Δεν κινδυνεύουμε από τα ελλείμματα και τα χρέη.
Η αξιοπιστία των πολιτικών ολισθαίνει καθημερινά εξ αιτίας της κακοποίηση της αλήθειας, της στρέβλωσης της πραγματικότητας για κομματικούς λόγους. Και τούτο διότι, «στην πολιτική, ηθική δεν υπάρχει, υπάρχει μόνο σκοπιμότητα» όπως θα έλεγε ο Σοβιετικός ηγέτης Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν. Από την επομένη των εθνικών εκλογών του παρελθόντος Σεπτεμβρίου η κυβέρνηση Abbott άρχισε με μία πρωτοφανή καταστροφολογία με σταθερή επωδό «τα ταμεία του κράτους είναι άδεια», άρα αντιμετωπίζουμε «δημοσιονομική κρίση».
Ο κορυφαίος του κυβερνητικού χορού, θησαυροφύλακας, Joe Hockey, στηθοκοπιούνταν δημόσια για «το κακό» που προκάλεσαν στην εθνική οικονομία οι πρώην Εργατικές κυβερνήσεις Rudd-Gillard-Rudd και προειδοποιούσε, ότι ο «μοναδικός» τρόπος αντιμετώπισης της «δημοσιονομικής κρίσης» είναι η «αυστηρή λιτότητα» – βλέπε περικοπές κρατικών δαπανών μέχρι το κόκκαλο.
Για να εκτιμήσουμε το μέγεθος της κυβερνητικής υποκρισίας, ας δανειστούμε τον ορισμό της «οικονομικής κρίσης» από έγκριτους οικονομολόγους. «Δημοσιονομική κρίση είναι η κατάσταση, που δεν επιτρέπει στην κυβέρνηση μίας χώρας να χρηματοδοτήσει τις βασικές δραστηριότητές της, δηλαδή την παροχή κοινωνικών υπηρεσιών, την πληρωμή του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων και της διαχείριση άλλων κυβερνητικών λειτουργιών{…} διότι το εισόδημα του κράτους μειώνεται λόγω περιορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων ή αποπληρωμής δανείων. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι διαχείρισης της δημοσιονομικής κρίσης, ένας εκ των οποίων είναι η περικοπή των κρατικών δαπανών και η μείωση των παροχών στο λαό».
Ομολογουμένως, η κυβέρνηση Abbott παρέλαβε δημοσιονομικό έλλειμμα δεκάδων δις εκατομμυρίων και χρέος εκατοντάδων εκατομμυρίων δολαρίων. Δεν παρέλαβε, όμως, δημοσιονομική κρίση, διότι τα ταμεία του κράτους δεν ήταν άδεια το Σεπτέμβριο –που ανέλαβαν την εξουσία ο κ. Abbott και οι συνεργάτες του– η οικονομία αναπτυσσόταν με τους ρυθμούς που προέβλεπαν ο προϋπολογισμός της κυβέρνησης και οι προεκλογικές εκτιμήσεις του κοινοπολιτειακού θησαυροφυλακίου. Η χώρα δεν διέτρεχε κίνδυνο «χρεοκοπίας», το κράτος ανταποκρινόταν έγκαιρα στις υποχρεώσεις του και οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης βαθμολογούσαν την πιστοληπτική φερεγγυότητα της Αυστραλίας με ΑΑΑ. Κατά συνέπεια η «δημοσιονομική κρίση» υπήρχε και παραμένει στο μυαλό, μόνο, των κυβερνώντων ως μέσο αφαίμαξης του πολίτη για την «επιστροφή» στους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς , παρά τις υποδείξεις έγκριτων Αυστραλών και ξένων οικονομολόγων, ότι η δημοσιονομική λιτότητα αναστέλλει την οικονομική ανάπτυξη – ας ρωτήσουν τους Έλληνες για τις συνέπειες της δημοσιονομικής λιτότητας που επέβαλε η τρόικα.
Πρόθεσή μας δεν είναι να ωραιοποιήσουμε τα πράγματα, αλλά να πούμε τα πούμε τη σκάφη, σκάφη, και τα σύκα, σύκα, με τη βοήθεια των ανακοινώσεων της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΣΥ) για την πορεία της εθνικής οικονομίας.
Ας αρχίσουμε από την ανακοίνωση της ΕΣΥ για το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν –βλέπε μεικτό εισόδημα της χώρας- τον τελευταίο μήνα του 2013. Η ΕΣΥ ανακοίνωσε, ότι το Δεκέμβριο το ΑΕΠ ανέβηκε το κατά 0,8% -από 0,6% που αναπτύχθηκε το Νοέμβριο– ανεβάζοντας τον ετήσιο ρυθμό ανάπτυξης της αυστραλιανής οικονομίας σε 2,8%. Με απλά λόγια η πορεία της εθνικής οικονομίας και το Δεκέμβριο, διάψευσε τις Κασσάνδρες – μεταξύ των οποίων και ο κοινοπολιτειακός θησαυροφύλακας, Joe Hockey. Η άνοδος αποδίδεται στην αύξηση των εξαγωγών το Δεκέμβριο κατά 0,6% και της εγχώριας κατανάλωσης κατά 0,5%. Οι αριθμοί πιστοποιούν την αναπτυξιακή στασιμότητα άλλων κλάδων της εθνικής οικονομίας, καθώς 0,2% μόνο της ανάπτυξης του Δεκεμβρίου προέρχεται από τους άλλους κλάδους.
Οι ειδικοί σημειώνουν , ότι το μειούμενο οικονομικό κέρδος από τις μειωμένες επενδύσεις στον τομέα των μεταλλευμάτων καλύπτεται από την εσωτερική κατανάλωση, την δραστήρια οικοδομική βιομηχανία και το εμπόριο. Προφανώς η νομισματική πολιτική που υλοποιεί η Αποθεματική Τράπεζα Αυστραλίας , πυλώνας της οποίας είναι τα χαμηλά επιτόκια, αυξάνει την κατανάλωση – οι χαμηλοί τόκοι αυξάνουν το διαθέσιμο εισόδημα των πολιτών που εξοφλούν δάνεια, άρα μπορούν να ξοδεύουν περισσότερα. Ταυτόχρονα, οι χαμηλοί τόκοι ενθαρρύνουν την αγορά πρώτης κατοικίας, δηλαδή κινούν την οικονομική βιομηχανία, πυλώνα της εθνικής οικονομίας. Οι οικονομολόγοι συμφωνούν, ότι η μείωση της ανεργίας απαιτεί σταθερή οικονομική ανάπτυξη μεταξύ 3% και 3,25%. Συμφωνούν, όμως, και με την εκτίμηση, ότι η αυστραλιανή οικονομική δεν κινδυνεύει να χρεοκοπήσει, για τον πρόσθετο λόγο, ότι το ισοζύγιο εμπορικών συναλλαγών του Ιανουαρίου 2014 δείχνει πλεόνασμα , 1,4 δις. Δολαρίων – το καλύτερο ισοζύγιο των τελευταίων 2,5 ετών.
Ή Εθνική Στατιστική Υπηρεσία ανακοίνωσε, ότι ο πλεόνασμα του ισοζυγίου τον Ιανουάριο ανήλθε στα 1,433 δισεκατομμύρια δολάρια, το υψηλότερο πλεόνασμα από τον Αύγουστο του 2011. Οι εξαγωγές τον Ιανουάριο αυξήθηκαν κατά 142% σε σύγκριση με το Δεκέμβριο – που και τότε ήταν αυξημένες. Τα στοιχεία δείχνουν πλεονασματικό ισοζύγιο από το Νοέμβριο του 2013.
Η μεγαλύτερη αύξηση (5%) πωλήσεων ήταν γεωργικά προϊόντα, 3% σε ορυκτά μέταλλα, 2% γαιάνθρακας και 6% άλλα στερεά καύσιμα. Τέλος, τον Ιανουάριο οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 4% και οι εισαγωγές κατά 1%.
Κατά τους ειδικούς δεν πρόκειται για ένα ακόμη φαινόμενο ευημερίας των αριθμών και δυστυχίας των ανθρώπων. Η οικονομία δεν έχει αναλάβει πλήρως, λένε, αλλά οι οιωνοί για το 2014 είναι αίσιοι. Ο επικεφαλής του τμήματος επενδύσεων της AMP Capital Investors, Shane Oliver, δήλωνε στο πρακτορείο Reuters ότι «υπάρχει κάμψη των επενδύσεων στο τομέα εξόρυξης μεταλλευμάτων , αλλά το κενόν καλύπτεται από την αύξηση της εσωτερικής κατανάλωσης, την κινητικότητα της οικοδομικής βιομηχανίας και το εξωτερικό εμπόριο».
Η διευθύντρια του οικονομικού οργανισμού TD Securities Asia-Pacific Research, κ. Annette Beacher, εκτιμά, ότι η «εθνική οικονομία θα συνεχίσει την αναπτυξιακή πορεία της» και ότι η επόμενη κίνηση των τόκων «θα είναι προς τα πάνω».
Αναμφισβήτητα, η αυστραλιανή οικονομία δεν αναπτύσσεται με τους ρυθμούς του παρελθόντος. Δεν έχει χάσει, όμως κανένα από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Παραμένει δωδέκατη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, βαθμολογείται με ΑΑΑ από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης, έχει τις δυνατότητες να απορροφήσει ανώδυνα τους κραδασμούς της μετάβασης από την οικονομία των μεταλλευμάτων στην οικονομία της εσωτερικής κατανάλωσης και τους διεθνούς εμπορίου. Δικαιούται καλύτερης διαχείρισης και θετικότερης προβολής από την κυβέρνηση Abbott.
Οι περικοπές κοινωνικών και άλλων παροχών στο λαό με την προσχηματική δικαιολογία, ότι η χώρα διέρχεται «δημοσιονομική» κρίση θα βλάψουν, δεν θα ωφελήσουν την εθνική οικονομία. Άλλο περικοπή περιττών δαπανών και άλλο «τιμωρία» των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων για τον ισοσκελισμό του προϋπολογισμού.
Πηγή: Νέος Κόσμος
STUDIO 3 NEWCASTLE AUSTRALIA 