and sacrifice – values that have inspired us in all we do and that have secured our freedom down the years.”

Earlier on Monday, Victorian Premier Denis Napthine laid a wreath at Melbourne’s Shrine of Remembrance.

The war claimed the lives of 19,000 Victorians.

“It’s appropriate that we as Victorians … think about those families and communities, think about those whose lives were tragically cut short by the ravages of war,” Dr Napthine said.

The Union Jack that led Tasmanian soldiers off to WWI and welcomed them back again was unfurled for commemorations in Hobart.

Schoolboys placed the flag in front of the altar of St David’s Cathedral as part of an ecumenical service marking the centenary.

The New South Wales Government marked the anniversary by announcing a $38 million upgrade of the Anzac Memorial in Sydney’s Hyde Park.

The redevelopment will see the original 1930s plans realised, with a water cascade at the southern end of the memorial

source:abc.net.au