Ξεπερνά, σύμφωνα με πληροφορίες, τα 2,5 μέτρα το βάθος του ορύγματος (Φωτογραφία: Eurokinissi )
Ενισχύονται οι ενδείξεις ότι κάτω από το δάπεδο του τρίτου θαλάμου στο μνημείο Καστά μπορεί να υπάρχει ταφικός χώρος για υποδοχή μιας ή περισσότερων ταφών.
Την Τετάρτη αναμένονται νέες ανακοινώσεις από το υπουργείο Πολιτισμού.
Ξεπερνά, σύμφωνα με πληροφορίες, τα 2,5 μέτρα το βάθος του ορύγματος (διαστάσεων 4×2,10 μ.) στον τρίτο θάλαμο-τέταρτο χώρο, το οποίο ανασκάπτεται ακόμα για την απομάκρυνση της επίχωσης άμμου.
Τόσο είναι μέχρι στιγμής το βάθος του ορύγματος από το ύψος του κατωφλιού, μπροστά από τη θύρα, ως το σημείο που έχει ανασκάψει για να βρει στο όρυγμα φυσικό έδαφος η αρχαιολογική ομάδα υπό την κυρία Κατερίνα Περιστέρη.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αγγίζει τα 8,5 μέτρα συνολικά το βάθος του τρίτου θαλάμου από τη θόλο του ως το σημείο που ως τώρα έχει φτάσει η σκαπάνη.
Οι διαστάσεις και το βάθος του τεχνητού ορύγματος, που ανασκάπτεται ακόμα για να απομακρυνθεί η επίχωση άμμου, μειώνουν, κατά την εκτίμηση αρχαιολόγων, τις πιθανότητες να το έχουν δημιουργήσει αρχαίοι τυμβωρύχοι – πρέπει όμως να απαντηθεί από ποια αιτία προκλήθηκε η αναστάτωση στο δάπεδο του τρίτου θαλάμου ή ποιος την προκάλεσε.
Ανοιχτό το ενδεχόμενο για ενδείξεις ακόμα και για τον τρόπο ταφής
Το μέγεθος του ορύγματος καθιστά, κατά την άποψη ειδικών, πιο πιθανή πλέον την εκδοχή να πρόκειται για όρυγμα-«κρύπτη» που έγινε για να υποδεχθεί , κάτω από δάπεδο, τουλάχιστον μια ταφή. Ειδικοί αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να έχουν προκύψει ενδείξεις ακόμα και για τον τρόπο ταφής, έστω σε κάποια φάση χρήσης του μνημείου – ίχνη και κατάλοιπα κατασκευής για την εναπόθεση νεκρού ή νεκρών, κεραμικά, οστά, υπολείμματα καύσης κτλ. Επίσης αναμένουν ότι μπορεί να υπάρχουν ευρήματα που να παραπέμπουν στο πώς φτιάχτηκε το όρυγμα, με ίχνη από υλικά ή ακόμα και από αρχιτεκτονικά στοιχεία για την πρόσβαση σε αυτό.
Μάλιστα, θεωρείται παράδοξο ένα όρυγμα τέτοιων διαστάσεων να μην είχε κτιστά τοιχώματα με λιθόπλινθους ή κάποιου άλλου είδους «επένδυση» – αλλιώς, λένε, θα υπήρχε πρόβλημα στατικό ως προς την ευστάθεια της θεμελίωσης των πλαϊνών τοίχων του τρίτου θαλάμου. Έτσι, κρίνουν λογικό να βρεθούν -ή ήδη να έχουν βρεθεί- μέσα στο όρυγμα λίθοι των πλευρικών τοιχίων. Μια τέτοια εξέλιξη θα αναιρούσε την αρχική εικόνα του «απεριποίητου» ορύγματος.
Αναμένοντας τη γεωφυσική διασκόπηση
Το ζήτημα είναι αν η ανασκαφική ομάδα δώσει πληροφορίες σχετικά με ευρήματα (κινητά, μικροαντικείμενα, κτερίσματα, ή άλλου είδους ευρήματα που να παραπέμπουν σε ταφικά έθιμα ή ακόμα και να συνδέονται με τον νεκρό), και όχι μόνο για τα τεχνικά χαρακτηριστικά που αφορούν την εξέλιξη του ανασκαφικού έργου αλλά και την ομάδα επιστημόνων που θα αναλάβει τη γεωφυσική διασκόπηση στον τύμβο της Αμφίπολης.
Παράλληλα, πάντως, πυκνώνει το πέπλο μυστηρίου και ενδεχομένως ανοίγει περισσότερο τη βεντάλια των εκδοχών, ακόμα και για υπόγειες διαδρομές της… έμπνευσης του κατασκευαστή του μνημείου στον τύμβο της Αμφίπολης.
Μένει να φανεί αν θα σπάσει εκκωφαντικά η σιωπή της ανασκαφικής ομάδας, η οποία δεν μπορεί παρά να έχει φέρει στο φως σημαντικά ευρήματα κατά τη διάρκεια των εργασιών του τελευταίου δωδεκαήμερου.
Πάντως, δεν είναι απίθανο το μαρτύριο της… σταγόνας να συνεχιστεί ή να λάβει νέα μορφή, από εδώ και πέρα, με την παράμετρο της γεωφυσικής διασκόπησης να γίνει καταλύτης για νέες προσδοκίες σχετικά με όσα κρύβει μέσα του ο τύμβος της Αμφίπολης.
Πηγή:in.gr
STUDIO 3 NEWCASTLE AUSTRALIA 
Υπάρχει ένα ενδεχόμενο η ανασκαφή της κυρίας Περιστέρη να είναι ένας λατρευτικός χώρος για τον Φίλιππο Β΄ :
Ο Αίλιος Αριστείδης γράφει ότι υπήρχε ιερό προς λατρεία του Φιλίππου Β΄ : Συμμαχικός Α (Or. 38) Vol. I 715 D
(Aristides, Aelius, Orationes 38, Wilhelm Dindorf, Ed.)
ἐμίσουν, οὐδ᾽ ὄνομ᾽ ἠνείχοντο. τί οὖν; ἐπεὶ πρὸς τὸν εὐεργέτην ἐκινδύνευον καὶ περιειστήκει κακῶν αὐτοὺς Ἰλιὰς, τίνες αὐτοῖς ἧκον εἰς σωτηρίαν; οὐδένες οὔτε πρὸ ἡμῶν οὔτε μεθ᾽ ἡμᾶς. ἀλλ᾽ ἐνταῦθα καὶ κάλλιστα ἐδείχθη τὸ μέσον τῆς τε ἡμετέρας καλοκἀγαθίας καὶ τῆς ἐκείνου πλεονεξίας. οἱ μὲν γὰρ ἐν ἐχθρῶν μοίρᾳ κριθέντες ὑπ᾽ αὐτῶν, ἡνίκ᾽ ἀληθινῶν φίλων ἐδέησε, παρῆμεν πρῶτοι καὶ μόνοι, ὁ δὲ πάντ᾽ ἐλάττω διδοὺς ἢ ἐβούλετο, οὑτοσὶ πάντα συλλαβὼν εἶχεν, αὐτοὺς, τὰ ὅπλα, τὴν πόλιν, τὴν χώραν: καὶ διὰ μέν γε Φίλιππον ἠρήμωνται, διὰ δὲ τὴν ἡμετέραν ἀρετὴν οἱ διαφυγόντες Ἀθήνησι σώζονται. ἆρ᾽ οὐχ ἡμεῖς πολέμιοι βελτίους ἢ Φίλιππος φίλος καὶ πλείω χάριν ἡμῖν τῆς ἔχθρας ἢ Φιλίππῳ δεῖ τῶν εὐεργεσιῶν ἔχειν; καὶ μὴν οὐδ᾽ ἐκεῖνό γ᾽ ἔστ᾽ εἰπεῖν ὡς ὑμεῖς τι τοιοῦτον ἐνδείξεσθε φιλανθρώπευμα Φιλίππῳ, διὸ καὶ παρὰ τὴν ὑπάρχουσαν φύσιν αὐτῷ φείσαιτ᾽ ἂν ὑμῶν. οὔτε γὰρ τῆς ἀξίας τῆς ὑμετέρας τοὺς ἔξω θαυμάζειν οὔθ᾽ ὑπερβάλλοισθ᾽ ἂν Ἀμφιπολίτας καὶ Πυδναίους, ὧν οἱ μὲν ἔθυον ὡς θεῷ, οἱ δὲ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ νεὼν εἶχον δεικνύναι. ἀλλ᾽ ὅμως τοὺς μὲν ἐξέβαλεν, ἡνίκ᾽ αὐτῶν ἦν διακορὴς, τοὺς δ᾽ ἀπέσφαττεν ἐν τῷ νεῷ τοῦ πατρὸς, ὀμνὺς ἔτι, καὶ τὰς σπονδὰς αἱ σφαγαὶ κατελάμβανον. καίτοι μὴ νομίζετ᾽ αὐτὸν τοῖς μὲν ἔξω Πυλῶν καὶ τοῖς ἐπὶ Θρᾴκης ἐποικοῦσιν οὕτω χαλεπῶς ἔχειν καὶ φθονεῖν, οἳ τίνος αὐτοὺς εἶναι δεῖ σκοποῦντες ἀεὶ διαγεγόνασιν, ὑμῶν δὲ τῶν σὺν ἡμῖν τοῖς Ἕλλησιν ἐξεταζομένων καὶ ὧν [p. 716] οἱ τῶν Ἑλλήνων ποτ᾽ ἄρχοντες μίαν πληγὴν οὐχ ὑπήνεγκαν μηδένα ποιεῖσθαι λόγον, ἀλλ᾽ ἡδέως ἂν ἄμεινον ὁρᾶν πράττοντας ἢ ‘κείνῳ συμφέρει: οὐχ οὕτω ταπεινὸν οὐδὲν σύνιστε ὑμῖν αὐτοῖς, ὥστε ἢ μὴ δεῖσαι τὸν Φίλιππον, ἢ μὴ πιστεύειν ἐκείνῳ τοῦτ᾽ ἐνεῖναι πρὸς ὑμᾶς, ἀλλ᾽ ἐξ ὧνπερ ἡμᾶς, ἐκ τῶν αὐτῶν οἶμαι καὶ ὑμᾶς κρῖναι πολεμίους. ἡμᾶς τε γὰρ οἶδεν οὐδαμῶς ἂν ὑπείξοντας ἐν δούλων μοίρᾳ ὑμᾶς τε ἑτέρους τοιούτους ὑπολαμβάνων ἐχθροὺς.
Επίσης:
E. A. Fredricksmeyer: Divine Honors for Philip II
Transactions of the American Philological Association (1974-)
Vol. 109, (1979), pp. 39-61
Published by: American Philological Association
Article Stable URL: http://www.jstor.org/stable/284048
(Σελίδα 51)
Η ανασκαφή της Κυρίας Περιστέρη ενδεχομένως να κρύβει τον τάφο του Κρατερού:
Ο ΚΡΑΤΕΡΟΣ ΗΤΑΝ ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΗΦΑΙΣΤΙΩΝΑ. (ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ Η ΣΚΗΝΗ ΤΟΥ ΚΥΝΗΓΙΟΥ ΤΟΥ ΛΟΝΤΑΡΙΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ). Ο ΚΡΑΤΕΡΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΠΑΡΜΕΝΙΩΝΑ.
Ο ΚΡΑΤΕΡΟΣ ΟΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ, ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ, ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΕ ΚΑΘΗΚΟΝ ΝΑ ΕΠΙΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ, ΕΝΩ Ο ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ ΠΗΡΕ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΣΤΗΝ ΑΣΙΑ ΝΕΟΥΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΕΣ.
ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ, ΟΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ ΣΤΡΑΤΗΓΩΝ, ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ, ΔΗΛΑΔΗ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΝΤΙΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ Γ΄ ΚΑΙ ΣΥΝΕΠΙΤΡΟΠΟΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΠΑΤΡΟ ΠΑΛΙ, ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΜΕ ΚΑΘΗΚΟΝ ΝΑ ΕΠΙΒΛΕΠΕΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
ΟΤΑΝ Ο ΚΡΑΤΕΡΟΣ ΠΕΘΑΝΕ ΑΡΓΟΤΕΡΑ, ΠΟΛΕΜΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΕΥΜΕΝΗ, Ο ΕΥΜΕΝΗΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΒΕΒΑΙΩΣ ΤΟΝ ΕΚΤΙΜΟΥΣΕ ΠΟΛΥ ΟΠΩΣ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ, ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΟΥ ΣΤΗΝ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΦΙΛΑ, ΘΥΓΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ Ο ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΣ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΤΑΦΟ ΣΤΗΝ ΑΜΦΙΠΟΛΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΡΑΤΕΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΤΙΜΗΣΕΙ ΑΦΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΓΑΜΠΡΟΣ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΤΟΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ.
ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ:
ΑΡΡΙΑΝΟΣ:
7.4.4 Ὁ δὲ καὶ γάμους ἐποίησεν ἐν Σούσοις αὑτοῦ τε καὶ τῶν ἑταίρων• αὐτὸς μὲν τῶν Δαρείου θυγατέρων τὴν πρεσβυτάτην Βαρσίνην ἠγάγετο͵ ὡς δὲ λέγει Ἀριστόβουλος͵ καὶ ἄλλην πρὸς ταύτῃ͵ τῶν Ὤχου θυγατέρων τὴν νεωτάτην Παρύσατιν. ἤδη δὲ ἦναὐτῷ ἠγμένη καὶ ἡ Ὀξυάρτου τοῦ Βακτρίου παῖς
7.4.5 Ρωξάνη. Δρύπετιν δὲ Ἡφαιστίωνι δίδωσι͵ Δαρείου παῖδα καὶ ταύτην͵ ἀδελφὴν τῆς αὑτοῦ γυναικός• ἐθέλειν γάρ οἱ ἀνεψιοὺς τῶν παίδων γενέσθαι τοὺς Ἡφαιστίωνος παῖδας• Κρατερῷ δὲ Ἀμαστρίνην τὴν Ὀξυάτρου τοῦ Δαρείου ἀδελφοῦ παῖδα• Περδίκκᾳ δὲτ ὴν Ἀτροπάτου τοῦ Μηδίας σατράπου παῖδα ἔδωκεν•
7.12.3 παραδώσειν τοῖς πατράσιν. ταῦτά τε ἀπαλλαττομένοις ἀστάθμητα καὶ ἀτέκμαρτα ἐπηγγέλλετο͵ καὶ ὅπως ἔχει φιλίας τε καὶ πόθου ἐς αὐτοὺς τὸ ἀτρεκέστατον τεκμήριον ἐκεῖνο ποιεῖσθαι ἠξίου͵ ὅτι τὸν πιστότα τόν τε αὐτῷ καὶ ὅντινα ἴσον τῇ ἑαυτοῦ κεφαλῇ ἄγει͵ Κρατερόν͵ξυμπέμπει αὐτοῖς φύλακά τε καὶ ἡγεμόνα τοῦ στόλου.οὕτω δὴ ἀσπασάμενος ξύμπαντας αὐτός τε δακρύων
7.12.4 καὶ δακρύοντας ἐκείνους ἀπὸ οὗ ἀπήλλαξε. Κρατερῷ δὲ τούτους τε ἄγειν ἐκέλευσε καὶ ἀπαγαγόντι Μακεδονίας τε καὶ Θρᾴκης καὶ Θετταλῶν ἐξηγεῖσθαι καὶ τῶν Ἑλλήνων τῆς ἐλευθερίας• Ἀντίπατρον δὲ διαδόχους τοῖς ἀποπεμπομένοις ἄγειν Μακεδόνας τῶν ἀκμαζόντων ἐκέλευσεν. ἔστειλε δὲ καὶ Πολυπέρχοντα ὁμοῦ τῷ Κρατερῷ͵ δεύτερον δὲ ἀπὸ Κρατεροῦ ἡγεμόνα͵ ὡς εἴτι κατὰ πορείαν Κρατερῷ συμπίπτοι͵ ὅτι καὶ μαλακῶς τὸ σῶμα ἔχοντα ἀπέπεμπεν αὐτόν͵ μὴ ποθῆσαι στρατηγὸν τοὺς ἰόντας.
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ :
41. Κρατεροῦ δὲ νοσοῦντος ὄψιν ἰδὼν καθ’ ὕπνον, αὐτός τέ τινας θυσίας ἔθυσεν ὑπὲρ αὐτοῦ, κἀκεῖνον {θῦσαι} ἐκέλευσεν. ἔγραψε δὲ καὶ Παυσανίᾳ τῷ ἰατρῷ βουλομένῳ τὸν Κρατερὸν ἐλλεβορίσαι, τὰ μὲν ἀγωνιῶν, τὰ δὲ παραινῶν ὅπως χρήσηται τῇ φαρμακείᾳ.
[40] Ἐπεὶ δὲ τοὺς περὶ αὑτὸν ἑώρα παντάπασιν ἐκτετρυφηκότας καὶ φορτικοὺς ταῖς διαίταις καὶ πολυτελείαις ὄντας, ὥσθ’ Ἅγνωνα μὲν τὸν Τήϊον ἀργυροῦς ἐν ταῖς κρηπῖσιν ἥλους φορεῖν, Λεοννάτῳ δὲ πολλαῖς καμήλοις ἀπ’ Αἰγύπτου κόνιν εἰς τὰ γυμνάσια παρακομίζεσθαι, Φιλώτᾳ δὲ πρὸς θήρας σταδίων ἑκατὸν αὐλαίας † γεγονέναι, μύρῳ δὲ χρωμένους ἰέναι πρὸς ἄλειμμα καὶ λουτρὸν ὅσῳ πρότερον οὐδ’ ἐλαίῳ, τρίπτας δὲ καὶ κατευναστὰς περιαγομένους, ἐπετίμησε πρᾴως καὶ φιλοσόφως, θαυμάζειν φάμενος, εἰ τοσούτους ἠγωνισμένοι καὶ τηλικούτους ἀγῶνας, οὐ μνημονεύουσιν ὅτι τῶν καταπονηθέντων οἱ καταπονήσαντες ἥδιον καθεύδουσιν, οὐδ’ ὁρῶσι τοῖς Περσῶν βίοις τοὺς ἑαυτῶν παραβάλλοντες, ὅτι δουλικώτατον μέν ἐστι τὸ τρυφᾶν, βασιλικώτατον δὲ τὸ πονεῖν. “καίτοι πῶς ἄν τις” ἔφη “δι’ ἑαυτοῦ θεραπεύσειεν ἵππον ἢ λόγχην ἀσκήσειεν ἢ κράνος, ἀπειθικὼς τοῦ φιλτάτου σώματος ἅπτεσθαι τὰς χεῖρας;” “οὐκ ἴστ’” εἶπεν “ὅτι τοῦ κρατεῖν πέρας ἡμῖν ἐστι τὸ μὴ ταὐτὰ ποιεῖν τοῖς κεκρατημένοις;” ἐπέτεινεν οὖν ἔτι μᾶλλον αὐτὸς ἑαυτόν, ἐν ταῖς στρατείαις καὶ τοῖς κυνηγεσίοις κακοπαθῶν καὶ παραβαλλόμενος, ὥστε καὶ Λάκωνα πρεσβευτήν, παραγενόμενον αὐτῷ λέοντα καταβάλλοντι μέγαν, εἰπεῖν• “καλῶς γ’ Ἀλέξανδρε πρὸς τὸν λέοντα ἠγώνισαι περὶ τᾶς βασιλείας”. τοῦτο τὸ κυνήγιον Κρατερὸς εἰς Δελφοὺς ἀνέθηκεν, εἰκόνας χαλκᾶς ποιησάμενος τοῦ λέοντος καὶ τῶν κυνῶν, καὶ τοῦ βασιλέως τῷ λέοντι συνεστῶτος, καὶ αὑτοῦ προσβοηθοῦντος, ὧν τὰ μὲν Λύσιππος ἔπλασε, τὰ δὲ Λεωχάρης.
47] Φοβούμενος δὲ τοὺς Μακεδόνας μὴ εἰς τὰ ὑπόλοιπα τῆς στρατείας ἀπαγορεύσωσι, τὸ μὲν ἄλλο πλῆθος εἴασε κατὰ χώραν, τοὺς δ’ ἀρίστους ἔχων ἐν Ὑρκανίᾳ μεθ’ ἑαυτοῦ, δισμυρίους πεζοὺς καὶ τρισχιλίους ἱππεῖς, πεῖραν προσέβαλε, λέγων ὡς νῦν μὲν αὐτοὺς † ἐνύπνιον τῶν βαρβάρων ὁρώντων, ἂν δὲ μόνον ταράξαντες τὴν Ἀσίαν ἀπίωσιν, ἐπιθησομένων εὐθὺς ὥσπερ γυναιξίν. οὐ μὴν ἀλλ’ ἀφιέναι γε τοὺς βουλομένους ἔφη, καὶ μαρτυράμενος ὅτι τὴν οἰκουμένην τοῖς Μακεδόσι κτώμενος ἐγκαταλέλειπται, μετὰ τῶν φίλων καὶ τῶν ἐθελόντων στρατεύειν. ταῦτα σχεδὸν αὐτοῖς ὀνόμασιν ἐν τῇ πρὸς Ἀντίπατρον ἐπιστολῇ γέγραπται, καὶ ὅτι ταῦτ’ εἰπόντος αὐτοῦ πάντες ἐξέκραγον, ὅπου βούλεται τῆς οἰκουμένης ἄγειν. δεξαμένων δὲ τούτων τὴν πεῖραν, οὐκέτ’ ἦν χαλεπὸν προσαχθῆναι τὸ πλῆθος, ἀλλὰ ῥᾳδίως ἐπηκολούθησεν.
Οὕτω δὴ καὶ τὴν δίαιταν ἔτι μᾶλλον ὡμοίου τε τοῖς ἐπιχωρίοις ἑαυτόν, ἐκείνους τε προσῆγε τοῖς Μακεδονικοῖς ἔθεσιν, ἀνακράσει καὶ κοινωνίᾳ μᾶλλον δι’ εὐνοίας καταστήσεσθαι τὰ πράγματα νομίζων ἢ βίᾳ, μακρὰν ἀπαίροντος αὐτοῦ. διὸ καὶ τρισμυρίους παῖδας ἐπιλεξάμενος ἐκέλευσε γράμματά τε μανθάνειν Ἑλληνικὰ καὶ Μακεδονικοῖς ὅπλοις ἐντρέφεσθαι, πολλοὺς ἐπιστάτας καταστήσας, καὶ τὰ περὶ Ῥωξάνην ἔρωτι μὲν ἐπράχθη, καλὴν καὶ ὡραίαν ἔν τινι χορῷ παρὰ πότον ὀφθεῖσαν, ἔδοξε δ’ οὐκ ἀνάρμοστα τοῖς ὑποκειμένοις εἶναι πράγμασιν. ἐθάῤῥησαν γὰρ οἱ βάρβαροι τῇ κοινωνίᾳ τοῦ γάμου, καὶ τὸν Ἀλέξανδρον ὑπερηγάπησαν, ὅτι σωφρονέστατος περὶ ταῦτα γεγονὼς οὐδ’ ἧς μόνης ἡττήθη γυναικὸς ἄνευ νόμου θιγεῖν ὑπέμεινεν.
Ἐπεὶ δὲ καὶ τῶν φίλων ἑώρα τῶν μεγίστων Ἡφαιστίωνα μὲν ἐπαινοῦντα καὶ συμμετακοσμούμενον αὐτῷ, Κρατερὸν δὲ τοῖς πατρίοις ἐμμένοντα, δι’ ἐκείνου μὲν ἐχρημάτιζε τοῖς βαρβάροις, διὰ τούτου δὲ τοῖς Ἕλλησι καὶ τοῖς Μακεδόσι• καὶ ὅλως τὸν μὲν ἐφίλει μάλιστα, τὸν δ’ ἐτίμα, νομίζων καὶ λέγων ἀεί, τὸν μὲν Ἡφαιστίωνα φιλαλέξανδρον εἶναι, τὸν δὲ Κρατερὸν φιλοβασιλέα. διὸ καὶ πρὸς ἀλλήλους ὑπούλως ἔχοντες, συνέκρουον πολλάκις, ἅπαξ δὲ περὶ τὴν Ἰνδικὴν καὶ εἰς χεῖρας ἦλθον σπασάμενοι τὰ ξίφη, καὶ τῶν φίλων ἑκατέρῳ παραβοηθούντων, προσελάσας ὁ Ἀλέξανδρος ἐλοιδόρει τὸν Ἡφαιστίωνα φανερῶς, ἔμπληκτον καλῶν καὶ μαινόμενον, εἰ μὴ συνίησιν ὡς ἐάν τις αὐτοῦ τὸν Ἀλέξανδρον ἀφέληται, μηδέν ἐστιν• ἰδίᾳ δὲ καὶ τοῦ Κρατεροῦ πικρῶς καθήψατο, καὶ συναγαγὼν αὐτοὺς καὶ διαλλάξας, ἐπώμοσε τὸν Ἄμμωνα καὶ τοὺς ἄλλους θεούς, ἦ μὴν μάλιστα φιλεῖν ἀνθρώπων ἁπάντων ἐκείνους• ἂν δὲ πάλιν αἴσθηται διαφερομένους, ἀποκτενεῖν ἀμφοτέρους ἢ τὸν ἀρξάμενον. ὅθεν ὕστερον οὐδὲ παίζοντες εἰπεῖν τι πρὸς ἀλλήλους οὐδὲ πρᾶξαι λέγονται.