Monthly Archives: December 2013

Ζούμε τα πιο “ιδιόμορφα” Χριστούγεννα, αφού πέφτουν καλοκαίρι.

H Αυστραλία ζει τα πιο “ιδιόμορφα” Χριστούγεννα, αφού πέφτουν καλοκαίρι. Την παραμονή των Χριστουγέννων και ανήμερα, οι (χριστιανοί) κάτοικοι παρακολουθούν την λειτουργία στις εκκλησίες.

Βεβαίως εμείς οι Ορθόδοξοι (όσοι τέλος πάντων πάμε στην εκκλησία, πάμε τα χαράματα). Το γιορτινό πρωινό για πολλούς Αυστραλούς περιλαμβάνει ζαμπόν και τηγανιτά αυγά, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί, που, μετά τον εκκλησιασμό σπεύδουν για ένα γιορταστικό πικ νικ και σέρφινγκ στην παραλία!

Λόγω της εποχής, στη Xριστουγεννιάτικη διακόσμηση κυριαρχούν τα λουλούδια, όπως τα κίτρινα Xριστουγεννιάτικα κρίνα και ένας θάμνος, με κόκκινα και πράσινα φύλλα.

Το εορταστικό δείπνο περιλαμβάνει την παραδοσιακή γεμιστή γαλοπούλα, ενώ για επιδόρπιο σερβίρεται μια πουτίγκα φλαμπέ, μέσα στην οποία υπάρχει ένα νόμισμα για καλή τύχη.

Οι κάλτσες με τα δώρα, κρέμονται σε κάθε καμινάδα, με την ελπίδα ότι θα περάσει και από κει ο Σάντα Νίκολας τα Χριστούγεννα και όχι την πρωτοχρονιά! Σύμφωνα με την παράδοση, υπήρχε κάποτε ένας ευγενικός και καλόκαρδος κύριος, που η γυναίκα του είχε πεθάνει από βαριά αρρώστια και τον είχε αφήσει απογοητευμένο, με τρεις κόρες να μεγαλώσει.

Αφού έχασε όλα του τα χρήματα σε ανώφελες και κακές επενδύσεις, η οικογένειά του χρειάστηκε να μετακομίσει σε μια χωριάτικη καλύβα, ενώ οι τρεις του κόρες έκαναν μόνες τους το μαγείρεμα, το ράψιμο και το καθάρισμα του σπιτιού.

Όταν ήρθε ο καιρός να παντρευτούν οι κόρες, ο πατέρας έπεσε σε μεγαλύτερη κατάθλιψη, αφού δεν θα έβρισκαν να παντρευτούν χωρίς προίκα. Μία νύχτα, μετά που οι κόρες είχαν πλύνει και απλώσει τα ρούχα τους και τις κάλτσες τους στο τζάκι για να στεγνώσουν, έπεσαν για ύπνο.

Ο Σάντα Νίκολας γνώριζε την απόγνωση και την ατυχία του πατέρα και σταμάτησε στο σπίτι του. Κοίταξε μέσα από το παράθυρο και είδε, ότι η οικογένεια είχε πέσει για ύπνο και παρατήρησε τις κάλτσες των κοριτσιών που κρέμονταν στο τζάκι. Τότε του ήρθε η έμπνευση και αφού πήρε από το πουγκί του τρία μικρότερα πουγκιά με χρυσό, πήγε και τα πέταξε με προσοχή από την καμινάδα έτσι ώστε να πέσουν μέσα στις κάλτσες.

Το επόμενο πρωί που ξύπνησαν οι κόρες, βρήκαν για μεγάλη τους έκπληξη τις κάλτσες τους να περιέχουν χρυσάφι. Έτσι, ο ευγενής πατέρας τους θα τις έβλεπε να ζουν ευτυχισμένες και μια καλή ζωή με αυτό το χρυσό, και έζησε πολλά χαρούμενα χρόνια και ο ίδιος.

ΤΟ ΤΥΧΕΡΟ ΣΚΑΘΑΡΙ   Μια από τις αγαπημένες Χριστουγεννιάτικες ασχολίες των μικρών Αυστραλών, είναι ο εντοπισμός του Χριστουγεννιάτικου σκαθαριού, κάτι σαν τη γνωστή σε όλους χρυσόμυγα. Το έντομο έχει ονομαστεί έτσι γιατί εμφανίζεται στην Αυστραλία κατά τη διάρκεια των γιορτών.

Οι “κυνηγοί” του μπορούν να το εντοπίσουν πάνω στα φύλλα των δέντρων, από τα οποία κρέμεται ως ένα ιδιαίτερο Χριστουγεννιάτικο στολίδι. Όποιος μπόμπιρας εντοπίσει το Χριστουγεννιάτικο σκαθάρι θεωρείται ο ευνοούμενος της τύχης για το νέο έτος!

Ένα ιδιαίτερα γνωστό Χριστουγεννιάτικο έθιμο της Αυστραλίας είναι τα “Κάλαντα στο φως των κεριών”. Τα πάρκα γεμίζουν με κόσμο, που κρατά αναμμένα “καντήλια”, που είναι κατασκευασμένα ειδικά για το σκοπό αυτό. Σε κάθε πάρκο βρίσκεται μια χορωδία ντυμένη στα λευκά, η οποία, μαζί με τον κόσμο, τραγουδά Χριστουγεννιάτικα τραγούδια.

Η “υπαίθρια γιορτή” κλείνει τα μεσάνυχτα, με τους συγκεντρωμένους να τραγουδούν ένα παλιό σκοτσέζικο Χριστουγεννιάτικο τραγούδι, το “Auld Lung Syne“. Οι ρίζες της γιορτής βρίσκονται στο 1937, όταν ο ραδιοφωνικός παραγωγός, Νόρμαν Μπανκς, είδε μια γυναίκα να τραγουδά μόνη της τα κάλαντα, κρατώντας ένα αναμμένο κερί. Αποφασισμένος να απαλύνει τη μοναξιά αυτές τις Άγιες ημέρες, κάλεσε όποιον ήθελε να πουν μαζί τα κάλαντα.

Με το πέρασμα του χρόνου, η πρακτική αυτή καθιερώθηκε και έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή έθιμα της Αυστραλίας. Αξίζει να σημειωθεί, πως τα “καντήλια” είναι ειδικά κατασκευασμένα για αυτή τη γιορτή και τα καταστήματα που τα πουλούν δίνουν τις εισπράξεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς.

Source: Neos Kosmos

Every year, 65-year-old Dimitris Apostolopoulos returns to Greece, to plant more olive trees and supervise the production of his own olive oil that he exports to Australia.

Can olive oil get any more organic, healthy and pure than the olive oil that comes from a family owned farm; where the olives are hand-picked and preservatives are strictly forbidden?
With a limited number of olive trees, in the area believed to be the most fertile in the world for olive growing – Koroni (in the prefect of Messenia, Peloponnese) – the ‘family hobby’, as Dimitris Apostolopoulos calls it, seems to attract more and more pure olive oil lovers in Australia.
“For me it’s a hobby, not a money making business,” says Dimitris matter-of-factly.
“It’s my own produce, it’s my own olive oil that I’m harvesting, which I inherited from my family. I’m just over 65 and I’m still planting trees there, and have plans to plant some more,” he tells Neos Kosmos.
For Dimitris Apostolopoulos of Melbourne, olives and olive oil making was a family tradition for centuries back. His father planted a few… then his mother planted some more.
Born in Koroni, 53 km south of Kalamata, Dimitris migrated to Australia as a 17-year-old. The love affair with olives, however, was already ingrained in his DNA. Every time Dimitris would visit his birthplace, new trees appeared in the surrounding areas.
“When we all left Koroni and came to Australia, there was no one to work on the trees. All that area was left open without any produce,” he explains.
“When I went back for the first time, in 1984, after being here for 18 years, I planted my first olive trees.
“The farm was just sitting idle, so I thought it would be a good idea to plant some olive trees. That’s how it all started.”
Since 2004, when a new family house was built by the Apostolopoulos family, the trips became more frequent.
“After retiring, I began going almost every year. Like the best saffron is in Kozani, with olives – it’s the Koroneiki type of olive that’s the most prized Greek olive variety for oil production.
“It’s a tiny fruit, but it produces a lot of oil – 3 to 4 kg of olives for 1 kg of oil. With kalamatiano olive oil, you need 7-8 kilos of olives to produce 1 kilo of oil. All our trees on the farm are Koroneiki – it gives the best product and it has been there for centuries. This variety grows well on mountain slopes and in dry areas, with a lot of sun and close to the sea. Its small fruit has a high ratio of skin to flesh, giving the oil its great aromatic qualities. That’s what helps the oil to be such a good quality,” Mr Apostolopoulos says.
Proud of the soil of his birthplace that gives some of the best olive oil in the world, he says it was his desire to introduce the pure Koroneiki olive oil that led him to start importing it to Australia.
To the numerous questions from surprised onlookers that he often gets – why did he go back to plant olive trees? – he answers:
“Look, I might be able to sell olive oil, but I am not an office worker. I still have plenty to live and to do many things in my life, and this is also very relaxing for both me and my wife,” he explains.
Starting from the 20 tins of his Greek family-made olive oil that Dimitris first imported to Australia, this year has marked the record in his family ‘hobby’, as over 240 tins of Apostolopoulos olive oil were imported.
“I have people here waiting for it, mainly Greeks, a few Aussies and some other nationalities; one restaurant buys it to prepare the food. With importing 50 tins at a time, every few weeks, the quantity is not big – so there are no problems with customs and administration.
“I wanted to introduce our olive oil to people here. It’s a good product, it’s healthy, it’s pure virgin olive oil. It’s my own olive oil, I don’t buy it from anyone. I have a couple of people who look after the farm for me if I am not there, they do the fertilizing if it needs to be done, the pruning. Then, the olives are taken to some of the village local presses to make olive oil. No chemicals, no preservatives are used. It’s 100 per cent pure virgin olive oil.”
To reveal the purity and the quality of the olive oil yourselves, when at the local market, Mr Apostolopoulos says the good quality olive oil has to be tangy on the throat.
“Also, if you rub it between your fingers and it doesn’t stain, it means there is no paint in it – sometimes sunflower oil is added, or some sort of food dye to give it a colour.”
To purchase Apostolopoulos family olive oil, made in Greece, contact Mr Dimitris Apostolopoulos on 0412 343 256.

Source: Neos Kosmos

Βρίσκεται στο πλέον «ελληνοκρατούμενο» προάστιο της Μελβούρνης

Την 50η επέτειο της ίδρυσης της γιόρτασε την περασμένη Κυριακή η Ελληνική Ορθόδοξη Κοινότητα του Όκλι, η οποία ιδρύθηκε το 1963. Παράλληλα γιορτάστηκε και η 30η επέτειο της ίδρυσης του ημερήσιου κολεγίου της Oakleigh Grammar όπου φοιτούν εκατοντάδες Ελληνόπουλα. Η φιλοπρόοδος Κοινότητα βρίσκεται στο πλέον «ελληνοκρατούμενο» προάστιο της Μελβούρνης και φέτος, που συμπλήρωσε 50χρόνια δράσης, ήταν μια χρονιά ξεχωριστή με πολλές και αξιόλογες εκδηλώσεις.

Η πιο εντυπωσιακή ήταν ο εορτασμός της 28ης Οκτωβρίου, μια εκδήλωση που παρακολούθησαν 30.000 ομογενείς. Την περασμένη Κυριακή ο Επίσκοπος Μιλητουπόλεως, κ. Ιάκωβος, τέλεσε στο κοινοτικό ναό των Αγίων Αναργύρων, μνημόσυνο στη μνήμη όσων υπηρέτησαν την Κοινότητα και δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή.

Σε δείπνο που παρατέθηκε αργότερα μίλησαν και τιμήθηκαν οι Κώστας Παπαδόπουλος, Αθανάσιος Ροβολίδης και Δημήτριος Ζαφειρόπουλος, οι οποίοι είναι οι μόνοι ζώντες από τους ιδρυτές της Κοινότητας.

Χορηγοί της εκδήλωσης ήταν ο Αντώνης Βαρσάμης και ο Τζιμ Σαμαρνιώτης.

Ο ιερέας των Αγίων Αναργύρων Γεώργιος Αδαμάκης, και το Διοικητικό Συμβούλιο της Κοινότητας, στέλνουν με την ευκαιρία τις θερμότερες ευχές τους στην ομογένεια για τα Χριστούγεννα και το Νέο Έτος.

Source: Neos Kosmos

Η Κοινότητα θα  προσφέρει το μάθημα και σε επίπεδο VCE

Η αρμόδια υπηρεσία Προγραμματισμού Σπουδών και Αξιολόγησης της Βικτώριας (VCAA) ενέκρινε αίτηση της Ελληνικής Ορθόδοξης Κοινότητας Μελβούρνης και Βικτώριας να προσφέρει από το 2014 το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών σε επίπεδο VCE.

Σημειώνεται ότι οι μαθητές που επιλέγουν το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών σε επίπεδο VCE, ωφελούνται ιδιαίτερα καθώς έχουν τη δυνατότητα να πάρουν μέχρι 15 πρόσθετα μόρια στην τελική αξιολόγηση της επίδοσής τους.

Για να μπορέσει ένας μαθητής να κάνει τα Αρχαία Ελληνικά στο VCE θα πρέπει να τα έχει παρακολουθήσει τουλάχιστον δύο χρόνια πριν. Το σχολείο της Κοινότητας προσφέρει τα Αρχαία Ελληνικά από την Α’ Γυμνασίου (Year 7), για να καλυφθεί η απαιτούμενη διδακτέα ύλη με αργό και μεθοδικό ρυθμό, ούτως ώστε οι μαθητές να μάθουν καλύτερα τη γλώσσα και να ενταχθούν με μεγαλύτερη άνεση στα τμήματα του VCE.  «Η παιδεία αποτελεί προτεραιότητα για την Κοινότητά μας που επενδύει πολλά στη διατήρηση και προώθηση της γλώσσας μας και του πολιτισμού μας» δήλωσε ο συντονιστής εκπαίδευσης της Κοινότητας κ. Θόδωρος Μάρκος.

«Το γεγονός ότι εγκρίθηκε η αίτησή μας να προσφέρουμε τα Αρχαία Ελληνικά σε επίπεδο VCE είναι πολύ σημαντικό τόσο για τα σχολεία μας όσο και για τον οργανισμό μας, καθώς είμαστε το μοναδικό ελληνικό σχολείο στη Μελβούρνη με τέτοια άδεια. Προσφέρουμε το μάθημα Αρχαίων Ελληνικών τα τελευταία τρία χρόνια και ήδη μαθητές μας είναι έτοιμοι να ενταχθούν στο νέο τμήμα του VCE.”

Για περισσότερες πληροφορίες τηλεφωνήστε στην Κοινότητα στον αριθμό 9662-2722

Source: Neos Kosmos

O Στυλιανός Ορφανίδης, μαθητής του Essendon Grammar που κατάφερε να συγκεντρώσει συνολική βαθμολογία 99,4. Καλή σου πρόοδο, Στυλιανέ!

Γύρω στους 100 οι μαθητές ελληνικής καταγωγής που αρίστευσαν στις φετινές εξετάσεις του VCE

Περίπου 100 μαθητές ελληνικής καταγωγής συγκαταλέγονται φέτος ανάμεσα στους σ’ αυτούς που κατάφεραν να «σκοράρουν» υψηλή βαθμολογία στις εξετάσεις του VCE στην Βικτώρια. Οι 100 ελληνικής καταγωγής μαθητές διεκδικούν επάξια και τον τίτλο των καλύτερων μαθητών του επιπέδου τους στην Πολιτεία. Οι βαθμοί που κατάφεραν να επιτύχουν δεκάδες χιλιάδες τελειόφοιτοι της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην Βικτώρια, αποτελούν για πολλούς απ’ αυτούς και το εισιτήριό τους για την συνέχιση των σπουδών τους σε πανεπιστημιακό επίπεδο. Σε άλλο άρθρο αναφέρουμε τις επιδόσεις των ελληνικής καταγωγής μαθητών στο μάθημα της Ελληνικής Γλώσσας αλλά εν προκειμένω καταχωρούμε μία συγκεντρωτική λίστα των ελληνόπουλων που έγραψαν άριστα σε διαφορετικά μαθήματα. Και ενώ οι αριστεύσαντες σίγουρα πρέπει να επαινούνται, άξια επαίνων είναι και η προσπάθεια όλων των φετινών αποφοίτων.

ΜΑΘΗΜΑΤΑ, ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΥ ΦΟΙΤΗΣΑΝ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑΓΩΓΗΣ ΜΑΘΗΤΩΝ

ΛΟΓΙΣΤΙΚΑ Bonzos Matthew – Strathmore Secondary College – 46

TEXNΕΣ Balnionis Catherine – St Catherine’s School – 50 Zavou Lili – Kingswood College – 47

BΙΟΛΟΓΙΑ Nakos Octavia- Camberwell Anglican Girls’ Grammar – 50 Vakkas Anastasia – Korowa Anglican Girls’ – 50 Dendrinos Evangelia – Mentone Girls’ Grammar – 47 Skliros Christopher – St Kevin’s College – 47

ΔΙΟΙΚΗΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ Christakos Era – McClelland Secondary College – 50 Deliyannis Celeste – John Paul College – 49 Stamboulidis Haralambos – Ivanhoe Grammar – 48 Bonzos Matthew- Strathmore Secondary College – 47 Kamaretsos Chloe- Shelford Girls’ Grammar – 46

XHMEIA Mylonas Zoe – Methodist Ladies College – 47 Stylianou Steven- The Knox School – 47

ΚΛΑΣΣΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ Petrakis Nikki – Melbourne Girls Grammar – 47

ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ Demetriou Vana – Vermont Secondary College – 48

ΘΕΑΤΡΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ Kokonis Jasmine – Mbcta Youth Theatre – 46

OIKONOMIKA Economides Adrian – Caulfield Grammar – 46

ΑΓΓΛΙΚΑ Balnionis Catherine – St Catherine’s School – 50 Christopoulos Sophie – Penleigh and Essendon Grammar -50 Galanos Irena – Balwyn High – 50 Psomoulis Jeannie – Lighthouse Christian College – 50 Markesinis Gerry – Balwyn High – 49 Malliadis Carissa – Our Lady of Mercy College – 48 Paganis Dean – Xavier College – 48 Beratis Daniel – Trinity Grammar – 47 Kokonis Jasmine – Vermont Secondary College – 47 Kopelis George – St kevin’s College – 47 Lazarides Rose – Lauriston Girls’ – 47 Pandazopoulos Andrea – Loreto Mandeville Hall – 47 Yoannidis Stephen – Trinity Grammar School – 47 Douvos Stephanie – Genazzaro F.C.J. College – 46 Makris Fiona – Mckinnon Secondary College – 46 Sfendourakis Artemis – Loreto Mandeville Hall – 46 Tsinaris Zachary – Haileybury College – 46

ΓΕΩΓΡΑΦΙΑ Papadopoulos James- St Kevin’s College – 50

ΥΓΙΕΙΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ Bellesis Georgina – Firbank Grammar – 47 Kyrou Stephanie – Ivanhoe Girls’ Grammar – 47 Spyrou Vanessa – Penleigh and Essendon Grammar -47

ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Damicoucas Christina – Sacre Coeur – 46

IΣΤΟΡΙΑ Ziaras Nicola – MacRobertson Girls’ High- 46

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ Adamos Peter – St Kevin’s College – 47 Paris Daniel – Alphington Grammar – 47

ΝΟΜΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ Pandazopoulos Andrea Loreto Mandeville Hall – 47 Economidis Adrian – Caulfield Grammar – 46 Makris Fiona – McKinnon Secondary College – 46

ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ Beratis Daniel – Ruyton Girl’s – 49 Papadopoulos Pamela – Star of The Sea College- 46

MAΘΗΜΑΤΙΚΑ Giagoudakis Christopher – Huntingtower School – 50 Kazantzidis Nikolas – Alphington Grammar – 50 Tharapos Jonathan Donvale Christian College – 50 Dendrinos Evangelia – Mentone Girls’ Grammar – 48 Dimitriu Vasilios – Oakleigh Grammar – 48 Constantinidis Isaac Thornbury High – 47 Paraskevopoulos Daniel – Salesian College – 47 Liacos Alexandra- MacRobertson Girls’ High – 46 Papamiltiades Nicholas – De la Salle College – 46

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΙ Carasavidis Georgio – Penleigh and Essendon Grammar -47 Sycamnias Lachlan – Ballarat Clarendon College – 46

ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ Beratis Daniel – Ruyton Girls’ – 50 Mavridis Marea – Melbourne Girl’s College – 49

MOΥΣΙΚΗ Vouliotis Anthony – Parade College – 48

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ Kalpokas Oliver – Wesley College – 46

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ Moutsias James – Scotch College – 46

ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ Constantinou Heidi – Methodist Ladies College – 49 Lymbouris Christian – De La Salle College – 48 Ziaras Nicola – MacRobertson Girls’ High – 47 Gunaridis Senjin – McKinnon Secondary College – 46

ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ Kopelis George – St Kevin’s College – 46 Niklas Miranda – Northcote High – 47 Yoannidis Stephen – Trinity Grammar – 47

ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ Anagnostou Lukas, Ivanhoe Grammar – 48 Markesinis Gerry, Balwyn High -48 Anagnostou Oliver – Ivanhoe Grammar – 47 Basdekis Dean- University High – 46 Damicoucas Christina – Sacre Coeur – 46

ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ Massouras Liana – Haileybury Girls College – 49

Source: Neos Kosmos

Αποχωρούν από την περιοχή οι αυστραλιανές δυνάμεις

Οι τελευταίοι μάχιμοι Αυστραλοί στρατιώτες άρχισαν να εγκαταλείπουν το Αφγανιστάν και πιστεύεται ότι μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχουν επιστρέψει όλοι στην Αυστραλία. Αναφερόμενος στο θέμα, ο υπουργός Άμυνας, David Johnston, δήλωσε ότι οι στρατιώτες άρχισαν να αποχωρούν από την περιοχή του Orusgan που είχαν υπό την εποπτεία τους, από την [περασμένη Κυριακή.

«Ήδη αυτή τι στιγμή περούν προς την Αυστραλία» είπε προχθές ο υπουργός Άμυνας. Η αποχώρηση άρχισε δύο εβδομάδες πριν τη συμφωνία που είχαν κάνει για να παραδώσουν τις εγκαταστάσεις της στρατιωτικής βάσης Tarin Kowt, που είχαν δημιουργήσει στις ένοπλες δυνάμεις του Αφγανιστάν.

Τους τελευταίους μήνες έχουν εγκαταλείψει σταδιακά το Αφγανιστάν πάνω από 1.000 στρατιώτες που υπηρετούσαν εκεί. Σχολιάζοντας την αποχώρηση, ο πρωθυπουργός, Τόνι Άμποτ, είπε ότι «η Αυστραλία πλήρωσε «ακριβό τίμημα» με 40 στρατιώτες νεκρούς και 261 τραυματίες» και πρόσθεσε «ότι η θυσία τους δεν ήταν μάταια».

«Το Oruzgan σήμερα είναι διαφορετικό και πολύ καλύτερο απ’ ό,τι ήταν πριν μια δεκαετία» τόνισε ο Τόνι Άμποτ, καλωσορίζοντας τους στρατιώτες. Η Αυστραλία θα διατηρήσει 400 μη μάχιμους στρατιωτικούς στο Αφγανιστάν, για να βοηθήσουν στην εκπαίδευση των Αφγανών στρατιωτών, ενώ, παράλληλα, θα δίνει και 100 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο για ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων του Αφγανιστάν.

Ο υπουργός Άμυνας είπε ακόμα ότι ο αυστραλιανός στρατός αποκόμισε ωφέλιμη πείρα από τη συμμετοχή του στον πόλεμο του Αφγανιστάν. Στο εξής υπεύθυνοι για την ασφάλεια των πολιτών του Oruzgan θα είναι οι ένοπλες δυνάμεις της χώρας που από τη δεκαετία του 1970 βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση.

Source: Neos Kosmos

Χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα έθιμα απ’ όλη την Ελλάδα!

Tα Χριστούγεννα έφθασαν και ετοιμαζόμαστε να τα γιορτάσουμε. Στην Αυστραλία με καλοκαίρι (τρόπος του λέγειν για τη Μελβούρνη όπου μάλλον θα βρέχει) με πολλά δώρα και πλουσιοπάροχα τραπεζώματα.

Αυτές τις μέρες αν θέλετε να ζήσετε το νόημα των Χριστουγέννων μη ξεχάσετε τους ηλικιωμένους και τους αναξιοπαθούντες της παροικίας. Πάμε όμως να δούμε, μερικά από τα πιο διάσημα έθιμα της Ελλάδας που πραγματοποιούνται αυτές τις γιορτινές μέρες….

Στη Θράκη, οι Σαρακατσάνες εξακολουθούν να ζυμώνουν την “Χριστόκλουρα”. Στρογγυλή κουλούρα με διάφορα σχέδια, που αναπαριστούν συνήθειες από το παρελθόν όπως στάνη, στρούγκα και άλλα. Της βάζουν μέλι και την τρώνε όλοι μαζί περιμένοντας την γέννηση του Χριστού.

Ένα ακόμα έθιμο είναι και οι “Μπαμουσιαραίοι”. Την δεύτερη μέρα των Χριστουγέννων, δύο άντρες μεταμφιέζονται ο ένας σε Μπαμουσιαραίο και ο άλλος στην γυναίκα του. Ο Μπαμπουσιαραίος φορά μία νεροκολοκύθα στο πρόσωπο που της έχει ανοίξει τρύπες για μάτια και στόμα, προβιές προβάτων, και κρεμασμένα κουδούνια στην μέση. Οργανοπαίκτες με νταούλια, ζουρνάδες και γκάιντες τους συνοδεύουν και με την έντονη μουσική τους ξεσηκώνουν το χωριό.

Στη Μακεδονία, ο νοικοκύρης του σπιτιού διαλέγει από το χωράφι του το πιο γερό κλαδί ελιάς ή πεύκου και το τοποθετεί στο τζάκι του σπιτιού. Το ξύλο αυτό που ονομάζεται και “Χριστόξυλο” καίγεται για όλο το Δωδεκαήμερο των Χριστουγέννων (από την μέρα δηλαδή των Χριστουγέννων μέχρι και τα Φώτα). Κατά την παράδοση το κάψιμο του Χριστόξυλου, βοηθά τον Χριστό να ζεσταίνεται στην φάτνη της Βηθλεέμ. Ο κάθε Μακεδόνας προσπαθεί να καίγεται το Χριστόξυλο του σπιτιού του μέχρι και τα Φώτα.

Ακόμα ένα έθιμο των Μακεδόνων, είναι οι “Μωμόγεροι”. Ένα είδος δηλαδή παραδοσιακού λαϊκού θεάτρου που αναβιώνει σε όλα τα χωριά όπου υπάρχουν πρόσφυγες από τον Πόντο. Οι πρωταγωνιστές αυτών των θεατρικών παραστάσεων κάνουν μιμητικές κινήσεις, ενώ τα πρόσωπά τους είναι μακιγιαρισμένα όπως το δέρμα των γερόντων. Οι παραστάσεις πραγματοποιούνται καθ΄ όλη την διάρκεια του δωδεκαημέρου των Χριστουγέννων.

Στην Ήπειρο, έχουν ως χριστουγεννιάτικο έθιμο, το “αναμμένο πουρνάρι”. Στην Άρτα, συνηθίζουν να ανάβουν ένα κλαδί πουρναριού ή οποιουδήποτε άλλου δέντρου που “τρίζει” κατά το κάψιμο και το κρατούν στο χέρι κατά τις επισκέψεις τους σε άλλα σπίτια. Στα Γιάννενα, ακολουθούν το ίδιο έθιμο με μία μικρή παραλλαγή. Αντί για κλαδί, κρατούν στα χέρια τους μία χούφτα δαφνόφυλλα ή πουρναρόφυλλα και τα πετούν στο τζάκι να καούν στο σπίτι που επισκέπτονται. Όταν αρχίσουν τα φύλλα να καίγονται και να “τρίζουν” τότε εύχονται: “Αρνιά, κατσίκια, νύφες και γαμπρούς”.

Στην Πέλλα, αναβιώνει ακόμα και σήμερα το έθιμο της “Κόλιντα Μπάμπω”. Οι κάτοικοι της περιοχής το βράδυ της 23ης Δεκεμβρίου ανάβουν φωτιές, φωνάζοντας “Κόλιντα Μπάμπω” που σημαίνει “σφάζουν, γιαγιά”. Αυτό είναι ένα έθιμο που αναπαριστά την σφαγή των αρσενικών νηπίων από τον Ηρώδη. Έτσι η φωτιά ενημερώνει τους κατοίκους να προφυλαχθούν όχι μόνο από τον βασιλιά Ηρώδη, αλλά και από τα κακά που ίσως επιφυλάσσει η νέα χρονιά.

Στην Θεσσαλία, το σημαντικότερο χριστουγεννιάτικο έθιμο είναι το σφάξιμο του γουρουνιού, η λεγόμενη “γουρουνοχαρά”. Η διαδικασία για την προετοιμασία και το σφάξιμο του γουρουνιού γίνεται με ιδιαίτερη φροντίδα. Για τα μεγαλόσωμα ζώα απαιτούνται 4-5 άνδρες. Μετά το γδάρσιμο, αρχίζει το κόψιμο του λίπους και στην συνέχεια το κόψιμο του κρέατος σε μικρά κομμάτια. Το λίπος λιώνεται και αποθηκεύεται σε μεγάλα δοχεία λαδιού για να χρησιμοποιηθεί αφού παγώσει από τις νοικοκυρές στα φαγητά τους κατά την διάρκεια της χρονιάς. Στις περισσότερες περιοχές της Θεσσαλίας, τα γουρούνια σφάζονται την ημέρα του Αγίου Στεφάνου στις 27 Δεκεμβρίου, γι’ αυτό και η γιορτή αυτή ονομάζεται Γρουνοστέφανος.

Στην Πελοπόννησο, έχουν το σπάσιμο του ροδιού. Το πρωί της Πρωτοχρονιάς ο νοικοκύρης του σπιτιού πηγαίνει στην εκκλησία κρατώντας το ρόδι του για να το “λειτουργήσει”. Μετά πηγαίνοντας στο σπίτι του, χτυπάει την πόρτα της εισόδου και ανοίγοντας του σπάει με δύναμη το ρόδι για να σκορπιστούν οι ρώγες του παντού στο σπίτι. Παράλληλα με το σπάσιμο του ροδιού, δίνουν και την ευχή: “με υγεία, ευτυχία και χαρά το νέο έτος και όσες ρώγες έχει το ρόδι, τόσες λίρες να έχει η τσέπη μας όλη την χρονιά”.

Στα Επτάνησα, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς τηρείται το έθιμο της “κολόνιας”. Οι άνθρωποι κατεβαίνουν στους δρόμους κρατώντας μπουκάλια με κολόνια και “ραίνουν” ο ένας τον άλλο. Με τον τρόπο αυτό, γιορτάζουν τον ερχομό του νέου έτους, και τραγουδούν: “ Ήρθαμε με ρόδα και ανθούς να σας ειπούμε Χρόνους Πολλούς”.

Στην Κρήτη, έχουν σαν χριστουγεννιάτικο έθιμο το ζύμωμα του χριστουγεννιάτικου ψωμιού. Θεωρείται ολόκληρη ιεροτελεστία, και χρησιμοποιούνται τα καλύτερα υλικά για την παρασκευή του. Οι νοικοκυρές σχηματίζουν με τη μισή ζύμη, μία μεγάλη κουλούρα ενώ με την υπόλοιπη έναν σταυρό για να τη στολίσουν. Διακοσμητικά γύρω-γύρω στην κουλούρα αυτή του ψωμιού, χαράζουν με μαχαίρι διάφορα σχέδια όπως καρδιές, αστεράκια, λουλούδια κ.α. Συνηθίζεται το χριστουγεννιάτικο αυτό ψωμί να κόβει ο νοικοκύρης του σπιτιού την μέρα των Χριστουγέννων και να το μοιράζει σε όλους όσοι κάθονται στο γιορτινό τραπέζι.

Στη Θάσο, έως σήμερα, οι οικογένειες κρατούν ένα πολύ παλιό έθιμο είναι το σπόρδισμα των φύλλων και γίνεται ως εξής: Κάθονται όλοι γύρω από το αναμμένο τζάκι, τραβούν την ανθρακιά προς τα έξω και ρίχνουν γύρω στ’ αναμμένα κάρβουνα, φύλλα ελιάς, βάζοντας στο νου τους από μια ευχή, χωρίς όμως να την πουν στους άλλους. Όποιου το φύλλο γυρίσει περισσότερο, εκείνου θα πραγματοποιηθεί και η ευχή του.

Στην Χίο, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς υπάρχει ένα έθιμο, τα αγιοβασιλιάτικα καραβάκια. Σύμφωνα με αυτό, οι ενορίες κατασκευάζουν πλοία, σε σμίκρυνση. Αυτά συναγωνίζονται μεταξύ τους ως προς την ποιότητα κατασκευής και ως προς την ομοιότητα με τα πραγματικά πλοία, ενώ οι ομάδες, το πλήρωμα, του κάθε πλοίου τραγουδούν κάλαντα.

Source: Neos Kosmos

Themis Scanlon (student), Professor Michael Tsianikas, Ms Theadora Karidis (supporter), Simone Karanicholas (student), John Matis (student).

Tireless efforts and lobbying by the LOGOS Centre in Adelaide have seen the resurgence of Modern Greek in tertiary education

2013 has been the most successful year for the LOGOS Australian Centre for Hellenic Language and Culture at Flinders University in Adelaide. The development of online Modern Greek teaching programs for Australia-wide universities, the lobbying and campaigning to give the elderly in our community a voice and a face, and an increase in enrolments have all added to the tireless work of the centre, spearheaded by director Michael Tsianikas.
After 25 years as an educator at South Australia’s Flinders University, and 20 years heading the Modern Greek department at the university, Mr Tsianikas tells Neos Kosmos that “2013 was the best year” for Modern Greek studies.
“We noticed a 21 per cent increase in our enrolments and through the development the online teaching material we have more students engaged with us,” he says.
Last month, the LOGOS Centre – in conjunction with the Dimitria Greek Festival and the Pan Macedonian Association of SA – celebrated its inaugural Annual Aristotelian Celebration. The event marked a year since the unveiling of the Aristotle bust which was generously donated to the LOGOS Centre by the Halkidikeon Society of SA. The achievements of the LOGOS Centre were highlighted during the celebration, specifically the development of Modern Greek online programs, which Mr Tsianikas says will ensure the survival of the Greek language and culture at a tertiary level.
“When someone asks me ‘what is your goal? What do you want to do?’ I say to them I’m just working to help the one student who’s somewhere in Tasmania or Central Australia who wants to study Modern Greek. I want to be able to proudly tell them ‘yes’ when they ask me if they can study Modern Greek – that is my goal in life,” he says with conviction.
“I want to be able to say yes to every student who wants to study Modern Greek in any place in Australia in any university, I want to tell them that they can.”
As a whole, the LOGOS Centre has become a beacon for the Greek community of not just South Australia, but Australia wide, to campaign and lobby for the protection of Modern Greek at a tertiary level.
He uses the example of Queensland’s Greek community, who for more than 20 years were trying to establish a Greek program at a university. They were told repeatedly by all the universities they approached that they were not willing to establish a program because enrolments were not high. In 2012, Mr Tsianikas visited Queensland, had them establish a committee and together they lobbied the Griffith University and they agreed to start a Modern Greek program for language and culture – through the online teaching methods offered at Flinders University. At the same time they offered several scholarships of $3000 for any student wanting to study Modern Greek. Through this success he is hoping other cities will work together with the LOGOS Centre to establish Modern Greek programs through their universities.
“This is one lesson we can learn – working together we can be powerful and we can deliver solutions,” he says, “it’s not too late, there is still time to achieve things in this area of language and culture and to make sure that in 20 years time something will be around in this country.”
Mr Tsianikas says it’s the responsibility of all our community to insist on studying Modern Greek, and to make it part of our lives. He says studying Modern Greek is part of the students personality, their future, and ultimately, makes them happy; adding that this is the right of every student, not just one’s of Greek background.
“For 25 years I’ve been heavily involved in the community, but so far it’s been very difficult to explain, for people to understand how important the university program is,” he says.
“It’s the ownership of everybody for the representation and survival of our language and culture, and to develop the critical thinking of our students so it’s not just sirtaki and souvlaki.”
Greek communities and associations in Australia need to look at the bigger picture and not be solely consumed by their local events and activities. They need to understand the importance of the Greek language and culture as a whole and he feels that with the Aristotelian celebrations, they have created the foundations to see this happen.
“Through the foundations we’ve established in South Australia and the events we are organising, we are slowly getting there. People are becoming more enthusiastic and more supportive and developing trust,” he says.
Politicians and well-known Greek Australians are visiting the LOGOS Centre and becoming more supportive and interested in the programs and events they are developing. Through the LOGOS Centre, Mr Tsianikas says they are “creating a network” and “are developing lobbying possibilities”, at the same time aiming to complete the development of their online program over the next three years.
“The online teaching material we are developing for language and culture are becoming very popular and this is the best possible tool for us to expand nationally, and possibly internationally, and to give a solution for Modern Greek studies, in particular in Australia, because we’ve noticed over the last 15 years more than 10 university programs have disappeared and of the remaining 4-5 some of them are vulnerable with one staff member in some cases, so online for Modern Greek – and other similar community languages – is the solution,” he says matter-of-factly.
“We are trying to persuade the Greek community of not just Adelaide but the whole of Australia to embrace the idea the ownership of Modern Greek at university – and it’s not just about the lectures – it’s something that belongs to everybody as a whole.”
For more information on the LOGOS Centre visit flinders.edu.au/LOGOS

Source: Neos Kosmos